چهار مورد پنومونی ناشناخته در 26 دسامبر سال 2019 در چین ثبت شد. همه ی افراد مبتلا از یک خانواده بودند. تا زمانی که ویروس گسترش نمی یافت این موضوع می توانست نگران کننده نباشد، اما در طی دو روز بعدی یعنی 28 و 29 دسامبر، 3 مورد دیگر نیز گزارش شد (1). ویروس به سرعت شروع به توسعه ی قلمرو خود نمود و موارد مشکوک پنومونی به مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها در چین و به سازمان جهانی بهداشت گزارش شد. در فاصله ی کوتاهی، تیتر اول بسیاری از خبرگزاری ها به کرونا تغییر یافت. پژوهش ها در این خصوص شروع شد و از اول ژانویه2020، نتایج پژوهش ها در قالب مقاله های پژوهشی شروع به انتشار آنلاین کردند. خبرها به سرعتی که ویروس پیشروی می کرد، پخش شدند. ویروس ناشناخته ی کرونای جدید 2019 نام گرفت...

هدف از تحقیق حاضر، بررسی میزان شیوع دوپینگ و نوع مواد مصرفی در ورزش های مختلف جهانی در سال های 2004 و 2005 میلادی بود. به همین منظور اطلاعات مربوط به تعداد آزمایش های انجام شده و تعداد نمونه های مثبت گزارش شده در رشته های مختلف ورزشی از وب سایت های آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ و کمیته بین المللی المپیک کسب شد و از طریق آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آزمایش های انجام شده در سال 2005 (183337 مورد) نسبت به سال 2004 (169187 مورد) 4/8 درصد و درصد نمونه های مثبت دوپینگی در سال مذکور (9/39 مورد) 4/34 درصد نسبت به سال 2004 (2909 مورد) افزایش داشته است. در مجموع 6818 مورد گزارش مثبت دوپینگ در این دو سال ثبت شده است. ورزش دوچرخه سواری در هر دو سال دارای بیشترین تعداد موارد مثبت گزارش شده است (1089 مورد) . بیشترین ماده دوپینگی در هر دو سال از نوع استروئیدهای آنابولیک بوده است (3055 مورد) و کانابینوئیدها (1021 مورد) و بتا 2 – آگونیست ها (990 مورد) در رده های بعدی قرار دارند. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف مواد نیروزا در ورزش در سطح جهانی بسیار زیاد است. به نظر می رسد در ایران نیز معضل دوپینگ در حال اپیدمی شدن است و افزایش آگاهی در این زمینه در پیشگیری از این عمل مفید واقع خواهد شد.

