برنامه های تلویزیونی خواه آشکار، خواه نهان مملو از گفتمان های جنسیتی هستند. اینکه ما به عنوان زن یا مرد کیستیم و چگونه باید در فضاهای مختلف رفتار کنیم، بخشی از فرهنگ جنسیتی است که توسط نهادهایی چون رسانه باز تولید می شود. در عصر فراواقعیت که تمایز میان امر واقع و مجاز مخدوش گشته است بازنمایی های جنسیتی در سریالهای تلویزیون اهمیت افزون تری یافته است. دلالت های ضمنی و صریح جنسیتی این سریال ها برای تاثیرگذاری نیازی به شناخته شدن در سطح خودآگاه ندارند. برنامه های تلویزیونی بدین ترتیب نقشی مهم در بازآفرینی تصورات جنسیتی جامعه ما دارند. آنها بیان کننده تصورات فرهنگی از نقش های مناسب زنان و مردان، هویت های جنسی و جنسیتی هستند. هدف این مقاله بررسی این مطلب است که آیا در تلویزیون ایران، کلیشه های جنسیتی برگرفته از فرهنگ سنتی ایرانی در حال باز تولید هستند؟هدف از این گونه تحقیقات تولید دانش جدیدی است که می تواند در برگیرنده مفاهیم مهمی برای تغییر سیاست های اجتماعی باشد.در این تحقیق مجموعا پنج کلیشه شخصیتی سنتی در فرهنگ سنتی ایرانی شناسایی شد. زن فریبکار، ناقص العقل، بی وفا، منفعل و فرودست و مرد صادق، عاقل، وفادار، فعال و فرادست. از میان این کلیشه ها، کلیشه های زن فریبکار و زن منفعل در حال باز تولید هستند و ناقص العقلی به زن منتسب شده و در مجموع زنان فرودست مردان هستند. در مقابل مردان صادق، عاقل، فعال و در مجموع فرادست زن توصیف می شوند. بی وفایی کلیشه ای فراموش شده است که از گردونه باز تولید خارج شده است.روش بکار رفته در این پژوهش تحلیل محتوای کمی و کیفی می باشد که بطور توامان بکار رفته است.

من المعلوم لدینا أنَّ القیاس النحوی والصرفی یختلف اختلافاً کلیاً عن القیاس الفلسفی أو المنطقی، وإنْ بدا بینهما نوع من التشابه، فالقیاس النحوی أصیل فی اللغة، وإنْ أدخل بعض النحاة – بعد القرن الرابع – أنواعاً من القیاس المنطقی فی البحوث النحویة. وهذه حقیقة ثابتة جلیة للمتخصصین فی علم أصول النحو. والحقیقة الثابتة الأخری هی أنَّ هذا القیاس اللغوی قد هیمن علی جمیع المسائل النحــویة والصرفیة حتی دعا ذلک رئیس مدرسة الکوفة علیّ بن حمزة الکسائی إلی أن یقول: إنما النحو قیاسٌ یُتَّبَعْ                             وبه فی کل أمر یُنتَفعْ والحقیقة الثابتة الثالثة هی عدم وجود متخصص فی علم أصول النحو، لذلک یجب تربیة أساتذة متخصصین فی هذا العلم. إذ لاشک أنَّ اطـلاع أساتذة النحو والصرف علی حقیقة هذا القیاس وأنواعه یساعد کثیراً علی رفع المستوی العلمی. والمهم أنَّ هذه المقالة قد تکفلت ببیان أربعة أقیسة نحویة تنتمی إلی نوع واحد من أنواع القیاس الأساسیة،  وهذا النوع یضم الأقیسة المستنبطة من اطراد دور العقل فی اللغة العربیة.

چکیده فارسی:متنبی از شاخص ترین شعرای دوره عباسی است که اندیشه، زبان و طرز بیان او، چهره ای متمایز و بی مانند از او ساخته است. تاکنون شرح های بسیاری بر دیوان وی نگاشـته شده و کتاب های فراوانی در زمینه شخصیت و نقد اشعارش به چاپ رسیده است. در این جستار برآنیم تا با نگاهی متفاوت به نمونه هایی از مضامین ارزنده اخلاقی و انسانی موجود در اشعارش بپردازیم، باشد که بتوان با بهره برداری صحیح از آنها قدمی در راه تکامل و ارتقای معنوی و مادی خویش برداشته باشیم و به شکوفایی شخصیت اخلاقی و تکامل روحی نایل آییم. چکیده عربی:لدراسة شعر أبی الطیب المتنبی خطوط کثیرة منها دراسات قائمة علی بیان أهم الأغراض الشعریة فی دیوانه أو منها ما تناولت ترجمته أو ممدوحیه. فکان من الطبیعی و أنا أبحث فیما یفید أن أقف عند خط جدید فی دراسة أشعاره، فاخترت القیم الأخلاقیة فی شعره. و خلال تتبعی شعر المتنبی لاحظت أن مجموع بعض آرائه تشکل فصلا خاصا فی التربیة الفاضلة، و تربیة المثل العلیا التی تدفع النفوس إلی سبیل الرشاد و الخیر، و العلو بها نحو أهداف یسعی إلیها المفکرون و الأدباء. فدراستنا هذه تسعی إلی عرض محاولات الشاعر فی نقل تجاربه التی مر بها کما هی، لتعبر عن ملاحظاته التی استکشفها، و تنقل تلک التجارب و النظرات علی أنها بناء من التعالیم و القیم الأخلاقیة و القواعد السلوکیة.

