پراکسیداز جدا شده با استون از عصاره خام برگهای Brassica oleracea (گل کلم) در سه مرحله با ستونهای کروماتوگرافی SP-Sepharose، DEAE-Sepharose، Con‑A Sepharose خالص شد. فعالیت ویژه ایزو آنزیم خالص اصلی (BOC-POD) برابر U/mg 1877 پروتئین با RZ: 3.1 بود که با بازدهی 3/4% ، 172 برابر بیشتراز َRZ عصاره خام بود. وزن مولکولی BOC-POD حدود 45000 دالتون می باشد. pH بهینه و فعالیت در دمای بهینه پایداری آنزیم خالص نیز تعیین گردید. Km این ایزوآنزیم توسط منحنی لینووربرگ به کمک O-Dianisidine در برابر H2O2 اندازه گیری شد. این آنزیم قابلیت استفاده در تولید کیتهای آنزیمی را دارد.

در این مقاله، روش های گرماسنجی دیفرانسیلی (Differential Scanning Calorimetry) DSC، اسپکترومتری جرمی (Temperature Programmed Desorption-Mass Spectrometry) و پراکندگی نوترون ها در زاویه های کوچک (Small angle neuron scattering) برای بررسی جذب گاز CO2 به وسیله ذغال سنگ، مورد استفاده قرار گرفته است. جذب سطحی CO2 به وسیله ذغال سنگ، به وسیله DSC مورد مطالعه قرار گرفت. منحنی های گرمازا در دماهای پایین، مربوط به جذب سطحی CO2 به وسیله ذغال سنگ بوده و نشان دهنده واکنش قوی بین کربن دی اکسید و ذغال سنگ می باشند. کاهش در مقادیر منحنی های گرمازا طی برخوردهای اول و دوم CO2 با ذغال سنگ Wyodak نشان می دهد که حتی پس از گرم شدن تا دمای 200 درجه سانتی گراد مقداری از گاز CO2 به طور برگشت ناپذیر جذب ذغال سنگ شده است. نتیجه های DSC همچنین نشان می دهند که جذب سطحی CO2 روی ذغال سنگ فرایندی فعال شده بوده و به احتمال در دمای شروع منحنی های گرمازا، انرژی گرمایی کافی برای برطرف کردن انرژی فعال سازی برای جذب سطحی، موجود می باشد. فرایند جذب سطحی با نفوذ سریع اما بسیار آهسته مولکول های گاز به درون ساختار ذغال سنگ (فرایند جذب) دنبال شده است. کاهش قابل ملاحظه دمای انتقال از حالت شیشه ای به حالت لاستیکی (Glass transition temperature) در ذغال سنگ پس از جذب CO2، نشان دهنده تغییرات ساختاری بر اثر حل شدن CO2 در ساختار ذغال سنگ بوده و مقدار گاز حل شده در ساختار ذغال سنگ با افزایش فشار گاز کربن دی اکسید افزایش می یابد. نتیجه های مطالعه دفع CO2 از ساختار ذغال سنگ به وسیله TPD-MS نشان می دهند که دفع CO2 از ساختار ذغال سنگ از یک مدل سینتیکی درجه اول پیروی می کند. افزایش انرژی فعال سازی دفع CO2 با افزایش فشار CO2 جذب شده نشان می دهد که فشارهای بالا انتقال مولکول های CO2 از درون موانع را آسان تر می نمایند. بنابراین، مقدار گاز ذخیره در فشارهای بالاتر بیشتر بوده و تلاش بیشتری برای دفع مولکول های CO2 جذب شده در فشارهای بالا لازم است. بررسی ساختار ذغال سنگ تحت CO2 با فشار بالا به وسیله SANS نیز نتیجه های بالا را به خوبی تایید می نماید.

بازیابی و یا حذف بیشتر محلول های حاوی اسیدهای آلی به طور معمول به وسیله فرایندهای جذب سطحی با بستر ثابت انجام می شود. از میان جذب کننده های مختلف، کربن فعال غربال شده، به طور متداول برای حذف ناخالصی های آلوده کننده مانند بنزوییک اسید از پساب ها استفاده می شود. در این پژوهش، منحنی های جذب بنزوییک اسید روی کربن فعال در دماهای 25 تا 60 درجه سانتی گراد به دست آمده و غلظت بنزوییک اسید در خوراک و روی جاذب تعیین شده است. نتیجه ها نشان می دهند که مدل ریاضی جذب ایزوترم رادکه ـ پرازنیتز (Radke and Prausnitz) در میان 5 مدل کاربردی ایزوترم جذب، بهترین هم پوشانی را با تجربیات آزمایشگاهی به دست آمده دارد. در این تحقیق برای اولین بار، یک مدل جدید برای اثر دما روی منحنی جذب بنزوییک اسید تهیه شده است. این مدل می تواند منحنی های ایزوترم جذب را بر اساس اطلاعات جذب تنها در یک دمای مرجع با خطای نسبی کم تر از 1.2 درصد به دست آورد. بنابراین، ترم اثر دما (T.E.T) قادر به پیش بینی منحنی های ایزوترم جذب در دماهای مختلف با استفاده از یک سری از آزمایش های تجربی است آن هم تنها در یک دمای مرجع.به علاوه با همراهی مدل اثر دمای به دست آمده به وسیله این گروه و مدل تعیین منحنی ایزوترم جذب رادکه ـ پرازنیتز، قادر به تعیین منحنی های ایزوترم جذب در هر دمایی تنها با تعیین سه نقطه تعادلی (ضرایب مدل رادکه ـ پرازنیتز) با خطای اندک است. درصد خطای نسبی به دست آمده در این مورد کم تر از 1.4 درصد می باشد.