زمینه و هدف: فرآیند طراحی و ساخت در شرکت های الکترونیکی، بیشترین مدت زمان کار با رایانه را به خود اختصاص می دهد. به علت فراوانی بالای اختلالات اسکلتی- عضلانی در کاربران رایانه، لازم است که محققین نسبت به شناسایی ریسک فاکتورها و مشکلات ارگونومیکی و راه های کاهش آن ها اقدام کنند.روش کار: این مطالعه، توصیفی- تحلیلی بوده و به صورت مداخله ای در شرکت مهندسی به پژوه در اصفهان انجام شد. بررسی آماری به صورت سرشماری (31 نفر) انجام گرفت. از پرسشنامه نوردیک و روش ارزیابی سریع تنش اداری (ROSA) برای ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومی استفاده شد. آنالیز آماری داده ها از طریق آزمون نا پارامتریمک نمار و ویلکاکسون و استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از پرسشنامه نوردیک، قبل از مداخله ارگونومی، فراوانی مشکلات در ناحیه آرنج صفر، در ناحیه کمر، فوقانی پشت، گردن و شانه با فراوانی 38- 45 درصد نشان می دهد. ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومیکی حاصل از پرسشنامه ارزیابی سریع تنش اداری قبل از مداخله نشان می دهد که 35.5% (11 نفر) در سطح ریسک کم، 38.7% (12 نفر) در ناحیه هشدار و 25.8% (8 نفر) در ناحیه ضرورت انجام مداخله ارگونومی قرار دارد. بررسی های آماری پس از اجرای مداخلات ارگونومیکی نشان می دهد که تعداد افراد در ناحیه هشدار و ضرورت کمتر از تعداد افراد قبل از مداخله بوده است.نتیجه گیری: بیشترین اختلالات اسکلتی- عضلانی در ناحیه گردن، کمر، فوقانی پشت و شانه ها گزارش شد. نتایج آماری بعد از مداخلات ارگونومیکی، نشان دهنده کاهش این اختلالات می باشد. نتایج منجر به درک این موضوع شد که خطرات موجود در شرکت های الکترونیکی به ویژه بروز ضایعات اسکلتی- عضلانی را می توان با مداخلات ارگونومی و تکیه بر اقدامات مهندسی، مدیریتی و آموزشی کاهش داد.