زمینه و هدف: به منظور تعیین روش مناسب دفع پسماندهای جامد شهری مدل تلفیقی از روش های ارزیابی چرخه عمر و تحلیل سلسله مراتبی تهیه گردید. ارزیابی های زیست محیطی و فنی سناریوهای (A)دفن زایدات بدون استحصال انرژی، (B)زباله سوزی بهمراه استحصال انرژی و دفن خاکستر و (C)تولید کود کمپوست از بخش ارگانیک و دفن دیگر زایدات، توسط مدل انجام شد. روش بررسی: در انجام ارزیابی های زیست محیطی، میزان انتشارات گلخانه ای(GHGs) در چرخه عمر روش دفع برآورد گردید. ارزیابی های فنی نیز مطابق با روش تحلیل سلسله مراتبی و نظرسنجی از متخصصان انجام شد. بمنظور تحلیل نتایج مدل، شهر تهران بعنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. یافته ها: بیشترین انتشارات گلخانه ای طی سناریوی A و کمترین آن در سناریوی B اتفاق می افتد. حداکثر تخفیف در انتشارات بواسطه سوزاندن زایدات غذایی و کاغذ و مقوا، در سناریوی B حاصل می شود. برخلاف آن، در سناریوهای A و C، دفن این قبیل زایدات عامل اصلی تولید گاز متان بوده است. سوزاندن زایدات پلاستیکی اگرچه می تواند منجر به استحصال انرژی بیشتری در سناریوی B شود، ولی تولید CO2غیربیولوژیک اثر افزایشی در انتشار GHGs دارد. سناریوهای A و C از منظر اغلب معیارهای فنی برتری نسبتا بالایی در مقایسه با سناریوی B داشته اند لیکن امکان شیرابه زایی در این سناریوها امتیاز فنی آنها را کاهش می دهد. بحث و نتیجه گیری: براساس تلفیق ارزیابی ها، روش دفن بدون استحصال انرژی نامناسب ترین گزینه بوده و زباله سوزی با استحصال انرژی منجربه کمترین انتشارات گلخانه ای شده و از نظر فنی نیز مورد قبول است.

در این پژوهش، مقایسه ای بین مکانیسم های احتراقی کامل و کاهش یافته از دیدگاه کاربرد در مشعل متخلخل انجام شده است. از آنجا که مکانیسم های کامل احتراقی دارای تنوع گسترده ای می باشند با توجه به احتراق متان معروف ترین آنها یعنی مکانیسم احتراقی 0/ GRI 3و مکانیسم پیشنهادی میلر در قدم اول انتخاب شده اند. در قدم دوم مکانیسم های کاهش یافته حاصل از دو مکانیسم کامل ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته اند. از آن میان مکانیسم پیشنهادی 16 واکنشی برای مکانیسم کامل میلر و مکانیسم کاهش یافته 15 واکنشی برای مکانیسم کامل 0/ GRI 3 انتخاب شده است. نتیجه های شبیه سازی عددی مشخص کرد تطابق قابل قبولی بین مکانیسم های کاهش یافته و مکانیسم های اصلی در مدل سازی مشعل متخلخل وجود دارد. درمورد پروفیل دمایی تقریبا تمامی مکانیسم ها تقریب یکسانی به دست داده اند. درخصوص پروفیل غلظت CO در طول مشعل، تفاوت اندکی بین دو مکانیسم کامل احتراقی مشاهده شد که به نظر می رسد علت آن ناشی از تفاوت تخمین غلظت گونه های HCO وho2  باشد. در آلاینده NON تفاوت محسوسی بین تخمین دو مکانیسم مشاهده شده است که علت آن تفاوت در تخمین NO فنی مور می باشد. مقایسه سرعت اشتعال تعیین شده به وسیله ی دو مکانیسم تفاوت محسوسی را با نتیجه های تجربی نشان می دهد. دو مکانیسم کامل احتراقی تخمین یکسانی در ناحیه احتراق رقیق نشان می دهند. درحالی که در ناحیه احتراق غنی، سرعت اشتعال مکانیسم میلر بیشتر از مکانیسم 0/ GRI 3به دست آمده است.

