بهره برداری بهینه و حفاظت از طبیعت یکی از وظایف ضروری بشر برای ادامه حیات است. درحال حاضر بیش از 280 منطقه به صورت پارک ملی، آثار طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شده تحت مدیریت و نظارت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارند که در کل حدود 11درصد از کل مساحت استان های کشور را به خود اختصاص می دهد. مأموران یگان حفاظت محیط زیست یا محیط بانان، افرادی هستند که براساس قوانین موجود، حافظ عرصه های طبیعی سرزمین هستند. آنها مسئولیت های مهمی که در این گزارش به آنها پرداخته شده است، در راستای تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی، سند چشم انداز و سیاست های کلی نظام و برنامه های توسعه ای کشور برعهده دارند، اما در این مسیر خطیر، با چالش های متعددی نظیر بالا بودن سرانه حفاظتی (براساس آمارهای موجود، مقدار سرانه حفاظتی موجود بالغ بر 10برابر سرانه حفاظتی استاندارد است)، حقوق کار و مزایای دریافتی ناکافی، وضعیت سختی کار، دشواری شرایط احراز شهادت و جانبازی و غیره مواجه هستند که در گزارش به آنها اشاره شده است. در این راستا، به دلیل ضرورت حمایت از محیط بانان و جنگلبانان خدوم کشور در برابر آسیب های ناشی از تعارضات احتمالی و همچنین لزوم جبران خسارات مالی در قبال صدمات جانی و ضرر و زیان مالی که در راستای انجام وظیفه متحمل می شوند، قانون حمایت قضایی و بیمه ای از مأموران یگان حفاظت محیط زیست و جنگلبانی، در سال 1399 به تصویب رسید، اما علی‎رغم فرصت های ایجاد شده ناشی از تصویب قانون مذکور، محیط بانان عزیز با مشکل مهم محدودیت استفاده از سلاح برای محافظت از عرصه های طبیعی کشور مواجه شده اند.

هدف کلی تحقیق، شناسایی عضلات درگیر هنگام به کارگیری انواع سلاح های جنگی در آموزش نظامی است، تا با توجه به شناخت عضلات درگیر برنامه تمرینی مناسب برای تقویت این عضلات ارائه گردد و رزمندگان به توانایی جسمانی بالایی در به کارگیری سلاح، حمل مجروح و … دست یابند.در این بررسی از روش مشاهده، مصاحبه و بررسی اسناد و مدارک برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. مهم ترین نتایج این تحقیق عبارتند از: 1- آمادگی عمومی رزمندگان با تمرینات بدنسازی با تاکید بر قدرت، استقامت، سرعت و چابکی به شیوه تمرینات اینتروال و تمرینات دایره ای 2- با توجه به نوع مجروحیت، شدت مجروحیت و امکانات موجود شیوه حمل مجروح متفاوت است، شیوه تمرینی با تاکید بر قدرت اندام تحتانی، فوقانی و عضلات نگه دارنده ستون فقرات پیشنهاد شده است. 3- در به کارگیری سلاح، شیوه های کاربردی مناسب برای صرفه جویی در انرژی، دقت در به کارگیری سلاح و حفظ امنیت رزمنده پیشنهاد شده است. 4- چند آزمون برای ارزیابی قوای جسمانی رزمندگان قبل از اعزام به جبهه معرفی گردید.

