بوکسیت هنگام در جنوب فیروز آباد استان فارس، در زون ساختاری زاگرس چین خورده ساده و در مرز بین سازندهای آهکی سروک و ایلام واقع شده است. براساس شواهد چینه شناسی و رسوب شناسی، یک وقفه رسوب گذاری منجر به ایجاد شرایط هوازدگی کارستی گردید. طی این فرآیند، لایه ای از ذرات رسی روی سطح آن مجتمع گشته، و قسمتی از آنها به بوکسیت تبدیل شدند. پس از آن، افق بوکسیتی توسط آهک ایلام پوشیده شد. مطالعات بافتی بر روی مقاطع میکروسکوپی نشان دهنده ژنز در جازای بوکسیت می باشند (Bardossy, 1982). در این مطالعه، جهت شناسایی سنگ مادر افق بوکسیت هنگام و محاسبات تبادلات جرم در طی فرآیندهای هوازدگی و بوکسیت زایی، از ژئوشیمی عناصر نامتحرک استفاده شد. با ترسیم داده های آنالیز شیمیایی مشخص شد که از بین عناصر نامتحرک Ti,(Zr,Nb,Y,Th,V,Ti) دارای بیشترین ضریب همبستگی (r=0.99) با Al می باشد، و لذا در طی فرآیند بوکسیتی شدن به شدت نامتحرک بوده است. علاوه بر این، ترسیم نمودار TiO2 در مقابل Al2O3 روند واحدی را برای تمامی لایه های موجود در افق بوکسیت مشخص کرد، که نشان دهنده منشا هموژن افق بوکسیتی می باشد، و از آنجا که سازند سروک هم در امتداد همین خط رسم شد، لذا می توان آن را به عنوان سنگ مادر بوکسیت هنگام معرفی نمود. مقادیر تبادلات جرمی نشان می دهد که عناصر Si,Mg,K,Na طی فرآیندهای هوازدگی و بوکسیت زایی از محیط خارج شده و در مقابل، عناصر Fe,Ti, Al غنی شده اند. براساس محاسبات تغییرات حجم، 113 متر آهک سروک طی فرآیندهای هوازدگی کارستی و بوکسیت زایی به افق بوکسیت هنگام با ضخامت 29 متر تبدیل شده است.