در این تحقیق، مطالعه های تئوری و آزمایشگاهی روی تکنیک های مختلف ازدیاد برداشت از جمله تزریق آب (Water Flooding) و تزریق گاز (Gas Injection) و تزریق متناوب آب و گاز (WAG) روی نمونه های تهیه شده از یکی از مخازن کربناته دریایی ایران در شرایط مخزن انجام شده است. نتیجه های آزمایشگاهی برای هر یک از روش ها با نتیجه های مدل شبیه سازی آنها مقایسه شده است. در سناریوهای WF و GI دبی های تزریق cc/min 0.1, 0.2, 0.5 و برای فرایند WAG دو نسبت تزریق 1 (WAG ratios) و 2 با تعداد سیکل های 7، 7 و 10 با دبی های تزریق cc/min 0.1, 0.2, 0.5 و اجرا شد. نتیجه های به دست آمده از آزمایش ها نشان می دهد که در تمام سناریوها مقدار نفت بازیافت شده افزایش می یابد. به علاوه نتیجه ها نشان می دهد که بازیابی نفت در فرایند WAG با دبی بهینه سیالات تزریقی در مقایسه با سناریوهای WF و GI افزایش چشم گیری داشته است. در ضمن بازیابی نفت در فرایند WAG با نسبت تزریق 2 بیش از نسبت تزریق 1 است. از نمونه آب دریا و گاز متان خالص به عنوان سیالات تزریقی استفاده شده است. همچنین از این تحقیق نتیجه شده که نتیجه های آزمایشگاهی با نتیجه های شبیه ساز نفت سیاه ( (Eclipse 100همبستگی دارد.

اترهای تاجی 12ـ کراون ـ 4(12C4)، بنزو ـ15ـ کراون ـ (B15C5)5، 18 ـ کراون ـ(18C6)6 ، نیتروبنزو ـ 18 ـ کراون ـ 6(NB18C5)، دی بنزو ـ 18 ـ کراون ـ(DB18C6)6  و دی سیکلو هگزیل ـ 18 ـ کراون ـ (DC18C6)6 حل شده در دی کلرو متان در تماس با محلول های آبی از اسیدهای سولفوریک و کلریدریک قادر به تشکیل کمپلکس های اکسونیم هستند. این توانایی اجازه می دهد تا انتقال اکسانیون های کروم (VI) از محیط های اسیدی و از درون غشاء مایع آلی به فاز پذیرنده (آب مقطر) صورت گیرد. در میان اترهای تاجی مطالعه شده، DC18C6 بالاترین کارایی انتقال را ارایه داده است. اثر عوامل تاثیر گذار بر فرایند مانند غلظت اتر تاجی در فاز آلی، نوع رقیق کننده آلی، غلظت اسید در فاز پذیرنده و زمان، مورد بررسی قرار گرفته است. 4 آزمایش تکراری نشان داد که میانگین 95.6(±1.3) درصد از کروم اولیه در فاز دهنده (10-3 مولار از کروم و 6 مولار سولفوریک اسید به حجم 10 میلی لیتر) از درون غشا (DC18C6 به غلظت 0.05 مولار در دی کلرومتان و به حجم 20 میلی لیتر) پس از 8 ساعت به فاز آبی پذیرنده (آب مقطر به حجم 10 میلی لیتر) استخراج می شود. نتیجه های متناظر در شرایط یکسان در حضور کلریدریک اسید (4 مولار) برابر 95.0(±1.2) درصد بود. انتخاب گری فرایند با انجام آزمایش های انتقال رقابتی یون های درون یک محلول شامل کروم (VI)، نیکل (II)، کبالت (II)، سرب (II)، منگنز (II)، روی (II) و آهن (II) بررسی شد. این روش برای بازیابی کروم از دو نمونه حقیقی تهیه شده از صنایع آب کروم کاری مورد استفاده قرار گرفته است.

