ژن رمز دهنده عامل رشد فیبروبلاست (hbFGF)، پیشتر در انستیتو پاستور ایران به طور شیمیایی سنتز و سپس در ناقل pET3a کلون گردیده بود. در این مطالعه، میـزان بیـان پـروتئیـن نوترکیب این ژن با ژن حاصل از کتابخانهcDNA ، مقایسه گردیده است. با کمک فن PCR ژن hbFGF از بسته ژنی pBR322-cDNA (هدیه از طرف دکتر Seno ژاپنی)، تقویت و مکانهای آنزیمی BglII و NdeI در آن ایجاد گردید. محصول PCR در مکان SmaI ناقل pUC18 کلون شد و این ناقل نوترکیب، 1003-pUC خوانده شد. سپس قطعه مورد نظر با کمک آنزیم BamHI جدا گردید و دوباره در ناقل بیان گر - pET-3a - کلون گردید (1004-(pET. سرانجام ناقل نوترکیب اصلی 1005-pET طراحی و ساخته شد. سپس میزان بیان پروتئین نوترکیب ناقل اخیر براساس فنونی مانند Western-blotting, SDS-PAGE و ELISA با ناقل بیان گر محتوی ژن سنتیتک مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که میزان بیان پروتئین نوترکیب ناقل 1005-pET، بسیار بیشتر از (16میلی گرم در لیتر محیط کشت) ناقل محتوی ژن سنتتیک (025/0 میلی گرم در لیتر محیط کشت) می باشد. هرچند که ژن حاصل از سنتز شیمیایی، براساس کلیدهای رمز رایج (Codon Usage) باکتری کلی باسیل طراحی شده است. بنـابـرایـن بنظـر می رسـد کـه نوع کلید رمز مصرفی، نقشی در بهبود میزان بیان این ژن نداشته باشد.