رنگ زدایی، یکی از مراحل مهم در سلسله عملیاتی است که به منظور بالا بردن کیفیت روغنهای خوراکی و صنعتی استفاده می شود و در طی این مرحله، اکثر مواد رنگی که سبب رنگی شدن روغن می شوند، حذف می کردند بطوریکه روغن تا حد زیادی بی رنگ می گردد. در مرحله تصفیه روغن، بویژه عملیات با سود سوزآور غلیظ، فقط بخش کمی از مواد رنگی حذف می کردند بطوریکه روغن تخم پنبه خام از رنگ سیاه تبدیل به رنگ کهربایی روشن می شود. با وجود اینکه روغن تصفیه شده با آب شستشو داده میشود لیکن پیگمانهای محلول در روغن و قسمتی از مواد صابونی و صمغ ها که در مرحله هیدروژناسیون موجب اشکال میگردند و بعضا ترکیبات رنگی که از درجه سمیت بالایی برخوردارند، همچنان باقی می مانند. بنابراین عملیات رنگ زدایی برای خارج کردن مواد رنگی باقیمانده، بسیار ضروری بنظر می رسد.هر روغنی پس از تصفیه، رنگ مشخصی دارد. رنگ روغن بادام زمینی و کرچک معمولا بدلیل اینکه قسمت اعظم مواد رنگی آنها کاروتن و مقدار کمی کلروفیل است، زرد روشن می باشند. روغن سویا بدلیل کلروفیل زیاد دارای رنگ زرد و سبز روشن است. روغن تخم پنبه تصفیه شده، بدلیل حضور پیگمانهای فنلی زرد کهربایی است. بنابراین می بایست روغن ها را بنا به نوع ترکیب رنگی آنها، عملیات خاصی از رنگزدایی آنها اعمال کرد.رسها و دیگر مواد خاکی، از جمله موادی بودند که بوسیله مهاجرین اروپایی در پاک کردن پشم و مواد دیگر بکار گرفته شده اند. معدنی از Fuller’s Earthe در اوایل سال 1800 در نزدیکی Kent واقع در ایالت Conn و نیز معدن دیگری در نزدیکی شهر Falls ایالت تگزاس بدست آمده بود که تا قبل از جنگ داخلی، به منظور سفید نمودن شکر بکار میرفت. همچنین سرخ پوستان آمریکا از بنتونیت به منظور تمیز کردن پشم استفاده می کردند. طی سالیان دراز از Fuller’s earth به منظور تصفیه روغن ها استفاده می کردند و اولین بار در سال 1895 به منظور تصفیه روغن های معدنی از معدنی در نزدیکی Quincy واقع در ایالات متحده و نیز در آرکانزاس در تصفیه روغن تخم پنبه از آن استفاده گردید.