در کار پژوهشی حاضر، طی یک سال از پنج ایستگاه تعیین شده توسط کارفرما (ورودی و خروجی تصفیه خانه بیله سوار، ایستگاه پمپاژ آب جعفرآباد، ورودی و خروجی تصفیه خانه پارس آباد، دریاچه شهرک کشت و صنعت مغان و سد میل مغان واقع در مرز جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان در شهرستان اصلاندوز) نمونه برداری انجام گردید و غلظت نه سم پر مصرف (مالاتیون، تری بنورون متیل، پروپارژیت، تبوکونازول، پروپیکونازول، 4, 2ـD، کارباریل، فنوکساپروپ ـ پی ـ اتیل، مانکوزب) و یک سم ممنوعه (لیندن) در آب به وسیله روش های کروماتوگرافی مایع و گازی اندازه گیری شد تغییرات ماهانه و میزان گذر و یا عدم گذر از حدود مجاز برای هر سم بررسی گردید. عملکرد تصفیه خانه های منطقه نیز در حذف آلودگی سموم کشاورزی ارزیابی شد.

علف کش گلوفوزینات آمونیوم یک علف کش عمومی با کمترین میزان آلودگی محیط زیست و کمترین آمار مقاومت علف های هرز است. این علف کش از گروه فوسفونیک اسید بوده و با بازدارندگی سنتز گلوتامین، سبب اختلال در متابولیسم آمونیوم و تجمع آمونیاک در بافت های گیاهی می شود. در این طرح، سنتز تکنیکال گلوفوزینات آمونیوم در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از روش های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. فرایند سنتز تکنیکال گلوفوزینات آمونیوم در دو مرحله انجام گرفت. ابتدا با واکنش دی اتیل متیل فسفونیت با آکرولئین حد واسط آمینو نیتریل تشکیل شد و با انجام فرایند هیدرولیز در محیط اسیدی ماده اصلی فسفینوتریسین (گلوفوزینیت) به دست آمد که با اختلاط آن با هیدروکسید آمونیوم، گلوفوزینات آمونیوم تشکیل شد. پس از انتخاب روش بهینه، سنتز تکنیکال در مقیاس آزمایشگاهی تکرار و خلوص و درصد ماده موثره آن اندازه گیری شد. سپس، تکنیکال سنتز شده طبق استاندارد فائو فرموله و جهت انجام تست های آزمایشی به آزمایشگاه ارسال گردید. با تکرار روش بهینه سنتز در آزمایشگاه، گلوفوزینات آمونیوم با درصد خلوص 95% سنتز شد. فرمولاسیون تکنیکال سنتز شده نیز با موفقیت انجام گرفت و تست های کاربردی، نشان دهنده کارایی مناسب علف کش و عدم گیاه سوزی آن بود. از دیگر نتایج حاصل از این طرح می توان به تولید علف کشی با کیفیت و قیمت مناسب در داخل ایران نسبت به نمونه مشابه وارداتی آن اشاره کرد.

از دیرباز پودر سدر به عنوان یک ماده شوینده برای شستشوی مو به کار می رفته و نه تنها برای استفاده کنندگان ضرری نداشته بلکه امروزه خواص پودر سدر در تقویت موی سر و جلوگیری از ریزش آن کاملا شناخته شده است. همچنین در مداوای شوره سر، موخره و کچلی به کار می رود. بدین منظور و به علت وجود درخت «کنار» در استان خوزستان و همچنین راحتی استفاده از شامپو سدر برای مصرف کننده، این طرح مورد بررسی قرار گرفته است. در این طرح ابتدا «ساپونین» به وسیله آب از گیاه سدر استخراج می گردد که جهت جلوگیری از فاسد شدن آن از «متیل پارابن» به عنوان محافظت کننده استفاده می شود. سپس با افزایش مواد شوینده مصنوعی و دیگر مواد افزودنی شامپو سدر تهیه می گردد. میزان «ساپونین» در سدر 7-5 درصد می باشد.

