علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
سال:1397 | دوره:28 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

سابقه و هدف: سرطان پوست شایع ترین نوع سرطان ها و یکی از قابل پیشگیری ترین اشکال سرطان است. از مهم ترین راهبردهای پیشگیری این بیماری، می توان به مداخلات آموزشی در جامعه اشاره کرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی مطالعاتی است که از مداخلات آموزشی به منظور افزایش رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان پوست استفاده کرده اند. روش بررسی: 2 بانک اطلاعاتی مقالات علوم پزشکی ایرانی برکت و پایگاه اطلاعات علمی (SID) و همچنین 4 پایگاه اطلاعاتی الکترونیک مقالات خارجی (Cochrane, Pubmed, Biomedcentral, science direct) به شیوه نظام مند مورد بررسی قرار گرفتند. جستجوی پایگاه های اطلاعاتی به زبان فارسی و انگلیسی از بهمن 1394 تا اردیبهشت سال 1395 انجام شد. یافته ها: از 12 مطالعه بررسی شده، 10 مطالعه مبتنی بر مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت و 2 مطالعه بدون استفاده از مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت انجام شده بود. تئوری شناختی اجتماعی بیشترین کاربرد و کارایی را در بهبود متغیرهای مورد مطالعه به خود اختصاص داد. پیامد مداخلات شامل طیف گسترده ای از بهبود در وضعیت سازه ها و همچنین رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان پوست می شد. نتیجه گیری: برنامه مداخلات مبتنی بر مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت نقش بسیار مهمی در ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان پوست از خود نشان می-دهند. همچنین علاوه بر آموزش بهداشت، تغییر در سیاست های سازمانی، محیط فیزیکی و اجتماعی جهت بهبود رفتار مورد نظر، از اهمیت بالایی برخوردار است.

سابقه و هدف: این مطالعه به مقایسه مدل سازی QSAR فعالیت ضد سرطانی ترکیبات 1و4-دی هیدرو-4-اکسو-1-(2-تیازولیل)-1و8-نفتیریدین و مشتقات آن با روش رگرسیون خطی چندگانه مرحله ای (S-MLR ) و روش الگوریتم ژنتیک-رگرسیون خطی چندگانه (GA-MLR) پرداخت. روش بررسی: مجموعه ای از 100 ترکیب با فعالیت ضد سرطانی مشخص از مقاله معتبر بین المللی انتخاب شد و روش میدان نیروی آلینجر MM2 برای کمینه کردن انرژی مولکول ها استفاده شد. ساختار هندسی مولکول ها از طریق روش کوانتوم نیمه تجربی روش آوستین با استفاده از الگوریتم پلاک-ریبایر (Polak-Ribiere) با استفاده از نرم افزار موپک بهینه سازی شدند. تعداد زیادی از توصیفگرهای تئوری برای هر مولکول با استفاده از نرم افزار دراگون محاسبه شد. به منظور انتخاب بهترین دسته از توصیفگرها برای مدل سازی QSAR از دو روش انتخاب متغیر ترکیب الگوریتم ژنتیک-رگرسیون خطی چندگانه و رگرسیون خطی چندگانه مرحله ای استفاده شد. برای مدل-سازی ابتدا نمونه برداری تصادفی دسته آموزش (80 درصد از داده ها) 20 بار به صورت تصادفی صورت گرفته و مولکول های باقیمانده (20 درصد باقیمانده از داده ها) به عنوان دسته پیشگویی برای اعتبارسنجی خارجی استفاده شدند. در میان نمونه های تصادفی، یکی از نمونه ها با بالاترین Q2CV، Q2cal و Q2test به عنوان بهترین دسته یادگیری و آموزش انتخاب شد. با استفاده از این دسته یادگیری هر بار مدل به دو روش S-MLR و GA-MLR ایجاد شد. یافته ها: مدل هایQSAR به دست آمده با GA-MLR مجذور ضریب همبستگی اعتبارسنجی بزرگتری نسبت به روشS-MLR داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مقایسه نشان می دهد که می توان با استفاده از مدل حاصل، فعالیت ترکیبات ضد سرطانی مشابه را پیشگویی کرد.

