تحقیقات علوم چوب و کاغذ ایران
سال:1395 | دوره:31 | شماره:2 (پیاپی 55) |تعداد مقالات:23

این مطالعه، به منظوراستفاده از پیت باگاس برای تولید انرژی حرارتی و کربن فعال انجام شده است. برای ارزیابی تولید انرژی، درصد رطوبت، خاکستر، مواد فرار، کربن ثابت، لیگنین، عناصر، دانسیته حجمی، نقطه ذوب و ارزش حرارتی پیت اندازه گیری شد. میانگین خاکستر پیت باگاس 23/30 درصد و مواد فرار آن 14/67 درصد اندازه گیری شد. میانگین دانسیته حجمی پودر پیت با مش 80 برابر 15/0 گرم بر سانتیمتر مکعب تعیین شد. میانگین لیگنین و نقطه ذوب این پسماند به ترتیب 1/23 درصد و 1050 درجه سلسیوس تعیین شد. درصد گوگرد که به لحاظ آلایندگی محیط زیست اهمیت دارد، برای پیت باگاس 3/0 درصد تعیین شد. ارزش حرارتی ناخالص اندازه گیری شده با بمب کالری متری برای MJ/kg 3/10 اندازه گیری شد که نسبت به باگاس و چوب کمتر می باشد. کربن فعال تهیه شده از پیت باگاس به روش شیمیایی با کلرید روی فعال شد. میانگین سطح آزاد (BET) 478 مترمربع بر گرم و قطر منافذ 45/7 نانومتر بوده که بر این اساس، کربن فعال به دست آمده برای جذب مایعات مناسب تر است. آزمون یدومتری نشان داد که میانگین عدد یدی کربن فعال تهیه شده 504 میلی گرم بر گرم می باشد.

هدف از این تحقیق استفاده از ساقه پنبه در تولید تخته فیبر دانسیته متوسط (MDF) بوده است. بنابر این با استفاده از 3 دمای پرس 170، 180 و 190 درجه سانتیگراد و 3 زمان پرس 3، 4 و 5 دقیقه اقدام به ساخت تخته فیبر دانسیته متوسط (MDF) گردید. نتایج حاصل از آزمایشات فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده با استفاده از طرح آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میانگین ها با استفاده از جدول آزمون دانکن گروه بندی گردیدند. نتایج نشان داد که با افزایش دما و زمان پرس، مقاومت خمشی تخته ها به نحو معنی داری بهبود یافته است و تخته های ساخته شده در شرایط دمای پرس190 درجه سانتیگراد و زمان پرس 5 دقیقه دارای بالاترین مقاومت خمشی بوده اند. در حالی که چسبندگی داخلی تخته ها در دمای پرس 180 درجه سانتیگراد در سطح معنی داری بالاتر بوده است. نتایج همچنین نشان داد که دمای پرس اثر معنی داری بر واکشیدگی ضخامتی تخته ها داشته است و حداقل واکشیدگی ضخامت 2 و 24 ساعت در دمای پرس 190 درجه سانتیگراد حاصل شده است. در یک نتیجه گیری کلی می توان بیان داشت که نتایج حاصل از اندازه گیری خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده از ساقه پنبه تحت شرایط مختلف نشان می دهد که ساقه پنبه یک ماده لیگنوسلولزی بسیار مناسب برای تولید تخته فیبر دانسیته متوسط محسوب شده و ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده از ساقه پنبه از حد استاندارد اروپائی نیز بالاتر است.