چکیده عربی:ان الشابی و اقبال شاعران بارعان فی العصر الحدیث، و عاشا فی بیئتین متشابهتین: تونس و الهند اللتین کانتا تعانیان آنذاک من الاستعمار الاجنبی. هذا و کانا متشابهین فی کیفیه الدراسه و التمتع بمواهب الاسلام و القرآن و الترعرع فی اسرتین محافظتین ملتزمتین بالاسلام.تبین دراسه مقارنه لاشعار هذین الشاعرین ان الشوق الی الدیانه الاسلامیه و الرساله الانسانیه و المشاطره الوجدانیه مع مسلمی الاعالم تسوق الافکار الی التعالی و العشق الالهی.فی هذه المقاله بعد ان وجدنا نقاط التلاقی بین افکار هذین الشاعرین قمنا بمقارنه مفهوم العشق فی اشعارهما؛ فلهذا درسنا و قارنا هذه المواضیع: العشق بالناس، العشق بالطبیعه و الحیاه، عشق الامومه، مخاطر طریق العشق و تقابل العشق و العقل. چکیده فارسی:اقبال و شابی دو شاعر توانای معاصر بودند که در شرایط مشابهی چون مستعمره بودن کشورهای هند و تونس، نوع تحصیلات، بهره گیری از موهبت اسلام و قرآن و تربیت در خانواده هایی معتقد و مذهبی، از نظر فکری بسیار به هم نزدیک شدند.بررسی تطبیقی اشعار این دو شاعر، نشان دهنده این است که عشق و علاقه به دین و رسالت انسانی و وجدانی و مسلمانان جهان است که اندیشه های آنان را به سوی تعالی و عشق الهی سوق داده است.در این مقاله، ما با یافتن نقاط تلاقی اندیشه های این دو شاعر، به تطبیق مفهوم عشق در اشعار ایشان پرداختیم؛ به همین منظور، ویژگی های عشق به مردم، عشق به طبیعت و زندگی، عشق مادرانه، سختیهای راه عشق و تقابل بین عقل و عشق در اشعار اقبال و شابی مورد تطبیق و بررسی قرار گرفت.

چکیده فارسی: در مقاله حاضر، بخشی از کتب عرفانی تحت عنوان «سبب نظم کتاب» بررسی شده است. بررسی همسانی و همگونی این بخش ها به دقت و توجه فراوان نیاز دارد؛ چنان که در این پژوهش نیز یکسانی آنها در مصباح الارواح ــ تالیف شمس الدین محمد بردسیری ــ و دیگر آثار عرفانی به چشم می خورد.این بخش از آثار معمولا با صبحی مبارک، شبی نورانی یا سحری فرخنده آغاز می شود که نماد لحظه تفکر و مراقبه است. مشخصه های این لحظه مبارک، نورانیت، سکون و سکوت، زیبایی و ماورایی بودن آن است. در لحظه ای دیگر، عارف با حالتی قدسی تصویر می شود که دست از همه مادیات شسته، سر بر زانوی تفکر نهاده و در بحر مکاشفت مستغرق شده است. در این لحظات، او غرق شعف و شادی است و آسمان ها زیر پای او قرار دارند. هم در این لحظه است که شخصی نورانی و خوش سیما بر او ظاهر می شود. او را به نام های مختلف می خوانند: یار، دوست، انس جلیس، معشوق پری چهره، پیر نورانی و... او صفاتی قدسی دارد. او دنیایی نیست و از زمان و مکان برتر است؛ همه چیز می داند و بر هر سری آگاه است. او عارف را خطاب می کند و از او می خواهد به باغ و گلستان یا صحرایی که او می نمایاند، پای نهد. عارف همراه او به گلشن قدسی می رود و دیدنی ها می بیند؛ آنچه که با چشم سر امکان دیدنش نیست. سپس پیر رهنما که در عمق وجود عارف خانه کرده است و کسی جز خرد برتر نیست، او را به تحریر آنچه دیده است، تشویق می کند و عارف چنین می کند و آنچه که خرد برتر به او تلقین کرده است، می نویسد و این اثر او است. چکیده عربی:عالج هذا المقال جزءا من الکتب العرفانیة بعنوان «سبب نظم الکتاب». فمعالجة هذا الجزء من حیث المشابهة بحاجة إلی دقة عالیة وعنایة شدیدة؛ کما أن هذه المشابهة تتضح فی مصباح الأرواح لشمس الدین محمد بردسیری وباقی النتاجات العرفانیة.یبدأ هذا الجزء عادة بفجر مبارک، أو سحر میمون یرمز إلی لحظة تأمل ومراقبة یمتازان بالنور، والسکون، والصمت، والجمال، وکونهما ماورائیین. ثم یتم تصویر العارف فی حالة من القداسة حیث یترک کل المادیات غارقا فی التفکیر مستغرقا فی بحر المکاشفة. وفی هذه الأثناء یظهر له شخص و سیم له نور. یسمی هذا الشخص بأسماء مختلفة: کالحبیب، والصدیق، والمونس، والجلیس، والمعشوق ذات الوجه الملکی، والشیخ المشرق، و... وله صفات قدسیة. لیس من هذه الدنیا ویفوق الزمان والمکان؛ یعرف کل الأمور وخبیر بکل الأسرار. وهو ینادی العارف داعیا إیاه إلی دخول جنة، أو روضة، أو صحراء یدله علیها. والعارف یرافقه إلی روضة قدسیة ویری مرئیات لایمکن العین البشریة رؤیتها. ثم یطلب الشیخ المرشد الذی سکن فی وجود العارف ولیس له تفسیر إلا العقل الأکبر، من العارف کتابة ما رآه والعارف یتمثل الأمر ویسجل ما لقّنه العقل الأکبر وتعد تلک المشاهد نتاج العارف.