با توجه به مشکلات حمل و نقل وسایل و تجهیزات رزمی در خط مقدم جبهه (به لحاظ سنگینی آنها)، نیاز به مصالح سبکتر که همان مقاومت های معمول را داشته باشد مدتهاست احساس می شود.به عنوان یکی از انتخابها، بتن سبک با مصالح سبک پوکه صنعتی لیکا مورد بررسی و آزمایش قرار گرفت که در این زمینه از تجربیات جهاد دانشگاهی دانشگاه علم و صنعت و مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن نیز استفاده شد.در ابتدا مطالعاتی در زمینه انواع سنگرها به لحاظ شکل و اندازه و همین طور انواع سلاحها به لحاظ آثار تخریبی آنها صورت پذیرفت، که با توجه به خصوصیات مناطق جنگی و نیاز جبهه مطالعات در دو بعد بطور همزمان صورت گرفت.بخش اول: سازهدر بخش سازه با توجه به مقاومت تقریبی بتن سبک لیکا و اثر تخریبی خمپاره 120mm سعی شد سنگری اجتماعی که قابل حمل و نقل توسط نفر باشد طراحی گردد اما با توجه به محدودیتهای اجرایی در خط مقدم جبهه و محدودیت وزن و مقاومت بتن سبک موجود، این امر میسر نگشت. به دنبال آن در پی هماهنگی با برادران جهاد دانشگاهی دانشگاه صنعتی شریف و با توجه به امکانات کارگاهی آن جهاد جهت ساخت سنگر اجتماعی یکسری از قالبهای مربوط به سنگر اجتماعی قوسی مورد استفاده قرار گرفت و طبق همان طراحی مربوط به بتن معمولی از بتن سبک استفاده شد.بخش دوم: مصالحپس از انتخاب سنگر اجتماعی (از نوع مدرسه ای) با توجه به آماده بودن قالب آن، سعی شد که با توجه به مقاومت محدود این نوع بتن سبک (که البته در صورت استفاده از مصالح مناسب می تواند مقاومتی در حد بتن معمولی داشته باشد) و وزن مخصوص حدود 1.5 تا 1.7 تن بر متر مکعب، بعنوان مصالح جایگزین بتن معمولی برای ساخت سنگر بکار رود.استفاده از بتن سبک حتی با کیفیت فعلی دانه های لیکا باعث کاهش محسوسی درون قطعات می گردد. بعلاوه با ارتقا کیفیت دانه های سبک لیکا (همانگونه که در برخی کشورهای اروپایی از جمله نروژ و دانمارک تولید می شود)، می توان مقاومتهای بالاتری نیز بدست آورد که در آن صورت مشکلات بیشتری را حل خواهد کرد.در این پروژه ضمن کاربرد بتن سبک جهت ساخت سنگر سعی بر شناساندن این بتن در سطح عموم بوده و فهرست عناوینی که مورد بررسی قرار گرفته بشرح زیر است:الف- بخش مصالح:1- مطالعات اولیه بر روی انواع بتن سبک.2- مقایسه انواع بتن سبک با یکدیگر و انتخاب مناسبترین آنها جهت ساخت سنگر سبک.3- انجام آزمایشات مقدماتی بر روی انواع ترکیبهای مختلف بتن سبک.4- تهیه برنامه کامپیوتری جهت انتخاب بهترین طرح مخلوط با استفاده از چهار نوع مصالح (لیکای ریزدانه- لیکای متوسط- لیکای درشت دانه- ماسه معمولی)5- بررسی نتایج آزمایشات و رسیدن به طرح مخلوطی مناسب جهت ساخت سنگر اجتماعی (در این مورد از سنگر نوع مدرسه ای از تولیدات کارگاه شهید شوریده وابسته به جهاد دانشگاهی دانشگاه صنعتی شریف استفاده شد).6- ساخت سنگر از نوع مدرسه ای با استفاده از بتن لیکا.7- بارگذاری سنگر و بررسی باربری آن در مقایسه با سنگر ساخته شده از بتن معمولی 8- نتیجه گیری.ب- بخش سازه1- مطالعه بر روی اثر تخریبی سلاح خمپاره 120 میلی متری.2- مطالعه بر روی انواع شکلهای هندسی سنگر و انتخاب بهترین شکل آن.3- تعیین بارگذاری.4- تحلیل سازه سنگر در اثر بارگذاری اعمالی.5- بررسی نتایج تحلیل و تعیین ابعاد و ضخامتها.6- نتیجه گیری.

استفاده از سلاح های شیمیایی، یکی از واقعیات ملموس زمان ما و یکی از وقایع مکرر در طول تاریخ جنگ تحمیلی ابرقدرتهای شرق و غرب علیه انقلاب اسلامی و ملت شجاع و مسلمان ما میباشد. از اینرو لزوم آمادگی و توجه جدی به دفاع و پدافند شهرها و مناطق مسکونی و غیرنظامی کشورمان با توجه به تجربیات 8 سال جنگ و بیش از 6 سال بمباران مناطق مسکونی و شهرهایمان توسط دشمن امری روشن و واضح میباشد. و بویژه پس از حمله شیمیایی گسترده و بسیار وحشیانه و سبعانه رژیم عراق به شهر کردنشین حلبچه و قتل عام چند هزار نفری اهالی آن، زنگهای خطر تهاجم شیمیایی به شهرها و مناطق مسکونی به شکل گسترده، شدیدتر و پرطنین تر از همیشه به صدا درآمده است. لذا عاقلانه است که با مساله تهاجم شیمیایی تنها بصورت یک احتمال و یک امکان مواجه نکردیم بلکه یقین و مسلم بدانیم در جهانی که رژیمهایی چون رژیم عراق که از قتل عام ملت خود نیز بوسیله سلاحهای شیمیایی ابائی ندارد. در مساند قدرتند و در جهانی که اینگونه رژیمها از حمایتهای آشکار و فاشیستی ابرقدرتها نیز برخودارند و در دنیایی که جهان سرمایه داری و ماده پرستی برای به اسارت درآوردن انسانهای آزاده از هیچ جنایتی روی گردان نیست. تنها آمادگی جدی، واقعی و کامل در مقابله با هر گونه تهاجمی میتواند دشمنان حریت و آزادگی را از دست یازیدن به چنین اعمالی دچار تردید و نهایتا یاس نماید و بسیار خام اندیشی و کوته نظری است اگر گمان برده شود که سازمانها و مجامع سیاسی بین المللی بتوانند مانع از تکرار چنین حوادثی توسط رژیم عراق یا هر رژیم متجاوز دیگری گردند.امروزه دلخوش نمودن به تعهدنامه ها و قسم نامه های عدم بکارگیری سلاحهای شیمیایی و چشم امید داشتن به جنگهای زرگرانه مجامع بین المللی، نهایت ساده لوحی و بدون تعارف حماقتی است نابخشودنی، چرا که اینان به دفعات در طول تاریخ حیات خود و بویژه در طول جنگ تحمیلی ابرقدرتها بر علیه انقلاب اسلامی ایران نشان داده و ثابت کرده اند که جز به حمایت از ظالم و متجاوز برنخاسته و برخواهند خاست و اگر در ظاهر هم جنایتی را محکوم نموده اند فقط در لفظ بوده که اگر نیک اندیش باشیم و آنرا دنباله سیاستهای ضدبشری جهانخواران ندانیم، قدر مسلم چون فاقد ضمانتهای اجرایی میباشد، آشکارا توسط رژیمهای متجاوز به سخریه گرفته می شود.