در این مقاله تربیت نظامیان در اندیشه افلاطون و امام خمینی(ره) با روش توصیفی-تحلیلی و مقایسه ای بررسی شده است و هدف آن افزایش قدرت توصیف و تبیین نخبگان فکری - نظامی در موضوع جایگاه نظامیان در شکلگیری مدنیّت و تمدنسازی است. طی این مقاله گزارههای افلاطون و امام خمینی(ره) در ابعاد مختلفِ موضوعِ تربیت نظامیان از متون آنان استنتاج شده است و سپس مورد تحلیل قرار گرفته و در نهایت وجوه تشابه و تفاوت دیدگاههای دو متفکر در آن ابعاد تبیین شده است. نتیجة نهایی این مقایسه مبنی بر این است که نظام فلسفی افلاطون و برنامه تربیتی او در آرمانشهر که با هدف تبیین عدالت و چگونگی استقرار آن صورتبندی میشود، اهمیّت اقشار نظامی را در زمینه شکلگیری مدنیّت و حرکت بهسوی تمدنسازی نشان میدهد و در ردّ دیدگاههایی که اهمیت دادن به نظامیان را مقدمه فروپاشی مدنیّت میدانند، پشتوانه استدلالی ارزشمندی ایجاد میکند. در مقابل دیدگاه امام خمینی(ره) بیانگر این است که تفکر اسلامی قوّه و قوای نظامی را در چارچوب تربیتی شریعت، اخلاق و عقلانیّت تعریف کرده و این چارچوب اجازه نمیدهد که حقوق و حوزه فردی و خصوصی نظامیان مورد تعدّی قرار گیرد؛ آنان را نیز از تعدّی به حقوق و حوزه خصوصی دیگران باز میدارد و قوه و قوای نظامی را در خدمت حفظ نظام سیاسی، مدنیّت و تمدنسازی تعریف میکند.