سابقه و هدف: به منظور بازیابی سلول های از دست رفته بیماران مبتلا به بیماری های مخرب ماهیچه، سلول درمانی اخیرا به عنوان یک رویکرد موثر ثابت شده است. کوریون یک منبع اخلاقی مورد تایید، شامل سلول های بنیادی مزانشیمی با توانایی خود تجدید پذیر و تمایز به رده های سلولی است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی تمایز میوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی جداشده از کوریون انسان برای اولین بار بود. روش بررسی: سلول های کوریون با استفاده از کلاژناز II 3/0% هضم آزیمی شدند. سلول ها با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری و تمایز به رده های سلولی چربی و استخوان شناسایی شدند. به منظور القای میوژنیک، سلول ها به مدت یک شبانه روز در محیط کشت حاوی DMEM F/12، 2درصد FBS و 10 میکرومولار 5-آزاسیتیدین کشت داده شدند. سپس محیط کشت حاوی DMEM F/12، 10درصد FBS به مدت دو هفته جایگزین شد. Real-time PCR و ایمونوسیتوشیمی برای بررسی بیان مارکرهای میوژنیک استفاده شدند. یافته ها: بیان آنتی ژن های CD90, CD73, CD44و توانایی تمایز به رده های سلولی استخوان و چربی تایید شد. اگرچه کاهش بیان CTNT, MYH6 در هفته دوم مشاهده شد، اما نتایج Real-time PCR بیان بالایDESMIN, CTNT, MYH6 در پایان هفته اول را تایید کرد (05/0>p). بیان GATA4, MYOD در پایان هفته اول و دوم تمایز مشاهده شد. نتایج ایمونوسیتوشیمی بیان Desmin، cTnT, α MHCرا تایید کرد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سلول های مذکور، قادر به تمایز به میوبلاست هستند.

سابقه و هدف: تلاش برای تولید داروهای ضد سرطان جدید به صورت بی وقفه ادامه دارد. گزارش شده است آلبندازول روی چندین رده سلول توموری اثرات ضد تکثیری دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر کشندگی آلبندازول روی سلول های سرطانی کولورکتال انسان رده HT-29 بود. روش بررسی: سلول های HT-29 کشت شده به مدت 1، 3 و 5 روز، با غلظت های 1/0، 1 و 10 میکروگرم بر میلی لیتر آلبندازول تیمار شدند. در روزهای تعیین شده پس از تیمار، بقاء و تکثیر سلولی با آزمون های MTT و تریپان بلو ارزیابی شد. یافته ها: مقایسه میانگین شمارش تعداد سلول ها و بقای سلولی در گروه کنترل و گروه های تیمار شده با غلظت های مختلف آلبندازول در روزهای 1، 3 و 5 تفاوت های معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: آلبندازول می تواند به صورت وابسته به دوز و زمان، مانع از تکثیر سلول های HT-29 و القاء مرگ سلولی شود.

سابقه و هدف: علیرغم پیشرفت های ایجاد شده در امر مراقبت بیمارستانی و معرفی طیف گسترده ای از عوامل ضد میکروبی، باکتری سودوموناس آئروژینوزا هم چنان از عوامل شایع ایجاد کننده عفونت در بیماران بستری در بخش های مختلف بیمارستان است. با توجه به مقاومت روزافزون این باکتری به داروهای ضدباکتریایی، اهمیت مقاومت آن دوچندان می شود. آنزیم AMP-C بتالاکتامازی، از جمله سفالوسپورین هایی است که بر روی کروموزوم باکتری کد می شود. در بسیاری از باکتری ها، القای آنزیم های AMP-C می تواند در سطح بالا توسط جهش های فراوان صورت گیرد. در این مقاله ردیابی ژن AMP-C در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا گزارش شد. روش بررسی: در این مطالعه، 80 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا از نمونه های بالینی زخم، پس از تایید هویت ایزوله ها با تست های بیوشیمیایی، حساسیت آنتی بیوتیکی آنها با روش استاندارد دیسک دیفیوژن نسبت به 15 آنتی بیوتیک تعیین شد و در پایان حضور ژن AMP-C با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ردیابی شد. یافته ها: سویه های سودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به نسبت به سفالوتین (100درصد)، داکسی سایکلین (100 درصد)، سفکسیم (100 درصد)، آموکسی سیلین (100درصد)، آمپی سیلین (100درصد)، آمیکاسین (100درصد) و تری متوپریم (100درصد) نشان دادند. بیشترین حساسیت سویه های سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب به آنتی بیوتیک های کولیستین (5/67درصد)، جنتامایسین (5/32 درصد)، پیپراسیلین (30درصد)، سیپروفلوکساسین (7/28 درصد)، ایمی پنم (7/18 درصد)، سفتازیدیم (7/13درصد)، سفتریاکسون (2/11 درصد) و سفوتاکسیم (10 درصد) بود. ژن AMP-C در پنج درصد ایزوله ها ردیابی شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در بسیاری از سویه های سودوموناس آئروژینوزای مورد بررسی، حضور همه ژن های عامل مقاومت در یک ایزوله مشاهده نشد. بنابراین، می توان امید داشت که آنزیم های بتالاکتامازی با حداکثر توان در بیشتر ایزوله ها کد نمی شوند.

