ظرفیت زئولیتهای طبیعی برای جذب آلوده کنند های آنیونی موجود در آب بسیار محدود می باشد. این محدودیت را می توان از طریق اصلاح سطح زئولیت توسط کاتیونهای آلی مرتفع نمود. در این تحقیق، زئولیت طبیعی آنالیسم برای جذب نیتیریت و نیترات های موجود در محلولهای آبی به کار گرفته شد. سطح زئولیت توسط یونهای تترا متیل آمونیوم و تترا اتیل آمونیوم اصلاح گردید تا ظرفیت زئولیت نسبت به این دو آنیون افزایش یابد. زئولیت اصلاح شده در مقایسه با زئولیت طبیعی تمایل بیشتری برای جذب نیتریت و نیترات از خود بروز داد.

در این پژوهش، یک روش ساده برای سنتز انامینون ها بدون کاتالیست که در آن انامینون ها از واکنش بین  1و3 دی کتون ها با آمین های نوع اول و دوم در اتانول به عنوان حلال گزارش می شود. سپس واکنش انامینون ها با استرهای غیر اشباع مانند دی متیل استیلن دی کربوکسیلات گزارش می شود.

آبکافت آنزیمی ترکیب مزو ـ 1، 7ـ دی استوکسی ـ2، 6ـ دی متیل هپتان که از 2، 6ـ دی متیل هپتا ـ1، 6 ـ دی ان تهیه می شود، ترکیب (S2، R6) ـ7ـ استوکسی ـ2، 6ـ دی متیل ـ1ـ هپتانول را تولید می کند که این ترکیب کایرال می تواند طی چند مرحله به (R2، R6) ـ2، 6، 10ـ تری متیل ـ1ـ اندانول تبدیل شود. در این تحقیق، زنجیر جانبی چهارده کربنه aـ توکوفرول از 2، 6ـ دی متیل هپتا ـ1، 6ـ دی ان فقط در پنج مرحله سنتز می شود. ترکیب (S2، R6) ـ7ـ استوکسی ـ2، 6ـ دی متیل ـ1ـ هپتانول، می تواند در سنتز تعداد زیادی از فراورده های طبیعی مثل ویتامین E، ویتامین K، فیتول و ... به کار گرفته شود.

در این تحقیق، با استفاده از پساب یک واحد صنعتی، دو باکتری خالص که قادر به رشد در حضور MTBE بودند جداسازی، شناسایی و فعالیت آن ها بررسی شد. این دو میکرواورگانیسم قادر به رشد در محیطی بودند که MTBE تنها منبع کربن و انرژی آن بود و آن را به طور کامل به بدنه میکروبی و گاز کربنیک تجزیه می کردند. این دو میکرواورگانیسم به ترتیب باکتری گرم ـ مثبت Bacillus cereus و باکتری گرم ـ منفی Klebsiella terrigena بودند. این باکتری ها قادر به رشد در حضور 48 گرم در لیتر MTBE بوده که بالاترین غلظت MTBE در آب می باشد. هر دو باکتری قادر به تجزیه کامل 10 گرم در لیتر MTBE در کم تر از یک شبانه روز می باشند. نرخ تجزیه مخصوص MTBE در شرایط بهینه برای باکتری ها B. cereus و K. terrigena به ترتیب برابر 5.89 و 5.78 گرم بر گرم سلول در ساعت اندازه گیری شد. نرخ تجزیه مخصوص MTBE و رشد این باکتری ها در دماهای 25، 30 و 37 درجه سانتی گراد بررسی شد که بهترین نرخ در 37 درجه سانتی گراد به دست آمد. این دو باکتری، قادر به رشد و تجزیه MTBE در شرایط بی هوازی نمی باشند.

