زمینه و هدف: اطلاع از نحوه توزیع پارامترهای کیفی و کمی از مهم ترین پارامترهای اولیه مدیریت جامع منابع آب زیرزمینی می باشد. بنابراین در این تحقیق سعی گردید، مدل و ترکیب ورودی مناسب جهت تخمین پارامترهای کیفی هدایت الکتریکی (EC)، یون کلسیم (Ca) و یون سدیم (Na) آب خوان های دشت گیلان تعیین گردد. روش بررسی: در این تحقیق از داده های 132 چاهک مشاهداتی در دوره آماری 1381 تا 1393 و مدل های شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و ماشین بردار پشتیبان (SVM) استفاده گردیده است. در رویکرد اول، تخمین ها به ازای پنج ترکیب مختلف حاصل از پارامترهای تراز آب، فاصله از دریا، مجموع بارش های شش ماه و مختصات چاهک های مشاهداتی انجام گرفته است. در رویکرد دوم، تخمین ها براساس ترکیب پارامترهای کیفی منتخب آزمون گاما با ترکیب های ورودی برتر بخش اول صورت گرفته است. یافته ها: مقایسه نتایج بخش اول نشان داد که مدل SVM در تخمین هر یک از پارامترهای Ca، Na و EC عملکرد بهتری نسبت به مدل ANN داشته است. مقادیر خطای ماشین بردار پشتیبان برای تخمین متغیرهای Ca، Na و EC در دوره تست به ترتیب برابر با (meq/l) 218/1، (meq/l) 867/0 و (µ mos/cm) 742/175 بوده است و این مقادیر برای مدل شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب برابر با (meq/l) 268/1، (meq/l) 933/0 و (µ mos/cm) 448/186 می باشد. نتایج این بخش نشان داد اضافه شدن ورودی فاصله از دریا در کلیه موارد باعث بهبود نتایج مدل ها گردیده است. در بخش دوم با استفاده از آزمون گاما از بین نه پارامتر کیفی اندازه گیری شده، بهترین ترکیب پارامترهای کیفی برای تخمین هر یک سه پارامتر Ca، Na و EC تعیین گردید. نتایج تخمین ها در بخش دوم نشان داد که هر یک از دو مدل ANN و SVM عملکرد بسیار مناسبی در تخمین هر سه پارامتر کیفی داشته اند. مقدار خطای مدل ANN برای متغیرهای Ca، Na و EC در دوره صحت سنجی به ترتیب برابر با (meq/l) 662/0، (meq/l) 305/0 و (µ mos/cm) 346/47 بوده است و این مقادیر برای مدل SVM به ترتیب برابر با (meq/l) 671/0، (meq/l) 356/0 و (µ mos/cm) 412/55 می باشد. البته در این بخش نتایج مدل ANN نسبت به مدل SVM بهتر بوده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هر یک از دو مدل SVM و ANN توانایی بسیار زیادی در تخمین پارامترهای کیفی آب خوان ها دارند. همچنین عملکرد مدل SVM نسبت به مدل ANN، به ازای تعداد ورودی کمتر بهتر است و در تعداد ورودی بیشتر برعکس می باشد. نتایج بخش دوم نشان داد که آزمون گاما می تواند به صورت کاملا کابردی و دقیق در تعیین ترکیب-های ورودی موثر مورد استفاده قرار گیرد.