اهداف: سندرم داون یا تریزومی 21 یکی از رایج ترین اختلالات کروموزومی انسانی است که عملکردهای شناختی و مهارت های ارتباطی و رفتاری افراد را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در سطح کلان، عوامل مختلفی می توانند بر شیوع و مرگ ومیر ناشی از سندرم داون در کشورهای جهان نقش داشته باشند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط کارکردهای نظام های سلامت با شیوع و مرگ ومیر ناشی از سندرم داون در کشورهای جهان بود. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود که ازطریق تحلیل ثانویه داده های موجود انجام شد. داده های مربوط به 202 کشور در 6 منطقه جهان (آفریقا، مدیترانه شرقی، جنوب شرق آسیا، غرب اقیانوس آرام، اروپا و آمریکا) در سال 2019 تحلیل شدند. در این مطالعه از آزمون رگرسیون خطی به منظور شناسایی تعیین کننده های شیوع و مرگ ومیر ناشی از سندرم داون در نظام های سلامت استفاده شد. متغیرهای مستقل در این مطالعه براساس چارچوب سازمان بهداشت جهانی درمورد کارکرد های نظام های سلامت انتخاب شدند. براین اساس، 2 کارکرد تامین مالی و تولید منابع که به عنوان ورودی های یک نظام سلامت شناخته می شوند وارد مدل شدند. متغیرهای مربوط به کارکرد تامین مالی (براساس برابری قدرت خرید) عبارت بودند از سرانه هزینه های دولتی سلامت، سرانه هزینه های خصوصی سلامت و سرانه هزینه های خارجی سلامت. متغیرهای مربوط به تولید منابع براساس داده های موجود شامل تعداد پرستار و ماما، پزشک عمومی، پزشک متخصص، دندان پزشک، داروساز و فیزیوتراپ بودند. متغیر وابسته در این مطالعه شیوع و میزان مرگ ومیر ناشی از سندرم داون در کشورهای جهان بود. در این مطالعه هزینه های سلامت براساس برابری قدرت خرید بیان شدند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار STATA نسخه 14 استفاده شد. یافته ها: منطقه آفریقا و کشورهای کم درآمد دارای بالاترین میزان مرگ ومیر ناشی از سندرم داون و منطقه اروپا و کشورهای با درآمد بالا دارای بالاترین میزان شیوع سندرم داون بودند. براساس داده های موجود، شیوع سندرم داون و مرگ ومیر ناشی از آن در ایران در سال 2019 به ترتیب 29/31 و 0/34 در 100 هزار نفر جمعیت بود که در مقایسه با کشورهای با درآمد بالا دارای شیوع کمتر و میزان مرگ ومیر بیشتری بود. روند 20 ساله شیوع سندرم داون در ایران در مقایسه با کشورهای با درآمد بالا از سال 2000 تا 2019 همواره کمتر بوده و در مقابل، میزان مرگ ومیر ناشی از سندرم داون در مقایسه با کشورهای با درآمد بالا در طول سال های مورد بررسی همواره بیشتر بوده است. تحلیل رگرسیون خطی نشان داد سرانه هزینه های دولتی (0/385=P<0/001، β, ) و خصوصی سلامت (0/354=P=0/02, β, ) مهم ترین پیش بینی کننده شیوع سندرم داون و 2 متغیر تعداد پرستار و ماما (0/607-=-P=0/014, β, ) و تعداد پزشک متخصص (0/420-=P=0/025, β, ) مهم ترین تعیین کننده های مرگ ومیر ناشی از سندرم داون در نظام های سلامت جهان بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بالا بودن میزان تامین مالی در نظام های سلامت می تواند نقش مهمی در افزایش شیوع سندرم داون در کشورها داشته باشد. در مقابل، تولید منابع (پرستار و پزشک متخصص) می تواند به طور معنی داری مرگ ومیر های ناشی از سندرم داون را در یک نظام سلامت پیش بینی کند. سازمان های بین المللی و دولت ها بایستی امکان بهره مندی عادلانه گروه های آسیب پذیر از خدمات سلامت را در کشورهای کم درآمد پایش کنند و اقدامات مورد نیاز را در جهت افزایش کیفیت زندگی این افراد در دستور کار خود قرار دهند. همچنین سیاست گذاران سلامت در ایران می توانند ازطریق اصلاح و بهبود پوشش های بیمه ای و توزیع عادلانه منابع، گام مهمی در جهت افزایش امید به زندگی افراد مبتلا به سندرم داون بردارند.

در این مقاله به بررسی تأثیرات اقتصادی جهانی شوک عرضه نفت، پاسخ تولید ناخالص داخلی ایران به تکانه های عرضه نفت مختص کشورهای اصلی صادرکننده نفت و مقایسه آسیب پذیری کشورها در پاسخ به تکانه نفتی پرداخته شده است. پژوهش حاضر یک رهیافت خودبازگشت برداری جهانی نفتی (GVAR-Oil) برای بازة فصل دوم 1979 تا فصل چهارم 2019 برآورد می کند که 27 کشور یا منطقه را شامل می شود. نتایج حاصل از شوک مثبت عرضه نفت آمریکا، افزایش واقعی تولید ناخالص داخلی در اقتصادهای واردکنندة نفت در هر دو بازار پیشرفته و نوظهور، کاهش تورم در بیشتر کشورها و افزایش قیمت سهام در سراسر جهان می باشد. به طور خاص شوک عرضه نفت مختص ایران تأثیر ناچیزی بر اقتصاد جهانی داشته است که این امر عمدتاً به دلیل افزایش در تولید نفت عربستان سعودی می باشد. در مقابل، شوک منفی عرضه نفت در عربستان سعودی منجر به افزایش فوری و دائمی در قیمت های نفت شده است. نتایج بررسی آسیب پذیری کشورها بیانگر این است که آسیب پذیری اقتصاد نسبت به تکانه عرضه نفتی منفی در عربستان سعودی و ایران بیشتر از اندونزی و نروژ می باشد. مطالعه نشان می دهد که شوک منفی عرضه نفت مختص عربستان برتولید ناخالص داخلی ایران تأثیری متفاوت از سایر صادرکنندگان عمده نفت را به دنبال داشته است.

