پیشینه انشا نویسی در ایران به دوره ساسانی می رسد که شامل اسناد رسمی و نیز نامه های خصوصی و بعضاً بیان سخنان بزرگان و نصایح اخلاقی و بندهای دینی بوده است. پس از اسلام، انشا نویسی از زمان تکوین زبان فارسی دری د دوره یعقوب لیث صفاری آغاز می شود و افرادی مثل محمد بن وصیف سگزی دبیر رسائل یعقوب و سپس ابوالفضل بیهقی و منشیان دیگر آن را پی می گیرند. با نفوذ زبان و ادبیات فارسی در شبه قاره، انشانویسی در کنار فرهنگ و دستور نویسی به گونه ای چشمگیر مورد توجه ادیبان و منشیان قرار گرفته است آثار فراوانی در زمینه های گوناگون این فن چون منشات، رقعات، مراسلات و مکتوبات پدید می آید که به مراتب حجم این آثار در شبه قاره خیلی بیش از ایران است. سبک این آثار بیشتر مصنوع، همراه با سجع و قرینه و آراسته به صنایع لفظی و معنوی و گاه آوردن شعر در ضمن نثر است و تقریباً تمام ویژگیهای سبک نثر مصنوع در منشات دوره تیموری دیده می شود. البته منشاتی به زبان ساده هم در بین این آثار وجود دارد

هر سیستم های قدرت برق را از مراکز تولید به نقاط مختلف مصرف در مسافت های طولانی منتقل می کنند. این امر در حالی است که در گذشته، توزیع برق در محدوده های کوچک و با ولتاژ پایین انجام می گرفت. تبادل توان در سطوح ولتاژ بالا مزایایی مانند به اشتراک گذاری و ایجاد رقابت را به همراه دارد. پایداری ولتاژ در این سیستم ها از اهمیت بالایی برخوردار است. ناپایداری ولتاژ زمانی رخ می دهد که با افزایش بار، ولتاژ سیستم به طور قابل توجهی افت کند و به سطحی غیرقابل قبول برسد. و منجر به خاموشی، آسیب به تجهیزات و سایر مشکلات شد. اگر منابع تغذیه کننده سیستم محدودیت داشته باشند، احتمال ناپایداری ولتاژ افزایش می یابد. محدودیت می تواند به دلیل کمبود توان یا توان راکتیو باشد. اگر بار به طور ناگهانی افزایش یابد، سیستم ممکن است فرصت کافی برای تنظیم ولتاژ را نداشته باشد و ناپایدار شود. خرابی در خطوط انتقال یا ژنراتورها می تواند منجر به افت ولتاژ و ناپایداری شود. اگر سیستم های کنترل ولتاژ به درستی کار نکنند، ممکن است نتوانند افت ولتاژ را به طور موثر جبران کنند و سیستم ناپایدار شود. با افزایش ظرفیت منابع تولید و انتقال، می توان از محدودیت منابع و ناپایداری ولتاژ جلوگیری کرد. سیستم های کنترل ولتاژ می توانند به طور خودکار ولتاژ را در سطح قابل قبولی حفظ کنند. با طراحی صحیح سیستم قدرت، می توان احتمال ناپایداری ولتاژ را کاهش داد. ناپایداری ولتاژ می تواند منجر به مشکلات مختلفی شود. درک عوامل مؤثر بر ناپایداری ولتاژ و انجام اقدامات پیشگیرانه، می توان از بروز این پدیده جلوگیری کرد و پایداری ولتاژ را در سیستم های قدرت برقرار کرد.

پژوهش حاضر به بررسی نقاط ضعف آموزش فلسفه اسلامی در مقطع کارشناسی دانشگاه ها می پردازد. در این نوشتار با محوریت کتاب نهایه الحکمه، مباحثی از هستی شناسی، انسان شناسی، معرفت شناسی و خداشناسی بیان شده است. تکرار مطالب، بیان نشدن لوازم و نتایج مباحث، نپرداختن به مسائل و شبهه های جدید فلسفی و علمی، عدم رعایت ترتیب منطقی مباحث و منظور نشدن اهداف آموزشی ازجمله مشکلات و کاستی های این دوره است. برای ارزیابی میدانی، پرسشنامه ای تنظیم و پس از احراز استانداردسازی آن، توسط دانشجویان، دانش آموختگان و اساتید رشته فلسفه اسلامی دانشگاه های سراسر کشور تکمیل و مورد تحلیل سیستمی (SPSS و SWOT) قرارگرفته است. برابر نتایج حاصله، آموزش فلسفه اسلامی در بیان دیرینه مباحث فلسفی، علل و چرایی طرح مباحث، پرهیز از مغالطات منطقی به ویژه اشتراک لفظ، خلط مفهوم و مصداق، و لوازم و نتایج اصول فلسفی ضعف دارد. نتایج داده های پرسشنامه بیانگر ضعف در محتوای درسی، سبک های آموزشی و روش های تدریس بوده که در خاتمه پیشنهاد هایی برای بهبود وضع موجود ارائه شده است.

