ژن رمز دهنده عامل رشد فیبروبلاست (hbFGF)، پیشتر در انستیتو پاستور ایران به طور شیمیایی سنتز و سپس در ناقل pET3a کلون گردیده بود. در این مطالعه، میـزان بیـان پـروتئیـن نوترکیب این ژن با ژن حاصل از کتابخانهcDNA ، مقایسه گردیده است. با کمک فن PCR ژن hbFGF از بسته ژنی pBR322-cDNA (هدیه از طرف دکتر Seno ژاپنی)، تقویت و مکانهای آنزیمی BglII و NdeI در آن ایجاد گردید. محصول PCR در مکان SmaI ناقل pUC18 کلون شد و این ناقل نوترکیب، 1003-pUC خوانده شد. سپس قطعه مورد نظر با کمک آنزیم BamHI جدا گردید و دوباره در ناقل بیان گر - pET-3a - کلون گردید (1004-(pET. سرانجام ناقل نوترکیب اصلی 1005-pET طراحی و ساخته شد. سپس میزان بیان پروتئین نوترکیب ناقل اخیر براساس فنونی مانند Western-blotting, SDS-PAGE و ELISA با ناقل بیان گر محتوی ژن سنتیتک مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که میزان بیان پروتئین نوترکیب ناقل 1005-pET، بسیار بیشتر از (16میلی گرم در لیتر محیط کشت) ناقل محتوی ژن سنتتیک (025/0 میلی گرم در لیتر محیط کشت) می باشد. هرچند که ژن حاصل از سنتز شیمیایی، براساس کلیدهای رمز رایج (Codon Usage) باکتری کلی باسیل طراحی شده است. بنـابـرایـن بنظـر می رسـد کـه نوع کلید رمز مصرفی، نقشی در بهبود میزان بیان این ژن نداشته باشد.

برای ارزیابی نقش پروموتر طبیعی ژن فنیل آلانین باسیلوس اسفریکوس در بیان ابتدا این ژن در ناقل شاتل pHY300PLK کلون شد و سپس در سلولهای باسیلوس سوبتیلیس و کلی باسیل ترانسفورم (تراریخت) گردید. ناقل شاتل نوترکیب pHYDH تنها در سلولهای باسیلوس به مقدار 4700 واحد آنزیمی در لیتر محیط کشت ابراز شد. سطح بیان این آنزیم نوترکیب درحدود 12% پروتئین های قابل تخلیص میکروارگانیسم بود. براساس دو آزمایش SDS-PAGE و ستون سفادکس جی 200 وزن مولکولی زیرواحد آنزیمی حدود 41 کیلو دالتون و آنزیم کامل 340 کیلو دالتون (هشت زیر واحد مشابه) تخمین زده شد. راندمان تخلیص و فولد آنزیم به ترتیب 31% و 18% به دست آمد. مقادیر Km برای ال- فنیل آلانین ال تیروزین و NAD به ترتیب 24/0، 48/0 و 19/0 میلی مولار به دست آمد. pH مناسب برای واکنش رفت دآمیناسیون اکسیداتیو 11 و واکنش برگشت آمیناسیون رداکتیو 2/10 بود. خصوصیات بیوشیمیایی آنزیم نوترکیب با نوع طبیعی آن مشابه تشخیص داده شد.

پراکسیداز جدا شده با استون از عصاره خام برگهای Brassica oleracea (گل کلم) در سه مرحله با ستونهای کروماتوگرافی SP-Sepharose، DEAE-Sepharose، Con‑A Sepharose خالص شد. فعالیت ویژه ایزو آنزیم خالص اصلی (BOC-POD) برابر U/mg 1877 پروتئین با RZ: 3.1 بود که با بازدهی 3/4% ، 172 برابر بیشتراز َRZ عصاره خام بود. وزن مولکولی BOC-POD حدود 45000 دالتون می باشد. pH بهینه و فعالیت در دمای بهینه پایداری آنزیم خالص نیز تعیین گردید. Km این ایزوآنزیم توسط منحنی لینووربرگ به کمک O-Dianisidine در برابر H2O2 اندازه گیری شد. این آنزیم قابلیت استفاده در تولید کیتهای آنزیمی را دارد.

در این پژوهش، تهیه یک الکترود اصلاح شده آنزیمی در حین الکتروپلیمریزاسیون آنیلین با استفاده از تلفیق سولفید اکسیداز با یک پلیمر هادی، مورد بررسی قرار گرفت. سپس پاسخ زیست الکتروشیمیایی زیست حسگر سولفیتی در شرایط متفاوت آزمایش، مطالعه شد. بررسی پایداری این زیست حسگر نشان داد که تشکیل یک لایه نازک و غیرفعال بر روی سطح آلومینیم، سبب بهبود پایداری لایه های نازک فعال شیمیایی بر سطح الکترود می-شود. همچنین پاسخ زیست الکتروشیمیایی الکترودهای اصلاح شده آنزیمی نیز به عنوان زیست حسگر سولفیدی در شرایط مختلف بررسی شد. مقدارهای بهینه pH و دما ، به ترتیب، 5/8 و 35 درجه سانتی گراد به دست آمد. ثابت میکایلیس- منتن و انرژی فعال سازی واکنش کاتالیز شده توسط آنزیم نیز محاسبه شد.