لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

برای دانشجویان و دانشمندان جوان ممکن است این سوال مطرح گردد که برای دانشمند شدن، کیفیت یا کمیت مقالات یک فرد است که دارای اهمیت می باشد؟ شخصا، بارها با این سوال به هنگام برگزاری کارگاه های مقاله نویسی مواجه شد ه ام. Salthammer در انتهای سخن سردبیری خود، دو مثال بسیار جالب می آورد تا به روشنی به سوال فوق پاسخ دهد. او در ابتدا به شیمیدان روسی به نام Yuri Struchkov اشاره می کند که در سال 1926 میلادی به دنیا آمده و در سال 1995 میلادی فوت نموده است. این شیمیدان روسی در عمر خود بیش از 2000 مقاله به رشته تحریر در آورده است. حتی پس از مرگش و تا سال 2004 میلادی، هنوز نام وی در میان نویسندگان مقالات به چشم می خورده است. Yuri به همین جهت برنده جایزه نوبل قلابی Ig Nobel Prize گردید [1]. ..

پژوهش حاضر به منظور تحلیل ژانری و استخراج حرکات و گام های ساختاری حاکم بر این گونه مداخل به منظور آشناسازی متخصصان ایرانی دخیل در امر دانشنامه نگاری صورت گرفت. در مجموع 240 مدخل از دانشنامه تخصصی ادبیات جهان میریام وبستر (1995) به صورت تصادفی انتخاب شد که از این میان 120 مدخل زندگینامه ای و 120 مدخل موضوعی بودند. از نرم افزار انتموور (انتونی، 2003) و نیز کدگذاری دستی، برای استخراج حرکات و گام های ساختاری موجود در این مداخل استفاده شد. از چارچوب پیشنهادی راسمینین (2006) و یانگ و الیسون (2003 و 2004) نیز به منظور مشخص کردن انواع حرکات ساختاری (یعنی حرکات اجباری، حرکات اختیاری و حرکات معمول) در ژانر دانشنامگی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که ساختار ژانری مداخل موضوعی، با ساختار ژانری مداخل زندگینامه ای، تفاوت های مشخصی دارد. در این مقاله، یافته های پژوهش حاضر، به منظور بهره برداری پژوهشگران ایرانی عرضه شده اند.

چرا بسیاری از مقالات پژوهشی داخلی در حوزه های علوم انسانی سهم اندکی در بسط و گسترش حوزه نظری خود دارند. چه چیزی را فرو م یگذارند و به لحاظ روشی، چه کارهائی را بایستی در پیش گیرند تا از آزمون استاندارد ها و معیارهای متعارف تولید اندیشه، سر بلند بیرون آیند.هدف ما در این مقاله آن است که با بررسی چند مقاله به صورت عینی برخی از مشکلات اساسی این مقاله ها را نشان دهیم. روش ما در این جا، نخست انتخاب تصادفی ده مقاله و سپس تقلیل آن به پنج مقاله بوده است. مقاله ها را از حوزه ای انتخاب کردیم که با آن آشنا هستیم (علوم سیاسی) و همه آن ها تازه ترین مقاله های منتشر شده در نشریات علمی پژوهشی هستند.یافته های ما در این مقاله نشان می دهد که مهم ترین ایراد و آسیب این مقالات نداشتن سهم افزایشی/ افتراقی در آن با پشتوانه عینی و» ادعایی علمی «یا به عبارت دیگر» تز «حوزه است. این مشکل برآمده از این است که مقالات فاقد استدلال های نظری هستند و از این رو، در بهترین حالت وجه ترویجی و مروری دارند.ضمن آنکه در جریان بررسی، به ایرادهای دیگری از آ نها اشاره کرده ایم و به صورت مختصر پیشنهادهای اصلاحی کوتاهی نیز افزوده ایم. نتیجه برآمده از این بررسی ساده است: مقاله ای نوآورانه، تاثیرگذار و سودمند است که ادعایی نو و رادیکال با پشتوانه ای از فکت ها (تز) داشته باشد و مقالات مورد بررسی ما فاقد این ویژگی مهم هستند.