پایداری آنزیم ها به حرارت و pH از مهم ترین شاخصه های تعیین کننده در کاربرد آنهاست. در این تحقیق دستیابی به سلولاز پایدار در برابر حرارت و pH، با غربالگری در یکی از چشمه های گراب واقع در شمال شرق ایران هدف گذاری شد.نمونه های جمع آوری شده از یکی از چشمه های آب گرم گراب، در استان خراسان رضوی در ایران، برای جداسازی، ارزیابی و شناسایی باکتری های قادر به تولید سلولاز پایدار در برابر حرارت استفاده شدند. کشت ها در دمای 45 درجه سانتی گراد و در شرایط هوازی گرمخانه گذاری و جدایه ها روی محیط CMC آگار جداسازی شدند. غربالگری اولیه جدایه ها مبتنی بر محیط کشت اختصاصی، تحمل پذیری به نمک و دما انجام شد. سپس غربالگری تکمیلی آنها با ارزیابی فعالیت اندوگلوکانازی در دماها و pH مختلف به روش کیفی و کمی سنجش انجام شد. در نهایت، شناسایی مولکولی جدایه انتخابی با روش تعیین توالی ژن 16S rRNA انجام شد. نتایج حاصل از این تحقیق منجر به معرفی سویه انتخابی نمک دوست نسبی با نام انتسابی G362 Bacillus sp. با پایداری قابل توجه فعالیت اندوگلوکانازی در دمای 55 درجه سانتی گراد و پایداری در طیف وسیعی از  pH اسیدی و قلیایی شد. چشمه مطالعه شده مانند برخی از چشمه های آب گرم ایران دارای باکتری مولد سلولاز است که سویه منتخب این تحقیق، با قابلیت رشد در نمک 6 درصد و تولید آنزیم اندوگلوکاناز مقاوم به حرارت و پایداری عملکردی بالا در طیف وسیع  pHقلیایی و اسیدی می تواند برای مطالعات بیشتر به کار گرفته شود. علاوه بر این، ژن اختصاصی اندوگلوکاناز جدایه G362 Bacillus sp. را می توان شناسایی مولکولی کرد و برای تحقیقات بیشتر از جمله مطالعات ساختاری استفاده نمود. حتی ممکن است به عنوان یک الگوی پروتئین در مهندسی پروتئین استفاده شود.

در پژوهش حاضر، تجزیه وتحلیل سینتیکی رفتار آنتی­ اکسیدانی اسیدگالیک، متیل­ گالات و TBHQ در تری ­آسیل­ گلیسرول های روغن زیتون و آفتابگردان انجام شد. فرایند اکسایش روغن ها در رژیم سینتیکی (غلظت بالای اکسیژن) در دمای 80 درجه سانتی گراد و در یک سطح غلظتی (2/1 میکرو مول بر گرم) در محیط تاریک صورت گرفت. پارامترهای سینتیکی مختلف شامل فاکتور پایدارسازی (F) که نمایانگر میزان کارآمدی، نسبت سرعت اکسایش (ORR) که نمایانگر قدرت، فعالیت آنتی­ اکسیدانی (A) که ترکیب فاکتور پایداری و قدرت موردبررسی قرار گرفت. پایداری اکسایشی تری­ آسیل­گلیسرول ها به صورت معنی داری در حضور آنتی اکسیدان های افزوده شده در سطح غلظتی و دمایی، نسبت به نمونه کنترل بهبود یافت. در دمای 80 و هر دو نوع تری­ آسیل­ گلیسرید مورداستفاده، قدرت آنتی­ اکسیدانی TBHQ به طور معنی­ داری از اسید­گالیک و متیل ­گالات بیشتر بود. در روغن آفتابگردان، متیل­ گالات قدرت آنتی­ اکسیدانی بیشتری نسبت به اسید­گالیک نشان داد و نتایج به دست آمده با خاصیت حملی بالاتر اسید­گالیک مطابقت نداشت، درحالی که در روغن زیتون، اسید­گالیک قدرت آنتی­ اکسیدانی بیشتری نشان داد. زمان لازم برای رسیدن به حد بحرانی عدد کربونیل، برای هر دو نوع تری­ آسیل ­گلیسرول و تمام تیمارها به صورت معنی­ دار نسبت به تیمار کنترل، در دمای 80 درجه سانتی گراد، بهبود نشان داد و بین دو تیمار اسید­گالیک و متیل ­گالات، متیل­ گالات مؤثرتر بود.

