مقدمه: مطالعات قبلی نشان داده است که تحریکی الکتریکی با فرکانس پایین اثر مهاری بر روند کیندلینگ دارد، اما مکانیسم این پدیده هنوز به درستی مشخص نیست. در مطالعه حاضر اثر تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS) مسیر پرفورنت بر تشنجات القا شده توسط کیندلینگ مسیر پرفورنت، بر فعالیت سیناپسی ناحیه ژیروس دانه دار مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: حیوانات با تحریک الکتریکی مسیر پرفورنت کیندل شدند. در گروهی از حیوانات (n=6) پس از هر بار تحریک کیندلینگ، تحریک با فرکانس پایین (200 پالس با فرکانس 1Hz که مدت زمان هر پالس 0.1ms و شدت بین 150-50 میکروآمپر بود) اعمال می شد. حیوانات گروه کنترل فقط تحریکات کیندلینگ (n=8) و یا (n=4) LFS دریافت می کردند. در تمام حیوانات، پتانسیل های میدانی و تحریکات زوج پالس هر روز قبل از شروع تحریکات کیندلینگ ثبت می شدند.یافته ها: اعمال تحریک با فرکانس پایین به مسیر پرفورنت به طور معنی داری روند کیندلینگ را به تعویق انداخت و تعداد تحریکات لازم برای رسیدن به مراحل مختلف تشنج را افزایش داد [F(4, 60)=10.9, P<0.001]. اعمال تحریک الکتریکی با فرکانس پایین از افزایش شیب پتانسیل های میدانی برانگیخته و دامنه اسپایکهای تجمعی نیز جلوگیری کرد %88.6±1.7), (P<0.001) افزایش سیب پتانسیل های میدانی و 2.3±94% افزایش دامنه اسپایکهای تجمعی در گروه کیندل و 0.05±3.5% افزایش شیب پتانسیل های میدانی و 0.1±12.3 کاهش دامنه اسپایکهای تجمعی در گروه کیندل LFS+ ایجاد شد). به علاوه، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین به طور معنی داری از افزایش یافتن میزان تضعیف زوج پالس (paired pulse depression) توسط کیندلینگ، جلوگیری کرد (P<0.01).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، پیشنهاد می شود که تحریکی الکتریکی با فرکانس پایین مسیر پرفورنت اثر ضد تشنجی معنی داری بر تشنجات القا شده توسط کیندلینگ مسیر پرفورنت دارد و این اثر از طریق مهار انتقال سیناپسی در ناحیه شکنج دانه دار صورت می گیرد. همچنین تحریک الکتریکی با فرکانس پایین از افزایش جبرانی در تضعیف زوج پالس در طی روند کیندلینگ جلوگیری می کند.