مقدمه: از هایپوترمی در جراحی های مختلف نظیر جراحی های قلب و عروق ، کبد ، مغز و تیرویید استفاده می گردد. هایپوترمی به روشهای گوناگونی از قبیل خنک سازی سطحی، خنک سازی جریان خون داخلی وهایپوترمی فارماکولوژیک انجام می گیرد. هایپوترمی اثرات مختلفی بر عملکرد ارگانها و بافتهای مختلف بدن از قبیل قلب، ریه، کبد، مغز ، تیرویید و سیستم گردش خون دارد. در مطالعه حاضر اثرات هیستولوژیکی و بیوشیمیایی هایپوترمی بر بافت کبد موش صحرایی بررسی گردیده است.روش بررسی : این مطالعه از نوع مداخله ای ـ تجربی است. هایپوترمی سطحی با کمک دستگاه مولد هایپوترمی مخصوص حیوانات کوچک جثه آزمایشگاهی ایجاد گردید. موش های صحرایی نژاد Wistar با هیدرات کلرال 10% بیهوش شدند و سپس تحت هایپوترمی خیلی عمیق (1 c20±) به مدت 5/4 ساعت قرار گرفتند. از گروه اول (آزمایش) بلافاصله پس از اتمام هایپوترمی، خون گیری به عمل آمد. از گروه دوم 24 ساعت پس از اتمام هایپوترمی ، خون گیری و نمونه گیری از بافت کبد صورت گرفت. نتایج : بررسی بافت شناسی نشان داد که هسته هپاتوسیتها وزیکولر شده ، فضای سینوزوییدها کاهش یافته و هسته و سیتوپلاسم هپاتوسیتها حجیم گردیده است. افزایش معنی دار آلانین آمینوترانسفراز (GPT) بلافاصله پس از اتمام هایپوترمی مشاهده شد و 24 ساعت پس از اتمام هایپوترمی این افزایش به میزان طبیعی برگشت. سطح سرمی اسپارتات آمینوترانسفراز (GOT) هم بلافاصله و هم 24 ساعت پس از اتمام هایپوترمی افزایش معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری : نتایج مشخص کرد که به علت به صفر نرسیدن متابولیسم حتی در طی هایپوترمی خیلی عمیق ، تغییرات عروقی که منجر به هایپوکسی می شود می تواند موجب اثرات هیستولوژیکی و بیوشیمیایی در کبد گردد

در این تحقیق، اثر الکترولیت ها روی شرایط تشکیل هیدرات مطالعه شده است. برای این منظور یک مدل جدید برای پیش بینی شرایط تشکیل هیدرات و حضور الکترولیت های منفرد و مخلوط الکترولیت ها ارایه شده است. این مدل بر مبنای معادله وان دروالس و پلاتو می باشد. به منظور تعیین ضریب اکتیویته آب، از مدل ساده شده GV-MSA استفاده شده است. در این مدل (SGV-MSA) یون ها به صورت کرات سخت باردار با اندازه های متفاوت درنظر گرفته می شوند. پارامترهای موجود در این مدل، مستقل از دما بوده و تنها تابعی از غلظت الکترولیت در مخلوط می باشند. این پارامترها در دمای 298.15 کلوین با استفاده از داده های تجربی مربوط به ضریب های اکتیویته متوسط یونی الکترولیت ها به دست آمده است. در مورد مخلوط الکترولیت ها از یک قاعده اختلاط جدید برای محاسبه ضریب اکتیویته آب استفاده شده است. نتیجه های به دست آمده از مدل جدید نشان می دهد که این مدل، با دقت مناسبی می تواند نتیجه های تجربی موجود را پیش بینی نماید. همچنین نتیجه های به دست آمده از مدل جدید، با نتیجه های به دست آمده از مدل های پیشین مقایسه شده است.

