مقدمهپیشنهاد شده است که منطقه خنثی برای چیدن دندانها در پروتز کامل مورد استافده قرار گیرد. اگرچه وسط ریج باقیمانده هنوز برای منظور فوق توسط دندانپزشکان قرار می¬گیرد.مواد و روشهابرای مقایسه این دو الگو تعداد 20 بیمار شامل 6 زن و 14 مرد با میانگین سنی 51 و 54 سال انتخاب گردیدند.مشابه موارد معمولی قالب اولیه گرفته و تری اختصاصی با نوار مومی مناسب تهیه شد. بعد از ثبت لبه قالب نهایی گرفته شد. در مرحله بعد سطوح باکال و لینگوال نوار مومی با خمیر آلژینات پوشانده و در دهان بیمار قرار داده شد تا ناحیه خنثی را ثبت نماید از بیمار خواسته شد که عضلات مرتبط را حرکت بدهد.بعد از ریختن قالب نهایی سطوح باکال و لینگوال قالب نیز با گچ هبت گردید. نقطه وسط ریج و وسط منطقه خنثی مشخص و اندازه¬گیری شد.یافته¬ها و نتیجه¬گیریبعد از تهیه جدول، نتایج نهایی نشان داد که: 112 مورد اندازه¬گیری وسط منطقه خنثی لینگوالی تر و 46 مورد با کالی¬تر قرار گرفته و 18 مورد بر هم منطبق بودند.

سابقه و هدف: مواد مستعد کننده بافتی کاربردهای متفاوتی دارند. یکی از موارد کاربرد آنها بر طرف نمودن التهاب ناشی از پروتز نامناسب می باشد. از معایب این مواد امکان رشد قارچ کاندیدا بر روی آنها علی رغم ادعای کارخانه های سازنده مبنی بر توقف رشد کاندیدا توسط این مواد می باشد. این مطالعه به مقایسه اثر دو نوع ماده مستعد کننده بافتی نوع ایرانی (آکروسافت) و یک نوع خارجی (G.C) بر تراکم کلونی های کاندیدا بر روی مخاط و دنچر بیماران می پردازد. مواد و روشها: 20 بیمار دارای التهاب مخاط در زیر پروتز کامل فک بالا به دو گروه ده نفری تقسیم شدند. برای هر گروه یک نوع ماده مستعد کننده بافتی اختصاص داده شد. قبل از درمان از مخاط و پروتز پس از دو هفته از مخاط و سطح ماده مستعد کننده بافتی توسط سواب استریل نمونه برداری قارچ انجام شد. نمونه ها در محیط کشت سابورودکستروز آگار کشت داده شدند. پس از 24 تا 72 ساعت انکوباسیون نمونه ها در دمای 0c37 کلونی های قارچی بررسی شدند. جهت بررسی کاندیدا آلبیکانس بطور اختصاصی مقداری از کلونی های رشد کرده بر روی پلیت مرحله اول را وارد سرم انسانی نموده، پس از 5 ساعت انکوباسیون در دمای 0c 37 با مشاهدهgerm tube در زیر میکروسکوپ، تشخیص انجام شد. با رتبه بندی کلونی های رشد کرده بر روی پلیت، بدست آمده از مخاط و دنچر و مخاط و ماده مستعد کننده بافتی، تاثیر این مواد ارزیابی شد. اطلاعات حاصله با نرم افزار آماری SPSS ارزیابی گردید.یافته ها : در بررسی کلی، تعداد کلونی ها در مخاط و دنچر، بعد از درمان نسبت به قبل از درمان بطور معنی داری کاهش یافت (0.00= pبرای مخاط و 0.008= pبرای دنچر). اختلاف بین دو ماده از نظر تاثیر بر روی کل گونه های کاندیدا در مخاط (0.500=p) و در دنچر (0.175= p) از نظر آماری معنی دار نبوده است. از 20 نمونه مورد مطالعه 75% (15 مورد) دارای کاندیدا آلبیکانس بوده اند. که از 15 مورد فوق 8 مورد افرادی بوده اند که ماده مستعد کننده G.C و 7 مورد افرادی بوده اند که ماده مستعد کننده آکروسافت در آنها مورد استفاده قرار گرفت. در هر دو ماده تعداد کلونی های کاندیداآلبیکانس بر روی مخاط و دنچر، بعد از درمان نسبت به قبل از آن کاهش یافت و اختلاف معنی دار بوده است (0.00= pبرای مخاط و 0.046= pبرای دنچر). بین دو ماده از لحاظ تاثیر بر روی کاندیدا آلبیکانس در مخاط (0.467= p) و در دنچر (0.662=p) اختلاف معنی داری وجود نداشته است.نتیجه گیری: قرار دادن ماده مستعد کننده بافتی در پروتز کامل فک بالا سبب کاهش تجمع کاندیدا مخصوصاً کاندیدا آلبیکانس بر روی مخاط و دنچر شده و می تواند بعنوان یک روند درمانی بکار رود.