چکیده عربی:السلفیه فرقه من فرق المسلمین لهم منهج خاص فی الإلهیات. قام الباحث فی هذا المقال باستعراض المصادر المعتبره عند السلفیه و نقد منهجها فی معرفه الإلهیات علی ضوء المعاییر الإسلامیه، مثل التفسیر بظاهر القرآن و ظاهر السنه النبویه و أتباع عقائد السلف دون تمحیص و تقدیم النقل علی العقل، کما کشف النقاب عن انتقاض التوحید الذاتی والصفاتی وفق أصول المنهج السلفی.   چکیده فارسی:یکی از نحله های فکری معاصر سلفیه هستند که روش خاصی در الهیات برگزیده اند. نگارنده در این مقاله با بررسی منابع معتبر سلفی ها اصول روش شناختی آنان را در الهیات مانند ظاهر گروی در قرآن، ظاهر گروی در سنت پیامبر (ص) و پیروی منقادانه از آرای عالمان درگذشته اسلام به ویژه صحابه، تابعان و تابعان تابعان و تقدیم نقل بر عقل را تبیین و آنها را با معیارهای معتبر اسلامی نقد کرده و آشکار نموده است که با اصول روش شناختی سلفیه برخی از مسائل مهم الهیات مانند توحید ذاتی و صفاتی نقض می شود.

چکیده عربی: یعتبر القصاص ظاهرة قدیمة فی المجتمعات البشریة. إلا أنه کان مختلفا عما وضعته الشرائع السماویة حیث إن المجتمع البشری القدیم کان یعاقب المجرم کیفما یشاء وفی کثیر من الأحیان لم یکن بین الجرم والعقاب تناسب یقبله العقل السلیم.والأدیان السماویة وضعت قانون القصاص لیکون هناک تناسب بین الجرم والعقاب ولکی لا یتجاوز المجتمع بشأن المجرم. والغرض الحقیقی من القصاص هو ردع أفراد المجتمع عن الجرائم لأنهم إذا أدرکوا أنهم مؤاخذون مقابل تصرفاتهم الإجرامیة ینصرفون عن الجرائم صغیرها وکبیرها.هل کان لظاهرة القصاص أثر فی الشعر العربی؟ وهل کان هناک علاقة بین ما ورد فی الشعر العربی من ألفاظ الثأر، والقود، وبین ما جاء فی الآیات القرآنیة حول القصاص؟ یلقی هذا المقال الضوء علی هذا الموضوع للإجابة عن الأسئلة التی وردت سابقا ولا شک أن هذا الموضوع بحاجة إلی دراسة أکثر عمقا. چکیده  فارسی: پدیده قصاص در جوامع بشری دارای قدمتی بسیار است، لیکن قوانین آن با ادیان آسمانی اختلاف داشته است زیرا جامعه بشری در گذشته، مجرم را بدون قوانینی مشخص مجازات می کرده و چه بسا در مواردی بسیار، تناسبی بین جرم و مجازات وجود نداشته است.ادیان آسمانی برای قصاص قوانینی وضع کرده تا بین جرم و مجازات تناسبی وجود داشته باشد و جامعه در مجازات جنایتکار زیاده روی ننماید. هدف واقعی قصاص بازداشتن مردم از جنایت است زیرا آنها هنگامی که از بازخواست شدن درباره جنایات شان آگاه شوند، از جنایت دوری می نمایند.آیا پدیده قصاص در شعر عربی بازتاب داشته است؟ و آیا بین الفاظی که در شعر عربی درباره قصاص آمده از قبیل: ثار، قود و بین آیات قرآنی که درباره قصاص نازل شده ارتباطی وجود دارد؟ مقاله پیش رو بر آن است که به دنبال پاسخی مناسب به پرسش های پیشین باشد و بدون شک این موضوع به پژوهش هایی گسترده تر نیازمند است.