هدف از این تحقیق، سنتز یک رزین مناسب برای پوشش های ضد خزه خود صیقل و در عین حال سازگار با محیط زیست است. به دلیل خواص مناسب پوششی پلی وینیل الکل (PVA) و زیست تخریب پذیر بودن آن، این پلیمر به عنوان پایه رزین مورد نظر انتخاب شد. با توجه به خاصیت ضد باکتری و ضد خزه ای آمین های نوع سوم این ترکیب نیز به عنوان بیوساید سازگار با محیط زیست استفاده شد. سنتز رزین مورد نظر در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله اول PVA توسط یک آسیل کلراید، استری شده و در مرحله بعدی واکنش کواترنیزاسیون توسط آمین های نوع سوم انجام گرفت. با انجام این دو واکنش، یک رزین حاوی ترکیبات بیوساید و با قابلیت هیدرولیز (خود صیقلی) به دست آمد. در این پژوهش اثر جرم مولکولی PVA، نوع آمین و درصد اصلاح توسط آمین بر سرعت سایش (خاصیت خود صیقلی رزین) بررسی شد. در ضمن نمونه های تهیه شده به وسیله آنالیز FTIR و تیتراسیون یون کلر شناسایی و ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بازدهی اصلاح در مرحله کواترنیزاسیون بالاتر از 92 درصد است. محدوده سرعت سایش در نمونه های ساخته شده نیز بین 5 تا 21 میکرون بر ماه به دست آمد. همچنین با افزایش درصد اصلاح و کاهش جرم مولکولی پلیمر پایه، سرعت سایش پوشش افزایش یافت.