هدف اصلی پژوهش حاضر، طراحی مدل پارادایمی جهانی شدن برند ملی ایران از طریق رویدادهای ورزشی بود. این پژوهش با استفاده از روش کیفی گراندد تئوری انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصین و صاحب نظران آشنا با موضوع جهانی شدن، بازاریابی جهانی در ورزش، رویدادهای ورزشی و مباحث مرتبط با آن ها و همچنین دست اندرکاران ورزش کشور بود، که با استفاده از روش نمونه گیری نظری و گلوله برفی انتخاب شدند و تعداد آن ها به 18 نفر رسید. ابزار و روش گردآوری داده ها، مصاحبه از نوع نیمه ساختار یافته فردی بود. جهت تحلیل داده ها از رویکرد نظام مند شامل سه گام اصلی کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی بهره گرفته شد. طی فرآیند کدگذاری باز و محوری، در مجموع 179 مفهوم، 83 زیرمقوله و 26 مقوله اصلی تحت عناوین شرایط علّی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها شناسایی گردید. مقولات به دست آمده در 5 بعد عوامل سیاسی – اقتصادی، مدیریتی، فرهنگی – اجتماعی، قانونی – حقوقی و فنی – ساختاری تقسیم بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی نیز مدل نهایی پژوهش با محوریت مقوله مرکزی «جهانی شدن برند ملی ایران از طریق رویدادهای ورزشی» ترسیم گردید. شناخت پیامدهای تاثیرگذار جهانی شدن برند ملی بر ابعاد مختلف کشور، و ظرفیت گسترده میزبانی رویدادهای ورزشی در این خصوص، همسوئی نگرشی – رفتاری مدیران و دست اندرکاران ورزشی و غیرورزشی کشور جهت حرکت در مسیر جهانی شدن را ضروری می سازد.

تریپس توت Pseudodendrothrips mori با مکیدن شیره گیاهی موجب کاهش کیفیت برگ توت مورد تغذیه کرم ابریشممی شود. بررسی ترجیح میزبانی این گونه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار از واریته های کن موچی (KM)، کاینز (KN)، ایچه نویسه (I) و شین ایچه نویسه (SI) که از ارقام اصلاح شده توت موجود در منطقه می باشند، انجام پذیرفت. برای این منظور در سه نوبت از چهار واریته فوق نمونه برداری بعمل آمد. تعداد پوره ها در یک سانتی متر مربع از سطح برگ بعنوان شاخص تراکم محاسبه گردید. نتایج حاصل از محاسبات آماری داده ها با آزمون دانکن حاکی از آنست که واریته کن موچی با میانگین3.48 ± 0.3 (±SE) عدد حشره، بیشترین تراکم را برای تریپس داشته که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با سایر تیمارها در سطح 1% نشان می دهد. واریته ایچه نویسه با 2.2 ± 0.01 عدد حشره در رده دوم و واریته های کاینز و شین ایچه نویسه به ترتیب 1.31 ± 0.06 و 1.07 ± 0.02 عدد حشره مجموعا در رده سوم قرار گرفتند. با آزمون چند انتخابی (Poly Choice) درصد ترجیح تریپس به واریته ها معین شد. میانگین درصد ترجیح تریپس توت برای چهار واریته فوق در 13 تکرار به ترتیب 18.96, 29.38, 38.8 و 12.73 بوده. نتا یج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که در شرایط آزمایشگاه واریته KM با بیشترین درصد ترجیح در گروه اول و وار یته SI با کمترین درصد ترجیح در گروه آخر قرار گرفتند و دو رقم دیگر بعنوان گروههای حد واسط منظور شدند. با توجه به تلفیق بررسی آزمایشگاهی و مزرعه می توان دریافت که تریپس توت واریته KM را از سا یر ارقام بیشتر ترجیح داده، و وار یته SI با کمترین ترجیح از مقاومت نسبی نسبت به این گونه برخوردار است.