پاندمی ویروس کرونا به عنوان یک پدیده تجربه نشده در دنیای مدرن آسیب های اقتصادی بزرگی را به تجارت بین الملل، چرخه ی کسب و کار و زنجیره های عرضه جهانی وارد آورده است. پژوهش ها نشان داده اند که گذاشتن محدودیت ها و قرنطینه برای کاهش اثرات کرونا تا اندازه ای مفید بوده اما این محدودیت ها منجر به ایجاد بحران اقتصادی و کاهش تجارت شده است. در این راستا سازمان جهانی گمرک با تمرکز بر اقدامات موثر گمرک در مقابل کووید 19 در راه آینده ای پایدار پیشرو بوده و گمرکات سراسر جهان را در این خصوص دعوت کرده تا ضمن کاهش شیوع کووید 19، اثرات بحران اقتصادی و کاهش تجارت را برطرف کند. بر این اساس سازمان جهانی گمرک از اعضای خود دعوت کرد که سیاست ها و اقدامات خود برای مقابله با شیوع ویروس کرونا و کاهش اثرات اقتصادی و تجاری آن را با تمامی گمرکات جهان به اشتراک بگذارند. سازمان جهانی گمرک این اقدامات و سیاست ها را در چهار مقوله (تسهیل جابه جایی محصولات ضروری و کمکی، حمایت از اقتصاد و یکپارچگی زنجیره تامین، محافظت از جامعه و محافظت از کارکنان) دسته بندی کرده است. نتایج این تحقیق نشان داده است که چهار مقوله فوق ارتباط مثبت و معنی داری با کاهش شیوع کووید 19، کاهش بحران اقتصادی و کاهش تجارت دارد و توجه به پیاده سازی آن ها به ویژه در زمان بحران ها می تواند ضمن کاربرد عملی برای تقویت بعد اقتصاد و تجارت، به علاقه مندان مباحث علمی توسعه در گمرک، تجارت و ذی نفعان مرتبط نیز در علم یاری رساند.

استراتژی دریایی یکی از مهم ترین ابعاد استراتژی ملی قدرت های بزرگ به حساب می آید. این مساله اگرچه با تحول ماهوی قدرت در سیاست جهانی، اهمیتی را که آلفرد ماهان در «تاثیر و نفوذ قدرت دریایی در تاریخ» مطرح کرده بود را از دست داده است اما در دو دهه اخیر مجددا به عرصه رقابت ژئوپلیتیک قدرت های بزرگ بازگشته است. در این میان، حوزه ایندوپاسفیک و شکل گیری گروه بندی های جدیدی مانند کواد و آکوس در آن را می توان نقطه عزیمت جدیدی در بازی قدرت های جهانی دانست. در این راستا، این مقاله به این سوال اصلی پرداخته است که حوزه ایندوپاسفیک چه جایگاهی در معادلات ژئوپلیتیک قدرت های دریایی با تاکید بر گروه بندی های کواد و آکوس دارد؟ یافته های این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته نشان دهنده انتقال تدریجی مرکز ثقل اقتصاد و سیاست جهانی از اقیانوس اطلس به اقیانوس هند-آرام است که در پرتو ائتلاف بندی های نظامی و امنیتی جدید به تشدید رقابت و تنش میان قدرت های بزرگ دریایی منجر خواهد شد.