به منظور بررسی اثر جهت های کاشت بر مصرف منابع و عناصر غذایی خاک در کشت مخلوط آفتابگردان(Helianthus annuus L.) و لوبیا چشم بلبلی(Vigna unguiculata L.) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا گردید. عامل اصلی جهت کاشت در دو سطح (شمالی- جنوبی و شرقی- غربی) و سیستم کشت مخلوط به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل: (100 درصد آفتابگردان خالص)، (100 درصد لوبیا خالص)، (50 درصد آفتابگردان به علاوه 50 درصد لوبیا)، (25 درصد لوبیا به علاوه 75 درصد آفتابگردان) و (75 درصد لوبیا به علاوه 25 درصد آفتابگردان) در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل تشعشع، دما، رطوبت حجمی، کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم و نسبت برابری زمین مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاشت گیاهان در جهت خلاف جهت باد (شرقی- غربی) بیشترین میزان جذب تشعشع فعال فتوسنتزی (90/77 درصد) و بیشترین رطوبت حجمی خاک (39/63 درصد) و کمترین دمای خاک (78/26 سانتیگراد) را داشت. بالاترین مقدار نسبت برابری زمین (54/2) از کشت مخلوط (25 درصد لوبیا به علاوه 75 درصد آفتابگردان) به دست آمد. نتایج تغییرات عناصر غذایی نشان داد که بیشترین مقدار پتاسیم خاک (70/24 میلی گرم بر کیلوگرم) در جهت کاشت شرقی- غربی و در کشت مخلوط 50 درصد آفتابگردان به علاوه 50 درصد لوبیا چشم بلبلی وجود داشت. با توجه به نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که در شرایط ویژه اقلیمی کنونی منطقه و مناطق مشابه با کشت گیاهان در جهت خلاف جهت باد و استفاده از نسبت کاشت 75 درصد آفتابگردان به علاوه 25 درصد لوبیا چشم بلبلی میزان عملکرد بیشتری نیز حاصل میگردد.