توهم در مدل های زبانی بزرگ به خروجی های در ظاهر صحیح اما در باطن برخلاف واقعیت یا عدم وفادار به منبع اطلاق می گردد. تشخیص توهم در مدل های زبانی بزرگ به جهت جلوگیری از انتشار این توهم ها در کاربردهایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با مدل های زبانی بزرگ ارتباط دارند، اهمیت دارد. در این پژوهش از الگوریتم ساده ای جهت تشخیص متوهم بودن یک مدل زبانی بزرگ استفاده کرده ایم. فرضیه ما بر این اساس است که اگر مدل زبانی بزرگ به دگرنویسی های یک پرسش پاسخ دهد و در میان پاسخ های آن تناقضی کشف شود آن گاه گوییم دچار توهم شده است و اگر پاسخ ها سازگار باشند، به احتمال بالایی پاسخ درستی می دهد. این دو فرضیه را با آزمایش هایی بررسی و تأیید کرده ایم. به این ترتیب روش پیشنهادی ما برای کشف توهم در پاسخ به یک پرسش، ایجاد دگرنویسی های مختلف آن پرسش و بررسی وجود ناسازگاری یا تناقض در پاسخ های داده شده به پرسش های تولید شده است. وجود یا عدم ناسازگاری، وجود یا عدم توهم را تأیید می کند. آزمایشات نشان می دهند این روش با دقت بالایی قادر به کشف توهم در پاسخ به سؤالات است.