پرستاری و مامایی جامع نگر (journal of HOLISTIC NURSING AND MIDWIFERY)
سال:1394 | دوره:25 | شماره:76 |تعداد مقالات:16

مقدمه: ایمان و اعتقاد مذهبی یکی از سرمایه های زندگی بشر و دارای ارزشی بیشتر از هر متغیری است. سلامتی جسم و جان و هم چنین طول عمر، مدیون ایمانی است که در دل افراد قرار گرفته است. فرد مسلمان، انجام فرائض دینی و عبادت را بعنوان بهترین و مهمترین راه ادای دین می شناسد. ارائه مراقبت مذهبی به نیازمندان نیز علاوه برآنکه از وظایف مراقبت دهندگان و بخشی از حقوق بیمار است در دین بعنوان یک وظیفه شرعی و مهم مطرح شده است.هدف: این مطالعه با هدف تعیین وضعیت ارائه مراقبتهای مذهبی به بیماران بستری در یکی از مراکز آموزشی- درمانی منتخب شهر رشت انجام شده است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی است. 100 نفر از بیماران بستری در بخشهای داخلی و جراحی یکی از بیمارستانهای منتخب شهر رشت در سال 1390 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات بوسیله پرسشنامه محقق ساخته بررسی وضعیت ارائه مراقبت های مذهبی به بیماران بستری که شامل 20 سوال در حیطه های انطباق جنسیت پرسنل با مددجو، وضعیت رعایت حریم بیماران، وضعیت عیادت، ملاقات و رازداری و وضعیت تسهیلات انجام فرائض در بیمارستان بود، گردآوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده بوسیله شاخص های آمار توصیفی و آزمون فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: اکثریت نمونه ها (%72) بیشتر از 45 سال سن داشتند. اکثرا مونث (%55.6) و خانه دار (%55.4) بودند. 85 درصد نمونه ها تحصیلات زیردیپلم داشتند. بیماران با پرستاران بیشترین انطباق جنسیتی (بیمار و پرستار هر دو مونث یا مذکر) و با پزشکان کمترین انطباق را داشتند ولی تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبوده است (P<0.097). رعایت حریم بیمار و وضعیت عیادت مطلوب نبود و تفاوت آماری معنی داری در بخش های مختلف از نظر ارائه مراقبت های مذهبی به بیماران مشاهده شد (P=0.009).نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها از نامطلوب بودن ارائه مراقبت در بیشتر حیطه های مورد بررسی حکایت دارد. این نکته توجه ویژه مسوولین جهت افزایش آگاهی پرسنل درمانی و اصلاح ساختار بیمارستانی در این مورد را ضروری می سازد.

مقدمه: مراقبت های نامناسب و ناکافی در دوران بارداری می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب نوزادی گردد. شاخص های متعددی جهت ارزیابی کفایت مراقبت های دوران بارداری بکار گرفته می شود که یکی از این شاخص های جدید جهت اندازه گیری دقیق تر و جامع تر، شاخص سودمندی کفایت مراقبت های دوران بارداری می باشد.هدف: هدف این مطالعه تعیین ارتباط شاخص کفایت مراقبت های دوران بارداری با پیامدهای نوزادی می باشد.روش کار: این مطالعه از نوع تحلیلی و به روش کوهورت تاریخی بود که در آن 205 خانم باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان رشت شرکت داشتند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه ای چهار قسمتی مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بارداری فعلی، اطلاعات مربوط به نوزاد و شاخص کفایت مراقبتها بود. مراقبت ها بر مبنای شاخص سودمندی کفایت در چهار گروه ویژه، کافی، متوسط و ناکافی بررسی شدند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و ازمون های آمار تحلیلی شامل آزمون های مجذور کای و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: بیشترین موارد زایمان زودرس، مرگ جنین، وزن پایین هنگام تولد نوزاد و زردی نوزادی در گروه با مراقبت ناکافی مشاهده شد (p<0.05). بین چهار گروه از نظر سن، اشتغال، تحصیلات، شاخص توده بدنی و شرکت در کلاس های آمادگی زایمان تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. بین قد و دور سر نوزاد در هنگام تولد، در چهار گروه کفایت مراقبت های دوران بارداری نیز اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اجرای برنامه کاهش تعداد مراجعات مادران باردار براساس برنامه مراقبتی بارداری کنونی در ایران، این پژوهش ضمن تائید تاثیر و سودمندی کفایت مراقبت های دوران بارداری بر کاهش پیامدهای نوزادی، بار دیگر بر انجام حداقل مراقبت ها تاکید می نماید.

