ناترازی و انباشت ریسک در شبکه بانکی را می توان به عنوان یکی از مهم ترین ریشه های ناترازی ها و بی ثباتی های کلان اقتصاد ایران معرفی کرد که در دو دهه گذشته مسائلی مانند انحراف اعتبارات از تولید به دیگر فعالیت های نامولد، کاهش ارزش پول ملی، تورم، بی ثباتی مالی را در پی داشته است. از این رو، پایش ثبات و سلامت بانک ها و جلوگیری از تسری ناترازی و انباشت ریسک آنها به اقتصاد کلان، امری ضروری است. گزارش حاضر به عنوان اولین گزارش «پایش ثبات و سلامت بانکی» به بررسی وضعیت بانک آینده اختصاص داده شده است. شاخص و نماگرهای این بانک مانند، اضافه برداشت 80 هزار میلیارد تومانی تا انتهای خردادماه 1402، سهم بالای مطالبات مشکوک الوصول، زیان 39.2 هزار میلیارد تومانی در سال 1401، نسبت کفایت سرمایه منفی 140 درصدی در سال 1401 و ...، نشان دهنده ساختار معیوب درآمد- هزینه ای و ناترازی دارایی- بدهی است؛ از این رو، اقدام هایی همانند تجدید ارزیابی بهبودی ایجاد نخواهد کرد و بانک قابلیت احیا از محل تجدید ارزیابی دارایی ها ندارد. روند نزولی و بحرانی این بانک در شاخص های مختلف نشان می دهد مرور زمان نه تنها نتوانسته از عمق ناترازی این بانک بکاهد، بلکه هزینه های حل و فصل ناترازی این بانک را افزایش داده است. به نظر می رسد، اقدام فوری انتظامی و قضایی با هدف توقف روند بی انضباطی در بانک آینده ضروری است. اگرچه بانک مرکزی در سال های اخیر با هدف بازگرداندن این بانک به مدار ثبات اقدام های مثبتی را انجام داده است، اما فهرست تخلفات صورت گرفته در این بانک نشان گر آن است که حصول تام به نتیجه مطلوب، علاوه بر تداوم تلاش های بانک مرکزی، به حمایت ها و تفاهمات فراقوه ای در کشور نیازمند است.

"فوم فلزی سلول باز، به عنوان یک نوع ماده پیشرفته، دارای ساختار سلولی منحصربه فردی است. در این ساختار، فضاهای خالی یا حباب های هوا به طور متصل به یکدیگر وجود دارند؛ به گونه ای که ایجاد یک شبکه متصل و پیوسته از فضاهای خالی می کنند. این ویژگی، به فوم فلزی اجازه می دهد تا هم زمان با وزن بسیار کم، استحکام بالایی را حفظ کند. این قابلیت منحصربه فرد، زمینه استفاده از این ماده پیشرفته در بسیاری از صنایع را فراهم کرده است. یکی از روش های مهم تولید فوم فلزی سلول باز، الکتروفورمینگ است که یک روش الکتروشیمیایی برای تولید فوم فلزی سلول باز محسوب می شود. در این روش، پس از آماده سازی پیش ماده پلیمر، نسبت به رساناسازی آن اقدام شد و سپس پیش ماده رسانا شده در یک حمام الکترولیت قرار گرفت. با اعمال ولتاژ، فلز (مانند نیکل یا مس) از الکترولیت استخراج و بر روی پیش ماده رسوب نمود. این فرایند تا زمانی که ضخامت موردنظر فلز به دست آمد، ادامه یافت. از چالش های اساسی این روش که موضوع این پروژه بود، زمان بر بودن و کیفیت غیریکنواخت رساناسازی و عدم نفوذ پوشش دهی برای قطعات با ضخامت بالا بوده است. با تحقیقات انجام شده در طی انجام این طرح، با استفاده از یک متد پاششی، رساناسازی با سرعت بسیار بالا و به صورت یکنواخت امکان پذیر شد که علاوه بر کاهش فرایند تولید، موجب اعمال پوشش دهی یکنواخت برای حفظ ساختار یکپارچه فلز بر روی پیش ماده اولیه رسانا شده، فراهم گردید. همچنین با تنظیم پارامترهای الکترولیت، شامل تنظیم دما، PH و ترکیب الکترولیت برای بهبود رسانایی، کاهش مقاومت الکتریکی و استفاده از افزودنی های مؤثر در محلول الکترولیت، امکان افزایش عمق نفوذ پوشش دهی به بیش از 3 سانتی متر نیز فراهم گردید. "

تا به حال در فضای سیاستگذاری کشور، روایت های متعددی از خنثی سازی تحریم ارائه شده است؛ 1. رفع حقوقی تحریم و عادی سازی روابط ایران و بلوک غرب؛ 2. دور زدن تحریم و صدور مجوزهای موردی؛ 3. استفاده از ابزارهایی نظیر پیمان پولی، بانکداری فراساحلی، رمزارز و ... ؛ 4. اصلاحات اقتصادی داخلی. این موارد روایت هایی از خنثی سازی تحریم هستند که براساس توضیحات مندرج در گزارش، هیچ یک، پاسخ دقیق به تحریم نیستند، چراکه به عمق آنچه تحریم از اقتصاد ایران سلب کرد، پی نبرده اند.توضیح آنکه اقتصاد ایران قبل از انقلاب، نسبتی خاص با بلوک غرب در حوزه اقتصاد تعریف کرده بود؛ به موجب این رابطه، یا کلان معامله، ایران به کشورهای متعدد نفت می فروخت و در ازای آن، انباشت و سپرده ای از ارزهای جهان روا در بانک های اروپایی دریافت می کرد؛ این سپرده ارزی به راحتی قابلیت تراکنش داشت و از قِبَل آنها، تمامی نیازهای فرامرزی ایران تأمین می شد. به عبارت دیگر، اقتصاد ایران در اتمسفر مالی و بانکی غرب امکان فعالیت داشت و «زیست نفتی» در اقتصاد ایران جریان داشت. تحریم صادرات نفت ایران، تولید منابع ارزی را هدف گرفت و تحریم نظام بانکی، ادامه فعالیت اشخاص حقیقی و حقوقی ایران در فضای بانکی غرب را با چالش مواجه کرد.براساس مطالب فوق و به موجب تحولات گسترده ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک در نظم بین المللی، پاسخ دقیق به تحریم، «جانمایی جدید و بازتعریف نقش ایران در عرصه بین الملل» است که به موجب این پاسخ، روایت های چهارگانه ذکر شده از خنثی سازی تحریم، نقش دقیق و مشخصی در سیاست ورزی داخلی و کنش فرامرزی ایران پیدا خواهند کرد.