به منظور شناسایی گونه ها، تعیین دامنه میزبانی و بررسی مسایل تاکسونومیک قارچهای تیره Erysiphaceae در استان گیلان این تحقیق از سال 1376 شروع گردید. تاکنون 27 گونه شناسایی و تعیین نام شده اند. آرایه های Podosphaera clandestine var. cydonia، Erysiphe circaeae، E. punicae، E. urticae، Microsphaera multappendicis، M. erlangshanensis و M. trifolii برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند. برای اولین بار یک عضو از تیره  (Parietaria officinalis) urticaceae به عنوان میزبان جدید (Matrix nova) برای Phyllactinia guttata معرفی می شود. همچنین Phuopsis stylosa میزبان جدیدی برای E. gallii تشخیص داده شد. هیجده گونه دیگر شامل: E. aquilegiae, E. biocellata, E. cichoracearum, E. cruciferarum, E. galeopsidis, E. heraclei, E. lycopsidis, E. pisi,  E. polygoni, E. sordida, M. alhagi, M. astragali, Sawadaea bicornis, Sphaerotheca fusca, S. plantaginis, Uncinula adunca, U. prunastri, U. clandestina اگر چه قبلا از ایران گزارش شده اند ولی اغلب برای میکوفلور استان گیلان جدید می باشند.

نتایج بررسی 60 نمونه خاک و ریشه جمع آوری شده از گیاهان زراعی، درختان مرکبات، کیوی، چای و زیتون مناطق مختلف استانهای گیلان و مازندران، نشان داد که جدایه هایی از باکتری گروه Pasteuria penetrans روی تعدادی از گونه های نماتود پارازیت گیاهی در شمال ایران فعال بوده و در شرایط طبیعی آنها را پارازیته مینماید. جدایه های باکتری جمع آوری شده از نظر نوع میزبان، نحوه تکثیر و اندازه اسپور به شرح زیرند:جدایه هایی که در گونه های H.digonicus, Helicotylenchus pseudorobustus و H.dihystera مشاهده گردید که در نمونه هایی تا 80 درصد جمعیت نمادتودها را پارازیته نموده و تمام حفره بدن ماده بالغ مملو از اسپور باکتری بود. قطر اندوسپور و ناحیه مرکزی در این جدایه ها بترتیب (4.7) 5 - 4 و 2 میکرون بود که نسبت به سایر جدایه ها دارای اندازه بزرگتری بودند.جدایه هایی که در نماتودهای paratylenchus sp. و Boleodorus thylactus مشاهده گردید، کاملا داخل بدن میزبان نفوذ نموده و حفره بدن ماده ای مملو ازاسپور باکتری بود. اندازه اسپورها کوچک و قطر اندوسپور و ناحیه مرکزی آن بترتیب (2.88)3-2.2 و (1)1.2-0.9 میکرون بود که از نظر اندازه کاملا با جدایه نماتود مرکب همانند بوده با این تفاوت که جدایه اخیر مراحل تکاملی خود را در لارو سن دوم تکمیل نموده و آلودگی در ماده ها مشاهده نمی شود.جدایه های دیگری که از نماتودهای مولد غده گونه های Meloidogyne arenaria نژادهای 1 و 2 و نژاد  2  M. incognitaجدا شد و روی همین گونه ها نیز تکثیر گردید. نحوه پارازیتیسم این جدایه ها با آلودگی لاروها در خاک بصورت چسبیدن اسپور باکتری به کوتیکول بدن شروع شده، به تدریج همراه به تغذیه، رشد و تغییرجلد نماتود در داخل ریشه مراحل تکاملی خود را طی می نمود و نهایتا ماده های بالغ به کیسه های حاوی اندوسپور باکتری تبدیل می شدند. قطر اندوسپور و ناحیه مرکزی ان بترتیب (3.85)4-3 و (1.16)1.2-1 میکرون اندازه گیری شد.دامنه میزبانی جدایه های نماتود مولد غده و مرکبات روی تعداد از نماتودهای پارازیت گیاهی بررسی شد. هیچیک از جدایه ها نتوانستند لارو سن دوم نماتود مرکبات را آلوده نماید. جدایه ای که از نژاد شماره یک M. arenaria بدست آمده توانست گونه های M. javanica, M. hapla نژاد شماره دو  M. incognitaوzeae  Pratylenchus را آلوده نماید، و لذا دامنه میزبانی وسیعتری نسبت به سایر جدایه های بدست آمده از نماتود مولد غده را داشت. هیچیک از جدایه ها قادر به آلوده کردن لاروهای سن دوم نماتود چغندرقند، نماتود ساقه یونجه (Ditylenchus dipsaci) وPratylenchus loosi نبودند.