در پی جنگ 22 روزه رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین در نوار غزه و قتل عام بیش از 1400 فلسطینی و زخمی کردن بیش از 5000 نفر دیگر و تخریب زیرساخت ها و تاسیسات دولتی و ویران کردن بیش از بیست هزار باب منزل و جنایات بی شمار دیگر، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با تشکیل کمیته ای حقیقت یاب به ریاست قاضی گلدستون به بررسی این موضوع همت گماشت. نتیجه تحقیق گسترده این کمیته در قالب یک گزارش 574 صفحه ای دایر بر «ارتکاب جنایات جنگی و احتمالا جنایت علیه بشریت» تقدیم شورای حقوق بشر شد و پس از تصویب و احاله به مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به رغم مخالفت شدید اسرائیل، آمریکا و برخی کشورهای اروپایی به تصویب مجمع عمومی رسید و احتمال ارایه به شورای امنیت و طرح در دیوان بین المللی لاهه در گام های بعدی مورد نظر قرار گرفته است. در این مقاله ضمن مروری بر این گزارش، به بررسی و تحلیل ابعاد آن از منظر موازین حقوق بین الملل بشردوستانه پرداخته و تلاش شده است تا مسوولیت بین المللی رژیم صهیونیستی بر پایه اطلاعات این گزارش مورد شفاف سازی و موشکافی قرار گیرد.

در 27 دسامبر 2008 حمله رژیم صهیونیستی به غزه با هجوم 100 جنگنده رژیم صهیونیستی آغاز شد. جنگ، 22 روز ادامه یافت و در این میان بیش از 7000 فلسطینی به شهادت رسیدند و یا زخمی شدند. موضوع این مقاله، بررسی اهداف و پیامدهای جنگ 22 روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه است. بنابراین نخست در صدد بررسی اهداف رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه هستیم، سپس به بررسی آثار و پیامدهای داخلی، منطقه ای و بین المللی این جنگ خواهیم پرداخت.فرضیه های مورد بررسی در این مقاله عبارتاند از:.1 فرضیه معطوف به اهداف: نابودی حماس و اشغال غزه یکی از اهداف اصلی رژیم صهیونیستی در جنگ 22 روزه علیه غزه است. .2فرضیه معطوف به پیامد: جنگ 22 روزه، ناتوانی رژیم صهیونیستی در سرکوب مقاومت فلسطین را به اثبات رساند و در سطح بین الملل باعث شناخت مظلومیت مردم فلسطین و بسیج افکار عمومی جهان علیه رژیم صهیونیستی شد.روش تحقیق در این مقاله توصیفی  تحلیلی است، بدین معنا که ابتدا با روش توصیفی به ابعاد جنگ 22 روزه اشاره می شود و سپس اهداف و پیامدهای جنگ مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.از نتایج به دست آمده در این تحقیق این است که مقاومت اسلامی فلسطین طی 22 روز جنگ و محاصره شدید دریایی و زمینی در مقابل رژیم صهیونیستی ثابت کرد که می تواند باز هم به مقاومت و پایداری ادامه دهد، اما در مقابل، رژیم صهیونیستی نتوانست به هیچ هدفی از اهداف از پیش تعیین شده خود در حمله به غزه برسد و این بزرگترین دستاورد برای ملت فلسطین است؛ بنابراین آنچه در نوار غزه اتفاق افتاد یک پیروزی تاریخی برای مقاومت اسلامی فلسطین است.

رژیم اشغالگر صهیونیستی در سال 2014 م تجاوز گسترده ای به نوار غزه کرد که بیش از پنجاه روز به طول انجامید و بالغ بر دو هزار شهید و مجروح برجای گذاشت و نیز ده ها تن از اسرائیلی ها اعم از سربازان و شهرک نشینان به قتل رسیدند، علیرغم بررسی ها و گزارش هایی که از این جنگ و نیز جنگ های گذشته این رژیم در سال های 2006، 2008 و 2012 به عمل آمده است، ولی در گزارش ها و تحلیل ها توجه و اهتمام خاصی به خسارت های وارده به رژیم اشغالگر نشده است. در این پژوهش نگاهی به مهمترین خسارت های وارد شده به رژیم صهیونیستی، اعم از خسارت های مادی، اقتصادی، روانی و جوانب دیگر آن که بر اثر این جنگ ها به این رژیم وارد شده، خواهیم پرداخت که تاکنون در معرض بحث و بررسی قرار نگرفته است. همچنین به اهمیت آنها در قبال حجم تاثیرات چنین خسارت هایی در جبهه داخلی اسرائیل که ممکن است بار دیگر و بر اثر بروز هرگونه تجاوز دیگری، اتفاق بیافتد سخن به میان آمده است. از زمان وقوع جنگ ها علیه غزه در طی سال های 2006 تا 2014 دولت اشغالگر در عرصه های مختلفی، خسارت دیده است از خسارت های انسانی، کشته شدگان و مجروحین اعم از سربازان و شهرک نشینان گرفته تا خسارت های اقتصادی و سرمایه گذاری و در نهایت دیده می شود سقوط واضح و آشکار جایگاه این رژیم در عرصه بین المللی چگونه دچار رکود و نقصان شده است. فلسطینیان همچنان که واضح است بهای بسیار بیشتری پرداخته اند ولی این حقیقت از حجم بهای سنگینی که اسرائیلی ها می پردازند، نیز نخواهد کاست خسارتی که اهمیت کمتری نسبت به خسارت فلسطینیان ندارد. بهایی که اسرائیلی ها طی زمان جنگ می پردازند، غرور و نخوت شکست خورده آنهاست که بر اثر شکست نظامی این رژیم در سال 2006م در بین صفوف رهبران اسرائیلی و مردم اسرائیل گسترش یافته است و همین امر سبب شده تا برای هرگونه پیروزی هرچند شکلی و ظاهری عطش داشته باشند. در حالی که زبانه های آتش جنگ و ویرانی های آن در غزه بالا میگرفت و مقاومان در برابر ارتش اسرائیل و شهرک نشینان با پایداری و مقاومت بیشتری می ایستادند، هزینه غرور صهیونیستی بیشتر و بیشتر می شد و همین امر باعث گردید که هزینه جنگ با نگاه و نگرشی جدید رویت شود و می توان خسارت های این جنگ را در چهار محور اصلی: ثبات سیاسی، هزینه نظامی، خسارت های اقتصادی و هزینه های اجتماعی برشمرد. نویسنده در مقاله خود به تفصیل و بر اساس منابع اسرائیلی ها به مهمترین زمینه های فوق، پرداخته است.

