مقدمه: ضعف در بازداری شناختی منجر به نارسایی در حافظه کلامی و غیر کلامی، هیجان و کنترل توجه می گردد که نیازمند توجه بیش تر است. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تقویت حافظه کاری بر بازداری شناختی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر دانشگاه علامه طباطبایی (ره) شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 بود که از بین آنان 30 نفر به شیوه نمونه-گیری در دسترس، انتخاب و به روش تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). ده جلسه مداخله تقویت حافظه کاری (از طریق نرم افزار ان بک) برای گروه آزمایش انجام شد. آزمودنی ها در هر گروه قبل و بعد از مداخله به وسیله مقیاس هوش وکسلر و آزمون واژه-رنگ استروپ مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد در مرحله پس آزمون گروه آزمایش بهبود معناداری در نمرات بازداری شناختی نشان دادند. (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان از مداخله تقویت حافظه کاری در بهبود بازداری شناختی دانشجویان استفاده کرد.

بیش از سه دهه از معرفی پدیده تقویت درازمدت به دنیای علم می گذرد. تاکنون گروه های مختلف تحقیقاتی، در معرفی این پدیده به عنوان مکانیسم طبیعی یادگیری و تشکیل حافظه در سیستم عصبی مرکزی پستانداران تلاش بسیاری کرده اند. به طور خلاصه می توان گفت شواهد زیادی نشان می دهد که 1. مسیرهای درگیر در یادگیری، اغلب LTP (Long Term Potentiation) پذیرند، 2. یادگیری و شکل پذیری سیناپسی، واسطه ها و گیرنده های مشابه و مشترک دارند و 3. برخی عوامل مثل هورمون ها، سیگنال های محیطی، سابقه فعالیت نورون ها و ... اثرات یکسانی بر یادگیری و LTP دارند. با این وجود، به صراحت گزارش های بسیار دیگری موارد فوق را نقض می کند. در این مقاله مروری، سعی بر این است که پس از معرفی یادگیری، حافظه و LTP، گوشه ای از این تلاش ها را بررسی نماییم. در پایان، نتیجه گیری می شود که هنوز زمان آن فرا نرسیده است تا بتوان با قاطعیت به این سوال پاسخ داد که آیا تقویت درازمدت، مکانیسم حافظه و یادگیری است؟

مقدمه: پروتئین S100B، پروتئینی است که از آستروسیت ها آزاد می شود و در کنترل ارتباط نوروگلیالی و احتمالا در حافظه و شکل پذیری سیناپسی نقش دارد. مطالعه ارتباط عملکردی دو سلول آستروسیت و نورون از اهمیت خاصی برخوردار است. در مطالعه حاضر اثر تزریق این پروتئین به درون هیپوکامپ بر روی یادگیری در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: در این تحقیق از 40 موش صحرایی نر استفاده شد. حیوانات پس از جراحی و کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ و نیز 7 روز ریکاوری، تحت یادگیری احترازی غیرفعال قرار گرفتند (0.5 میلی آمپر، 100 هرتز، 5 ثانیه). بلافاصله پس از آموزش، 0.5 میکرولیتر پروتئین S100B، به صورت دو طرفه، در دوزهای مختلف (5 و 50 و 500 و 5000 نانوگرم) به گروه های آزمایشی و سالین به گروه کنترل تزریق شد . شاخص های یادگیری و حافظه شامل اولین تاخیر در پایین آمدن از سکو و کل زمان سپری شده بر روی سکو، 24 ساعت بعد سنجش شد.یافته ها: تزریق 5 نانوگرم S100B، افزایش معنی داری را در شاخص اولین تاخیر در پایین آمدن از سکو (P<0.01) و نیز کل زمان سپری شده بر روی سکو (P<0.001) نشان داد و بطور شگفت آوری دوزهای 500 و 5000 نانوگرم این پروتئین، در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را در هر دو شاخص فوق الذکر نشان دادند (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد پروتئین آستروسیتی S100B، اثرات تعدیلی بر روی حافظه دارد، بطوریکه در دوز های نانوگرم حافظه را تسهیل، در حالیکه در دوزهای میکروگرم حافظه احترازی غیر فعال را تخریب می کند.

مقدمه: در سال های اخیر پژوهشگران بر دانش آموزانی متمرکز شده اند که چالش هایی در یادگیری دروس دارند و این، بر روند تحصیل آنها تاثیر چشمگیری دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تقویت حافظه فعال در بهبود عملکرد خواندن و ارتقاء ظرفیت حافظه فعال کودکان دارای اختلال در خواندن انجام شد. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس-آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان نارساخوان مقطع ابتدایی پایه سوم، چهارم و پنجم شهر کرمان در سال تحصیلی 96-97 بود که از بین آن ها 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. برای جمع آوری داده ها از ماتریس های پیش رونده ریون، آزمون رسمی خواندن و نارساخوانی نما و آزمون حافظه کاری وکسلر استفاده شد. برنامه تقویتی رایانه یار، طی 25 جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد، درحالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات حافظه فعال (0/05>p) و عملکرد خواندن (0/05>p) دو گروه پس از اعمال مداخله وجود دارد. میان حافظه فعال شنیداری و حافظه فعال دیداری گروه خواندن و تفاوت معنی داری وجود ندارد (0/05