زمینه و هدف: بی اختیاری ادراری مساله بسیار شایعی است که کیفیت زندگی میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. بی اختیاری ادراری استرسی [Stress Urinary Incontinence (SUI)] شایعترین فرم بی اختیاری ادراری است که زنان را بیش از مردان درگیر می نماید. از جمله درمان هایی که در سال اخیر در بسیاری از نقاط دنیا مورد توجه قرار گرفته Intravaginal Slingoplasty (IVS) می باشد. در این مطالعه ما به بررسی بیماران درمان شده به روش IVS در بیمارستان مجیبیان یزد پرداخته ایم.مواد و روش ها: این مطالعه آینده نگر نیمه تجربی (بدون گروه شاهد) بر روی 17 بیمار زن مبتلا به SUI مراجعه کننده به کلینیک بی اختیاری ادراری بیمارستان مجیبیان طی سال های 1385 و 1386 که تست مارشال آنها مثبت بود و کاندید جراحی IVS شده بودند، صورت گرفت و نتایج به کمک نرم افزار آماری SPSS 11.5 و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون آنالیز گردید.یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 5.86±43.41 سال (محدوده سنی 34 تا 55 سال) و میانگین تعداد زایمان در آنها 1.50±4.82 (محدوده 3 تا 7 زایمان) بود. 3 مورد از بیماران (17.64%) علایم همراه شامل تکرر ادرار و Urgency داشتند. 12 مورد (70.58%) از بیماران سابقه جراحی قبلی شکم یا لگن داشتند. از نظر عوارض 3 مورد (17.64%) پارگی مثانه حین عمل جراحی داشتند که هر 3 مورد در نخستین بیماران مورد IVS روی داده و حداقل در 13 بیمار اخیر هیچ مورد پارگی مثانه نداشتیم، بعلاوه 2 مورد (11.76%) احتباس ادراری بعد از عمل داشتند که با سونداژ برطرف گردید و تنها یک مورد (5.88%) دچار عفونت ادراری گردید. میانگین طول مدت بستری بیماران در بیمارستان 1.15±4 روز (محدوده 3 تا 7 روز) بود. در پیگیری 6 هفته ای بیماران تنها یک بیمار همچنان از بی اختیاری شکایت داشت که جنبه وسواس روانی داشت و تحت درمان روانپزشکی قرار گرفت، در حالیکه از نظر ابژکتیو کلیه بیماران استرس تست منفی داشتند (P-value=0.000). پیگیری یکساله بیماران نیز حاکی از بهبودی ابژکتیو و سابژکتیو 82.35% بوده است (P-value<0.001).نتیجه گیری: مجموعا به نظر می رسد این شیوه به لحاظ پاسخ درمانی قابل مقایسه با شیوه های درمانی موجود و مطالعات مشابه می باشد، لیکن عوارض حین عمل در مقایسه با مطالعات IVS مشابه بیش از حد انتظار بوده است.

زمینه و هدف: بی اختیاری ادراری مساله بسیار شایعی می باشد که کیفیت زندگی افراد زیادی به ویژه زنان را تحت تاثیر خود قرار داده است. از این رو این مطالعه با هدف بررسی نتایج حاصل از روش (Intra Vaginal Sling) IVS در درمان بی اختیاری ادراری انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر، به صورت سرشماری بر روی زنان مبتلا به بی اختیاری ادراری که با استفاده از روش IVS در بیمارستان فوق تخصصی نجمیه تهران طی سال های 1383 تا 1388 مورد درمان قرار گرفته بودند، صورت پذیرفت. اطلاعات این تحقیق با استفاده از مصاحبه و پرونده پزشکی بیماران استخراج شده و با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، نسبت) و استنباطی (آزمون T مستقل و نوع دقیق آن با استفاده از روش بوت استرپ، کای دو و آزمون دقیق فیشر) و استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تعداد افراد شرکت کننده در این مطالعه را 357 نفر زن با میانگین سنی 45.18±8.78 سال تشکیل می داد. نرخ بهبودی بی اختیاری ادراری اورژانسی و استرسی در روش IVS به ترتیب برابر با 80.1 درصد و 98 درصد بود. هم چنین بی اختیاری ادراری اورژانسی با دیابت، فشار خون، سن، تعداد کل زایمان و زایمان طبیعی و بی اختیاری ادراری استرسی باPVR (Post Void Residue) ، تعداد کل زایمان و زایمان طبیعی و سزارین رابطه معنی دار آماری نشان داد. نتیجه گیری: در کل می توان به این نتیجه رسید که روش IVS این مطالعه به لحاظ پاسخ درمانی قابل مقایسه و حتی بهتر از شیوه های درمانی موجود و مطالعات مشابه می باشد.

