فعالیت های بدنی مختلف می تواند در بهبود سلامتی و ارتقا سطح آمادگی افراد نقش مهم و ارزنده ای داشته باشد. بافتهای مختلف بدن تحت تاثیر فعالیت های بدنی قرار می گیرند. تاثیر فعالیت های بدنی به عوامل مختلفی از جمله شدت، مدت، تکرار، طول دوره تمرینی، سن و جنس بستگی دارد. فعالیت های استقامتی یکی از انواع فعالیتها است که به کارآیی سیستم جذب، انتقال و مصرف اکسیژن ارتباط دارد، که در این میان نقش گلبولهای قرمز و عوامل وابسته به آن بسیار قابل توجه است. در این زمینه تحقیقات بسیاری صورت گرفته که نتایج متفاوتی اظهار شده است. هدف از انجام این تحقیق تاثیر یک برنامه تمرینی منتخب هشت هفته ای با شدت %70-%75 اکسیژن مصرفی بیشینه سه بار در هفته بر عوامل منتخب خونی و اکسیژن مصرفی بیشینه بوده است. هیجده نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، میانگین سن 22.95±2.98 سال، وزن 65.66±7.65 کیلوگرم و قد 174.33±5.12 سانتی متر داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. از آزمودنیها قبل و بعد از دوره تمرینی آزمایش اکسیژن مصرفی بیشینه و نمونه گیری خون به عمل آمد. آزمون تی استیودنت و سطح آلفا %5 جهت قبول یا رد فرضیه صفر مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد آهن سرم %16.82، فریتین سرم %17.28، اشباع ترانسفرین %17.8، تراکم هموگلوبین %2.41، هماتوکریت %2.57 و تعداد گلبول های قرمز %2.91 کاهش و اکسیژن مصرفی بیشینه %9.92 افزایش داشت. کلیه متغیرهای وابسته در پیش آزمون و پس آزمون در دامنه طبیعی قرار داشت. نتیجه گیری شد که تغییرات عوامل خونی مورد نظر در این تحقیق احتمالا به علت افزایش حجم پلاسما و رقیق شدن خون بوده و از دامنه طبیعی تجاوز نکرده اند، و دلیلی جهت بروز کم خونی وجود نداشت. افزایش معنی دار در اکسیژن مصرفی بیشینه تاییدی بر این مدعا است.    

دراین پژوهش 47 لاین پیشرفته منتخب برای کشت در مناطق دیم کشور به منظور تعیین مقاومت آن ها در مراحل گیاهچه ای و گیاه کامل نسبت به نژادهای مختلف زنگ زرد گندم ارزیابی شدند. در آزمایش گلخانه ای از نژادهای 6E18A-، 38E18A+، 134E134A+ و 134E150A+ استفاده شد. در آزمایش مزرعه ای 47لاین مورد بررسی در مناطق کرج، ساری، مغان، اسلام آباد، ارومیه، خرم آباد، بروجرد، مشهد، سنندج و گچساران در دو خط یک متری و به فاصله 30 سانتی متر کاشته شدند. به منظور استقرار بهتر بیماری، علاوه بر کاشت رقم حساس بولانی در فاصله هر 20لاین، اطراف قطعه آزمایشی نیز به وسیله دو خط از رقم مذکور محصورگردید. در مناطق کرج، مشهد، ارومیه، اسلام آباد و مغان به منظور تامین رطوبت لازم برای آلودگی از آبیاری افشانه (Mist irrigation) استفاده شد و در کرج و مغان خزانه آزمایشی با اسپور زنگ زرد جمع آوری شده از همان مناطق در مراحل پنجه زنی، ظهور برگ پرچم و تورم سنبله به روش پودر پاشی به طور مصنوعی آلوده شدند. مایه زنی در ساعات آخر روز انجام شد در مرحله گیاهچه ای از تیپ آلودگی در مقیاس صفر تا 9 و در مرحله گیاه کامل از تیپ و شدت آلودگی یادداشت برداری انجام گرفت. نتایج آزمایش گلخانه ای نتایج نشان داد که با افزایش توان بیماری زائی نژادهای استفاده شده، تیپ آلودگی لاین های مورد بررسی افزایش می یابد. ارقام Dari2، Dari3، Dari4، Dari5 و Dari6 نسبت به همه نژادها مقاومت کامل نشان دادند که نشان دهنده وجود حداقل یک ژن اصلی گیاهچه ای است که هر چهار نژاد برای آن ویرولانس نداشتند. به منظور تعیین مقاومت مزرعه ای از نتایج ارزیابی های گیاهچه ای و گیاه کامل نژادها 134E134A+ در منطقه کرج استفاده شد. بروز عکس العمل حساسیت در مرحله گیاهچه ای و مقاومت در مرحله گیاه کامل نشان دهنده وجود ژن یا ژن های مقاومت گیاه کامل می باشد، که بر این اساس لاین های شماره 10، 16، 18، 19، 20، 24، 27، 28، 30، 33، 36، 37، 38، 41 و 42 چنین وضعیتی را نشان دادند.

