0

تعداد 7 واریته توتون تیپ بارلی به نامهای Burley, Burley Banket, Burley14, Burley Resistant Burley TN 86, Burley 26, Burley 21, CDL 28 در سال 1379 به صورت یک طرح نیمه دی آلل تلافی و در سال 1380 در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی کاشته شده و صفات کمی و تعیین کننده کیفیت والدین و نتایج مورد بررسی قرار گرفنت. تجزیه واریانس نتایج تلافیهای دی آلل در مورد صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، زمان نشاکاری تا شروع گلدهی و همچنین عملکرد برگ سبز و خشک حاکی از وجود تفاوتهای معنی دار بین ژئوتیپ ها بود. لذا مبادرت به تجزیه داده های دی آلل به روش گرافیکی هایمن گردید. در موارد ارتفاع بوته و عملکرد برگ سبز اثرات جزئی ژنها مشاهده شد. بناربراین، به نظر می رسد در شکل گیری صفاتی مانند ارتفاع بوته و عملکرد برگ سبز ارقام توتون اثرات افزایشی ژنها نقش تعیین کننده ای داشته باشند. بدین ترتیب امید می رود با تکیه بر وراثت پذیری نسبتاً بالای این صفات به توان لاین های مناسب و مورد توجه برای این صفات را گزینش کرد. با در نظر گرفتن این امر که در مورد عملکرد برگ خشک ارقام اثرات فوق غالبیت ژنها مشهود بود، به نظر می رسد اثرات غیرافزایشی ژنها در شکل گیری عملکرد با مهم تر بوده است. تحلیل گرافیکی داده ها نشان می دهد که ارقام Burley Banket, Burley21برای صفت عملکرد دارای بیشترین ژنهای غالب، ارقام Burley Resistant, Burley26, Burley CDL28 دارای بیشترین ژنهای مغلوب هستند و ارقام Burley TN 86, Burley 14 از نظر دارا بودن ژنهای غالب و مفلوب وضعیت حدواسط را داشته اند. برآورد وراثت پذیری خصوصی عملکرد به دو روش گریفینگ و هایمن بین 25 تا 52% بود بدین ترتیب به نظر می رسد، امکان متوسطی برای گزینش لاینهای با عملکرد بالا در بین نتایج وجود داشته باشد.

مقدمه. چشم یکی از اعضا معمول ایجاد التهاب است. اکثر آلرژیهای چشمی در ناحیه کنژکتیوا روی می دهد به این علت در اکثر منابع دو واژه آلرژی چشم و آلرژی کنژکتیوا به جای هم به کار می روند. یکی از التهابات شایع چشمی، ورم ملتحمه بهاره (Vernal Keratoconjunctivitis=VKC) می باشد. این بیماری مزمن و دو طرفه است و معمولا باعث ایجاد التهاب در ناحیه کنژکتیوا در افراد مذکر جوان در فصل بهار و تابستان می شود. علائم شایع این بیماری خارش چشم، اشک ریزش بیش از حد، تولید موکوس لزج، نورگریزی، سوزش چشم و احساس جسم خارجی در چشم است. از طرفی آلفا یک آنتی تریپسین (AAT) پروتئین فاز حادی است که بیان آن بوسیله دو آلل به صورت هم بارز کنترل می شود، این پروتئین مهارکننده سرین پروتئازها است آلل ها AAT از لحاظ سطح سرمی، PH ایزوالکتریک و ظرفیت مهار پروتئاز به چهار گروه نرمال (M1, M2, M3, M4,...)، با سطح سرمی کم (Moderate deficient)، با سطح سرمی بسیار کم (Severe deficient) و نول (Null) تقسیم می شوند. نقص سیستم آلفا یک آنتی تریپسین یکی از فاکتورهای موثر در بیماریهای کبدی، آمفیزم ریوی، بیماری التهابی مفاصل، و بیماریهای التهابی چشم است. در این مطالعه نقش AAT در بیماری VKC به صورت مطالعه مورد/ شاهد انتخابی مورد بررسی قرار گرفت. روشها. 115 نفر از مبتلایان به بیماری VKC از بین مراجعه کنندگان به مرکز چشم الزهرا (س) زاهدان در 6 ماهه اول سال 1377 مورد بررسی قرار گرفتند. به علاوه این آزمایشات بر روی 90 نفر که هیچ بیماری چشمی یا سیستمیک نداشتند به عنوان گروه شاهد انجام شد. نتایج و بحث. بر طبق نتایج بدست آمده، در گروه شاهد 4.4 درصد افراد دارای فنوتیپهای با کمبود متوسط بودند و 95.6 درصد بقیه فنوتیپ طبیعی داشتند در حالی که در گروه مورد 49.6 درصد بیماران دارای فنوتیپهای با کمبود متوسط بودند و 50.4 درصد بقیه فنوتیپ طبیعی داشتند بنابراین بین فنوتیپهای AAT در دو گروه شاهد و مورد اختلاف معنی داری وجود دارد  (P<0.0001). همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که فنوتیپهای آلفا یک آنتی تریپسین در عود، طول مدت بیماری و برخی از علائم بیماری احتمالا نقش دارد. بنابراین احتمالا AAT در تنظیم واکنشهای ایمنی VKC موثر است.

