نظام ترجمان کیفیت فرایندی نظام یافته است که با اعتقاد کامل به ارضای نیازها و خواسته های مشتری شروع می شود و پس از جمع آوری این خواسته ها که اصطلاحا « ندای مشتری» نامیده می شود آن ها را به مشخصه های کیفی تبدیل و ترجمه می کند و ضمن یک سلسله عملیات محاسباتی ماتریسی، پارامترهایی را که دست یابی به آن خواسته ها مهم اند برجسته کرده و با استفاده از این پارامترها، فرایند دست یابی دقیق به آن خواسته ها را طراحی می کند. در این تحقیق، خانه کیفیت را به صورت یک مساله تصمیم گیری چند معیاره با هدف اولویت بندی مشخصه های فنی (گزینه ها)، چنان در نظر می گیرند که بتواند در مجموع بیشترین اثر و بهبود را در ارتقای سطح رضایت مشتری از خواسته ها و نیازمندی های او (معیارها) داشته باشد. سپس آن را به صورت فازی مدل سازی کرده و روش TOPSIS را برای اولویت بندی مشخصه های فنی در محیط فازی ارایه می دهد.