کاربرد سیستم مائی مایسلی مخلوط شامل سدیم دودسیل سولفات (SDS) و پلی اکسی اتیلن (23) دودکانول (Brij-35) به عنوان فاز متحرک در کروماتوگرافی مایع فاز معکوس مطالعه شد. دسته ای از کلروفنولها به عنوان مخلوط آزمایشی مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی اثر افزایش اصلاحگر آلی بر کارایی نشان داد که استفاده از غلظتهای کمی از افزودنیهای آلی، کارایی را در فاز متحرک مایسلی مخلوط SDS/Brij-35 بهبود می بخشد. اثرات غلظت پروپانول، غلظت کل سورفاکتانت و pH بر بازداری و گزینش پذیری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و نشان داده شد که بین LnK′ و کسر حجمی پروپانول در گستره 10-0 درصد، رابطه ای خطی وجود دارد. همچنین کاهش منظمی در بازداری نمونه ها به صورت تابعی از غلظت سورفاکتانت مشاهده گردید. نتایج نشان دادند که قدرت شویش با کاهش pH فاز متحرک افزایش می یابد. همچنین با افزایش قدرت شویش تغییر در گزینش پذیری کروماتوگرافی مشاهده گردید.

امروزه بیس فنا آ (BPA) به طور گسترده ای در تولید پلاستیک های پلی کرناته و رزین های اپ.گسی به کار می ورد. حضور این ماده در فاضلاب شهری و پساب های صنعتی و ورود به اکوسیستم های آبی تاثیر زیان باری برروی موجودات آبرزی می گذارند. در این مطالعه، اثر BPAبر القای ناهنجاری های هسته ای (روش تست MN) و تخریب DNA کبدی (روشDNA Unwinding Assay ) در جنس نر ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) مورد بررسی قرار گرفته است. ماهیان طی دو هفته و به صورت تزریق درون صفاقی، غلظت های 10، 50، 100 و 150 میکروگرم بر گرم وزن بدن ماهیان از BPA را به صورت محلول در روغن نارگیل دریافت نمودند. گروه کنترل حلال، تنها روغن نارگیل را دریافت کردند در حالیکه برروی ماهیان کنترل هیچگونه تزریقی صورت نگرفت. از ماهیان در روزهای 0، 7 و 14 نمونه برداری به عمل آمد. جهت بررسی سمیت سلولی BPA، تعداد ناهنجاری های هسته ای موجود در اریتروسیت های خون ماهیان شانک زردباله مورد ارزیابی قرار گرفت. BPA باعث القای میکرونوکلئوس در اریتروسیت های ماهیان تیمار شده در مقایسه با گروه کنترل و در روندی وابسته به دوز گردید. بعلاوه، میزان آسیب DNA کبدی ماهیان شانک زردباله به روش واسرشته کردن DNA تحت محیط قلیایی بررسی گردید. نتایج حاصل نشان دهنده کاهش میزان یکپارچگی DNA کبدی ماهیان تیمار شده با غلظت های مختلف BPA پس از 7 و 14 روز از در معرض قرار گیری در مقایسه با ماهیان کنترل بود. این روند معنی داری در هفته دوم آزمایش نیز به طور چشمگیری ادامه یافت. نتایج مطالعه حاضر موید پتانسیل بالای ژنوتوکسیک BPA می باشد. علاوه بر آن می توان اذعان نمود که تستهای بکار رفته در مطالعه اخیر (آزمایش میکرونوکلئوس و شکستگی رشتهDNA ) بیومارکرهای سلولی و مولکولی حساس و مناسبی جهت سنجش BPA محسوب می شوند.

تعدادی از پلی اترهای غیر حلقوی با گروههای انتهایی متفاوت و افزایش طول زنجیر برای استخراج نمک لیتیم از محیط آبی به فاز آلی مانند کلروفرم، کربن تتراکلرید، 1،2- دی کلرواتان ومطالعه اثر تغییر ساختار در مولکول استخراج کننده در انتخابگری و بهره، به کار گرفته شده اند. یونوفرهای استفاده شده عبارتند از: DEG (I), DEGDME (II), DEGMBE (III), DEGDBE (IV), DEGDB (V), EE (VI), ME (VII), Cryptofix (VIII), TEG (IX), TrEG (X). روند استخراج IV > III > I ≈ II > VI > VII > V > VIII ≈ IX ≈ X. مشخص گردید که DEGDBF مناسب ترین یونوفر برای استخراج یون لیتیم است.