هدف فلج مغزی شایع ترین ناتوانی حرکتی در دوران کودکی است که شامل مجموعه ای از اختلالات در تکامل حرکت و پاسچر بوده و باعث محدودیت در فعالیت می شود. در کودکان فلج مغزی به علت وجود اسپاستیسیته و کانتراکچر در عضلات اندام تحتانی الگوهای غیرطبیعی راه رفتن مشاهده می شود که الگوی راه رفتن با فلکشن بیش از حد زانو، 66 درصد الگوی راه رفتن افراد فلج مغزی اسپاستیک 5 تا 21 سال است. بنابراین کاهش فلکشن تا حد ممکن در مفاصل اندام تحتانی در حین راه رفتن ممکن است سازگاری های ثانویه را کاهش داده و عملکرد راه رفتن و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. هدف از این مطالعه، طراحی و ارزیابی ارتوز حرکتی داینامیک جدید و تأثیر آن بر پارامترهای عملکردی راه رفتن و عملکردی کاری در یک نمونه کودک فلج مغزی اسپاستیک دای پلژی بود. روش بررسی این مطالعه یک مطالعه بنیادی کاربردی از نوع طراحی و ساخت و از نوع مطالعات تک نمونه ای با طرح ترکیبی است که در دو مرحله و به صورت A-B-BC-A اجرا شد. در این مطالعه، پس از طراحی و ساخت طرح اولیه، جهت رفع نواقص موجود در نمونه اولیه، طرح دوم جایگزین و نهایی شد. نمونه موردمطالعه پسر 8ساله مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک دای پلژی و سطح یک یا دو از سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت، با الگوی راه رفتن کروچ بود. متغیرهای عملکردی سرعت، تعادل در حین راه رفتن، اسپاستیسیته و عملکرد کاری در فازهای مطالعه موردبررسی قرار گرفتند. یافته ها مزایا و معایب طرح نهایی مشخص شد. تغییراتی در جهت ساخت در زمان کمتر، قابلیت تنظیم اندازه های ارتوز از نظر محیطی، راحتی پوشیدن و درآوردن و مسائل مربوط به دستشویی صورت گرفت. در مقایسه فاز پایه با فاز مداخله اول و دوم در زمینه تعادل، اثربخشی مداخله وجود داشت (70 درصد PND>). با توجه به مقادیر PND، سرعت عملکردی در فاز مداخله دوم، نتایج اثربخشی را نشان داد (PND=75 درصد). در تحلیل چشمی نمودار اسپاستیسیته عضله همسترینگ، در فازهای مداخله، کاهش یک یا دو واحد نشان داده شد. نمره عملکرد کاری و رضایت از عملکرد کاری کودک بعد از فازهای مداخله افزایش معنی داری داشت. نتیجه گیری با توجه به مکانیسم ارتوزهای داینامیک حرکتی، تا زمانی که در طول روز پوشیده می شوند از طریق اعمال فشار بر عضلات دارای هایپرتونسیته، در تعدیل تونسیته عضلات اسپاستیک مؤثر هستند. به نظر می رسد این تعدیل تونوسیته عضلات به بهبود تعادل و سرعت حرکت کودک کمک کرده و به ارتقای عملکرد کاری و رضایت از عملکرد کاری کودک کمک می کند.