امروزه اهمیت استفاده از قارچ کشها بر همگان آشکار است. بر اساس تخمین USDA سالیانه خسارات وارد بر گیاهان بوسیله بیماریهای گیاهی در آمریکا بالغ بر 3×109 دلار است و بعضی از این بیماریها جزیی بوده از نظر اقتصادی مبارزه با آنها توسط قارچ کشها مقرون به صرفه نمی باشد. بیشتر محصولات کشاورزی از قبیل سیب، انگور، سیب زمینی و ... بدون استفاده از قارچ کشها غیرقابل رشد می باشند.گرچه آمار دقیقی از میزان تولید جهانی قارچ کشهای کشاورزی در دسترس نیست لکن میزان تولید سالیانه قارچ کشهای آلی در آمریکا بالغ بر 14000 تن است، قارچ کشهای معدنی از قبیل سولفور و سولفات مس حدود 82000 تن بوده و ارزش قارچ کش آلی تولید شده در آمریکا بالغ بر 1×108 دلار می باشد. در بیست سال اخیر بر میزان تناژ این قارچ کشها روزبروز افزوده می شود و تولیدات بیشتر به سمت قارچ کشهای آلی سوق پیدا می کند. امروزه تحقیقات صنعتی وسیعی در جهت یافتن قارچ کشهای بهتر انجام می شود. علیرغم تحقیق و توسعه، تخمین زده می شود، بهای هر ترکیب جدید بیش از 15×106 دلار تمام می شود. این تحقیقات در بسیاری از آزمایشگاههای جهان بطور مداوم انجام می گیرد.در کشور خودمان نیز که کشاورزی یکی از اولویتهای دولت بوده و سرمایه گذاری، و تکیه زیادی بر روی آن می شود و در حال حاضر چند قلم از این قارچ کشها از جمله مانب، مانکوزب، متام سدیم، کلرونب (دموزان) کوپراکسی کلراید، کاربندازیم، کاربوکسین تیرام، کاپنان، زینب، سولفور، دینوکاپ، دودین و تیابندازول از کشورهای بیگانه وارد مملکت می شود، می طلبد جهاد دانشگاهی نیز با انجام تحقیقاتی در جهت پیشبرد اهداف این صنعت تا حدی که در توان دارد در جهت قطع وابستگی آن با کشورهای بیگانه قدمهای هر چند کوچک بردارد تا باشد از این طریق دین خود را نسبت به جامعه و کشاورزان زحمت کش ادا کرده باشد.