در جنگ 22 روزه غزه (27 دسامبر 2008) توسط رژیم صهیونیستی نسبت به مردم مظلوم غزه، جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت تجاوز رخ داد، که در نتیجه 1400 شهروند فلسطینی شهید و بیش از 6000 نفر که عمدتا کودکان و زنان بودند مجروح شدند. منطق حقوق بین الملل کیفری و همچنین منطق اشغال گران که روزی خود را قربانی نژادپرستی می دانستند ایجاب می کند که اتهام آنان عادلانه مورد رسیدگی قرار گرفته و مجرمان مواخذه و مجازات شوند. برای اولین بار ریچارد گلدستون، رئیس کمیته حقیقت یاب سازمان ملل متحد، در گزارشی مفصل رژیم صهیونیستی را به ارتکاب جنایاتی متهم کرده که این رژیم زمانی خود را قربانی آن می دانست. امروزه با ظهور دادگاه های بین المللی کیفری اختصاصی یوگسلاوی سابق و روآندا و تشکیل دیوان کیفری بین المللی، امکان محاکمه و مجازات چنین مجرمانی در حقوق بین الملل کیفری بیش از پیش فراهم شده است و اگر از اراده سیاسی و پشتیبانی جدی ارکان سازمان ملل به ویژه شورای امنیت برخوردار شود نتایج خوبی خواهد بود از تجربه عدالت کیفری بین المللی.

مقاله پژوهشی حاضر، تلاشی برای تشخیص مختصات چارچوب گذاری شبکه خبری بی بی سی فارسی از جنگ 50 روزه میان غزه و اسرائیل است. هدف مقاله این است که نشان بدهد آیا شبکه بی بی سی فارسی اصل روزنامه نگاری عینی که یکی از اصول بین المللی اخلاق حرفه ای در عرصه روزنامه نگاری است، را در بازتاب جنگ 50 روزه رعایت و یا نقض کرده است. برای توصیف عینی پیام های این شبکه از روش تحلیل محتوای کمی استفاده شده است و جامعه آماری این پژوهش را برنامه خبری روزانه شبکه بی بی سی فارسی از تاریخ 3 ام جولای تا 27 ام آگوست سال 2014 میلادی یعنی تاریخ آغاز و پایان درگیری تشکیل می دهد. همچنین به منظور افزایش اعتبار یافته ها به جای نمونه گیری، از تمام شماری جامعه آماری استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که شبکه خبری بی بی سی ضمن تلاش برای حفظ اعتماد مخاطبانش، با تایید و تقویت ایده مذاکره تحت هر شرایطی و نفی مقاومت، به توجیه بیشتر حملات اسرائیل در قیاس با حملات حماس پرداخته است. بی بی سی همچنین در کنار صلح طلب نشان دادن خود به القاء وجود شکاف میان حماس و مردم غزه می پردازد و در عین حال چهره ای مقتدر از ارتش اسرائیل به تصویر می کشد و به این ترتیب در عرصه روایتگری نوعی سوگیری یا عدم پایبندی به اصل روزنامه نگاری عینی را نشان می دهد.

با آنکه کنش های تروریستی، همسانی هایی با جنگ و جرم دارند؛ ولی گزینش هر یک از این دو برای ماهیت حقوقی تروریسم، ویژگی ها و نشانه های متفاوتی به بار می آورد.نگاه بزه محورانه به تروریسم از دریچه مرتکب و رفتار وی است، ولی نگاه جنگ محورانه با سنجه گروه یا شبکه تروریستی انجام می گیرد. روشن است هنگامی که تنها تروریست و رفتار بزهکارانه اش سنجه ارزیابی قرار می گیرد، یک مقرره کیفری شکسته شده و فرجام کار، کیفردادن انجام دهنده بزه است، ولی هرگاه به گروه تروریستی (همچون القاعده) نگریسته می شود، نیرویی دیده می شود که ویژگی هایی چون یکپارچگی و پیوستگی، هدف داربودن، داشتن برنامه، پشتیبانی شدن از سوی کشور ها و گروه ها یا اشخاص و از همه برجسته تر، تلاش بر سر کیش و آیین با دستاویز خشونت، داشته و آن را فراتر از یک گروه یا شخص بزهکار نشان می دهد. در این نوشتار افزون بر گذاردن تروریسم در ترازوی جنگ و جرم، تلاش خواهد شد به صورت نمونه ای به رخداد غزه که در پایان سال 2008 روی داد، پرداخته شود.