نشریه دانشکده پرستاری و مامایی
سال:1389 | دوره:20 | شماره:70 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر یک مشکل اجتماعی، روانی و بهداشتی جوامع می باشد. شیوع سوء مصرف مواد در زنان در دو دهه اخیر در حد قابل توجهی افزایش یافته و عمدتا این زنان در سنین باروری هستند. پژوهش حاضر به منظور تعیین وضعیت بهداشت باروری زنان مراجعه کننده به مراکز منتخب ترک اعتیاد شهر تهران در سال 1387 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 200 زن مراجعه کننده به مراکز منتخب ترک اعتیاد شهر تهران انجام گرفت، نمونه گیری به صورت غیر تصادفی و مستمر انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که شامل سوالات مربوط به اطلاعات جمعیت شناسی، وضعیت داروهای مصرفی، تاریخچه مامایی، قاعدگی و تنظیم خانواده بود. اعتبار ابزار به روش اعتبار محتوا و پایایی آن باروش آزمون مجدد با ضریب همبستگی 0.98 تعیین گردید. از نرم افزاراس پی اس اس 16 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، تریاک و کراک به ترتیب شایع ترین داروهای مصرفی بودند و 34 درصد نمونه ها، مصرف مواد را در سن 20-14 سالگی شروع کرده بودند. 145 نفر (72.5 درصد) از نمونه ها، در سنین باروری بودند. میانگین تعداد بارداری ها، 1.83±2.95 بود و 27.6 درصد از بارداری ها به تولد نوزاد کم وزن ختم شده بود. 7 درصد از نوزادان حاصل از این بارداری ها دچار ناهنجاری جسمی بودند. 82 درصد پیش از اعتیاد پریود منظم داشتند. بیشتر این افراد (91.7 درصد) در قاعدگی های خود دیسمنوره را تجربه می کردند. پس از اعتیاد، 45.5 درصد تغییر در میزان خونریزی قاعدگی و 33.1 درصد تغییر در فاصله قاعدگی داشتند. 66.2 درصد از افراد غیر یائسه ای که فعالیت جنسی داشتند، در حال حاضر از یک روش پیشگیری از بارداری استفاده می کردند و روش منقطع شایع ترین روش مورد استفاده در این زنان بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش وضعیت بهداشت باروری زنان مصرف کننده نیازمند بررسی و نظارت بیشتر می باشند. لذا توجه بیشتر به زنان معتاد و در حال ترک اعتیاد جهت بهبود کیفیت خدمات بهداشت باروری و برنامه ریزی در این امر توصیه می شود.

زمینه و هدف: بیماری ام اس شایع ترین بیماری ناتوان کننده بالغین جوان است که به علت فرایند التهابی دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد. از مهمترین علائم آن خستگی و افسردگی می باشد که در واقع کارکرد و توانایی زندگی کردن بیماران را کاهش می دهد. مصرف داروها با عوارض بسیاری همراه می باشد از روش های کم عارضه می توان به خنده درمانی اشاره نمود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر خنده درمانی بر خستگی و افسردگی بیماران مبتلا به ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس ایران می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی یک گروهی قبل و بعد است. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس ایران می باشد که بر اساس ویژگی های واحدهای مورد نظر 30 نفر از آنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر چهاربخش: مشخصات جمعیت شناسی، اطلاعات مربوط به بیماری، مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale) FSS و سیاهه افسردگی بک Beck Depression Inventory)) تنظیم شده است. اعتبار ابزارها به روش اعتبار محتوا و پایایی به روش آزمون مجدد، تعیین شد. مداخله شامل خنده درمانی 3 بار در هفته به مدت 30 دقیقه طی 12 هفته در طی ساعات روز توسط CD بود. مقیاس ها توسط بیماران قبل و بعد از مداخله تکمیل گردید. سپس با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی و نرم افزار اس پی اس اس 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که اکثریت زنان مبتلا به ام اس در گروه سنی 21 تا 30 سال قرار داشتند و خستگی را مهم ترین علائم ناتوان کننده بیماری ذکر کرده اند. میانگین شدت خستگی بعد از خنده درمانی 3.56 واحد و میانگین امتیاز شدت افسردگی بعد از خنده درمانی 6.967 واحد کاهش یافته است و مشخص گردید میانگین شدت خستگی و افسردگی واحدهای مورد پژوهش بعد از خنده درمانی کاهش معناداری از نظر آماری داشته است.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد خنده درمانی باعث کاهش خستگی و افسردگی بیماران مبتلا به ام اس شده است. استفاده از خنده به عنوان یک روش ساده، کم هزینه و غیر تهاجمی، می تواند برای این بیماران به کار رود.

