سابقه و هدف: به منظور تعیین مقدار و ارزیابی مواجهه کارگران با گرد و غبار "سیلیس آزاد بلوری" در شرکت تولیدی فروسیلیس ایران و ارزیابی مقادیر عملکرد ریوی و علایم ناراحتی های تنفسی در میان کارگران صنعت فروسیلیس که چهار سال پیش تاسیس شده است مطالعه صورت گرفته است. در پژوهش حاضر تلاش گردیده است تا بررسی گردد آیا مواجهه با گرد و غبار سیلیس در طول مدت چهار سال پس از تماس گرد و غبار سیلیس مقادیر عملکرد ریوی را تغییر داده است و علایم ناراحتی هایی را بوجود آورده است. مواد و روش ها: با استفاده از روش های بررسی فردی و نمونه برداری به روش وزن سنجی و نمونه برداری انتخابی گرد و غبار موجود در هوا از نظر اندازه، میزان مواجهه کارگران با گرد و غبار معلق کلی و قابل تنفس برآورد گردید. با بکارگیری روش های وزن سنجی و تفرق اشعه ایکس غلظت گرد و غبار و میزان "سیلیس آزاد بلوری" به ترتیب تعیین مقدار گردید. با استفاده از پرسشنامه استاندارد ویژه بررسی علایم ناراحتی های تنفسی، از افراد مورد مطالعه مصاحبه به عمل آمد. به منظور بررسی اثرات مواجهه با گرد و غبار بر سلامتی کارگران آزمایش های اسپیرومتری و رادیوگرافی از قفسه سینه به عمل آمد. میانگین مقادیر عملکردهای ریوی و میزان فراوانی ناراحتی های ریوی در گروه های مورد و تست مجذور کای مقایسه گردیدند. یافته ها: حدود غلظت وزنی گرد و غبار کلی بین 4.1 تا 22 میلی گرم در متر مکعب از هوا بود، در حالی که حدود غلظت کسر جرمی گرد و غبار بین 1.5 تا 12.5 میلی گرم در متر مکعب از هوا در محیط کار تعیین مقدار گردید. حداقل مقدار "سیلیس آزاد بلوری" در نمونه های گرد و غبار جمع آوری شده 1.2 درصد و بیشترین مقدار 6.3 درصد اندازه گیری گردید. در بین گروه های مورد مطالعه تفاوت قابل ملاحظه ای از نظر اعتیاد به سیگار، سن، سابقه کار وجود نداشت. حجم بازدم اجباری در ثانیه اول) نسبت به حجم بازدم اجباریFEV1/FVC (P<0.1 در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی اجباری در) کارگران در معرض بطور FEV1 (0.1 قابل توجه کمتر از مقادیر کارگران غیر در مقادیر P< معرض بوده است. معهذا سایر عملکرد ریوی در بین گروه های مورد مطالعه اختلاف معنا دار و قابل ملاحظه ای نداشته اند. علایم ناراحتی های تنفسی ناشی از کار از جمله انفیلتراسیون ریوی، خلط و سرفه در حد مختصری در میان کارگران بیشتر شایع بود اما تفاوت قابل ملاحظه ای با گروه غیر در معرض وجود نداشت. نتیجه گیری: در حال حاضر میزان مواجهه با گرد و غبار قابل تنفس سیلیس از حد آستانه مجاز بر اساس فرمول ارایه شده از طرف انجمن متخصصین بهداشت صنعتی دولتی آمریکا که 1.1 میلی گرم در متر مکعب از هوا محاسبه گردید بیشتر است. مواجهه با غلظت های بیشتر از حد مجاز ممکن است پس از دوره تماس بالنسبه کوتاه مدت منجر به تغییر در مقادیر عملکرد تنفسی گردد بنابراین انجام اقدامات کنترل مهندسی برای کاستن از میزان مواجهه با گرد و غبار ضروری به نظر می رسد.

شکل دهی غلتکی سرد یک فرآیند شکل دهی پیچیده است که در آن کیفیت محصولات به شدت وابسته به پارامترهای فرآیند است. عیب چین خوردگی لبه ورق یکی از عیوب رایج در فرآیند شکل دهی غلتکی سرد مقاطع عریض می باشد. چین خوردگی لبه باعث بروز مشکلاتی از قبیل کاهش کیفیت ابعادی، سایش غلتک های شکل دهی به دلیل تماس با لبه چین خورده و توزیع غیریکنواخت نیروهای شکل دهی در طول خط تولید می شود. بدین منظور برای بررسی عیب چین خوردگی در این پژوهش از شبیه سازی اجزای محدود و آزمایش های تجربی استفاده شد. ابتدا برای تأیید نتایج شبیه سازی، یک مدل دقیقاً مطابق با آزمایش های تجربی متشکل از یک ایستگاه نگه دارنده و یک ایستگاه شکل دهی برای تولید یک پروفیل ذوزنقه ای ایجاد شد. سپس با شبیه سازی این فرآیند در نرم افزار اجزای محدود آباکوس و مقایسه توزیع کرنش طولی در نزدیکی لبه ی بال با کرنش های تجربی، مدل عددی صحت سنجی شده است. پس از صحت سنجی مدل عددی، از آن برای شبیه سازی مقطعی مشابه و دارای دو کانال در راستای عرضی و در سه ایستگاه شکل دهی استفاده و تأثیر پارامترهای جنس ورق (تنش تسلیم و توان کارسختی)، ضخامت ورق و فاصله ی بین ایستگاهی بر عیب چین خوردگی لبه بررسی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش تنش تسلیم عیب چین خوردگی افزایش و با افزایش توان کارسختی، ضخامت ورق و فاصله بین ایستگاهی، عیب چین خوردگی کاهش می یابد.

در گذشته روش های مختلفی برای کنترل آبشستگی پاشنه ساحل پیشنهاد شده است برای رودخانه های کم عمق (نظیر رودخانه های کوهستانی) از انواع سرریزها استفاده می شود؛ بنابراین در این پژوهش به بررسی توسعه آبشستگی در سازه های cross vane و w-weir برای حفاظت سواحل پرداخته شد. نتایج نشان داد، با نصب سازه w-weir در موقعیت 90 درجه نسبت به موقعیت 30 و 60 درجه به ترتیب شاهد 37/9 و 19/7 درصد کاهش آبشستگی هستیم. همچنین با نصب سازه cross vane در موقعیت 90 درجه نسبت به موقعیت 30 و 60 درجه به ترتیب شاهد 35/4 و 21/2 درصد کاهش آبشستگی هستیم. با افزایش عرض (L/B) (نسبت عرض سازه به عرض فلوم) سازه w-weir از 1/5 به 2، میزان آبشستگی 7/9 درصد کاهش داشته است. همچنین با افزایش عرض (L/B) سازه cross vane از 1/3 به 1/7، میزان آبشستگی 4/7 درصد کاهش داشته است. سازه w-weir به طور متوسط 7/3 درصد آبشستگی کمتری نسبت به سازه cross vane داشته است.