زمینه و هدف: پوشش گیاهی که عموما در طراحی شهری مورد استفاده قرار می گیرد، تاثیر به سزایی بر کیفیت هوای معابر دارد. از این رو برنامه ریزان باید از میزان و چگونگی تاثیر درختان و پوشش گیاهی آگاه باشند. اصفهان یکی از کلان شهرهای ایران است که به رغم دارا بودن پوشش گیاهی زیاد در سطح این شهر، خیابان های آن با مشکل آلودگی روبه رو هستند. در این تحقیق بررسی پراکنش آلودگی در دره های شهری با هدف ارزیابی الگوی بهینه مدل کیفی کاهش آلودگی انجام پذیرفته است. روش بررسی: جهت بررسی تاثیر پوشش گیاهی بر سطح آلودگی در دره های شهری از نرم افزار مدل سازی سه بعدی با نام ENVI-met با بررسی مدل کیفی هوای محلی و خرده اقلیمی بر پایهCFD-مکانیک سیالات محاسباتی-استفاده شده است. در ابتدا یک نمونه واقعی مطالعاتی برداشت میدانی شده است و در نهایت مدل ساده تری از منطقه انتخاب شده و شبیه سازی می شود. یافته ها: پارامتر های مختلفی از جمله نسبت ارتفاع به عرض در دره های شهری، سطح تراکم درختان، محل قرار گیری درختان در معابر و فاصله درختان از هم مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهند که افزایش سرعت باد در دره های شهری با عمق کم در سطح پایین تری قرار دارد و زمانی که در دره های شهری موانع طبیعی از جمله درختان حضور نداشته باشند سطح آلودگی کاهش می یابد زیرا در این حالت باد باز هم سرعت بیش تری دارد. زمانی که درختان در خط مرکزی دره شهری مابین مسیرهای حرکتی قرار می گیرند، آلودگی و فاصله درختان نسبت به هم رابطه معکوس داشته و هرچه فاصله درختان بیش تر شود سطح آلودگی کم تر می گردد، به عبارتی تاج پوشش درختان هرچه کم تر باشد، آلودگی کم تر در زیر تاج درختان محبوس می گردد و غلظت آلودگی کاهش می یابد.

انواع مختلف سازمان ها، در جهان به طور فزاینده ای پویا زندگی می کنند. بخش عمده ای از این پویایی از تحولات و نوآوری در فن آوری، به ویژه فن آوری اطلاعات و ارتباطات ایجاد می شود. هدف این مقاله یک بررسی روی ابتکارات مدیریت دانش در عصر پردازش ابری به منظور شناسایی وضعیت فرارو و همچنین تحقیقات آینده می باشد، جنبه های مانند اهداف، انواع دانش و تکنولوژی ها بررسی می شود پس از مطالعات نگاشتی در 4 پایگاه آی تریپل ای، کتابخانه دیجیتالی ای ام سی. اسپرینگرلینک و ساینس دایرکت 9 مطالعه در مورد ابتکارات مدیریت دانش در عصر پردازش ابری شناسایی کردیم که به منظور استخراج اطلاعات مربوطه در مجموعه ای از سوالات تحقیق بررسی شده اند. اگر چه تنها چند مطالعه پیدا شده بود که ابتکارات مدیریت دانش در عصر پردازش ابری را نشان دهد، اما مطالعات افزایش علاقه به این موضوع در سال های اخیر را نشان می دهد. از نقطه نظر مدیریت دانش، بیشتر مطالعات در مورد جنبه های مربوط به ارائه مسائل ابری و ارائه نرم افزارهای جدید تحت وب برای مدیریت دانش با استفاده از یک سیستم مدیریت دانش بحث میکنند. نتایج نشان می دهد که مدیریت دانش به عنوان یک استراتژی مهم برای افزایش اثربخشی، و همچنین برای بهبود انتخاب و استفاده از تکنیک های مناسب و روش ها در مسائل ابری اشاره میکند. از سوی دیگر، عدم کفایت سیستم های مدیریت دانش موجود به عنوان بزرگترین مشکل مربوط به اجرای مدیریت دانش در عصر پردازش ابری ذکر شده.

زمینه و هدف: حوادث و بلایا می تواند زیرساخت های سلامت در جامعه را با چالش های عمده ای مواجه کند. بیمارستان ها واحد اصلی ارایه خدمات سلامت در پاسخ به بلایا هستند. با توجه به نقش حیاتی بیمارستان های نظامی در پاسخ به بلایا، پژوهش حاضر با هدف تبیین راهکارهای ارتقای مدیریت خطر حوادث و بلایا در بیمارستان های نظامی انجام شده است. روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش کیفی است که در سال 1400-1399 انجام شد. مشارکت کنندگان تعداد 14 نفر از مدیران، کارکنان و متخصصان حوزه مدیریت خطر حوادث و بلایای بیمارستانی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و برای تحلیل آن ها از روش تحلیل محتوای قراردادی براساس روش گرانهیم و لاندمن استفاده شد. یافته ها: موضوعات مطرح شده توسط مشارکت کنندگان در قالب 5 طبقه و 18 زیرطبقه شامل "مدیریت و رهبری" (سازماندهی، برنامه ریزی، قوانین و مقررات، ارتباطات و هماهنگی، تخصص گرایی، فرهنگ سازی، حمایت)، "ارزیابی خطر" (ایمنی سازه ای، ایمنی غیرسازه ای، ایمنی عملکردی، ایمنی محیط)، "آمادگی" (آموزش، تمرین، افزایش ظرفیت)، "پاسخ" (تامین منابع، مدیریت مصدومین، مدیریت داوطلبان)، و "بازیابی" (اقدامات مبتنی بر توسعه پایدار) تبیین گردید. نتیجه گیری: بکارگیری استراتژی های ارتقای مدیریت خطر حوادث و بلایای ارایه شده در این پژوهش می تواند در ارتقای آمادگی بیمارستان های نظامی در مقابله با حوادث و بلایا مفید و موثر باشد.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی معیارهای اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی درس کار و فناوری از دیدگاه صاحبنظران میباشد. که رویکرد پژوهش کیفی و از روش نظریه زمینه ای اشتراوس و کوربین (1994) استفاده شده است. جامعه پژوهش صاحب نظران حوزه آموزش و برنامه ریزی فناوری های نوین و درس کار و فناوری می باشند که به صورت هدفمند تعداد 18 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک مقوله بندی باز، محوری و گزینشی استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده یک چارچوب اثربخشی ماتریسی از عوامل زمینه ای، علی، بازدارنده، راهبردها و پیامدها شکل گرفت. بدین صورت که تدوین چارچوب اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی به عنوان مضمون فراگیر شامل عوامل مذکور بودند. هر یک از این دسته ها خود دارای ابعاد گوناگونی در مضامین پایه می باشند. بدیهی است که یافته های این پژوهش امکان ارزشیابی اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی درس کار و فناوری در نظام جمهوری اسلامی ایران را برای ما فراهم آورده است.