لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

باکتری نایسریا مننژیتیدیس 13 سروگروپ بالینی دارد که براساس ساختار کپسول آنتی ژن پلی ساکاریدی تقسیم بندی می شوند. شش سرو گروپ A، B، C، Y، 135– W و X عامل بیماری زایی در انسان هستند. واکسن 4 ظرفیتی (سروگروپ A، C، W-135، y) در حال حاضر 3 نوع واکسن 4 ظرفیتی جهت پیشگیری از عفونت مننگوکوکی در جهان وجود دارد: دو نوع واکسن کونژوگه (MCV-4) بانام های تجاری MENVEO و MENACTRA و یک واکسن پلی ساکاریدی (MPSV-4) با نام تجاری MENOMUNE. واکسن 2 ظرفیتی (سروگروپ Y، C): در سال 2012 سازمان جهانی غذا و دارو یک نوع ترکیبی واکسن جدید مننگوکوک و هموفیلوس آنفولانزا نوع B برای سن 6 هفتگی تا 18 ماهگی تصویب کرد. نام تجاری این واکسن MENHIBRIX است که از بیماری های ناشی از دو اورگانیسم فوق الذکر پیشگیری می کند. این اولین واکسنی است که برای سن کمتر از 6 هفته تولیدشده است. واکسن تک ظرفیتی (سروگروپ A): این واکسن با نام تجاری MENAFRIVAC تحت عنوان برنامه پیشگیری مننژیت در آفریقا طراحی شده است. واکسن تک ظرفیتی (سروگروپ B): تولید این واکسن از نظر تکنیکی مشکل است و برخلاف سایر واکسن ها نحوه طراحی متفاوتی دارد. واکسن تک ظرفیتی (سروگروپX): انتشار سروگروپ X مننگوکوک در آمریکای شمالی، اروپا، غرب آفریقا و استرالیا گزارش شده است. واکسن های رایج مننگوکوک این نوع سروگروپ Xرا پوشش نمی دهد. عوارض جانبی شایع واکسن های مننگوکوک شامل؛ درد، تب خفیف و قرمزی محل تزریق است. علیرغم اقدامات حمایتی درصد کمی از دریافت کنندگان واکسن به سمت واکنش شدید آلرژیک می روند که بیشترین خطر آن با واکسن BEXSERO بوده است.

بیشتر واکسن ها به دلیل سوددهی کم و یا عدم سودهی در کشورهای تحت توسعه و کمترتوسعه یافته تولید نمی شوند. معرفی یک مدل جدید پایدار برای سرمایه گذاری در توسعه واکسن برعلیه بیماری هایی مانند سل، ایدز، مالاریا، ابولا و همچنین بیماری ناشی از پاتوژن های مقاوم به چند دارو، به همکاری نزدیک بین بخش های دولتی و خصوصی نیاز دارد.

اقدامات وسیع در طول دو دهه اخیر در امر مبارزه با سل برای این بیماری چنانکه باید و شاید موثر نبوده است اگرچه نبودن آن اقدامات هم می توانست عمق فاجعه را دو چندان کند. این در حالی است که در دهه های اخیر تعدادی از بیماریهای عفونی و وخیم در سایه واکسیناسیون مناسب ریشه کن شده یا به حال کنترل در آمده اند. با پیشرفت های شگفت انگیز در عرصه های علوم بیولژی مولکولی و ژنتیک و آثار آنها روی کشفیات جدید در زمینه ایمونوپاتولژی سل و دست یابی به آنتی ژن های جدید میکوباکتریوم ها، امکان تهیه واکسن هایی موثرتر از ب ث ژ موجود فراهم شده است، واکسن هایی که در حال حاضر مورد نیاز مبرم برای کنترل سل است.

برای رسیدن به یک واکنش ایمنی طولانی مدت و موثر ضد مورفین، هاپتن، مورفین - 6 - سوکسینیل) سرم آلبومین (M-6-S-BSA) را طراحی کردیم که برای پیشگیری از اعتیاد به مورفین، کاربرد داشته باشد. این ماده از پیوند سوکسنیک انهیدرید با مورفین در محل کربن شماره 6 با گروه هیدروکسی آن بدست آمد. سپس محلول آبی مورفین - 6 - همی سوکسینات را در حضور کربودی ایمید قابل حل در آب، به در BSA متصل کردیم. و M-6-S-BSA سه مرحله شیمیایی سنتز شد که این مراحل از سولفات مورفین شروع می شود. میزان اتصال BSA به مورفین -6- همی سوکسینات بوسیله هیدرولیز بازی M-6-S-BSA تخلیص و اندازه گیری مورفین تعیین شد. بطور متوسط ،6.5 مولکول مورفین به هر مولکول پروتیین متصل می شود. 6 رت از گونه آلبینوویستار (wistar Albino) با دوزهای متفاوت با این کونژوگات ایمن شدند، دیده شد که در طول 8 هفته، آنتی بادی فراوان بر علیه M-6-S-BSA در بدنشان تولید شد که بوسیله بهینه شده (NH4)2 SO4 آنتی بادی تخلیص و باند شدن اولیه آنتی ژن بوسیله آنتی بادی اندازه گیری شد.

