پونه گیاهی است از خانواده نعناعیان (Laciatea) و دارای گونه های متفاوت که ترکیب های موجود در اسانس آنها بر حسب گونه، منطقه جمع آوری ، زمان برداشت و غیره متغیراست. از زمانهای بسیار قدیم اطبا و دانشمندان از عصاره و یا اسانس بعضی گونه های مهم پونه در تهیه داروهای گیاهی استفاده فراوانی می کردند. همچنین به علت فواید بسیار زیاد آن کشت این گیاه در بیشتر کشورها از جمله ایران به طور وسیعی آغاز گردیده است. در این تحقیق از بین گونه های موجود پونه سرخ آبادی Mentha Chicrodictya Hudson var. longitolia (L.) Rech.F. را انتخاب و از سه منطقه جمع آوری و با روش تقطیر با بخار آب مورد اسانس گیری و مقایسه قرار گرفت. بازده اسانس در هر سه مورد در حدود یک درصد محاسبه شد. اسانسها با دستگاههای کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه قرار گرفت. ترکیبهای عمده در نمونه منطقه 1 عبارتند از Piperitenone oxide (33.91 درصد)، Isopiperritenone (11.98درصد) و Piperitone (8.40درصد) و ترکیبهای عمده نمونه منطقه 2 عبارتند از : Isopiperitenone (57.69درصد) و Piperitenone oxide (19.99درصد) و8,1-Cineole (5.49درصد) و ترکیبهای عمده نمونه منطقه 3 عبارتند از Piperitone (43.96درصد) Cineole 1,8-(13.73درصد) Piperitone و- Trans-piperitol (12.29درصد) و Cis -piperitol (9.34درصد) می باشد. اختلاف در ترکیبهای موجود در اسانس یک گونه به خاطر اختلاف منطقه رویش و قابلیت تغییرپذیری ترکیبهای منوترپنوییدی تفسیر می گردند.