زمینه و هدف: روش ساکروکولپوپکسی شکمی روش استاندارد طلایی جهت ترمیم پرولاپس واژینال است و روش IVS خلفی یک روش جدید با تهاجم حداقل است. در این مطالعه هدف مقایسه تاثیر، کارایی و مخاطرات این دو روش جراحی بوده است.روش بررسی: در این مطالعه 51 بیمار که بین سال های 83-1380 در بیمارستان ولیعصر تحت جراحی قرار گرفته اند، وارد مطالعه گردیدند که از این تعداد 26 نفر تحت جراحی Posterior Intera Vagina Slingplastiy (گروه اول) و 25 نفر مورد عمل ساکروکولپوپکسی شکمی (گروه دوم) قرار گرفتند. متغیرهای موردنظر ابتدا از پرونده بستری بیمار استخراج و اطلاعات کامل کننده بعدی با پی گیری دو ساله بیماران و دعوت از آنها جهت مراجعه و معاینه به دست آمده است.یافته ها: عوارض حین عمل در یک نفر (4%) از گروه دوم گزارش شده بود در حالی که هیچ یک از بیماران گروه اول عارضه حین عمل نداشتند که تفاوت معنی داری وجود نداشت. از نظر عوارض کوتاه مدت (تب و دیستانسیون شکمی) پس از عمل در 36% از گروه دوم وجود داشت در حالی که در هیچ موردی از گروه اول دیده نشد (p=0.001). از لحاظ عوارض طولانی مدت (عدم کارایی مش) پس از عمل در 7.7% از گروه اول و هیچ موردی از گروه دوم مشاهده شد. از لحاظ میزان عود در سه نفر (12%) از گروه دوم مشاهده شد در حالی که در گروه اول عود وجود نداشت(p=0.11) .نتیجه گیری: با توجه به کوتاه بودن مدت زمان عمل و عوارض کم و پاسخ به درمان مناسب در روش جراحی IVS خلفی و نیز میزان رضایت مندی بیماران این روش به عنوان روشی جایگزین در جراحی پرولاپس مطرح می شود.

گرایش فزاینده به استفاده از روش های ترکیبی در رساله های دکتری، نگرانی درباره استفاده مناسب از این روش ها در تحقیقات علوم اجتماعی و رفتاری را مطرح ساخته است. این پژوهش توصیفی با هدف بررسی رویکرد، طرح و روش های پژوهش به کار رفته در رساله های دکتری مدیریت آموزشی و آموزش عالی در دهه اخیر (1390-1400) انجام شده است. در راستای پاسخگویی به سؤالات پژوهش، چکیده و فصل سوم 85 رساله دکتری پایان یافته در بازه زمانی فوق بررسی شد. یافته های پژوهش نشان می دهد نزدیک به سه چهارم (در مجموع 73 درصد) پژوهش ها با هدف ارائه الگو و مدل و 63 درصد آن ها بر مبنای رویکرد ترکیبی اکتشافی متوالی انجام شده اند. همچنین در 60 درصد موارد از طرح نظریه زمینه ای در مرحله کیفی و همبستگی چند متغیری در مرحله کمی پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش ضمن ارائه دلالت های برای تدریس روش های پژوهش کمی، کیفی و ترکیبی در دوره دکتری، لزوم نوآوری در طرح های پژوهش مورد استفاده در رساله های دکتریِ رشته های علوم رفتاری را خاطر نشان می سازد.