مقدمه: خشونت در محیط کار در سراسر دنیا عامل خطر مهمی تلقی می شود. پرستاران نیز به دلیل حضور و فعالیت در مراکز درمانی و ارتباط مستقیم با بیماران و همچنین قرار گرفتن در معرض تنش های متعدد همواره در معرض انواع خشونت قرار دارند.هدف: این مطالعه با هدف تعیین میزان بروز خشونت نسبت به پرستاران شاغل در مراکز آموزشی و درمانی شهر رشت صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه یک تحقیق مقطعی از نوع توصیفی و تحلیلی بود که جامعه آن را پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر رشت تشکیل می دادند و از بین آنها 442 نفر با نمونه گیری به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار نمونه گیری پرسشنامه برگرفته از ابزار ناکرینر (Nachreiner) و رحمانی بود که توسط آن میزان بروز خشونت در پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر رشت مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی شامل آزمون تی مستقل و مجذور کای انجام گرفت.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که 54.1 درصد از کارکنان تجربه مواجهه با خشونت کلامی و 11.1 درصد تجربه خشونت فیزیکی داشته اند. خشونت کلامی اغلب از سوی همراهان بیمار و خشونت فیزیکی اکثرا از سوی بیمار بوقوع پیوسته است و در اکثریت موارد افرادی که بروز خشونت را گزارش نداده، علت آن را بی فایده بودن گزارش قلمداد نموده اند. به علاوه یافته ها نشان داد که بین سطح تحصیلات و خشونت کلامی (P=0.02) و بین وضعیت کاری (P=0.02) و تاهل (P=0.02) با خشونت فیزیکی ارتباط آماری معنی دار وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان میدهد که خشونت کلامی و فیزیکی در پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی رشت در موارد متعددی رخ داده است که به نظر می رسد جهت کاستن از وقوع ان نیاز به چاره اندیشی باشد.

مقدمه: توجه به وضعیت تحصیلی در راس برنامه های توسعه آموزشی یک کشور قرار دارد. هدف موسسات آموزشی، افزایش موفقیت تحصیلی است که یک شاخص واقعی برای اهداف آموزشی می باشد. بررسی مداوم و مستمر وضعیت تحصیلی دانشجویان در طول تحصیل و بررسی مولفه های شناختی و اجتماعی موثر بر آن، از جمله هویت، یکی از ارکان ضروری و اجتناب ناپذیر بهبود کیفیت آموزشی در دانشگاه ها می باشد.هدف: هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین سبک هویت و وضعیت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که بر روی 371 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1391 انجام گردید. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه مورد استفاده از دو بخش مشخصات دموگرافیک و پرسش نامه استاندارد سبک هویت تشکیل شده بود. به منظور بررسی وضعیت تحصیلی از میانگین معدل کل دانشجویان استفاده گردید. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (اسپیرمن و من ویتنی و کروسکال والیس) تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد اکثریت (%69.3) واحد ها داری سبک هویت اطلاعاتی، 27.2 درصد دارای سبک هنجاری و 3.5 درصد واحد ها دارای سبک هویت سردرگم- اجتنابی بودند. آزمون اسپیرمن نشان داد که بین سبک هویت هنجاری (P<0.03 و r=0.11) و بعد تعهد (P<0.001 و r=0.55) و معدل کل دانشجویان ارتباط آماری معنی دار می باشد.نتیجه گیری: بین سبک هویت هنجاری و تعهد با وضعیت تحصیلی ارتباط آماری وجود دارد. بدین ترتیب به نظر می رسد جهت دست یافتن به پیشرفت های تحصیلی توجه به سبک های هویت دانشجویانی که پیشرفت های یک کشور را رقم می زنند ضروری باشد.

مقدمه: رشد پس از سانحه، تجربه ذهنی تغییرات روان شناختی مثبت است که توسط فرد و در اثر مقابله با موقعیت های به شدت چالش برانگیز ایجاد می شود.هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین ابعاد رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به سرطان بوده است.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش را بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به دو بیمارستان اصلی ارجاع بیماران مبتلا به سرطان تشکیل داده و نمونه ها شامل 402 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه بودند که به روش در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی و «ابزار رشد پس از سانحه» بوده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس) استفاده گردید.نتایج: میانگین سنی شرکت کنندگان 46.7±14 و 60 درصد از آنها زن، 38.5 درصد از نمونه ها مبتلا به سرطان متاستاتیک بودند. میانگین نمره رشد پس از سانحه در نمونه های حاضر در این مطالعه 68.68±14.7 بود. در میان ابعاد رشد پس از سانحه، ابعاد «معنویت» و «ارتباط با دیگران»، بیشترین نمره را کسب کردند (به ترتیب 7.63±2.13 و 25.03±4.9). از میان متغیرهای مختلف، سن (P<0.001؛ r=-0.193)، ارتباط معکوس با رشد پس از سانحه داشت و اختلاف معنی داری بین سطح تحصیلات (P<0.013) و درآمد (P=0.015) با رشد پس از سانحه بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با وجود مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی متعدد در بیماران مبتلا به سرطان، مواجهه با این حادثه تنش زا منجر به پیامدهای روان شناختی مثبت نیز می شود.