زمینه و هدف: بر اساس سوابق میزان سوانح ترافیکی در کودکان و جوانان بالا است. هدف از این مطالعه تعیین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد کودکان 14-9 سال و جوانان 30-15 سال در زمینه سوانح ترافیکی در سال 1387 می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 304 کودک 14-9 سال و 327 جوانان 30-15 سال از مناطق 19 گانه آموزش و پرورش بر اساس پراکندگی و درصد حضور دانش آموزان و از کل دانشگاه های شهر تهران نیز به روش تصادفی انتخاب و برای تعیین وضعیت آگاهی، نگرش، و اظهار عملکرد در زمینه سوانح ترافیکی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه معتبر (به روش اعتبار محتوا) و پایا (به روش آزمون مجدد) ساختار یافته در سه حیطه مذکور توسط کارشناسان آموزش دیده پس از اخذ رضایت نامه تکمیل شد. امتیاز خوب قرار گرفتن در چارک سوم یا 75 درصد به بالا، امتیاز متوسط چارک دوم یا 75-50 امتیاز، امتیاز ضعیف چارک اول و یا کمتر از 50 امتیاز بود.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن کودکان 14-9 سال و جوانان 30-15 سال به ترتیب 1.6±11.7 و 4.3±20.7 بود. بطور کلی در جمعیت مورد بررسی 50.7 درصد پسر و بقیه دختر بودند. در بین دانش آموزان دبیرستانی نگرش بالاتر از دانش آموزان دبستانی بود (P<0.043). در بین دانشجویان نگرش و عملکرد بالاتر از سایر گروه ها بود (P<0.001). اظهار به عملکرد دختران 14-9 ساله بالاتر از پسرها، خوب بود (P<0.001) و در بین پسرهای 30-15 ساله، نگرش و عملکرد بالاتر از دخترها بود (P<0.02). دانش و عملکرد همیاران پلیس در مدارس ابتدایی بالاتر از همیاران در دوره راهنمایی بود (P<0.003).نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که کودکان 14-9 سال و جوانان 30-15 نیاز به برنامه ریزی آموزشی در جهت ارتقا سطح آگاهی، تغییر نگرش و بهبود عملکرد دارند.

زمینه و هدف: ملاقات یکی از موضوعات اصلی و از نیازهای اساسی بیماران در بخش های مراقبت ویژه می باشد، ولی هنوز مدراک کافی برای تعیین تاثیرات فیزیولوژیک ملاقات بر بیماران وجود ندارد. هدف این مطالعه تعیین شاخص های فیزیولوژیک بیماران قبل، حین و بعد از ملاقات در بخش مراقبت ویژه قلبی در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع ارزشیابی و به روش توصیفی است که تعداد 50 بیمار مبتلا به سکته قلبی حاد به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه و دستگاه مانیتورینگ قلبی بود. جهت تعیین اعتبار ابزار از اعتبار محتوا استفاده شد و پایایی با کالیبراسیون دستگاه بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری اس پی اس اس 16 و آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان دادند که 72 درصد بیماران مرد و 28 درصد زن هستند. میانگین سنی کل بیماران 59.8 می باشد. تغییرات میزان فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و فشار متوسط شریانی، تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، میزان درجه حرارت و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی قبل، حین و بعد از ملاقات از نظر آماری معنی دار بود. به این صورت که شاخص های نام برده شده بعد از شروع ملاقات افزایش پیدا کردند که از لحاظ آماری با زمان قبل از ملاقات، تفاوت معنی دار بود و بعد از اتمام ملاقات این شاخص ها مجددا کاهش پیدا کردند که با مقدار آن قبل از شروع ملاقات از لحاظ آماری تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: شاخص های فیزیولوژیک بیماران طی ملاقات در محدوده طبیعی و به صورت گذرا تغییر می کند و 30 دقیقه بعد از ملاقات دوباره به حالت اول برمی گردد و از لحاظ بالینی اهمیت ندارد.

