آنوفل سوپر پیکتوس ناقل اصلی مالاریا در استان لرستان است. در این پژوهش پشه های بالغ کولیسیده از اردیبهشت لغایت آبان ماه سال های 1376 و 1377 به روش توتال کچ از سه مکان داخلی (مکان انسانی، حیوانی، انبار) و یک مکان خارجی (غار) صید شدند. از میان 1661 عدد پشه کولیسیده صید شده، 1632 عدد (98.25%) از جنس آنوفل بودند و 1630 عدد (99.3%) پشه های آنوفل صید شده را گونه آنوفل سوپر پیکتوس تشکیل می دادند. از میان آنوفل سوپر پیکتوس های ماده صید شده 631 عدد (50.8%) از نظر حالات شکمی، تازه خون خورده بودند که 491 عدد آنها به صورت تصادفی انتخاب و خون شکم آنها بر روی کاغذ واتمن گرفته شد. تعیین نوع خون خورده شده (از انسان یا حیوان) به وسیله روش الیزا انجام گرفت و ضریب خون خواری آنوفل سوپر پیکتوس از انسان در کلیه مکان های صید 1.02% محاسبه گردید. ضریب خون خواری گونه ذکر شده از انسان در مکان انسانی، مکان حیوانی، انباری و مکان خارجی (غار) به ترتیب صفر، صفر، 2.82% و 1.45% بوده است.

آنوفل سوپر پیکتوس ناقل اصلی مالاریا در استان لرستان است. در این پژوهش پشه های بالغ کولیسیده از اردیبهشت لغایت آبان ماه سال 1376 و 1377 به روش توتال کچ از سه مکان داخلی (مکان انسانی، مکان حیوانی، انباری) و یک مکان خارجی (غارها) صید شدند. از میان 1661 عدد پشه کولیسیده صید شده، 1633 عدد پشه آنوفل بوده اند. که 99.3% پشه های آنوفل صید شده را آنوفل سوپر پیکتوس تشکیل داده بود. جمع بندی حالات شکمی آنوفل سوپرپیکتوس نشان داد؛ که 12.6% کل نمونه ها ماده خالی، 50.8% تازه خون خورده، 31.1% نیمه باردار و 5.5% باردار بوده اند. بیشترین درصد تازه خون خورده در بین کلیه مکان های صید، مربوط به مکان حیوانی (58.8%) و کمترین آن مربوط به مکان خارجی (غار) (28.9%) بوده است. در مورد نیمه باردار، بیشترین درصد صید در بین کلیه مکان ها، مربوط به مکان خارجی (37.6%) و کمترین آن مربوط به مکان انسانی (23.6%) بوده است. این یافته می تواند نشان دهنده تمایلات اگزوفیلی گونه فوق الذکر باشد.72.1% ماده های خالی و تازه خون خورده، آنوفل سوپر پیکتوس پاروس بوده اند. این نکته می تواند نشان دهنده طول عمر بالای این گونه بعد از طی دوره اسپوروگونی باشد؛ و در نتیجه می تواند ناقل خطرناکی از نظر انتقال بیماری مالاریا از افراد بیمار به افراد سالم باشد.

قرآن کریم به عنوان معجزه رسول اکرم حاصل وحی است. کلمه وحی در قرآن به معنای مختلفی به کار رفته که یکی از آنها وحی به پیامبران است. وحی به پیامبران اشکال مختلفی دارد، اما چگونگی آن از نظر قوانین مادی و تجربی مبهم و مجهول است. با توجه به بعد معنوی وجود انسان، وحی و آثار آن در زندگی و حیات انسان انکار ناپذیر است. وحی زاییده نبوغ فردی یک نابغه یا شعور باطنی یک عارف نیست. چه اگر چنین بود در قلمرو قدرت انسان بود. با توجه به آیات قران، وحی در اختیار پیامبران نیز نیست، بلکه آنان خود متاثر از وحی و منتظر نزول آن بوده اند. دقت در روایات نزول وحی بر پیامبر در منابع شیعه و سنی، مبین همین دیدگاه است. بدین سان وقوع وحی فقط به خداوند قابل انتساب است.