سابقه و هدف: بیماری های قلبی عروقی در حال حاضر جزو سه علت اول مرگ و میر و ناتوانی انسان در سراسر دنیا و در حال تبدیل شدن به اصلی ترین عامل مرگ و میر یا ناتوانی در اغلب کشورها هستند. استرپتوکیناز به عنوان شناخته شده ترین داروی فیبرینولیزی، مدت مدیدی است که در درمان سکته قلبی استفاده می شود. این آنزیم از باکتریهای بتا همولیتیک تولید می شود. در این تحقیق آنزیم استرپتوکیناز از باکتری استرپتوکوکوس آگالاکتیه جدا شده از گلو استخراج شد. روش بررسی: پس از کشت باکتری ها و بررسی فعالیت بتاهمولیزی آنها، انزیم باکتریها استخراج و فعالیت فیبرینولیزی و تست عدم سمیت انجام گرفت. یافته ها: در میان آنزیم های استخراج شده، 14 درصد از نمونه ها دارای فعالیت فیبرینولیزی بالاتر از 30 % بودند و آنزیم استخراجی باکتری استاندارد کمتر از نمونه های بالا فعالیت فیبرینولیزی داشت. در تست عدم سمیت در 24 ساعت و 48 ساعت میزان سمیت آنزیم استخراجی از باکتری استاندارد از دیگر نمونه ها کمتر بود. نتیجه گیری: آنزیم های استخراجی دارای اثر فیبرنولیزی بودند و این اثر در باکتری های جدا شده از گلو از باکتری استاندارد بیشتر مشاهده شد. سمیت آنزیم ها بسته به زمان و غلظت تغییر کرد و با کاهش غلظت سمیت کاهش و با افزایش زمان افزایش یافت که می توان آن را به عنوان داروی جدید، کم خطر و طبیعی در از بین بردن لخته های خونی معرفی کرد.

سابقه و هدف: دیابت اختلالات سیستمیک را از طریق تغییر در سطوح لیپید پلاسما و افزایش بیماری های قلبی القاء می کند. در این تحقیق، تاثیر عصاره آبی زنجبیل (Zingiber Officinale) بر میزان تغییرات لیپیدی در موش صحرایی نر به دنبال القای استرپتوزوتوسین بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به 6 گروه هفت تایی در قالب گروه های کنترل، شاهد دیابتی و تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ تیمار دارویی دریافت نکرد. در گروه شاهد دیابتی، mg/kg70 استرپتوزوتوسین یک بار به صورت درون صفاقی تجویز شد. در گروه تجربی 1 و 2، حیوانات به ترتیب mg/kg 250 و mg/kg 500 عصاره آبی زنجبیل دریافت کردند. در گروه تجربی 3 و 4، ابتدا mg/kg70 استرپتوزوتوسین و سپس mg/kg 250 و mg/kg500 عصاره تجویز شد. سپس، نمونه های خونی تهیه و سطوح سرمی تری گلیسرید (TG)، کلسترول تام (TC)، کلسترول LDL و کلسترول HDL اندازه گیری شدند. یافته ها: غلظت سرمی تری گلیسرید و کلسترول LDL در گروه شاهد دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد (05/0>p). برعکس، سطوح سرمی تری گلیسرید و کلسترول LDL در گروه تجربی 1 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. تری گلیسرید در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد. . همچنین کلسترول HDL به طور معنی داری در این گروه افزایش یافت. سطوح سرمی تری گلیسرید و کلسترول LDL در گروه های تجربی 3و 4 در مقایسه با گروه دریافت کننده استرپتوزوتوسین کاهش معنی داری را نشان دادند. در حالی که غلظت کلسترول HDL در گروه تجربی 4 به طور معنی داری افزایش داشت (05/0>p). نتیجه گیری: خصوصیات آنتی اکسیدانتی عصاره آبی زنجبیل سمیت استرپتوزوتوسین را کاهش می دهد و منجر به بهبود پروفایل لیپیدی سرم در بیماران دیابتی می شود.

سابقه و هدف: دیابت شایع ترین بیماری طبی در بارداری است. برخی مطالعات نشان داده اند که ویتامین D در ترشح و عملکرد انسولین دارای نفش کلیدی است و بین کمبود آن و تغییرات گلوکز و انسولین ارتباط وجود دارد. با توجه به عدم قطعیت این ارتباط بر آن شدیم تا سطح سرمی ویتامین D در زنان باردار مبتلا و غیرمبتلا به GDM را در مراجعه کنندگان به بیمارستان های دانشگاه آزاد مقایسه کنیم. روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، از 96 خانم باردار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی در تهران که غربالگری دیابت انجام دادند، 48 فرد مبتلا به GDM و 48 فرد غیر مبتلا به GDM در دو گروه، از نظر سطح سرمی ویتامین D مقایسه شدند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 با آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t دو نمونه مستقل و آزمون Chi-square تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 67/5± 07/30سال بود. میان سن، نمایه توده بدنی، Gravida و Para در بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت. اختلاف معنی دار در میانگین قند خون ناشتا و قند خون ساعت اول، دوم و سوم برای تست GTT در دو گروه وجود داشت. میانگین سطح سرمی ویتامین D در زنان غیرمبتلا به GDM، nmol/l 21/18 و در زنان مبتلا به GDM 41/21 بود، اما تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: میان سطح سرمی ویتامین D درسه ماهه دوم بارداری بین زنان مبتلا به GDM و زنان غیر مبتلا به GDM اختلاف معنی داری وجود ندارد.

