"قارچ های ساپروفیت، شایع ترین قارچ ها و از عوامل مهم بیولوژیک آلوده کننده محیط زیست از جمله هوا، به راحتی قادرند در دمای محیط برروی هرگونه مواد آلی تکثیر یابند و برای رشد و تکثیر احتیاج به رطوبت و ماده اولیه آلی به عنوان منبع تغذیه دارند. تاکنون روش های مختلفی برای مبارزه با این قارچ ها استفاده شده است که هر یک از این روش ها دارای محدودیت ها و معایب یا مزایای خاص خود هستند. در همین راستا یکی از بهترین روش ها استفاده از تجهیزات مه پاش حرارتی است استفاده از این دستگاه جهت ضدعفونی مزایای زیادی از قبیل سرعت بالای سم پاشی، مصرف کمتر محلول ضدعفونی کننده، پخش یکنواخت ماده گندزدا و نفوذ کامل آن به تمامی نقاط دارد. اهداف مهم این طرح، فرموله کردن مکمل برای دستگاه مه پاش حرارتی و تاثیر این دستگاه در ضدعفونی و از بین بردن قارچ های ساپروفیت رایج در مکان های بسته می باشد. بررسی کنترل آلودگی های قارچی در فضای بسته، تعیین غلظت مناسب برای ترکیبات گندزدا و مکمل مورد مطالعه در محیط آزمایشگاهی در اتاقکی مورد آزمایش قرار گرفت. به علاوه، ترکیبات گندزدا بر پایه پراستیک اسید به دلیل سمیت پایین و اثربخشی آن با مکمل و دستگاه مه پاش حرارتی بررسی شد. بررسی آزمایشگاهی تاثیر ضدقارچی ماده گندزدای پراستیک اسید و تعیین غلظت قارچ کشی آن روی قارچ های ساپروفیت نشان داد که این ماده در غلظت های بالاتر از ppm 1، 000 توانایی جلوگیری از رشد قارچ های مورد مطالعه در این بررسی را دارد. نتایج این طرح نشان از تاثیر بالای استفاده از این دستگاه در قارچ زدایی فضای محیط های بسته و همچنین سطوح مورد بررسی دارد. "

ترمیم غضروف مفصلی یک چالش مهم در پزشکی است. غضروف مفصلی فاقد رگ خونی و عصب است؛ بنابراین توانایی ترمیم خود به خودی محدودی دارد. مهندسی بافت یکی از روش های امیدوارکننده برای ترمیم غضروف مفصلی است. در این روش، از داربست های زیست سازگار برای ایجاد یک محیط مناسب برای رشد و تکثیر سلول های غضروفی استفاده می شود. نانوکامپوزیت هیدروژل هوشمند یک نوع داربست زیست سازگار است که از ترکیب هیدروژل و نانوذرات ساخته می شود. در این پروژه، تاثیر نانوکامپوزیت هیدروژل هوشمند جهت مهندسی بافت غضروف مفصل زانو در مدل حیوانی خرگوش ارزیابی شد. نمونه اولیه این محصول در سطح پایلوت تولید شد و برخی تست های اولیه از قبیل تخریب، زیست سازگاری و زمان ژل شدن در محیط برون تنی بر روی آن انجام گردید. هیدروژل فاقد و حاوی نانوذره بطور کامل در محیط برون تنی مورد بررسی و آزمایشات مختلف قرار گرفتند. به علاوه خواص فیزیکوشیمیایی هیدروژل و همچنین زیست سازگاری و خواص ضد التهابی داربست مورد تایید قرار گرفت. در انتهای این مرحله بررسی درون تنی هیدروژل سنتزشده بر ترمیم غضروف در نمونه های حیوانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده زیست سازگاری بالا و کارآمدی هیدروژل حاوی نانوذره و هیدروژل خالی در کلاژن سازی، ترمیم و سنتز گلیکوزآمینوگلیکان ها در طی درمان بود. انجام تست های بالینی تکمیلی می تواند نشان دهد که این محصول برای استفاده در انسان ایمن و موثر است. در مجموع نتایج این این پروژه نشان داد که این محصول دارای ویژگی های زیست سازگاری و خواص ضد التهابی مورد نیاز برای ترمیم غضروف مفصلی است.