مقدمه: روزه یک فریضه الهی است و بسیاری از زنان باردار تمایل به انجام این فریضه دارند. اما نگرانی درخصوص عواقب احتمالی روزه داری بر سلامتی جنین وجود دارد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین روزه داری مادران باردار در ماه رمضان بر وزن هنگام تولد نوزاد، اجرا شد.روش کار: این مطالعه در سال 1387 بر روی خانمهای باردار ترم، مراجعه کننده به زایشگاههای شهر کاشان که بارداری آنها در ماه رمضان بود، صورت گرفت، که در دو گروه روزه دار و غیرروزه دار مقایسه شدند. برای کنترل مخدوش کننده های متعدد، از مدل رگرسیونی استفاده شد. داده های حاصل از مطالعه با استفاده از شاخص های امار توصیفی و آزمون های آماری ﻣﺴﺘﻘﻞ، مجذور کای، انالیز واریانس و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: میانگین وزن هنگام تولد نوزاد در گروه روزه دار 3338±498 گرم و درگروه غیر روزه دار 3343±339 گرم بود. نتایج نشان داد که بین میانگین وزن نوزادان مادران روزه دار و غیر روزه دار اختلاف معنی داری وجود ندارد (P<0.931). همچنین با انجام مدل رگرسیون خطی و با کنترل متغیر های مداخله گر ملاحظه شد روزه داری پیش بینی کننده وزن نوزاد نبوده است.نتیجه گیری: در افراد تحت مطالعه، روزه داری مادران در دوران بارداری تاثیری بر کاهش وزن نوزادان نگذاشته بود.

مقدمه: مشکلات رفتاری و هیجانی بیشترین شکل آسیب شناسی روانی کودک را تشکیل می دهد. سبکهای فرزندپروری یکی از عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری شخصیت کودکان بوده و بکار گیری سبکهای ناکارآمد می تواند به پیامدهای منفی متعددی از جمله مشکلات رفتاری منجر گردد.هدف: این پژوهش با هدف تعیین سبکهای فرزندپروری و ارتباط آن با مشکلات رفتاری کودکان 6 تا 12 ساله صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که بر روی 741 دانش آموز 6 تا 12 ساله اول تا پنجم ابتدایی مدارس دولتی و غیردولتی ناحیه یک و دو شهر رشت در سال 1390 انجام شد. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود و داده ها با استفاده از دو پرسشنامه سبکهای فرزندپروری بامریند (Baumrind) و فرم گزارش معلم گردآوری شده و با کمک شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به روش Stepwise تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که والدین اکثر واحدهای مورد پژوهش دارای سبک فرزندپروری مقتدرانه (%96.5) بودند. همچنین 12.1 درصد از کودکان دارای مشکلات برونی سازی شده و 8.9 درصد از آنان دارای مشکلات درونی سازی شده بودند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک فرزندپروری مقتدرانه هم با مشکلات رفتاری درونی سازی شده (p<0.003) و هم با مشکلات برونی سازی شده (p<0.02) رابطه منفی معنادار دارد. سبک فرزندپروری سهل گیرانه تنها با مشکلات رفتاری درونی سازی (p<0.006) رابطه مثبت معنادار داشت.نتیجه گیری: فرزندپروری مقتدرانه که با ترکیبی از کنترل به همراه حمایت عاطفی بالا، سطوح مناسبی از استقلال و ارتباط دوسویه کودک و والدین مشخص میگردد، نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات رفتاری در کودکان دارد، همچنین سبک سهل گیرانه که با نظارت کم و بی تفاوتی والدین نسبت به رفتار کودک مشخص میگردد می تواند منجر به بروز مشکلات رفتاری در کودکان گردد.