افزایش توجه به مسائل زیست محیطی، استفاده بیش از حد از بسته بندی های مصنوعی، با در نظر گرفتن نیاز مشتری منجر به افزایش تحقیقات در زمینه مواد بسته بندی گردیده است. کاغذ که ماده ای تخریب پذیر است به طور وسیعی جهت بسته بندی استفاده می شود بنابراین از نظر زیست محیطی سالم است. از آنجا که به دنبال تولید بسته بندی دوستدار محیط زیست و استفاده از مواد اولیه قابل تجدید و پلیمرهای زیست تخریب پذیر هستیم در این پژوهش اثر پوشش دهی چهار نوع پلیمر زیست تخریب پذیر نشاسته آنیونی، کیتوزان، پلی ونیل الکل و اتیلن ونیل الکل بر روی ویژگی های صافی، جذب آب، مقاومت به عبور هوا و شاخص مقاومت به ترکیدن کاغذ حاصل از خمیر سودای باگاس بررسی گردید. پوشش دهی توسط اندودگر آزمایشگاهی صورت گرفت. وزن اندود بر روی هندشیت های حاصل g/m2 6-3 بود نتایج حاصل از اندازه گیری ویژگی های مختلف فیزیکی و مقاومتی نشان داد که شاخص مقاومت به ترکیدن کاغذ های اندود شده با اتیلن ونیل الکل و نشاسته آنیونی به ترتیب منجر به افزایش4/34 و 26/26 درصدی نسبت به نمونه شاهد گردید. و مقاومت به عبور هوا و صافی کاغذ اندود شده با نشاسته به ترتیب 23/173 و 73/18 درصد بیشتر از نمونه شاهد بود همچنین جذب آب کاغذ اندود شده با کیتوزان کمترین میزان را نشان داد.

این تحقیق با هدف تعیین شرایط بهینه اصلاح شیمیایی چوب صنوبر با گلوتارآلدئید و اثر آن بر خواص فیزیکی فرآورده انجام شد. نمونه های آزمونی بر اساس استاندارد ASTM-D1037 تهیه گردیدند و در سیلندر آزمایشگاهی با گلوتارآلدئید در غلظت 10درصد به روش خلا-فشار اشباع شدند. واکنش اصلاح به دو روش گرمادهی در سیلندر (هیدروترمال) به مدت 4 ساعت و گرمادهی با آون در 4 سطح زمانی 4، 12، 24 و 48 ساعت انجام گردید. افزایش وزن نمونه های اصلاح شده به روش هیدروترمال و سطوح زمانی آون به ترتیب 02/10، 26/9، 02/10، 40/11 و 15/14 درصد اندازه گیری شد. اصلاح گلوتارآلدئید با جانشینی گروه های هیدروکسیل به کاهش معنی دار جذب آب و واکشیدگی حجمی چوب صنوبر منتهی شد، به طوری که سطح گرمادهی در آون به مدت 48 ساعت با کمترین جذب آب و تغییرات ابعاد به ترتیب به مقدار 32/57 و 12/8 و بالاترین حجیم کنندگی، کارایی ضدواکشیدگی و ضدواکشیدگی بدون حجیم کنندگی به میزان 31/8، 89/40 و 51/35درصد در پایان زمان غوطه وری در آب، به عنوان سطح بهینه اصلاح با گلوتارآلدیئد انتخاب گردید. این بهبود در مقایسه با سایر سطوح اصلاح بیان گر برقراری اتصالات عرضی پایدار از نوع استال است که با طولانی شدن زمان گرمادهی، افزایش یافت.

در این پژوهش سلولز نانو فیبریله شده به عنوان یک نانو ماده تقویت کننده زیست تخریب پذیر که اخیراً توجه زیادی از محققان و تولیدکنندگان کاغذ را به خود جلب کرده، با درصدهای مختلف 5، 20، 50 و 100 درصد به خمیرکاغذ شیمیایی مکانیکی مورد استفاده در ساخت مقوای روکش در دو سطح مختلف درجه روانی اضافه شد. همچنین تأثیر پرس تر به عنوان یکی از مهمترین عوامل فرآیندی مؤثر بر ویژگی های خمیرکاغذ تقویت شده با سلولز نانو فیبریله شده، در دو سطح فشار پرس 3 و 6 بار مورد بررسی قرار گرفت. در انتها خواص فیزیکی، ممانعتی و مقاومتی کاغذهای حاصل مطابق با استاندارهای تاپی اندازه گیری شدند. با افزودن نانوفیبریل های سلولزی بهبود قابل توجه خواص کششی و مقاومت به عبور هوای خمیر کاغذ شیمیایی مکانیکیCMP مشاهده شده و روند افزایشی بهبود این خواص با افزایش فشار پرس تر از جمله دستاوردهای مهم این تحقیق به شمار می رود.