1سابقه و هدف: از میان دسته های مختلف داروهای ضد قارچ، ضد قارچ های آزولی به دلیل گستره عملکردی، قدرت اثر بالا و داشتن آنزیم هدف مشخص، بیش تر مورد توجه قرار گرفته اند. فلوکونازول یکی از این داروها است که به عنوان یک بیس- تریازول و به عنوان اولین داروی تریازولی، وارد بازار گردید. داروهای نسل جدید ضد قارچی مانند آلباکونازول و ووریکونازول با استخلاف یکی از حلقه های تریازول فلوکونازول با هتروسیکل های دیگر به وجود آمده اند. بر همین اساس، در این تحقیق مشتق جدیدی از فلوکونازول که در آن یک بازوی تریازولی فلوکونازول با 4- بنزیل پیپرازین دی تیوکاربامات جایگزین شده است، سنتز گردید و اثرات ضدقارچی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ترکیب نهایی موردنظر(6) از واکنش دو حد واسط کلیدی اکسیران و N-بنزیل پیپرازین در حلال اتانول و در مجاورت کربن دی سولفید و تری اتیل آمین به دست آمد. به منظور تهیه مشتق اکسیران، از واکنش ترکیب کتونی با نام شیمیایی 1-(2، 4-دی فلوروفنیل)-2-(H1-1، 2، 4-تریازول-1-ایل) اتان-1- اون با تری متیل سولفوکسونیوم یدید استفاده گردید. در مسیر دیگر و برای سنتز N- بنزیل پیپرازین، ابتدا بنزیل کلراید به همراه پیپرازین در حلال اتانول رفلاکس شد و طی حمله نوکلوفیلی یکی از اتم های نیتروژن پیپرازین مونوبنزیله گردید. لازم به ذکر است خالص سازی ترکیبات با روش های رایج استخراج و تبلور مجدد انجام شده و نیازی به کروماتوگرافی نمی باشد. ساختار ترکیب نهایی به دست آمده توسط طیف های مادون قرمز(IR) و رزونانس مغناطیسی هسته ای (NMR) و طیف سنجی جرمی (MS) تایید گردید. بررسی فعالیت ضد قارچی ترکیب سنتز شده در مقایسه با فلوکونازول بر علیه چندین گونه از قارچ های پاتوژن حساس به فلوکونازول شامل کاندیدا آلبیکنس، کاندیدا گلابراتا، کاندیدا پاراپسیلوزیس، کاندیدا کروسی، و کاندیدا تروپیکالیس، و هم چنین ایزوله های مقاوم به فلوکونازول انجام گرفت و حداقل غلظت مهارکننده رشد(MIC) به وسیله روش Broth Micro-dilution به صورت  In vitroتعیین گردید. علاوه بر این، اثر همولیتیک روی گلبول های قرمز و سمیت سلولی روی سلول های HepG2 برای این ترکیب بررسی شد. نحوه داکینگ ترکیب مورد نظر با آنزیم لانوسترول α14-دمتیلاز(CYP51) هم مورد مطالعه قرارگرفت. یافته ها: بررسی اولیه اثرات ضدقارچی روی 10 قارچ حساس به فلوکونازول نشان داد که ترکیب سنتز شده با مقادیرMIC بین 0/063 تا 1 میکروگرم بر میلی لیتر از اثرات ضدقارچی بسیاری قویی روی کاندیدا آلبیکنس، کاندیدا گلابراتا، کاندیدا پاراپسیلوزیس، کاندیدا کروسی و کاندیدا تروپیکالیس برخوردار است. به طور کلی، اثرات ضدقارچی آن 4 الی 64 برابر فلوکونازول بود. هم چنین این ترکیب پروفایل ضد کاندیدایی خوبی را در برابر گونه های مقاوم به فلوکونازول نشان داد در حالی که مقادیر MIC فلوکونازول در برابر ایزوله های کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا کروسی معادل یا بیش تر از 64 میکروگرم بر میلی لیتر بود. ترکیب 6 به طور موثری از رشد کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا کروسی مقاوم به فلوکونازول در غلظت های 8 یا 16 میکروگرم بر میلی لیتر جلوگیری کرد. مقدار MIC این ترکیب در برابر کاندیدا پاراپسیلوزیس معادل 5/0 میکروگرم بر میلی لیتر بود. انجام آزمون های همولیز و سمیت سلولی هم نشان داد که این ترکیب به اندازه فلوکونازول برای سلول های انسانی ایمن و بدون آزار است. مطالعه داکینگ نشان داد که ترکیب طراحی شده به واسطه دارا بودن بخش بنزیل پیپرازین دی تیوکاربامات می تواند ارتباط موثرتری با آنزیم لانوسترول α14-دمتیلاز برقرار نماید. استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده، ترکیب سنتز شده در این مطالعه، کاندید مناسبی برای انجام تست های in vivo و بقیه آزمون های پیش بالینی و فارماکوکینتیکی در راستای کشف داروی جدید ضد قارچ می باشد.