مقدمه: پرستاری یکی از مشاغل تنش زا است و یکی از سندرم های رایج ناشی از تنش در بین پرستاران فرسودگی شغلی می باشد. بالا بردن ظرفیت تاب آوری یکی از عوامل موثر در برخورد با تنش ها است، بنابراین پرداختن به این موضوع که شوخ طبعی چه تاثیری بر فرسودگی شغلی و تاب آوری پرستاران دارد، امری مهم به نظر می رسد.هدف: مطالعه حاضر به منظور تعیین ارتباط شدت فرسودگی شغلی و تاب آوری با شوخ طبعی در پرستاران انجام شده است.روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بر روی 60 پرستار شاغل در بیمارستانهای استان قزوین انجام شده است. روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بوده و ابزار سنجش، پرسش نامه شوخ طبعی (Sense of Humor Questionnaire) و پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (Maslach & Jackson) و پرسش نامه تاب آوری کانر و دیویدسون (Canner & Davidson) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.نتایج: یافته های مطالعه نشان داد که شدت فرسودگی شغلی در پرستاران با شوخ طبعی بالا کمتر از پرستاران با شوخ طبعی پایین بود (P<0.029)، فراوانی فرسودگی شغلی در پرستاران با شوخ طبعی بالا کمتر از پرستاران با شوخ طبعی پایین بود (P<0.004) و هم چنین تاب آوری در پرستاران با شوخ طبعی بالا بیشتر از پرستاران با شوخ طبعی پایین بود (P=0.0001).نتیجه گیری: شوخ طبعی و به کار گیری آن به هنگام مواجهه با تنش می تواند به کاهش فرسودگی شغلی و افزایش تاب آوری در پرستاران منتج شود. پیشنهاد می شود انجام پژوهشهای مداخله ای و آموزش شوخ طبعی به پرستاران در آموزش های پرستاری مد نظر قرار گیرد.

مقدمه: انجام مانیتورینگ بالینی و پایش مداوم بیمار با تاکید بر استفاده از تجهیزات و امکانات کافی و مناسب اساس کار پرستاران حرفه ای به عنوان ارائه دهندگان مراقبت ویژه میباشد. این امر درک و توجه به مسائل مربوط به وسایل و امکانات مورد نیاز در امر مراقبت ویژه را لازم ساخته است.هدف: این مطالعه با هدف تعیین موانع عملکردی مرتبط با تکنولوژی و تجهیزات از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی می باشد. جهت جمع آوری داده ها از شیوه سرشماری استفاده شد و جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان (130 نفر) در سال 1391 تشکیل می دادند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای شامل اطلاعات فردی – شغلی نمونه ها و اطلاعات مربوط به موانع عملکردی مرتبط با تکنولوژی و تجهیزات برگرفته از پرسشنامه ابزارسنجش موانع عملکردی گرسز (Gurses) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی صورت گرفت.نتایج: عمده ترین موانع عملکردی مرتبط با تکنولوژی و تجهیزات که توسط نمونه های مورد پژوهش تجربه شده بود، به ترتیب شامل: کمبود وسایل و تجهیزات در بخش، اجبار در استفاده از وسایل و تجهیزات فرسوده در مراقبت از بیماران و تجهیز نامناسب تخت ها یا اطاقهای غیر ایزوله واگذار شده به آنان بود به طوری که 89.2 درصد صرف زمان زیادی جهت یافتن وسایل در انبار بخش یا تریتمنت را مهمترین مانع عملکردی در ارتباط با تکنولوژی و تجهیزات ذکر کرده اند.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان می دهد کمبود وسائل در بخش های ویژه و اجبار در استفاده از وسایل نامناسب می تواند مراقبت را تحت تاثیر قرار دهد که این نکته توجه مسوولین مربوط را به بررسی تجهیزات، طلب می نماید.