در این پژوهش، یک روش ساده برای سنتز انامینون ها بدون کاتالیست که در آن انامینون ها از واکنش بین  1و3 دی کتون ها با آمین های نوع اول و دوم در اتانول به عنوان حلال گزارش می شود. سپس واکنش انامینون ها با استرهای غیر اشباع مانند دی متیل استیلن دی کربوکسیلات گزارش می شود.

در این تحقیق، حلالیت گاز CO2 در محلول های آبی آمینی نوع اول، دوم و با ممانعت فضایی در شرایط گوناگون مطالعه شده است. به این منظور از مدل های کنت - هایزنبرگ اصلاح شده، دبای - هوکل توسعه یافته و پیتزر استفاده شده است. دو معادله صریح برای محاسبه غلظت H+ و ثابت تعادل واکنش پروتونه شدن آمینهای نوع سوم و با ممانعت فضایی، بر حسب دما، فشار جزییCO2  و غلظت آمین ارایه شده ‍‍ اند. با استفاده از مدل کنت - هایزنبرگ اصلاح شده رابطه ثابت تعادل واکنش پروتونه شدن آمین های نوع سوم و با ممانعت فضایی بر حسب دما، فشار جزیی CO2 و غلظت آمین، بیان شده است. همچنین از مدل های دبای - هوکل توسعه یافته و پیتزر برای فرمول بندی حلالیت CO2 در محلول آبی MDEA استفاده شده اند. ضریب های تاثیرات متقابل مدل ها و ثابت تعادل  واکنش پروتونه شدن آمین ها با استفاده از روش بهینه سازی DFP تعیین شده اند. نتیجه ها نشان می دهد که مدل های کنت - هایزنبرگ اصلاح شده، دبای - هوکل توسعه یافته و پیتزر می توانند با دقت، حلالیت CO2 در انواع آمین ها را پیش بینی کنند. با وجود آنکه داده های حلالیت CO2 در محلول های آبی انواع آمین ها در مقاله های گوناگونی گزارش شده اند، ولی برای مدل سازی حلالیت CO2 در آمین ها داده های دقیق مورد نیاز می باشد. بنابراین باید از دو معیار ارایه داده شده برای آمین های نوع سوم و با ممانعت فضایی برای انتخاب داده های آزمایشگاهی مناسب استفاده کرد.

در این تحقیق، یک مدل ترکیبی جدید برمبنای مدل های پلیمری چند دانه ای و پلیمری چند لایه ای برای پیش بینی سرعت پلی مریزاسیون، رشد ذره، مورفولوژی، پارامترهای موثر بر گستردگی توزیع جرم مولکولی، متوسط وزن های مولکولی عددی و جرمی، اندیس ایزوتاکتیسیتی و چگالی توده پلیمر توسعه داده شده است. اصلاحات روابط ریاضی و سینتیک های مورد استفاده در این مدل، به ترتیب بر مبنای مدل پلیمری چند دانه ای و مدل پلیمری چند لایه ای بنا نهاده شده است. در مدل سازی، چندگانگی مراکز فعال کاتالیست با ثابت های سینتیکی مختلف به همراه غیرفعال شدن کاتالیست در طول پلی مریزاسیون مورد توجه بوده است. به علاوه، به اثرات انتقال جرم روی ویژگی های پلی مریزاسیون توجه شده است. همچنین در این مدل، جنبه های فیزیکی-شیمیایی کاتالیست در پلی مریزاسیون فاز دوغابی در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، اثر پارامترهای مهم مدل شامل گام زمانی، تعداد لایه ها و انواع مراکز فعال روی ویژگی های پلیمر تولید شده مرور شده است. نتیجه های پیش بینی مدل نشان می دهد که ثابت سرعت انتشار، چندگانگی مراکز فعال، غلظت منحصر به فرد هر نوع مرکز فعال و اندازه اولیه ذره های کاتالیست تاثیر قابل توجهی روی ویژگی های پلیمر نهایی دارند. نتیجه های به دست آمده از شبیه سازی مدل ترکیبی جدید، حداقل از نظر کیفی پیش بینی بهتری از ویژگی های پلی مریزاسیون در مقایسه با نتایج شبیه سازی مدل چند دانه ای و دو مدل ذکر شده را تایید می کند.