0

برای تعیین سینتیک رشد و مورفولوژی کریستال های باریم کربنات از یک سیستم نیمه پیوسته کریستالیزاسیون با تغییرمیزان فوق اشباعیت نسبی، درشرایط دما و pH ثابت، استفاده شده است. نتیجه ها نشان می دهد که در شرایط فوق اشباعیت نسبی بالا، سینتیک رشد کریستالی از درجه یک پیروی می کند، در حالی که در شرایط فوق اشباعیت نسبی پایین، این سینتیک از درجه 2 می باشد. از این نتیجه ها مشخص می شود که رشد کریستال های باریم کربنات از مکانیسم  Burton, Cabera, Frankمطابق عبارت سینتیکی  G=as2 tanh (b/s)پیروی می کند. پارامترهای سینتیکی حاصله ازحل عددی معادلات، با تغییر فوق اشباعیت نسبی از مقدارهای پایین تا مقدارهای بالا، از قرار زیر می باشند: a=9.5×10-7ms10 و b=1.35×10-20 بررسی ها نشان می دهد که میزان  pHو فوق اشباعیت نسبی محلول ها دارای نقش مهمی درپیدایش انواع مورفولوژی های گوناگون کریستال های کربنات باریم دارند و با توجه به شرایط آزمایش، پنج نوع Floc, Candy, Pillar, Olivary, Olivary with end denderit، ازمورفولوژی های مشاهده شده می باشند.

0

هدف از این مطالعه بررسی حساسیت برخی میکروارگانیسم هایی است که به طور شایع از کانال ریشه جدا می شوند. در این مطالعه کلسیم هیدروکساید در ترکیب با چند ماده حامل با روش Agar diffusion می باشد. به همین منظور استوانه های استنلس استیل روی هر کدام از واسطه های تلقیح شده قرار گرفتند و داروهای آزمایش و کنترل آنها درون استوانه ها جای داده شد. نواحی مهار رشد اندازه گیری گردید و پس از دوره Incubation برای هر پلیت گزارش شد نتایج به طور آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. Enterococcus faecalis مقاومترین گونه بود در حالی که پورفیروموناس جینجیوالیس و پره وِتلا اینتر مدیا قرار داشتند. ترکیب Ca(OH)2+CMCP+glycerin بزرگترین ناحیه مهار رشد باکتری ها را در مقایسه با داروهای دیگر به طور آزمایشی نشان داد. نتایج حال نشان داد که باکتری های گرم منفی بی هوازی به خمیر کلسیم هیدروکساید حساستر از میکروارگانیسم های گرم مثبت Facultative می باشند.  

بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب هر منطقه از اهمیت بسزایی برخوردار است. در مطالعه حاضر روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی دشت اردبیل با توجه به اطلاعات 32 ایستگاه پیزومتری در دوره آماری 1374 تا 1387 با آزمون ناپارامتری اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای هیدروژئوشیمیایی مورد بررسی شامل متغیرهای مجموع کاتیون ها، مجموع آنیون ها، خاصیت اسیدی (PH)‎، سختی کل (TH)‎، هدایت الکتریکی (EC)‎، سدیم (Na+)، یون سولفات (So42-)، درصد سدیم (Na)‎، منیزیم (Mg2+)، مقدار مواد جامد حل شده در آب (TDS)‎، نسبت جذب سدیم (SAR)، کلسیم (Ca2+)، پتاسیم (K+)، کلر (Cl-) و یون بی کربنات (HCO3-) است. متغیرهای مذکور معمولا دو بار در سال (ماه پرآب و ماه کم آب) اندازه گیری می شود.شیب خط روند برای یکایک متغیرها با روش تخمین گر سن (Sen) محاسبه شد. نتایج نشان داد که روند تغییرات غلظت تمام متغیرهای کیفی آب در همه ایستگاهها افزایشی بوده است. در بین متغیرها، بیشترین روند مثبت معنی دار در هر یک از دو ماه متعلق به متغیر TDS بوده است و متغیرهای مجموع آنیون ها، مجموع کاتیون ها، سدیم، هدایت الکتریکی، TDS، کلسیم و سولفات ها نیز دارای بیشترین مجموعه های معنی دار مثبت در اکثر ایستگاه ها بوده اند. میانه شیب خط روند برای تمام متغیرها مثبت بود. در حالت کلی نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت آب زیرزمینی این دشت طی سال های اخیر از افت شدیدی برخوردار بوده و این روند تغییرات در قسمت های شمال، مرکز و شرق به طور چشمگیری افزایشی بوده است.