به منظور بررسی اثر غرقابی بر روی رشد و تثبیت بیولوژیکی نیتروژن در گیاه شبدر زیرزمینی آزمایشی در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و دو تیمار ایجاد شرایط غرقاب و شرایط طبیعی منطقه گرگان انجام شد، و در آن گیاه داکتلیس گلومراتا به عنوان گیاه مرجع جهت برآورد تثبیت نیتروژن گیاه شبدر زیرزمینی کشت گردید. نتایج نشان می دهد که شرایط غرقابی موجب می شود میانگین تولید ماده خشک، تثبیت نیتروژن در متر مربع، وزن تر گره و سطح برگ به ترتیب به مقدار 14.6، 31.75، 28.7، 14.4 درصد نسبت به تیمار شرایط طبیعی منطقه کاهش یابد، اما بر روی عملکرد نیتروژن تأثیر معنی داری نداشت.

استان گیلان یکی از قطبهای مهم کشاورزی ایران است که شالیکاری زراعت عمده آن محسوب می شود. پتانسیل اکسایش و کاهش (Eh) در خاکهای غرقاب تاثیر زیادی بر قابلیت جذب عناصر غذایی به وسیله برنج و انحلال و رسوب انواع کانیها دارد. پتانسیل اکسایش و کاهش چهار نوع خاک شالیکاری در مناطق کوهستانی، جلگه ای، مردابی و ساحلی شهرستان لنگرود در بخش شرقی استان گیلان به مدت یکسال مورد مطالعه قرار گرفت. اندازه گیری پتانسیل اکسایش و کاهش با استفاده از الکترودهای پلاتینی در عمقهای 25, 50 و 100 سانتی متری به صورت نصب دایم و در عمقهای 5 و 10 سانتی متری به صورت به هنگام انجام گرفت. وضعیت احیایی علاوه بر Eh به وسیله شناگر آلفا، آلفا پرین دی پریدیل نیز ارزیابی و علایم ظاهری مربوط به اکسایش و کاهش در هنگام تشریح پروفیلها مطالعه گردید. در خاک کوهستانی (آیریک اپی آکوآلفز)، سطح خاک علاوه بر فصل رشد برنج 1 الی 2 ماه از سال غرقاب و تنها دارای یک لایه احیایی در زیر لایه شخم است. خاکهای جلگه ای و ساحلی (آیریک اپی آکویپتز) دارای دو لایه کاملا احیایی یکی در بالا (زیر لایه شخم) و دیگری در عمق حدود 100 سانتی متری بوده و در حد فاصل این دو عمق شرایط هوازی تری وجود دارد. در خاک جلگه سطح خاک علاوه بر فصل رشد 3 الی 4 ماه از سال غرقاب بوده در حالیکه در خاک ساحلی این مدت کمتر از 2 الی 3 ماه است. خاک مرداب (فلوآکوآنتیک اندو آکوآلز) تقریبا در تمام طول سال پوشیده از آب و اشباع است. مقدار Eh طی فصل رشد در هر چهار منطقه مورد مطالعه کاهش می یابد. میزان کاهش Eh در عمقها و لندفرمهای مختلف متفاوت می باشد. تفاوت Eh در لندفرمهای مختلف اراضی شالیکاری در ارتباط با عمق سطح آب زیرزمینی و تغییرات آن در طول سال، و مدت زمان آب ایستی در سطح این خاکهاست، که این تفاوتها با پدیده های رداکسی مورفیک هماهنگی دارد.

در خاک های مناطق خشک و نیمه خشک که قسمت عمده کشور ما را تشکیل می دهند، به علت فقر شدید مواد آلی، استفاده از هر ترکیب حاوی مواد آلی، از جمله شیرابه تولید شده در فرآیندهای مختلف تبدیل زباله های شهری به کود کمپوست، برای تقویت خاک مفید خواهد بود. به این منظور آزمایشی طی سال زراعی 77-1376، برای بررسی تاثیر شیرابه زباله بر رشد و عملکرد برنج (واریته زاینده رود)، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی متشکل از پنج تیمار و در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای طرح عبارت بودند از: شاهد و مقادیر 150، 300 و 600 تن در هکتار شیرابه زباله و نیز یک تیمار کودی شامل کودهای ازت، فسفر، پتاسیم و روی بمیزانی که این عناصر در تیمار 600 تن در هکتار شیرابه وجود داشتند. برای اجرای طرح، کرت هایی به ابعاد 4×4 متر ایجاد شدند. اوایل تابستان نشاءهای برنج در شرایط غرقاب داخل کرتها کاشته شدند. شیرابه زباله در مراحل پنجه زنی و خوشه دهی بوته های برنج، به خاک اضافه شد. بعد از رسیدن محصول، عملکرد کاه و شلتوک برنج و نیز مقادیر جذب و غلظت برخی از عناصر غذایی (اصلی و کم نیاز) و نیز عناصر سنگین، در کاه و دانه برنج اندازه گیری شد ند. تیمار 600 تن در هکتار شیرابه بعلت ایجاد سمیت باعث کاهش عملکرد شلتوک برنج در مقایسه با شاهد گردید با این حال تیمارهای 150 و 300 تن شیرابه در هکتار، عملکرد کاه و شلتوک برنج را بطور معنی داری افزایش دادند. شیرابه زباله با افزایش مقادیر قابل جذب عناصر غذایی اصلی و کم نیاز در خاک و ارتقاء سطح باروری خاک موجب افزایش عملکرد کاه و دانه برنج شد. در تیمار 300 تن در هکتار شیرابه، عملکرد کاه و شلتوک برنج و در نتیجه مقدار جذب عناصر غذایی اصلی بوسیله کاه و دانه بیشتر از سایر تیمارها بود. اگر چه شیرابه اضافه شده به خاک سبب افزایش مقادیر قابل جذب عناصر سنگین در خاک و در نتیجه افزایش غلظت این عناصر در گیاه گردید با این وجود، غلظت این عناصر در گیاه کمتر از محدوده سمیت آنها بود.