زمینه و هدف: عفونت سیستم ادراری، شایع ترین عفونت اکتسابی در بیمارستان ها و آسایشگاه ها بوده که غالبا در بیماران با سونداژ ادراری دیده می شود. این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر شستشوی مثانه با محلول کلرهگزیدین 0.2 درصد و محلول کلرورسدیم 0.9 درصد در پیشگیری از باکتریوری در بیماران با سوند ادراری ثابت انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است. 60 بیمار با سن 50 سال به بالا و مبتلا به بیماری های سیستم مغز و اعصاب که نیاز به سوند ادراری ثابت حداقل برای مدت 14 روز داشته و در بدو مطالعه فاقد عفونت ادراری بودند، وارد پژوهش شدند، این افراد توسط پژوهشگر سونداژ شده و به صورت تصادفی به دو گروه شستشوی مثانه با محلول کلرهگزیدین 0.2 درصد و کلرور سدیم 0.9 درصد تقسیم شدند و شستشوی مثانه در روزهای سوم و دهم سوندگذاری توسط پژوهشگر انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پژوهشگر ساخته که تعیین اعتبار محتوا شده و بررسی نتایج کشت و آنالیز ادرار که اعتبار و پایایی آن تعیین گردیده بود، استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری اس پی اس اس 15 و با استفاده از آزمون های تی، کای دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: با توجه به کشت منفی نمونه ها در هر دو گروه در روزهای اول و دوم، نتیجه کشت در روز نهم در گروه اول و دوم به ترتیب 30 و 73.3 درصد مثبت شده بود که اختلاف آماری معنی دارداشت (P<0.001). بعد از هفده روز بقیه نمونه ها در هر دو گروه به عفونت مبتلا شدند. شستشوی مثانه با کلر هگزیدین 0.2 درصد باعث کاهش بروز عفونت ادراری ناشی از سوند گذاری، به میزان 2.4 برابر محلول کلرور سدیم در نمونه ها گردید.نتیجه گیری: در 9 روز اول، شستشوی مثانه با کلرهگزیدین 0.2 درصد باعث کاهش بروز عفونت ادراری ناشی از سوندگذاری نسبت به محلول کلرور سدیم گردید.

زمینه و هدف: به کار گیری نتایج پژوهش مکانیسمی برای ارتقا کیفیت مراقبت های پرستاری است. هدف این مطالعه بررسی سطح آمادگی پرستاران در به کارگیری نتایج پژوهش که راهی برای عملکرد مبتنی بر شواهد می باشد، بود.مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی پرسشنامه پژوهشگر ساخته بین 375 پرستار بالینی شاغل در کلیه بیمارستان ها دانشگاه علوم پزشکی تهران که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شده بودند توزیع شد. پرسشنامه 4 بخشی با سوالات باز و بسته پاسخ به ترتیب مشخصات فردی و حرفه ای پرستاران، فعالیت های مرتبط با پژوهش، مهارت های پرستاران در انجام پژوهش و میزان دسترسی به منابع پژوهشی را شامل می شد. اعتبار پرسشنامه با روش اعتبار محتوا و صوری و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0.82 تایید شد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق تکمیل پرسشنامه با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس 11 تجزیه و تحلیل گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد که 85.9 درصد پرستاران از آمادگی کمی در استفاده از نتایج پژوهش برخوردار بودند. میزان فعالیت های پژوهشی 74.1 درصد نمونه ها در سطح پایین بوده و 82.7 درصد پرستاران در انجام فعالیت های پژوهشی مهارت نداشتند. میزان دسترسی 44 درصد پرستاران به امکانات اطلاع رسانی و منابع پژوهشی نامطلوب بود. بین متغیرهای سطح تحصیلات، مشارکت در فعالیت های پژوهشی، و سطح مهارت زبان انگلیسی با سطح آمادگی پرستاران در استفاده از نتایج پژوهش ارتباط معنی دار آماری وجود داشت.نتیجه گیری: عدم مهارت و دسترسی به نتایج پژوهش منجر به آمادگی کم پرستاران در استفاده از پژوهش ها می شود. با توجه به اهمیت استفاده از نتایج پژوهش، ارتقا سطح حمایت مدیریتی و سازمانی و ارائه برنامه های آموزش خدمت و بکار گیری فرایند ها و راهکارهای تسهیل کننده به کارگیری نتایج پژوهش لازم است برای پرستاران مهیا گردد.