از بین تعداد 500 نفر دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد که در نیمسال دوم 1378-1379 درس تربیت بدنی عمومی را اخذ کرده بودند، تعداد 60 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب و مجددا به صورت تصادفی ساده به سه گروه 20 نفری تقسیم شدند. هر سه گروه در ابتدای کار در پیش آزمون رشکت کردند. سپس مقرر شد گروه اول هیچ گونه فعالیت خاصی انجام ندهد و گروه دوم به مدت 18 جلسه، هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت 15 دقیقه مهارت پرتاب آزاد بسکتبال را عملا تمرین کند و گروه سوم به مدت 18 جلسه، هر هفته سه جلسه و در هر جلسه ابتدا 7.5 دقیقه به صورت تصویرپردازی ذهنی در محیطی آزام و نیمه تاریک پرتاب آزاد بسکتبال را در خیال تمرین کنند و سپس 7.5 دقیقه دیگر عملا به تمرین مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بپردازند. در مورد تمرین ذهنی از روش "هیک من" (برای تصویرپردازی ذهنی) و به منظور امتیازدهی مهارت پرتاب آزاد بسکتبال، از تست استاندارد شده ایفرد استفاده شد. پس از پایان مرحله اجرایی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون معنی دار بودن تفاوت بین دو گروه همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد هرچند که گروه تمرین جسمانی به نسبت گروه غیرفعال پیشرفت کرده بود، اما گروه سوم که مهارت را هم به صورت ذهنی و هم به صورت جسمانی تمرین کرده بودند، به طور معنی داری حتی نسبت به گروه تمرین جسمانی پیشرفت حاصل کرده بود.

مجموعه پلوتونیک الوند، در کرتاسه میانی - بالایی به بخش شمال غربی نوار دگرگونی - پلوتونیک سنندجج - سیرجان تزریق شده است. بخش های مختلف این مجموعه پلوتونیک در چند مرحله تزریق شده اند، بدین ترتیب که ابتدا ماگماهای بازیک و حد واسط (گابرو، دیوریت، آتونالیت و …) و سپس ماگماهای اسیدی (گرانودیوریت، گرانیت، گرانیتوئیدهای هلولکوکرات، آپلیت و پگماتیت) یکی بعد از دیگری جایگزین شده اند. دگرگونی ناحیه ای منطقه همدان در طور کرتاسه صورت گرفته و سپس تزریق توده نفوذی الوند یک هاله دگرگونی مجاورتی را در اطراف توده بوجود آورده است. در حاشیه شرقی توده الوند دگرگونی مجاورتی بر دگرگونی ناحیه ای منطبق شده به نحوی که دگرگونی مجاورتی بر روی سنگ های دگرگونی درجه پایین (فیلیت ها و میکا شیستها) اثر پیش رونده و بر روی سنگ های دگرگونی درجه بالا (شیست های درجه بالا و میگماتیت ها) تنها به صورت پسرونده عمل کرده است. در قسمت شرقی هاله دگرگونی مجموعه پلوتونیک الوند و در مجاورت مستقیم گرانیتوئیدها نواری از سنگ های با رخساره میگماتیتی یا شبه میگماتیت دیده می شود. این میگماتیت ها را می توان از نوع استروماتیک و بر جا به حساب آورد و نمی توانند سنگ های یک کمپلس تزریقی باشند. توده های نفوذی همزمان تا بعد از دگرگونی ناحیه ای جایگزین شده اند و در سنگ های اطراف دگرگونی مجاورتی (تا حد رخساره هورنبلند هورنفلس) و مقداری دگر شکلی ایجاد کرده اند. با توجه به واکنش های دگرگونی مجاورتی حداکثر دمای کنتاکت گرانیت پرفیروئید (توده نفوذی اصلی الوند)530 تا 550 درجه سانتی گراد برآورده شده که برای میگماتیت زایی در منطقه کافی نیست. بنابراین میگماتیت ها حاصل ذوب بخشی در اعماق بیشتر بوده اند که توسط دیاپیر گرانیتی بالا کشیده شده اند.با توجه به موقعیت میگماتیتها (حاشیه شرقی الوند) حداکثر شدت دگرگونی در یال شرقی توده گرانیت پرفیروئید قرار دارد. بنابراین، همانند نواحی مجاور (بروجرد)، زونهای دگرگونی شدید بر هسته پلوتون گرانیتی منطبق نیستند و چنین به نظر می رسد که گرانیت پرفیروئید خود معلول آناتکسی (الترا متامورفیسم) مرتبط به یک گنبد حرارتی است و نه عامل ایجاد آناتکسی. در این صورت عامل حرارتی دگرگونی ناحیه ای و آناتکسی را سیالات داغ گوشته ای و سفره های گسترده ماگماهای گابرویی استقرار یافته در اعماق می دانیم.

منطقه ملاطالب در شمال الیگودرز و در محل بلافصل راندگی زاگرس قرار گرفته است. عملکرد گسل های ژرف منجر به بیرونزدگی همتافت دگرگونی پرکامبرین فوقانی ـ کامبرین زیرین تریاس و ژوراسیک شده است. در این سنگها تاثیر فازهای مختلف دگرگونی مربوط به زمانهای مختلف مشاهده می شود. به دنبال فاز کوهزائی لارامید، توده نفوذی گرانیتوئیدی، سنگهای دگرگونی منطقه را مورد تهاجم قرار داده است. ترکیب سنگ شناسی آن به طور عمده گرانیتی، گرانودیوریتی و مونزو گرانیتی می باشد. با توجه به مطالعات کانی شناسی، سنگ شناسی، ژئوشیمیایی و ویژگی های زمین شناسی منطقه مورد مطالعه، توده گرانیتوئییدی ملاطالب از جمهل گرانیتوئیدهای نوع S، یا گرانیتوئیدهای با خاستگاه پالینژنتیکی (Palingenetic) می باشد. دیاگرام های تعیین محیط تکتونیکی نشان می دهند که توده گرانیتوئیدی مزبور از نوع بعد از کوهزایی است و با توجه به قرابت های ژئوشیمیایی با سایر گرانیتوئیدهای مناطق مجاور (بروجرد، همدان، بوئین ـ میاندشت و ….) پس از فاز کوه زایی لارامید تزریق شده است.