پژوهش حاضر یک مدل غیرخطی سه هدفه زنجیره توزیع و تلقیح واکسن با درنظر گرفتن مسأله مکان یابی-تخصیص، موجودی تحت عدم قطعیت تقاضا با یک سیستم صف شلوغ تحت شرایط پایداری ارائه می دهد. هدف حداقل سازی میانگین زمان انتظار واکسیناسیون، ‏به حداقل رساندن هزینه های سفارش کلی، نگهداری، تأسیس مرکز تلقیح جدید و کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از واکسیناسیون و تأسیس مرکز جدید است. با توجه به نوع مدل، از الگوریتم NSGA-II جهت حل استفاده گردید. نتایج تحلیل حساسیت در یک مثال کوچک عددی نشان داد، با افزایش میانگین زمان انتظار، هزینه های کل مسأله کاهش می یابد. همچنین تحلیل حساسیت مدل در نرخ های مختلف عدم قطعیت نشان داد، که افزایش نرخ عدم قطعیت، تعداد افراد نیازمند واکسن در شبکه را افزایش داده و به دلیل محدود بودن ظرفیت مراکز و همچنین ثابت بودن دیگر پارامترها، هزینه های متحل بر شبکه افزایش می یابد. از سوی دیگر بیشتر شدن واکسن های سفارش داده شده و آماده توزیع، سبب افزایش میانگین زمان انتظار در مراکز توزیع، زباله های ناشی از آن ها و میزان انتشار گازهای مخرب زیست محیطی می گردد. با کاهش ظرفیت مراکز تلقیح به دلیل ثابت بودن مقدار سفارش واکسن، تعداد مراکز تلقیح بیشتری ایجاد شده که منجربه افزایش هزینه های ناشی از احداث و میزان حمل ونقل در شبکه، افزایش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از احداث و حمل ونقل می گردد. این امر موجب کاهش نرخ ورودی به هر مرکز، طول صف و درنهایت میانگین زمان انتظار می گردد. درنهایت 15 مثال عددی در ابعاد مختلف طراحی و کارایی الگوریتم پیشنهادی بررسی شده است.

مقدمه و اهداف: پس از معرفی واکسن نوموکوک افزایش بیماری به علت سروتایپ های غیر اختصاصی واکسن در کشورهای دریافت کننده واکسن مشاهده شده است. هدف از این مطالعه تعیین توزیع مکانی پوشش واکسن سروتایپ های شایع استرپتوکوکوس پنومونیه پس از معرفی واکسن در کشورهای دریافت کننده واکسن بود. روش کار: پایگاه های معتبر بین المللی شامل Scopus، Medline و Web of science تا نوامبر سال 2018 جست وجو شد. مطالعه هایی که شیوع سروتایپ های استرپتوکوک پنومونیه در افراد حامل، بیمار، جایگزینی سروتایپ ها و شیوع سروتایپ های شایع استرپتوکوکوس را بررسی کرده بودند؛ وارد مطالعه شدند. توزیع مکانی کشورهای دریافت کننده واکسن با استفاده از نرم افزار ArcGIS نسخه 1. 6. 10 تعیین شد. یافته ها: از مجموع 6989 مقاله در نهایت 324 مقاله وارد مطالعه شدند. بیشترین سهم کشورهای دریافت کننده واکسن به ترتیب در مناطق آفریقا، اروپا و غرب اقیانوس آرام بود. پوشش واکسیناسیون در کشورهای دریافت کننده واکسن تا سال 2017 رو به افزایش بود. سروتایپ های شایع پس از معرفی واکسن شامل 19A, 5, 3, 14, 19F, 7F, 23F, 6B و سروتایپ های غیر اختصاصی واکسن 12F, 8, 15A/B, 11A بودند. نتیجه گیری: یافته ها: ی این مطالعه نشان داد که با وجود افزایش پوشش واکسیناسیون پنوموکوک در کشورهای دریافت کننده واکسن، در بسیاری از کشورهای جهان، واکسن پنوموکوک در برنامه ایمن سازی آن ها نیست. علاوه بر این پس از معرفی واکسن سروتایپ های 19A, 5, 3, 14, 19F, 7F, 23F, 6B هم چنان از سروتایپ های شایع در کشورهای دریافت کننده واکسن هستند. بنابراین سیاست گذاران سلامت در کشورهای مختلف باید بر اساس سروتایپ های شایع پنوموکوک برای ایمن سازی اقدام کنند.

هپاتیت C یکی از مهمترین عوامل ایجاد هپاتیت مزمن در کشورهای توسعه یافته است. طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، حدود 170 تا 200 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند و هر ساله 3 تا 4 میلیون نفر نیز به این شمار اضافه می شود. تایید داروی سوفوسبوویر 1 از جانب اداره غذا و دارو 2 افق های تازه ای را پیش روی درمان های غیر اینترفرونی در مبتلایان به هپاتیت C مزمن می گشاید. سوفوسبوویر یک بازدارنده آنالوگ نوکلئوتیدی پلیمراز NS5B در ویروس هپاتیت C است که به صورت خوراکی مصرف می شود. لازم به ذکر است که این دارو به تنهایی موثر نبوده و حتما باید با داروی دیگری مانند ممانعت کننده NS5A تجویز گردد. اگرچه امروزه ورژن های ژنریک سوفوسبوویر و سایر DAA با قیمت مناسب در دسترس هستند اما معضل اصلی یافتن بیماران مبتلا است. از این رو درمان بیماران کافی نبوده و نیاز به واکسن مناسب همچنان احساس می شود. علیرغم تلاش های صورت گرفته، متاسفانه تاکنون واکسن مناسبی برای پیشگیری و درمان این بیماری تهیه نشده است. این مقاله به مروری اجمالی بر مطالعات انجام شده طی دهه گذشته برای تهیه واکسن های درمانی هپاتیت C با تاکید بر DNA واکسن ها می پردازد.