نهال های یک ساله پنج گونه اکالیپتوس کاملدولنسیس، میکروتکا، ویمینالیس، گلوبولوس و گونی ئی، به مدت 14 هفته در فصل رویش تیمار شدند. در نهالهای موفق، شاخه ای با زاویه حداقل 60 درجه خم شد. ساختمان آناتومی ساقه، 15 روز بعد از خم کردن و هر دو هفته یک بار، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که نهال های خم شده، بیش از نهالهای مستقیم، چوب کششی حاوی فیبر ژلاتینی تولید نمودند و تولید فیبرهای ژلاتینی در یک حلقه رویشی، در ارتباط نزدیک با تشکیل چوب کششی می باشد. تمامی نهال ها، در تمام گونه های مورد بررسی باستثنای گونه اکالیپتوس گلوبولوس، واجد برون مرکزی بوده ودست به تولید چوب کششی حاوی فیبرهای ژلاتینی زدند. هر چند که برون مرکزی در بین گونه ها و در نقاط مختلف ساقه دارای تفاوت معنی دار بود ولیکن هیچ تفاوت معنی داری بین گونه های مختلف این بررسی از نظر میزان چوب کششی مشاهده نشد.

در مطالعه حاضر به بررسی میزان تأثیر روش پوشش دهی سطح چوب با شفاف پوشه ها بر چسبندگی پوشش به سطح گونه های چوبی گردو (regia juglans)، افرا پلت (Acer velutinum) و کاج (Pinus eldarica) پرداخته شد. به همین منظور نمونه هایی به ابعاد 20×100×200 میلی متر و با رطوبت 8 درصد تهیه گردیدند. سطح نمونه ها به ترتیب با سنباده های درجه 100، 120 و 180 در راستای الیاف پرداخت شدند. سپس پس از زیرسازی نمونه های چوبی با سیلر، سطوح آن ها به طور جداگانه با شفاف پوشه های کیلر و نیم پلی استر با استفاده از دو روش پوشش دهی توسط پیستوله و فیلم کش پوشش داده شدند. جهت اندازه گیری مقاومت چسبندگی پوشش از روش پول آف طبق استاندارد ASTM D 4541 استفاده گردید. برای بررسی عمق نفوذ پوشش در دو روش پیستوله و فیلم کش از تصویر برداری توسط میکروسکوپ فلورسنت استفاده شد. نتایج نشان داد که روش اعمال پوشش روی سطوح چوب تأثیر چشمگیری بر میزان مقاومت چسبندگی پوشش دارد به طوری که بر اساس نتایج به دست آمده در تمامی نمونه ها، بالاترین میزان مقاومت چسبندگی در روش اعمال پوشش با فیلم کش مشاهده گردید. بررسی عمق نفوذ پوشش نیز بیانگر نفوذ مناسب تر پوشش در بستر چوب با روش فیلم کش در مقایسه با پیستوله بود. بیشترین اختلاف در مقاومت چسبندگی پوشش به سطح نمونه های پوشش داده شده با پیستوله و فیلم کش در گونه های گردو و افرا مشاهده گردید. در حالت کلی نیز بیشترین میزان مقاومت چسبندگی در بین تمامی نمونه های مورد بررسی، در نمونه های تهیه شده از گونه گردو که شفاف پوشه نیم پلی استر توسط فیلم کش روی سطح آن ها اعمال شده بود، به دست آمد.

مهمترین گام در اجرای فرایندهای دوستدار محیطزیست در تولید خمیرکاغذ، کاهش آلودگی پساب در هریک از فرایندها میباشد. ازآنجاییکه فرایند رنگبری آلودهکنندهترین بخش تولید است، بهینهسازی این بخش اهمیت بالایی دارد. اولین قدم در بهبود فرایند رنگبری خمیرکاغذهای شیمیایی، کاهش مواد رنگی بهطور عمده لیگنین خمیرکاغذ ورودی به این بخش است. از این رو بکارگیری و اجرای مرحله لیگنینزدایی با اکسیژن بعد از فرایند پخت و قبل از فرایند رنگ بری چندمرحله ای، مرحله کلیدی در بهینهسازی و کاهش آلودگی فرایند رنگبری خواهد بود. در این پژوهش، تأثیر اجرای فرایند لیگنین زدایی با اکسیژن در دو نوع دستگاه و تحت شرایط فرایندی متفاوت بر روی ویژگیهای شیمیایی، فیزیکی، مکانیکی و نوری خمیرکاغذ سودا ی باگاس بررسی شد. خمیرکاغذ سودای باگاس با عدد کاپای 20، گرانروی 955 میلیلیتر بر گرم و درجه روشنی 37 درصد ایزو از کارخانه پارس 100 و 110، با مقادیر 5 و 7 بار فشار اکسیژن و با و، هفتتپه تهیه گردید. تیمارهای لیگنینزدایی با اکسیژن در سه درجه حرارت 90 بدون مصرف سولفات منیزیم در دو نوع دستگاه انجام شد. نتایج نشان داد که اجرای فرایند لیگنین زدایی با اکسیژن به م ی زان قابلتوجهی عدد کاپای خمیرکاغذ را کاهش داد، حالآنکه گرانروی خمیرکاغذ کاهش چشمگیری نیافت. اندازه گیری گرانروی خمیرکاغذها پس از فرایند لیگنینزدایی، نشان داد که مصرف سولفات منیزیم سبب جلوگیری از کاهش گرانروی خمیرکاغذها گردید. افزایش دمای واکنش در بهبود فرایند تأثیر بسزایی داشته، درحالیکه افزایش فشار اکسیژن بر روی فرایند تأثیر چندانی نداشت. میزان روشنی خمیرکاغذها نیز در حدود 4 تا 6 درصد افزایش یافت. همچنین به دلیل زمانماند کمتر خمیرکاغذ تا دمای واکنش در دستگاه ساخت داخل، میزان لیگنینزدایی خمیرکاغذ توسط این دستگاه به میزان اندکی کمتر از ماشین کوانتوم بود.

