یکی از انواع تغییر شکلهایی که در رخساره های خاصی در منطقه ی مکران دیده می شود، «ساختهای مدادی» است که عمدتا در شیلها و سیلتستونها و در بعضی موارد ماسه سنگهای ریزدانه شکل می گیرند. به نظر می رسد تشکیل این ساختها نوعی تغییر شکل تکتونیکی است که در طی فرآیند دگرگونی، قبل از شکل گیری و حضور شیستوزیته به وجود می آید. به عبارتی می توان گفت که مراحل ابتدایی کلیواژ اسلیتی اگر در شرایط و موقعیت خاص با لایه بندی تلاقی کند، یا در موقعیت تلاقی دوکیلواژ قرار گیرد، در رخساره های شیلی می تواند منشا تشکیل ساختهای مدادی گردد. با توجه به این که در بسیاری موارد کلیواژهای اسلیتی با ساختهای بزرگتر مثل چین خوردگیها ارتباط داشته و عمدتا هم جهت با سطح محوری قرار می گیرند، می توان گفت که ساختهای مدادی در راستای محور b (محور چین خوردگی) واقع می شوند.

صفحه سیمری مشتمل بر بلوک های آنوتالی، تاورید، البرز، ایران مرکزی، کمربند شرق ایران، افغانستان مرکزی، جنوب پامیر، پونتایدن و قفقاز کوچک از جنبه منشا تکتونیکی با جنبش امتداد لغز، گسل های جدایشی و برش های ریدل وابسته هستند. از میان این بلوک ها آنهایی که تحت تاثیر فرایند تکتونیکی امتداد لغز، گسل های جدایشی و برش های ریدل قرار گرفته اند، از جنبه لرزه خیزی بسیار فعال اند. به علاوه، بلوک ایران مرکزی و کمربند شرق ایران منتسب به زون های برشی شکل پذیر هستند که به صورت مرز های پاد جریان شکل پذیر نمای سیالات، طی همگرایی درون صفحه ای و فازهای پلوتونیک شبه گرانیت کالکو آلکالن در حوضه پشت قوسی بلوک افغانستان مرکزی مهم ترین نقش را ایفا می کنند. دو زون گسلی جدایشی یعنی زون جدایشی مکران و زون جدایشی جنوب ایران، شناخته شده اند. به نظر می رسد که زون مکران فعالیت کمتری داشته باشد، در حالی که زون جنوب ایران فعال تراست. فعال بودن زون جنوب ایران با دگرشکلی رسوبات نیوژن روی لایه های گسترده نمک، که به صورت عوامل لغزاننده برای جدایش عمل می کند در ارتباط است. فعالیت های گسلش جدایشی، که تماما در امتداد حوضه میان قوسی و زون های پیش قوسی کوه های زاگرس قرار دارند نیز باعث جنبش های امتدادلغز و برش های ریدل (شکستگی های  مزدوج) هستند. برش های با روند شمال شرق- جنوب غرب، مستعد لرزه خیزی اند. جنبش امتداد لغز غالبا راست گرد و همراه با راندگی است.

تشکیل گسل های عادی معلول رژیم های کششی است که در بخش های مختلف پوسته زمین به خصوص در مناطق کافت های قاره ای و پشته های میان اقیانوسی گسترش زیادی دارند. علاوه بر این نواحی، درمناطقی از پوسته زمین که تحت رژیم های فشاری قرار دارند (که عمدتا تشکیل چین خوردگی ها و گسل های رانده و معکوس محصول آن است) در شرایط ویژه ای گسل های عادی شکل می گیرند. فرآیند فشردگی موجب چین خوردگی و بالاآمدگی می گردد. بالا آمدگی حاصل موجب تاثیر نیروی کشش سطحی شده و متعاقب آن گسل های عادی را تشکیل می دهد. در نواحی مکران در اثر فرایند به هم افزوده شدن رسوبات و تشکیل گوه های افزایشی، در مناطق شمالی و جنوبی آن (حاشیه جازموریان و مناطق ساحلی مکران) گسل های عادی به خوبی شکل گرفته اند. نحوه تشکیل گسل های عادی مناطق ساحلی با گسل های عادی حاشیه جنوبی جازموریان تا حدی با یکدیگر متفاوتند. حرکت مطلق بالا رونده فرودیوار در گسل های رانده و معکوس حاشیه جازموریان در اثر شیب زون فرورانش سبب شده است که به طور نسبی گسل های عادی تظاهر نمایند. در حالی که در مناطق ساحلی مکران تشکیل گسل های عادی، معلول کشش سطحی پدید آمده از بالا آمدگی و بالا راندگی فرادیواره در گسل های هم آغوش است، به طوری که مناطق بالا آمده در بخش بالارانده شده تحت تاثیر نا پایداری ثقلی، گسل های عادی را به وجود آورده اند. تراکم جنوبی شیب این گسل ها و وجود شکستگی های کششی قائم hoo نیز موید همین مطلب است.

ناحیه مورد مطالعه در 110 کیلومتری شمال ،شمال شرقی اصفهان و 20 کیلومتری غرب اردستان در پشت کمان ماگمایی ( نوار بزمان - ارومیه ) قرار دارد.(شکل1)در این منطقه ضخامت قابل توجهی ( 465متر ) از رسوبات معادل سازند قم بر روی سنگهای آذرین (آندزیت - تراکی آندزیت و آندزی بازالت) ائوسن قرار دارد.سازند قم از نظر لیتواستراتیگرافی از شش عضو و چهار زیر عضو تشکیل شده است و بیشترین ضخامت آن در اطراف شهرستان قم می باشد.تفکیک این عضوها در محل مورد مطالعه ( غرب اردستان ) امکان پذیر نیست. در این تحقیق از نهشته های منسوب به سازند قم تعداد زیادی مرجان جمع آوری ، شناسایی و معرفی گردیده اند. این مرجانها به طور عمده از یکصد و پنجاه متری قاعده برش مورد مطالعه برداشت شده اند. این مرجانها در مطالعه پالئواکو لوژی و پالئوبیوژئوگرافی منطقه مورد مطالعه مورد استفاده قرار گرفته اند. مرجانهای این ناحیه با فونهای مرجانی منطقه قم - باغک - چالغره ( شوستر ، 1999 )و مرجانهای منطقه مکران که توسط (Maccall , 1994) مطالعه گردیده نزدیکی دارند و مخلوطی از قطعات مرجانی ایندوپاسیفیک و مدیترانه ای است. همچنین از فرا مینیفرهای بزرگ و بنتیک (ائولپید، سیکلینا، نفرو لپید و سیکلینا ) همراه، برای بیو استراتیگرافی و کمک به تأیید پالئواکولوژی استفاده شده است .وجود مرجانهای منفرد (Salitary) بصورت پراکنده در بعضی افقها بیانگرآشفتگی محیط و تجمع مرجانهای Faviides وPorites در بخش هایی از مقطع، سیمایی از مرجانهای الیگومیوسن را نشان می دهد که بیانگر محیطی با عمق کم است. فراوانی و تنوع مرجانها در منطقه اردستان بسیار زیاد است و با مطالعه دقیق امکان تفکیک چند بیوزن مرجانی در این ناحیه وجود دارد.