سابقه و هدف: زگیل تناسلی یکی از بیماری های مقاربتی بسیار مسری است که هر دو جنس مرد و زن را مبتلا می کند. عامل این بیماری نوعی ویروس به نام ویروس پاپیلوم انسانی است. این تحقیق با هدف شناسایی عوامل اجتماعی شیوع زگیل تناسلی در بیماران تحت درمان در بیمارستان های جواهری و بوعلی تهران صورت گرفت. روش بررسی: در این پژوهش با توجه به اینکه بیماران مبتلا به بیماری زگیل تناسلی جهت درمان بیماری خود به یکی از سه پزشک با تخصص های پوست، اورولوژی و زنان مراجعه می کنند، محقق ابتدا از طریق نمونه گیری تصادفی بدون جایگزین از هر بیمارستان یک متخصص از بین تخصص های پوست، اورولوژی و زنان انتخاب کرد و سپس از بین بیماران مراجعه شده به آن متخصص، از طریق روش قضاوتی، نمونه مورد نظر را انتخاب کرد که تعداد 75 نمونه تعیین و پرسشنامه ها توسط پاسخگویان تکمیل شد. یافته ها: 64 درصد پاسخگویان مرد و 36 درصد دیگر زن بودند. میانگین سن پاسخگویان برابر با 75/18سال بود. متغیرهای"سرمایه فرهنگی ضابطه ای"، "سرمایه فرهنگی تجسم یافته"، "سرمایه اجتماعی خاص"، "فشار اجتماعی"، "یادگیری اجتماعی"و"کنترل اجتماعی" رابطه مستقیم و مثبتی با متغیر وابسته"بیماری زگیل تناسلی" داشتند، همچنین رابطه ای بین متغیرهای"سرمایه فرهنگی عینیت یافته"، "سرمایه اجتماعی عام"و"سرمایه اقتصادی با این پدیده وجود نداشتند. نتیجه گیری: با افزایش سطح آگاهی جنسی افراد می توان از شیوع بیماری زگیل تناسلی جلوگیری کرد.

سابقه و هدف: خدمات بیمارستانی با توجه به پیچیدگی آنها نیازمند سیستمی هدفمند برای برنامه ریزی، بهبود و ارزشیابی کیفیت خدمات ارائه شده است. اعتباربخشی، ارزیابی سیستماتیک مراکز ارائه خدمات سلامت با استانداردهای مشخص است که بر بهبود مداوم کیفیت، بیمارمحوری و بهبود امنیت بیمار و کارکنان تأکید دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش های استقرار نسل سوم استانداردهای اعتباربخشی ملی ایران در بیمارستان ها ی تابعه دانشگاه آزاد اسلامی شهرتهران انجام شد. روش بررسی: این پژوهش کاربردی – توصیفی، به صورت مقطعی در بیمارستان بوعلی و امیرالمومنین(ع) انجام گرفت. جامعه آماری، مدیران، کادر پرستاری و پزشکان بودند که از بین آنها، 239 نفرنمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری کادر پرستاری و پزشکان به صورت تصادفی ساده و در مدیران، سرشماری بود. ابزار پژوهش، پرسش-نامه ای بود که با معیارپنج گزینه ای لایکرت ]کاملا موافق (5) تا کاملاً مخالف (1)[ تنظیم شده بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ANOVA و نرم افزار20 SPSS استفاده شد. یافته ها: بیشترین چالش ها، کمبود نیروی انسانی(87/87 %)، زیاد بودن تعداد استانداردها و سنجه ها(81. 17 %)، مواجه بودن کادر درمان با شیفت های سنگین کاری(79. 92 %)، کمبود بودجه ( 73/75 %) و مشارکت نداشتن پزشکان(76/62 %) بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بیشترین چالش در امر استقرار استانداردهای اعتباربخشی از دیدگاه مدیران و پزشکان کمبود نیروی انسانی و از دیدگاه کادرپرستاری، مواجه بودن کادر درمان با شیفت های سنگین کاری بودند.