مقدمههدف از این مطالعه آزمایشگاهی، تعیین اثر دو ضد عفونی کننده بر تغییرات ابعادی Cross Arch و Arch Inter کسب پس از قالب¬گیری با سیلیکونهای تراکمی بود. در این مطالعه از دو نوع متغیر پاسخی و توضیحی استفاده گشت. متغیرهای پاسخی ابعاد کست بودند و متغیرهای توضیحی عبارت بودند از: ضدعفونی کننده¬ها: گلوتارآلدهاید اسیدی 2%G و سدیم هایپوکلرایت 1- 0.5 %(H) و مواد قالب¬گیری سیلیکونهای تراکمی( Speedex(S هیدروفوب و( Rapid(R هیدروفیل.مواد و روشهاجهت این مطالعه یک Dentoform ماندیبول انتخاب شد. کاسپ مزیرلینگوال دندانهای (7و7) و لبه اینسایزال دندان 1√ کوتاه گشته، سپس در نواحی مذکور نقاط مرجع به ابعاد 4% میلی متر عمق و 1.6 میلی متر قطر تعبیه گشت. بتوسط هر ماده قالب¬گیری 15 عدد قالب بدست آمد. 5 عدد از قالبهای هر گروه در گلوتارآدهاید اسیدی 2% و 5 عدد در سدیم هایپوکلرایت.1-0.5% غوطه¬ور گردید. در حالی که برای 5 عدد قالب دیگر (گروه کنترل) عمق ضدعفونی انجام نگردید. تمام قالبها به مدت 30 دقیقه در دمای اتاق نگهداری گشته، در نهایت ریختن قالب¬های گروه کنترل، به توسط گچ نوع IV انجام پذیرفت در حالی که گروههای آزمایشی به مدت 30 دقیقه در ضدعفونی کننده¬های مذکور غوطه ور گردیده و پس از گذشت زمان غوطه¬وری و شستشو با آب به توسط گچ ریخته شدند.اندازه¬گیری ابعاد C.A و I.A. به توسط دستگاه اندازه¬گیری سه بعدی (C.M.M) با دقت 1 میکرون انجام پذیرفت آنالیز آماری داده¬ها با احتمال 95% به توسط آنالیز واریانس یک متغیره و چند متغیره و تست دانکن انجام شد نتایج مشخص نمود.یافته¬ها1-با مقایسه گروههای کنترل( RC و SC )هیچ¬گونه اختلاف قابل توجهی در ابعاد C.A و I.A مشاهده نگردید.2-درصد نسبی تغییرات ابعادی، نشانگر کوچکتر شدن ابعاد نسبت به مدل اصلی بود.3-از نظر آماری هیچ گونه تداخلی (Interaction) بین دو عامل نوع ماده قالب¬گیری و نوع ضدعفونی کننده مشاهده نشد.4-با حذف عامل نوع ماده قالب¬گیری، و یا به عبارتی، هر نوع ضدعفونی کننده یک اختلاف قابل توجهی برای بعد (C.A) ایجاد شد. بدین معنی که اندازه این فضا توسط سدیم هایپوکلرایت مقادیر بیشتری را نسبت به گلوتارآلدهاید نشان داد.5-با حذف عامل ضدعفونی کننده، یا به عبارتی با هر دو نوع ماده قالب گیری، اختلاف قابل توجهی برای بعد C.A. بدست آمد. بدین معنی که Speedex مقادیر بیشتری از ابعاد را نسبت به Rapid ایجاد نمود.نتیجه¬گیریمقایسه شش زیرگروه موارد زیر را آشکار نمود: بتوسط هیچ کدام از متغیرهای توضیحی تغییر قابل ملاحظه¬ای در بعد I.A. دیده نشد پس می¬توان نتیجه گرفت با انتخاب هر کدام از این دو ماده فاصله اینترآرچ نمی¬تواند برای نشاندن یک بریج طویل یا پروتز پارسیل متحرک نگران کننده باشد و چون بعد C.A. یک عامل مهم برای پروتز پارسیل متحرک می¬باشد بنابراین بهترین انتخاب برای قالب¬گیری به ترتیب عبارت خواهد بود از SH و RH و SG.