پایه های کناری پل ها معمولا درناحیه میادین غرقاب رودخانه ها قرار می گیرند، جایی که توزیع سرعت جریان و تنش برشی بستر در مقطع عرضی، به طور قابل ملاحظه ای غیر یکنواخت است. تاکنون اثر هندسه مقطع و غیر یکنواختی توزیع پارامترهای یاد شده بر پدیده آب شستگی، در مجاری با مقاطع مرکب، به طور جامع مورد بررسی قرار نگرفته است. دراین تحقیق، که به منظور ارزیابی اثر انتقال جانبی اندازه حرکت در جریان های مرکب، بر میزان عمق آب شستگی اطراف پایه های کناری پل ها صورت گرفته، اعماق مشاهده شده آب شستگی در جریان های متداخل و نامتداخل مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در نسبت های کوچک اعماق جریان در میدان غرقاب، la، به کل عمق جریان (H)، که انتقال جانبی اندازه حرکت شدید می باشد، میزان آب شستگی در جریان های متداخل می تواند تا حدود 30% نسبت به مقدار آن در جریان های نامتداخل افزایش یابد (la/H<0.3). به این ترتیب، اهمیت انتقال جانبی اندازه حرکت در میدان های مرکب جریان، و اثر آن بر برآوردهای مهندسی روشن می شود. اما استنباط جامع و متقن برای ارائه نتایج کاربردی باید مبتنی برطیف وسیعی از داده ها باشد، که خود ضرورت انجام مطالعات تفصیلی برای تعیین اثر پارامترهای مختلف بر پدیده آب شستگی در جریان مرکب را تبیین می کند.

سابقه و هدف: حشره کش آلی توکسافن یکی از مهمترین آلاینده های آلی پایدار محیط است . دلیل پایداری زیاد توکسافن در محیط کندی روند تجزیه آن در آب وبه ویژه در خاک می باشد. در مطالعه ای که روی نمونه های خاک خشک و مرطوب تقویت شده با بقایای گیاه پنبه یا تقویت نشده انجام شد هیچ گونه نشانه ای دال بر تجزیه یا ناپدید شدن توکسافن مشاهده نگردید . به دلیل نتایج حاصل از تجربه فوق در مطالعه حاضر تجزیه توکسافن در خاک توسط میکروارگانیسم ها در شرایط غرقاب در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: مطالعه به مدت سه ماه در نه نمونه خاک با اختلاف در غلظت توکسافن و منبع انرژی برای میکروارگانیسم ها شامل بقایای گیاه پنبه و پودر یونجه انجام شد. در اولین روز شروع آزمایش و سه ماه پس از آن باقی مانده های توکسافن از نمونه های خاک استخراج و با روش گاز کروماتوگرافی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: گاز کروماتوگرام های باقی مانده های توکسافن نشان می دهند که در نمونه های خاک تقویت شده با بقایای گیاه پنبه تازه و یا پودر بونجه، تجزیه شدید توکسافن حادث گردید، در حالی که در نمونه های تقویت نشده و نمونه های حاوی بقایای گیاه تجزیه شده تجزیه بسیار کم و یا در حد صفر بود.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهند که توکسافن از طریق روند میکروبی بی هوازی در خاک تجزیه می گردد. به علاوه، افزایش منبع انرژی باعث تشدید فعالیت میکروارگانیسم می شود. بنابراین می توان گفت که مخلوط کردن مواد آلی با خاک وسپس غرقاب کردن آن می توان راهی عملی برای تجزیه توکسافن در خاک مزارع و در نتیجه کاهش سطح آلودگی محیطی با این حشره کش باشد.

هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه بعضی از خصوصیات مکانیکی بتن های حاوی پوزولان غرب جویار با سیمان نوع 2 و 5 کارخانه سیمان کرمان و مقایسه نتایج با بتن شاهد (بدون پوزولان) است. ابتدا میزان فعالیت پوزولانی با روش ترموگراویمتری (TG) اندازه گیری شده است، سپس به منظور تعیین مقدار مناسب جایگزینی پوزولان مزبور، مخلوطهای مختلف بتن با جایگزینی صفر تا 40 درصد وزنی سیمان از پوزولان ساخته شده است که با انجام آزمایشهای مقاومت فشاری در سنین 7و 28 روز، مقدار بهینه جایگزینی پوزولان (برای 6 حالت بررسی شده) در دو محیط غرقاب و مرطوب با دو نسبت آب به سیمان تعیین شده است. به منظور تعیین بعضی از خصوصیات مکانیکی بتن های مزبور، نمونه های مختلف بتی با درصد بهینه جایگزینی، ساخته شده و با انجام آزمایش مقاومت فشاری برای دو شرط عمل آوری یکی در آب و دیگری در هوای مرطوب با دو نسبت آب به سیمان در سنین مختلف تا 90 روز، بررسی شده است. همزمان با ساخت نمونه های فشاری، نمونه های منشوری بتن برای آزمایشهای تعیین مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته در سنین 28 و 90 روز و نمونه های انقباض تا سن حداکثر 90 روز ساخته و آزمایشهای لازم روی نمونه ها انجام شده است. با توجه به اینکه استفاده از پوزولان موجب نیاز با افزایش آب مخلوط بتن می شود، برای ثابت ماندن نسبت آب به سیمان از فوق روان کننده استفاده شده است. نتایج آزمایشها نشان می دهد که جایگزینی نسبی پوزولان غرب جوپار موجب بهبود کیفیت و خصوصیات مکانیکی بتن شده است. همچنین جایگزینی نسبی پوزولانها همراه با فوق روان کننده (برای ثابت ماندن نسبت آب به سیمان) موجب می شود که نمونه های حاوی پوزولان نسبت به نمونه های شاهد انقباض کمتری از خود نشان دهند در حالی که مدول الاستیسیته بتن حاوی پوزولان، نسبت به نمونه های شاهد افزایش می یابد. این بهبود خواص در تمامی موارد می تواند در برآورد اهداف خاص مفید باشد.

تحقیق حاضر به تخلیص اسید آمینه ضروری لیزین اختصاص دارد. دلیل اهمیت تخلیص این اسید آمینه، نزدیکتر شدن رژیم غذایی حیوانات به نیازمندیهای آنها، صرفه جویی در مصرف مواد خام و… است. در میان روشهای اصلی تخلیص لیزین، استفاده از رزین تبادل یونی به دلیل برخورداری از مزایایی چون بازدهی بالا، عدم وجود محدودیتهای حرارتی و انعطاف پذیری بالای آن ازمعمولترین روشها محسوب می شود. بازیافت لیزین از براث تخمیر طی سه حالت مختلف یعنی روش معمول، روش عبور مکرر از ستون و روش غرقاب سازی انجام شد. ناخالصی ها به وسیله شستشو با آب دوبار تقطیر از ستون حذف، بازیافت لیزین از ستون و کریستالیزاسیون آن به ترتیب با محلول هیدروکسید آمونیوم و الکل انجام شد. نتایج نشان داد که در روش عبور مکرر 21/86 درصد از ظرفیت ستون مورد استفاده قرار می گیرد و در مقایسه با روش معمول، افزایشی قریب به دو برابر در کارآیی آن مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل نشان داد که حجم الکل مورد استافده برای کریستالیزاسیون بر درصد خلوص لیزین اثر مستقیم دارد و افزایش یا کاهش حجم الکل مصرفی نسبت به حجم بهینه می تواند سبب کاهش راندمان کریستالیزاسیون شود.

قسمی از ادبیات عربی عصر نهضت که به فکر چاره اندیشی و در صدد روشنگری و تبیین چالشها و معضلات پیش روی جامعه بشری است چندان به آرایه های لفظی نمی اندیشد بلکه زیبایی را در معنا بویژه معانی بلند انسانی می داند. سهولت، روانی، وضوح و تاثیر عمیق از مهمترین ویژگیهای چنین ادبیاتی است.یکی از چهره های برجسته این گرایش ادبی که گاه زیر شاخه ادبیات متعهد قرار گرفته و زمان عنوان ادبیات اجتماعی را پسندیده و وقتی به عنوان ادبیات انسانی مطرح می گردد "عبدالرحمن کواکبی" است. وی قلم و حیات خود را در خدمت به ارزشهای انسانی قرار می دهد. مقاله و داستان دو بازوی نیرومندی است که کواکبی به کمک آنها می کوشد تا انسان معاصر را از غرقاب بحرانها بیرون کشیده، ساحل اطمینان را به وی بشارت دهد.آزادیخواهی، استبداد ستیزی، تمسک به مفاهیم بلند قرآنی، احیای شیوه شورامداری با تکیه بر رعایت حقوق حقه مسلمانان و سنت شکنی از مهمترین مسائل مورد تاکید کواکبی در آثارش می باشد.