در این تحقیق، ساختار بلوری نوناآکواایتریم (III) برومات [Y(H2O)9](BrO3)3 در دمای پایین (100 کلوین) به وسیله روش تک بلور پراش پرتو X مورد مطالعه قرار گرفته است. بلور شناسی سلول واحد هگزاگونالی با گروه فضایی  P63 /mmcو a=b=6.6259 Å و c=6.6259(2) Å و v=6.6259 Å3 در دمای 100 کلوین را نشان می دهد. کمپلکس مورد نظر دارای ساختار منشور مثلثی سه کلاهی بوده به طوری کهون ایتریم به وسیله 6 مولکول آب در رئوس منشور و 3 مولکول آب دیگر با فاصله بیشتر در موقعیت کلاهک ها با فاصله های پیوندی به ترتیب 2.370(2) و 2.446(3) آنگستروم احاطه شده است. پیوندهای هیدروژنی به نسبت قوی (Å 2.808 و 2.851) بین مولکول های آب و یون های برومات ساختار منشور مثلثی اطراف یون ایتریم را پایدار می نماید.

در این تحقیق، سنتز فیشر ـ تروپش با کاتالیست کبالت بر پایه آلومینا و با مقدارهای مختلف بارگذاری کبالت مطالعه شد. 40-8 درصد وزنی کبالت به کاتالیست به روش تلقیح افزوده شد. اثر بارگذاری مقدارهای متفاوت کبالت بر قابلیت احیای اکسید کبالت، پراکندگی ذره های کبالت، اندازه متوسط ذره ها، فعالیت در واکنش شیفت آب ـ گاز و فعالیت و گزینش پذیری آن در سنتز فیشر ـ تروپش بررسی شد. افزایش بارگذاری کبالت سبب افزایش اندازه ذره های کبالت، بهبود احیا، کاهش اثرهای متقابل کبالت با پایه و کاهش پراکندگی شد. بیشینه غلظت مکان های فعال سطحی Coo و بیشینه فعالیت کاتالیست برای واکنش فیشر ـ تروپش در درصد وزنی 34 درصد و بیشینه فعالیت کاتالیست برای واکنش شیفت آب ـ گاز در 40 درصد وزنی کبالت حاصل شد. گزینش پذیری متان در کاتالیست با 40 درصد وزنی کبالت، 43.7 درصد کم تر از گزینش پذیری متان در کاتالیست با 8 درصد وزنی کبالت است. گزینش پذیری فراورده های مایع در کاتالیست با 40 درصد وزنی کبالت 60.8 درصد بیشتر از گزینش پذیری در کاتالیست با 8 درصد وزنی کبالت است.

هدف اصلی از انجام این تحقیق، به دست آوردن نموار تعادلی تشکیل فاز هیدرات در دماها و فشارهای متفاوت با استفاده از سل آزمایشگاهی تحت فشار مرئی می باشد. برای انجام این کار، نخست آنالیز کاملی از سیال مخزن هیدروکربوری مورد مطالعه به دست آمد. سپس با استفاده از نرم افزار تجارتی پیش بینی تشکیل هیدرات، تخمین مناسبی از شرایط تشکیل هیدرات در فشارها و دماهای متفاوت به دست آمد. از طرف دیگر با انجام آزمایش درون سل آزمایشگاهی مرئی، در حقیقت شرایط تشکیل هیدرات در فشارها و دماهای متفاوت به طور آزمایشگاهی اندازه گیری شد. در پایان، نتیجه های آزمایشگاهی و نرم افزاری شرایط تشکیل هیدرات با یکدیگر مقایسه شد. نتیجه به دست آمده، هم پوشانی و مطابقت داده های آزمایشگاهی به دست آمده با نتیجه های نرم افزاری بود.

در این پژوهش نتایج آزمایشگاهی تجزیه هیدرات متان در محدوده دمایی 272.15 الی 276.15 کلوین و محدوده فشار 10 الی 30 بار به کمک مفهوم تمایل شیمیایی مدل شده است. این مدل مدلی ماکروسکوپیک محسوب می شود که وابسته به ساز و کارهایی نظیر انتقال حرارت و انتقال جرم نیست. نتایج نشان می دهد که مدل تطابق خوبی با نتایج آزمایشگاهی دارد. هم چنین دو ضریب مدل محاسبه و ضریب هم بستگی آن بزرگ تر از 0.9 گزارش شده است.