از زمان اولین لارنژکتومی روی انسان در سال 1873 توسط Theodore Billroth و اولین باز توانی تکلمی با استفاده از حنجره مصنوعی توسط Carl Gusssenbaur تکنیکها و پروتزهای مختلفی جهت بازتوانی تکلمی در بیماران لارنژکتومی شده انجام گردیده است. (4-6) در سال 1979 توسط آقای Singer, Blom پروتز Duckbill با TEP جهت بازتوانی گفتاری ارایه شد که موفقیت و مقبولیت بیشتری از سایر روشها داشت. (8) TEP شامل یک دریچه یکطرفه بوده که جریان هوا را بداخل حلق امکان پذیر ساخته و از طریق مانع نشت بزاق و مواد غذایی بداخل تراشه می شود. این ایده اساس پروتزهای مختلفی از جمله پرواکس Provox بوده که از آنزمان جهت بازتوانی ارایه شده اند. در مطالعه ما که اولین تجربه در نوع خود در ایران می باشد از پروتز پرواکس جهت بازتوانی تکلمی بیماران لارنژکتومی شده استفاده گردیده است. ارتباط برخی عوامل با موفقیت آمیز بودن باز توانی که قبلا بررسی نشده بودند از جمله تاثیر کار تیرویید و نقش فیزیولوژی ریوی بطور کمی مورد مطالعه قرار گرفت همچنین اثرات سایر عوامل از جمله رادیوتراپی، وضعیت نئوفارنگس و تراکئوستوما، تست دمیدن هوا در مری جهت تعدیل آنها برای انتخاب بیماران جهت پرتز گذاری بررسی شد ...

نتایج به دست آمده از کاربری روش ساده شرح داده این مقاله نشان می دهد که آلودگی میکروبی با محلول 2.5% هیپوکلریت سدیم به مدت ده ثانیه بر روی سطوح یونیتهای دندانپزشکی از بین می رود، علی رغم این که هیپوکلریت سدیم مزایای: باکتریسیدی وسیع الطیف، قابلیت توانایی ضدعفونی سطح، ارزانی قیمت، سرعت عمل در انهدام میکروبی قابلیت رقیق نمودن محلول را دارد بلکه بعضی معایب، مانند کروژن فلزات، قابلیت تحریک پوست و چشم و تصاعد بوی نامطبوع نافذ را دارا می باشد.

در طی ده سال (1368-1377) تعداد 13 بیمار 7) مرد و 6 زن( و در محدوده سنی 54-11 سال )متوسط 29.5 سال( با تشخیص کولیت اولسروز مقاوم به درمان در بیمارستان های قائم (عج) و امید مشهد توسط مولفین تحت عمل جراحی قرار گرفته اند.در 5 بیمار ما پرفوراسیون کولون در اثر عارضه مگاکولون توکسیک وجود داشته که عمل جراحی به صورت فوریت در این بیماران انجام گردیده است. عمل جراحی در این مرحله شامل کولکتومی کامل و ایلئوستومی انتهایی و حفظ رکتوم به همراه دو فوت بعد عمل بوده است.6-11 ماه بعد مرحله دوم عمل جراحی به صورت پروکتکتومی پارسیل و موکوزکتومی دیستال رکتوم و تشکیل مخزن s همراه با آناستوموز مخزن S و مخاط مقعد انجام گردیده )عمل جراحی (ileal pouch-Anal Anastomosis IPAA) و در مرحله سوم که 2 ماه بعد انجام شده ایلئوستومی موقت بسته شده است. در 8 بیمار باقیمانده جراحی انتخابی به صورت کولکتومی کامل و عمل جراحی IPAA و ایلئوستومی محافظتی (به جز یکی) انجام گردید که در مجموع 11 بیمار ما 8) بیمار انتخابی و 3 بیمار باقیمانده از جراحی فوری( متحمل عمل جراحی IPAA قرار گرفته اند. در یک بیمار از سری بیماران انتخابی که ایلئوستومی محافظتی انجام نشده بود دچار عارضه آبسه لگنی گردید که از طریق پرینه در ناژ گردید و بدون حادثه بیمارستان را ترک نمود. کارآیی رضایت بخش مخزن در 10 بیمار وجود داشته و تنها در یک بیمار عارضه نقص کارآیی مخزن به علت بازوی بلند قوس آوران مخزن ایجاد گردید. هیچگونه فوتی در موارد جراحی IPAA نداشته ایم.