مقدمه: تغذیه مناسب برای حفظ سلامت در طول حیات ضروری است و عامل مهمی در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به شمار می آید. سوء تغذیه در سنین نوجوانی ممکن است بر تواناییهای شناختی لازم برای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر بگذارد.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی مصرف مواد غذایی، صبحانه و میان وعده در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر رامسر صورت پذیرفت.روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی، 208 دانش آموز دختر و پسر دوره اول متوسطه مدارس دولتی به وسیله نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات بوسیله پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه بسامد مصرف ماهیانه جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (مجذور کای و کروسکال والیس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بر اساس نتایج پژوهش بسامد مصرف مواد غذایی اصلی اکثریت نمونه ها (56.2 درصد) در حد نامطلوب بوده است. 92.8 درصد از نمونه ها به خوردن صبحانه در منزل و 96.2 درصد آنان به خوردن میان وعده در مدرسه عادت داشتند. 34.1 درصد از دانش آموزان شرکت کننده در پژوهش لبنیات، 10.6 درصد انواع گوشت، 13.9 درصد تخم مرغ، 17.4 درصد سبزیجات و 34.1 درصد میوجات را همیشه مصرف می کردند. ارتباط معنی داری بین جنسیت واحدهای مورد پژوهش با بسامد مصرف شیر (P<0.02)، گوشت ها (P<0.00001)، تخم مرغ (p<0.004) و ترشیجات (P<0.04) مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بر لزوم تمرکز بر ارتقاء وضعیت تغذیه دانش آموزان با آموزش تغذیه بصورت تدوین برنامه های آموزشی برای دانش آموزان و والدین و گنجاندن آن در برنامه آموزش مدارس تاکید دارد.

مقدمه: سرطان دسته ای از بیماریهاست که با رشد کنترل نشده و تهاجم به بافت های موضعی و متاستاز مشخص می شود. روحیه امیدوارانه از عوامل بسیار مهم و از عناصر ضروری در بیماران سرطانی است که اثرات زیادی بر سازگاری بیماران با شرایط زندگی، به خصوص در زمان درد و محرومیت دارد. امید می تواند در افزایش سلامت عمومی بیماران سرطانی سهم به سزایی داشته و در مراحل مختلف بیماری تاثیرگذار باشد.هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش امید درمانی بر امید به زندگی و سلامت عمومی در بیماران مبتلا به سرطان صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش، مطالعه ای از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل افراد مبتلا به سرطان بودند که در بیمارستان شفا اهواز تحت درمان قرار داشتند. روش نمونه گیری بصورت تصادفی ساده بود. ابتدا از کلیه افراد آزمون امید به زندگی و سلامت عمومی به عمل آمد؛ سپس تعداد 30 نفر از جامعه فوق که نمره کمتری را در این آزمونها کسب کرده بودند، انتخاب شدند. آموزش امید درمانی طی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. پس از اتمام جلسات، پس آزمون بر روی دو گروه آزمایش وکنترل اجرا شد.نتایج: تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد (p<0.01)، به نحوی که آموزش امید درمانی موجب ارتقای امید به زندگی و سلامت عمومی در گروه آزمایش شده است (P<0.01).نتیجه گیری: به منظور بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان، ارائه خدمات آموزشی و برنامه های ارتقاء دهنده امید با روشهای مناسب مانند یادگیری بر اساس حل مساله یا مشارکت فعال بیمار می تواند اثرات مفیدی بر جای گذارد.

مقدمه: بررسی و شناخت نقاط قوت و ضعف مهارتهای ارتباطی در دانشجویان پرستاری به منظور اصلاح و برنامه ریزی آموزش بالین ضروری است.هدف: این مطالعه با هدف تعیین مهارت های ارتباط با بیمار و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری مامایی شهید بهشتی رشت انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی در سال 1391 بر روی 176 دانشجوی پرستاری انجام گرفت. آزمودنی ها به روش تمام شماری وارد پژوهش شدند و پرسشنامه عوامل مرتبط و ابزار سنجش مهارتهای ارتباطی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون خطی چندگانه آنالیز گردید.نتایج: آزمودنی ها میانگین نمرات 53.23 و 121.60 را به ترتیب در مهارتهای ارتباطی عمومی و اختصاصی کسب نمودند. مهارت ارتباطی دانشجویان در سطح متوسط تا خوب قرار گرفت. اختلاف معنادار آماری از نظر میانگین نمره مهارت های ارتباطی با متغیرهایی همچون وضعیت تاهل، آموزش مهارت های ارتباطی و تجربه مراقبت از فرد بیمار در خانواده مشاهده شد (P<0.05). همبستگی مثبت و معناداری بین سن، میزان اهمیت شرایط محیط بالین و مهارتهای ارتباطی وجود داشت. همچنین وضعیت تاهل از عوامل مرتبط و پیش بینی کننده مهارتهای ارتباطی بود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که مهارتهای ارتباطی دانشجویان در سطح متوسط تا خوب قرار دارد و با توجه به وجود ارتباط بین آموزش مهارتهای ارتباطی و مهارت در آن و نیز همبستگی مثبت سن با مهارت های ارتباطی در مطالعه حاضر، به نظر می رسد آموزش مهارتهای ارتباطی ترجیحا در بدو ورود به دانشگاه در ارتقاء این مهارتها مفید باشد.