سابقه و هدف: بتاتالاسمی یک اختلال اتوزومال مغلوب می باشد که در اکثر موارد بوسیله موتاسیون های نقطه ای در ژن بتا-گلوبین ایجاد می گردد. موتاسیون های IVS-I-5 و IVS-I-110 موتاسیون های شایع در میان جمعیت ایران بوده و حدود 12% از اختلالات بتاتالاسمی را شامل می شوند. در این مطالعه با طراحی استریپ، تکنیک هیبریدسازی معکوس نقطه ای RDB، به عنوان یک روش غیررادیواکتیو و سریع برای تشخیص این دو موتاسیون شایع ژن بتاگلوبین گسترش داده شد.روش بررسی: پس از استخراج DNA ژنومی از خون کامل، واکنش PCR با پرایمرهای اختصاصی Forward و Reverse روی ناحیه ای از ژن بتا-گلوبین حاوی دو موتاسیون مورد نظر انجام گرفت. برای تهیه استریپ، پروپ اولیگونوکلئوتیدی بر روی غشاء نایلونی حاوی گروههای کربوکسی Biodyne C از طریق فعال سازی غشاء تثبیت گردید. عمل هیبریداسیون به همراه 10 میکرولیتر از محصول دناتوره نشاندار شده با DIG-11-dUTP در دمای °42 سانتیگراد به مدت یک ساعت انجام شد. به دنبال آن عمل بلاکینک غشاء با 0.1 BSA(Bovine serum albumin) درصد انجام و سپس با 5 یونیت آنتی بادی Anti DIG متصل به آلکالین فسفاتاز به مدت 30 دقیقه در دمای اتاق مجاور گردید. ظهور رنگ با سوبسترای نمک نیتروبلوتترازولیوم (NBT/BCIP) به مدت 2 ساعت انجام گردید.یافته ها: حضور یک توالی خاص DNA بوسیله ظهور یک لکه روی غشا شناسایی شد. افراد نرمال لکه ها را تنها در مقرهای تثبیت پروبهای طبیعی، افراد هتروزیگوت، یک لکه در مقر تثبیت پروب طبیعی و یک لکه در مقر تثبیت پروب موتانت، و افراد هموزیگوت تنها یک لکه در مقر تثبیت پروب موتانت نشان دادند.نتیجه گیری: در این تحقیق یک استراتژی سریع و ساده به منظور تشخیص موتاسیون های متداول بتاتالاسمی ایران بر اساس PCR و بدنبال آن هیبریدسازی معکوس راه اندازی گردید.

هدف از این مقاله تحلیل درآمدهای نفتی و مالیاتی در اقتصاد ایران است. بدین منظور، با استفاده از رویکرد تعادل عمومی پویای تصادفی، یک الگو برای اقتصاد صادرکننده نفت شبیه سازی گردید. در بخش منابع درآمدی دولت، سعی شد تا با وارد کردن درآمدهای نفتی و مالیاتی در مدل، وجود راهکارهای لازم جهت برطرف کردن خلاء های موجود در ساختار نظام مالیاتی مورد بررسی قرار گیرد. تخمین پارامترهای مدل بر اساس روش بیزین و با استفاده از نرم افزار داینر (Dynare) تحت نرم افزار متلب (MATLAB) بر اساس روش مونت کارلو با زنجیره مارکوف در قالب الگوریتم متروپلیس-هستینگز و با استفاده از داده های تعدیل فصلی دوره زمانی 96-1368 انجام گرفت. به منظور تحلیل شوک، دو سناریو طراحی شد. در سناریو اول، فرض شد که دولت درآمد نفتی دارد و تمامی درآمدهای نفتی توسط دولت خرج می شود و دولت اتکایی به درآمد مالیاتی ندارد. در سناریو دوم، فرض می شود که 40 درصد از درآمدهای نفتی دولت به صندوق توسعه تزریق شده و درصدی از آن به عنوان تسهیلات به بخش های تولیدی تخصیص پیدا کرده و دولت با اتکا بیشتر به انواع درآمدهای مالیاتی هزینه های خود را تأمین می کند. نتایج بیانگر این می باشد که شوک مالیاتی و نفتی، یعنی کاهش وابستگی به نفت و اتکا به درآمدهای مالیاتی در کوتاه مدت تأثیر منفی بر متغیرهای کلان اقتصادی دارد اما در بلند مدت، با افزایش درآمدهای مالیاتی میزان تولید و به تبع آن، سرمایه گذاری، مصرف، اشتغال در اقتصاد افزایش یافته است.