کلشی سین برای اولین بار از گیاهی بنام Colchicum automnale توسط شخصی بنام Zeisel در سال 1883 جداسازی گردید. این شخص کلشی سین را از ریشه گیاه بدست آورد. فرمول تجربی آن همانطور که John stone در Glasgow تعیین کرد C22H25O6N می باشد. روش عمومی استخراج با استفاده از اتیل الکل و رقیق سازی بعدی با آب و در نهایت محلول مائی با کلروفرم استخراج میگردد. در این حالت کریستالهای کلشی سین همراه با حلال بدست می آیند. با تبخیر تدریجی و تقطیر کلروفرم کلشی سین بی شکل را میتوان بدست آورد.ساختمان شیمیایی کلشی سین ابتدا توسط Windaus در سال 1924 پیشنهاد گردید پس از آن توسط (1945) Dewar تغییراتی در آن داده شد. کلیه این محققان بر این عقیده اند که کلشی سین ساختمان سه حلقه ای دارد. (1975) Loudon, cook, Barton پی بردند که حلقه دوم 7 ضلعی بوده هم چنین Dewar پیشنهاد کرد که حلقه سوم نیز 7 ضلعی می باشد. (1947) Levan, Steinegger پیشنهاد کردند که فرم تغییر یافته Dewar منطقی ترین ساختمان می باشد.Eigsti و (1957) Dustin کلیه مدارک ارایه شده در رابطه با ساختمان کلشی سین را جمع آوری کرده و عنوان کردند که کلشی سین در واقع متیل اتر enolone بوده که سه گروه متوکسیل اضافی، یک گروه آمینه استیله شده، و سه پیوند دوگانه غیربنزنوئیدی دارد. Levan در سال 1949 ملاحظه کرد که نواحی آستانه ای کلشی سین- اثر میتوتیک فرم بی شکل و فرم متبلور یکسان می باشد. از اینجام معلوم میگردد که کلروفرم اثر قابل توجهی در عمل کلشی سین ندارد. یکی از یافته های مهم Levan در Allium Cepa این است که هر گاه ایزوکلشی سین بجای کلشی سین بکار رود هیچگونه اثرمیتوتیک مشاهده نمی شود. تنها تفاوت این دو اختلاف در جزئیات غیرمهم ساختمانی می باشد. کلشی سین در آب (500.000 in 10-6mol/l in Water) محلول می باشد. (1939) Ferguson فعالیت ترمودنیامیکی مواد نارکتیک مختلفی را بررسی کرده و نشان داد که این مواد را میتوان به دو دسته تقسیم کرد:   (a)دسته ای که در آن همبستگی مستقیم بین فعالیت و خصوصیات فیزیکی (مانند حلایت در آب) وجود دارد.   (b) دسته ای که چنین همبستگی را نشان نمی دهند.

اسانسهای گیاهی، روغنهای معطری هستند که به دسته وسیعی از مخلوط ترکیبات آلی و غیر امتزاج با آب اطلاق شده و اکثرا حاوی مقدار زیادی ترپن می باشند. در اثر اکسیژنه شدن، ئیدروکربنهای ترپنی - تولید موادی از قبیل الکلها و آلدئیدها، کتونها، فنولها و اترهای فنلی می گردد - ترکیبات اکسیژنه فوق مسوول عطر و خواص درمانی اسانسها میباشند.نعناع از جمله گیاهان معطری است که مصارف دارویی و غذایی بیشماری دارد. عطر آن ناشی از ترکیبی بنام منتول می باشد که اثرات دارویی این گیاه را در بردارد. منتول با نام شیمیایی 5- متیل- 2- ایزوپروپیل سیکلو هگزانول الکلی به فرمول C10H20O، و جرم مولی 176، می باشد. نوع طبیعی آن چپ گردان یا راسمیک بوده و به ترتیب دارای نقاط ذوب و جوش 44 و 216oC می باشد. در حلالهای آلی مانند الکل، اتر، کلروفرم، حلالهای پترولیوم اتر و استیک اسید گلاسیال حل می شود. این ترکیب به ندرت در آب محلول است.در این پروژه استخراج و خالص سازی منتول از اسانس (روغن) نعناع مورد بررسی قرار گرفته و بهترین سیستم مخلوط حلال، جهت خالص سازی توسط ستون پیشنهاد شده است.