مقدمه و هدف: مشاهده سیگنالهای میکروآمبولی توسط فن آوری داپلر ترانس کرانیال در عروق مغزی بیماران دارای دریچه مکانیکال قلب یافته بسیار شایعی است. تقریبا تمامی این سیگنالها بدون علائم و نشانه های بالینی هستند. در این مطالعه شیوع و فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی در شریان مغزی میانی با پروتز دریچه ای میترال بررسی می شود.روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 22 بیمار با پروتز دریچه میترال از نوع سن جود انجام شد. فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی در مدت یکساعت مونیتورینگ شریان مغزی میانی و زمان پروترومبین و INR بیماران در زمان مونیتورینگ سابقه سکته مغزی بعد از تعویض دریچه، شدت درمان ضد انعقادی و فیبریلاسیون دهلیزی مورد توجه قرار گرفت.نتایج: %77 بیماران ما سیگنالهای میکروآمبولی را در مونیتورینگ عروقی داشتند. میانگین فرکانس سیگنالهای فوق در 2 بیمار با سابقه سکته مغزی بعد از تعویض دریچه 61 و در 20 بیمار دیگر 73 سیگنال در هر ساعت بود. در 6 بیمار با 2.5<=INR و در 16 بیمار با 2.5>INR میانگین فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی بترتیب 143 و 51 سیگنال در ساعت بود. در 13 بیمار با فیبریلاسیون دهلیزی )با میانگین (2.15 INR و در 9 بیمار با ریتم سینوزال )میانگین (2.40 INR میانگین فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی به ترتیب 50 و 104 سیگنال در ساعت بود.نتیجه گیری: بنابراین سیگنالهای میکروآمبولی ثبت شده در عروق مغزی بیماران دارای دریچه مکانیکال قلب ماهیت فیبرینی ندارند. فرکانس این سیگنالها نیز بیانگر خطر ایجاد سکته مغزی در این بیماران نمی باشد.

رابطه گروه های خونی ABO با عفونت های مختلف به عنوان یکی از عوامل اتیولوژیک تاکنون چندین بار مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه نیز رابطه گروه های خونی مذکور با بیماریهای دنچراستوماتیت و التهاب گوشه دهان بررسی می گردد.103 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و دیگر مراکز درمانی مشابه در اصفهان و در سال تحصیلی 1376-77 که از پروتزهای متحرک استفاده می کردند تحت معاینه بالینی قرار گرفتند و شیوع دنچراستوماتیت و التهاب گوشه دهان همچنین نوع گروه خونی، جنس و سن افراد، مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 49 نفر از بیماران مرد و بقیه زن بودند. این بیماران حداقل 33 و حداکثر 88 سال سن داشتند. مبتلایان به دنچراستوماتیت شامل 25 نفر مرد و 25 نفر زن بودند، همچنین %62 از افراد دارای گروه خونی O، %41 دارای گروه خونی A، %50 دارای گروه خونی B و %20 دارای گروه خونی AB همگی به دنچراستوماتیت مبتلا بودند. از این تعداد %48.5 از بیماران مورد مطالعه مبتلا یه دنچراستوماتیت و %18.4 از بیماران معاینه شده نیز هم مبتلا به التهاب گوشه دهان و هم مبتلا به دنچراستوماتیت بوده اند.در این بیماران شیوع دنچراستوماتیت و التهاب گوشه دهان وابستگی کامل به گروه های خونی داشته است به طوری که در گروه خونی "O" نیز همانند سایر عوامل اتیولوژیک موثر در بروز دنچراستوماتیت (تروما، استفاده مداوم از پروتز، واکنشهای حساسیتی، عفونت کاندیدا، کاهش اکسیژن در زیر پروتز، عوامل تغذیه ای و سیستمیک) یک عامل خطرساز اصلی در ابتلا به این بیماری می باشد.