برای تشخیص مولکولی موتاسیونهای ژن بتا- گلوبین، معمولا از روش مبتنی بر واکنش زنجیری پلیمراز (PCR) به نام ARMS استفاده می شود. در این روش، نوکلئوتید موجود در انتهای3' پرایمر ARMS را با موتاسیون مورد نظر منطبق نموده و با چنین پرایمری عمل PCR amplification انجام می گردد. روش دیگری که می تواند مورد استفاده قرار گیرد، بهره بردن از توالی هایی است که به restriction site موسوم می باشند و آندونوکلئاز محدود کننده (restriction endonuclease) خاصی می تواند آنها را شناسایی و برش دهد، موتاسیون ممکن است باعث ایجاد یا حذف یک restriction stie گردد، بنابراین، برای غربالگری سریع موتاسیون های ژن بتا- گلوبین، استفاده از آندونوکلئازهای محدود کننده- در مواردی که امکان پذیر است- روش مناسبی می باشد. با توجه به اینکه بعضی از موتاسیونها، restriction site خاصی را ایجاد یا از بین نمی برند، در این مطالعه یک restriction site مصنوعی برای موتاسیون IVS-I nt5 (GgC) که یکی از موتاسیونهای شایع بتا- تالاسمی می باشد، ایجاد گردید. موضع ایجاد شده که دارای توالی GTAC می باشد، برای آندونوکلئاز محدود کننده RsaI قابل شناسایی است. در این روش با طراحی پرایمری به طول 26 نوکلئوتید که از نوکلئوتید 6 تا 31 اینترون اول ژن بتا- گلوبین را پوشش می دهد، عملPCR amplification را انجام دادیم. نوکلئوتید سوم از انتهای3' این پرایمر که در حالت طبیعی بایستی A باشد را تعمدا به G تغییر دادیم تا پس از PCR amplification، توالی5'-GTAC-3' که restriction site برای RsaI است، در محصول PCR به وجود آید. با چنین پرایمری، وجود موتاسیون در نوکلئوتید پنجم از اینترون اول (GgC) ژن بتا- گلوبین پس از amplification و هضم آنزیمی توسط آنزیم RsaI، شناسایی گردید.

زمینه و اهداف: بتاتالاسمی، اختلال توارثی همراه با کاهش یا عدم تولید زنجیره بتاگلوبین میباشد. هدف از این مطالعه شناسایی جهش های شایع و نادر بتاتالاسمی در شمالغرب کشورمان می باشد. این امر در تشخیص قبل از تولد این بیماری مفید خواهد بود.روش بررسی: یکصد بیمار غیر فامیل از استانهای آذربایجان شرقی و اردبیل که با روشهای بالینی به عنوان بیماران بتاتالاسمی شناخته شده بودند، انتخاب شدند که شامل 00 2 کروموزوم می باشند. جهش این کروموزومها توسط روشهای PCR-ARMS و تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: هفده نوع جهش مختلف در این منطقه شناسایی گردید که جمعا 95٪ کل کروموزومهای مورد مطالعه را شامل می شوند. جهش (IVS-II-1 G®A) با 21٪، بیشترین فراوانی را دارا بود. سایر جهش ها عبارتند از : IVS-I-110 (G®A) 18%, FSC-8/9 (+G) 14.5%, FSC-8 (-AA) 8%, IVS-I-1 (G®A) 7.5%, IVS-I-5 (G®C), FSC 44 (–C), Codon 15 (TGG®TGA), FSC 5 (–CT), IVS-I-6 (TC), IVS-II-848 (C®A), FSC 36/37 (–T), –28 (A®C), FSC 25/26 (+T), IVS-II-745 (C®G), FSC 16 (–C), IVS-I-25 (–25 bp del). جهش در 5٪ کروموزومها ناشناخته باقی ماند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شباهت ها و تفاوت هایی بین این منطقه با سایر مناطق ایران و کشورهای همسایه وجود دارد. این مطالعه جامعترین مطالعه در زمینه جهش های بتاتالاسی شمالغرب کشور می باشد و می تواند در تشخیص قبل از تولد بیماری بتاتالاسمی در شمالغرب کشور بسیار سودمند باشد .