زمینه و هدف: ناباروری در واقع یک بحران پیچیده زندگی است که از لحاظ روان شناختی تهدید کننده و از لحاظ هیجانی فشار آور است. شاید به همین دلیل می باشد که بسیاری از مولفان پیامدهای روان شناختی ناباروری را به واکنش های سوگ عمومی تشبیه کرده اند. زوج های نابارور علاوه بر آن که با یک سلسله مشکلات جسمانی روبرو هستند در پی تشخیص، درمان و سیر بیماری، دسته ای از مشکلات روانی را نیز تجربه می کنند در این مقاله به بررسی سازگاری هیجانی افراد نابارور در چهارچوب پیامدهای روانشناختی (افسردگی، اضطراب، مسائل ارتباطی و جنسی، و مشکلات شخصیتی) ناباروری در مراحل مختلف درمان بررسی شده است. این مطالعه با هدف بررسی مشکلات روانشناختی و استفاده از درمان های روانشناسی در بیماران نابارور انجام شده است.مواد و روش ها: ادبیات پژوهشی بررسی شده در این پژوهش شامل اغلب مطالعات انجام شده در دو دهه گذشته است. اطلاعات بر اساس کلمات کلیدی ناباروری، حاملگی، افسردگی، اضطراب، اختلالات روانشناسی، رضایت زناشوئی، مداخلات روانشناسی و روانپزشکی و اختلالات شخصیت ... از سایت هایAmazon and PubMed Scholar, Google, Scpous  بدست آمده است. همچنین تمامی این اطلاعات مطابق با مقالاتی است که پیش از سال 2006 منتشر شده و تقریبا همه آن ها در دسترس می باشند.یافته ها: نتایج به دست آمده از مطالعات مختلفی که توسط مولفان این مقاله صورت گرفته است، حاکی است که بیش از نیمی از افراد (زنان، مردان و زوج ها) نابارور پس از درمان ناموفق ناباروری به نوعی در سازگاری هیجانی موفق می شوند و 48 درصد زنان نابارور و 23.8 درصد مردان نابارور از درجات مختلف افسردگی رنج می برند. 44 درصد زنان نابارور مبتلا به اختلالات روانی هستند. نارضایتی زناشوئی و مشکلات جنسی در این گروه بیماران از شیوع بیشتر برخوردار است. زنان نابارور نا استوارتر و بی ثبات تر از زنان بارور هستند و رواندرمانی حمایتی یکی از موثرترین روش های درمان روانشناختی بیماران نابارور می باشد.نتیجه گیری: شیوع بالای اختلالات روانپزشکی (خصوصا اضطراب و افسردگی) به شکل عدم سازگاری هیجانی نا مطلوب را نشان می دهند که لزوم مداخلات روانپزشکی و روان درمانی را ضروری می سازد.

زمینه و هدف: انسجام به معنی تطابق میان عناصر پژوهش نظیر هدف کار، دیدگاه فلسفی پژوهشگر، نقش پژوهشگر در مطالعه، روش ارزشیابی و نقد مطالعه است. هدف این مطالعه بستر سازی برای شفاف نمودن یکی از مسائل مهم روش شناسی کیفی تحت عنوان انسجام است که معمولا هنگام طرح ریزی و انجام پژوهش کیفی کمتر مدنظر پژوهشگران قرار می گیرد.مواد و روش ها: جهت ارائه مقاله مروری حاضر، پژوهشگران با استفاده از موتورهای جستجوی عمومی و اختصاصی و نیز مطالعه کتابخانه ای بر روی کتب روش پژوهش کیفی علوم بهداشتی و علوم اجتماعی، مطالعه ای عمیق برای بررسی مقوله انسجام در روش شناسی کیفی و نکات ضروری و در عین حال فراموش شده آن پرداختند. نتیجه این جستجو دستیابی به 95 مقاله و 20 کتاب بود. از این میان با وجود اهمیت و تاکید زیاد بر مفهوم انسجام در روش شناسی کیفی، فقط 23 مقاله و 7 کتاب بیشتر از سایرین بدان پرداخته بودند که از داده هایشان برای نگارش این مقاله استفاده شد.یافته ها: نتایج مرور مقالات و کتب منجر به سازماندهی مطالب در چهار طبقه کلی تحت عنوان های تعریف انسجام، مصادیق عدم انسجام در روش شناسی کیفی، علل عدم وجود انسجام و در نهایت راهکارهای ارتقا انسجام روش شناسی کیفی گردید.نتیجه گیری: عوامل مختلفی زمینه ساز عدم انسجام پژوهش های کیفی می شوند. عدم انسجام در پژوهش کیفی سبب کاهش دقت و اعتبار یافته های پژوهش ها شده و در طولانی مدت منجر به تنوع بی حد و حصر روش های پژوهش کیفی و ناتوانی در قضاوت در مورد کیفیت گزارشات می شود.