بیشتر از صد میلیون زن در جهان از روش های پیشگیری از بارداری هورمونی اعم از روش های تزریقی و خوراکی استفاده می کنند. نگرانی بزرگی وجود دارد که بسیاری از زنانی که از روش های پیشگیری از بارداری هورمونی استفاده می کنند، احتمالا«در معرض خطر ابتلا به ویروس نقص ایمنی (HIV) هستند، بنابراین این مطالعه با هدف مروری بر شواهد مربوط به خطر ابتلا به HIV در افراد استفاده کننده از روش های پیشگیری از بارداری هورمونی انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه خطر آلودگی به HIV در زنان استفاده کننده از روش های پیشگیری از بارداری هورمونی است. برای دستیابی به مقالات منتشر شده در این زمینه، با استفاده از کلیدواژه های پیشگیری از HIV، پیشگیری از بارداری هورمونی، سلامت زنان، عوامل خطر، در سایت های ScienceDirect، BMJ، JAMA و PubMed جستجو انجام شد. مقالاتی که در طی سال های 1989 تا 2013 به زبان انگلیسی منتشرشده بودند جهت مرور بررسی شدند.یافته ها: در حال حاضر بیشتر از 42 میلیون نفر به HIV مبتلا هستند. اکثر افراد آلوده در سنین باروری 49- 15 سال قرار دارند. حدود 45 درصد از این زنان از روش های پیشگیری از بارداری هورمونی استفاده می کنند. استفاده طولانی مدت از روش های پروژسترونی تنها مانند DMPA و NET-EN موجب باریک شدن موکوس سرویکوواژینال شده و سبب دسترسی آسان HIV به سلولهای +4 CD در بافت ساب موکوسال می شود و زمینه برای کسب HIV فراهم می شود. اگرچه هنوز اهمیت بالینی مکانیسم بیولوژیکی که ارتباط بین مصرف روش های پیشگیری از بارداری هورمونی و خطر ابتلا به HIV را مطرح می کند، ناشناخته است.بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که ارتباطی بین مصرف روش های پیشگیری از بارداری هورمونی و خطر ابتلا به HIV وجود ندارد. با وجود این مراکز ارائه دهنده خدمات تنظیم خانواده نقش مهمی را در پیشگیری از ابتلا به HIV دارند.