زمینه و هدف: این مطالعه به بررسی تاثیر ابعاد مختلف سلامت جسمانی بر میزان استفاده از مراقبتهای پزشکی و خدمات و مراقبتهای سالمندی در بین سالمندان ایرانی مهاجر مقیم استرالیا می پردازد. یافته های این تحقیق میتواند در پر کردن خلا اطلاعات طب سالمندی و نیز میزان استفاده از خدمات و مراقبتهای سالمندی کمک نماید.مواد و روشها: در این بررسی توصیفی - تحلیلی تعداد 302 نفر سالمند ایرانی مهاجر 65 سال و بیشتر به روش تصادفی ساده از بین کل جمعیت 1209 نفر در سالهای 2005-2007 انتخاب گردیدند. روش جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه تلفنی و چهره به چهره، تکمیل پرسشنامه و ارسال از طریق پست بود. ابزار گرد آوری داده ها شامل سوالاتی بر اساس مطالعه وزارت بهداشت ایالت نیوسات ویلز استرالیا بود. در این مطالعه سلامت جسمانی شامل عملکرد فیزیکی با 10 سوال فرم کوتاه شده (SF-36)، و ابزار سنجش توانایی در انجام امور روزمره زندگی با 5 سوال، استفاده از خدمات و مراقبت های سالمندی شامل خدمات اساسی و پایه با 3 سوال و خدمات حمایتی سالمندان با 5 سوال مورد پرسش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 15 و آزمون های آماری تحلیلی t, ANOVA و مدل های رگرسیون خطی و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید.نتایج : یافته ها نشان داد که سالمندان مورد مطالعه دچار محدودیت در عملکرد فیزیکی بودند و نیاز بیشتری به کمک در انجام فعالیت های روزانه را داشتند. آنهایی که وضعیت بهتری از نظر دو شاخص جسمانی فوق داشتند به میزان کمتری از خدمات و مراقبت های اساسی سالمندی (کمک در انجام کارهای منزل، مراقبت و بهداشت فردی، خرید و پخت و پز غذا) در یک هفته گذشته و نیز خدمات و مراقبت های حمایتی (سرویس ایاب و ذهاب (Special transportation)، مراکز نگهداری روزانه سالمندان (Day care)، مراکز نگهداری موقت (Respite services)، پرستاری در منزل (Home care) در طی یک ماه قبل از زمان پرسشگری استفاده کرده بودند. اکثریت سالمندان مورد مطالعه (96%) استفاده از خدمات و مراقبتهای پزشکی را در طی یک سال قبل از بررسی اعلام داشتند.نتیجه گیری: سالمندان ایرانی مهاجری که انگلیسی در منزل صحبت نمی کردند محدودیت بیشتری در عملکرد فیزیکی داشتند و سالمندانی که زبان انگلیسی بهتری داشتند و بالطبع قادر به برقراری ارتباط بهتری بودند نیاز کمتری به کمک و استفاده از انواع خدمات و مراقبت های حمایتی سالمندی جهت انجام فعالیت های روزمره زندگی خود داشتند. بعلاوه دسترسی به خدمات و مراقبتهای پزشکی در این گروه از سالمندان نیز بیشتر بود.