در این مقاله کوشیده ایم نشان دهیم که رویکرد پدیدارشناختی می تواند روشی مناسب برای تحلیل تجربه دینی در حیطه تعلیم و تربیت باشد. برای نشان دادن این امر استدلال کرده ایم که روش پدیدارشناختی به مثابه روش توصیفی از منظر اول شخص این امکان را می دهد که فرد مستقیماً تجربه زیسته خود را توصیف و تحلیل کند و تحلیلگر نیز با این تجربه زیسته او می تواند به تحلیل معنای تجربه او دست زند و فرد از معنای تجربه دینی خودش شناخت و معرفت لازم را کسب کند. بنابراین در قسمت اول این مقاله به برخی ویژگی های مهم روش پدیدارشناختی اشاره کرده ایم. همچنین در این مقاله نشان داده ایم که رویکرد کل گرایانه این امکان را برای پژوهشگر پدیدارشناس فراهم می سازد تا بتواند فرد مورد نظر -یعنی متربی یا دانش آموز- را مبتنی بر تجربه دینی او از زوایای مختلف در معرض توصیف و تحلیل پدیدارشناختی قرار دهد. افزون بر این دو نکته مهم، به این مطلب نیز پرداخته شده است که اتخاذ رویکرد پدیدارشناختی در تحلیل تجربه دینی در تعلیم و تربیت امکان گشودگی فکر برای پژوهشگر را فراهم می کند تا بدون تعصب و پیشداوری بتواند درباره باورهای مختلف دینی پژوهش کند، بدون آن که درباره درست و نادرست بودن آنها قضاوت کند. این موضوع می تواند یکی از نقاط قوت چنین پژوهش هایی باشد که در زمینه تعلیم و تربیت دینی به فرد پژوهشگر و افراد مورد پژوهش این امکان را می دهد که بتوانند بدون تعصب و پیشداوری تجربه های زیسته دینی شان را در حیطه تعلیم و تربیت به اشتراک بگذارند.

تردید نسبت به واکسن که به تاخیر در دریافت یا امتناع واکسیناسیون با وجود در دسترس بودن خدمات واکسیناسیون اشاره دارد، به عنوان یکی از ده تهدید اصلی برای سلامت جهانی توسط WHO شناسایی شده است. کانال های سنتی و رسانه های اجتماعی اطلاعات واکسیناسیون را در دسترس عموم قرار می دهند و ممکن است در تأثیرگذاری بر افکار عمومی در مورد اینکه آیا مردم می خواهند واکسینه شوند یا خیر، تأثیرگذار باشند. رسانه های اجتماعی امروزه به شمشیر دولبه تبدیل شده است که می تواند اطلاعات درست و جعلی را به گروه زیادی از مردم برساند. زیست ساخت های فضای دیجیتالی به افراد اجازه به اشتراک گذاری هر نوع محتوا، را ارائه میدهند و پتانسیل رسیدن به مخاطبان زیادی را دارند. لذا نظارت بر این رسانه ها باید در دستور کار دولت ها قرار گیرد. . .

اصل تشکیک از مهم ترین اصولِ فلسفی در حکمت متعالیهٔ صدرایی است که با آن سؤال از چیستیِ رابطهٔ بین سه پدیدهٔ بیداری، خواب و مرگ پاسخ داده می شود. این نوشتار، رابطهٔ مورد بحث را طولی و تشکیکی می داند. براین اساس، اختلاف این حالت ها به اشتراک آن ها باز می گردد که عبارت است از: شدت و ضعف در معطوف شدنِ نیرو های انسان به ظاهر یا باطن نفس و عوالم متناسب با آن ها. بیداری، حاصل توجه حداکثری قوای نفس به عالم مادی و حواس ظاهری است. با ضعیف شدن این توجه و التفاتِ بیشتر نفس به عالم مثال، خواب اتفاق می افتد. درنهایت، با قطع ارتباط کامل نفس از جهان مادی، مرگ اصطلاحی فرا می رسد. البته در معنایی دیگر، به واسطهٔ حرکت جوهری نفس، آنچه اصطلاحاً مرگ خوانده می شود، همراه همیشگی انسان و محیط بر سایر حالات اوست. در نگاهی عمیق تر و بر مبنای وحدت شخصیهٔ نفس، بیداری و خواب و مرگ از ظهورات نفس است و ضمن حفظ رابطهٔ تشکیکی، با نفس و با یکدیگر عینیت دارند.