در این تحقیق دو دسته از جاذب های طبیعی آلی و معدنی به لحاظ رفتارهای جذبی دردو سیستم گسسته و پیوسته مورد سنجش قرار گرفته است. از مشتقات کیتینی فراوری شده از پوسته های ضایعاتی میگو به عنوان جاذب های طبیعی آلی و از زئولیت نوع کلینوپتیولیت فیروزکوه با اشکال طبیعی و سدیمی به عنوان رزین معدنی طبیعی برای این منظور استفاده شد. هر دو دسته این رزین ها جذب موثری را روی ایزوتوپ های اکتیو و غیراکتیو سزیم، استرانسیم، کبالت و منگنز دردو سیستم گسسته و ستونی نشان دادند. جذب در هر دو دسته این جاذب ها تابع تغییرات PH محلول ها، زمان ماند، نوع جاذب و سایز ذرات بود ولی تغییرات دما تنها بر سرعت تبادل موثر بوده و بر کارایی کلی سیستم تبادل یونی اثری نداشت. جاذب های کیتینی تمایل بیشتری به جذب کبالت داشته و جذب در آنها تابع درجه استیلاسیون کیتین بود حال آنکه جاذب های زئولیتی تمایل بیشتری به جذب سزیم از خود نشان دادند. از بین 7 جاذب مورد استفاده کیتوزان 1 بهترین شرایط کاربردی را به خود اختصاص داد و علیرغم اینکه کیتوزان 2 جذب بسیار خوبی را نشان داد به لحاظ حلالیت زیاد در محیط های اسیدی قابل استفاده نمی باشد. استفاده موثر از کلینوپتیولیت سدیمی نیز تنها به موارد جذب سزیم محدود می گردد و کلینوپتیولیت طبیعی پایین ترین نتایج جذبی را به دست آورد.