دراین تحقیق اثر اصلاح گرمایی پوست ممرز بر خواص کاربردی فرآورده مرکب آرد پوست-پلی پروپیلن موردبررسی قرار گرفت. چندسازه چوب پلاستیک به دو سطح شاهد و اصلاح گرمایی و هر سطح به چهار گروه نسبت پرکننده پوست 10، 20، 30 و 40 درصد تفکیک شدند. نمونه های آزمونی با استفاده از مالئیک انیدرید پیوند شده به پلی پروپیلن به عنوان عامل جفت کننده و به روش قالب گیری تزریقی تهیه گردیدند. بر اساس نتایج، آرد پوست موجب افزایش جذب آب، مدول کششی و خمشی گردید. نسبت بالای تقویت کننده پوست، افت مقاومت های مکانیکی رابه همراه داشت. اصلاح گرمایی بهبود معنی داری در خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه ایجاد کرد. با استفاده از ماده لیگنو سلولزی آرد پوست ممرز، مدول کششی و مدول خمشی فرآورده مرکب بیشترین بهبود را داشتند. در بین خواص مکانیکی، مقاومت به ضربه در اثر افزودن آرد پوست بیشترین کاهش را داشت. اصلاح گرمایی با افزایش بلورینگی، تخریب همی سلولزها، کاهش قطبیت، افزایش سازگاری بین دو فاز چوب پلاستیک و توزیع یکنواخت پرکننده در زمینه پلیمر، مقاومت های مکانیکی را افزایش داد.

در این پژوهش، تاثیر طراحی محصولات متنوع این صنعت در جلب رضایت مشتریان نهایی بررسی گردید. برای این منظور، متغیرهای تحقیق عبارتند از: ویژگی های ظاهری، کیفیت، قیمت گذاری، سیستم توزیع، خدمات پس از فروش و ارزش درک شده ویک متغیر تعدیل گر جنسیت. . جامعه آماری این پژوهش عبارت از کلیه مشتریان صنعت مبلمان چوبی خانگی استیل در شهر تهران است. برای بررسی و آزمون مدل مفهومی ارائه شده، از روش معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS استفاده می شود. نتایج نشان داد که مدل مورد پژوهش در مدل های اندازه گیری مرتبه اول و مرتبه دوم و مدل ساختاری برازش مناسبی داشته است. در مدل اندازه گیری شاخص های اندازه گیری بار عاملی معناداری ایجاد کرده، این موضوع نشان می دهد که مدل به درستی از ادبیات نظری تعیین گشته و سنجه های اندازه گیری آن بدرستی شناسایی شده است و این موجب روایی بالای ابزار اندازه گیری تحقیق گردید. متغیر های ویژگی های ظاهری، کیفیت، قیمت گذاری، خدمات پس از فروش و ارزش درک شده در سطح اطمینان 99 درصد بر رضایت مشتریان مبلمان چوبی خانگی تاثیر گذار هستند. اما تأثیر متغیر سیستم توزیع بر رضایت مشتریان مورد تایید واقع نشد. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده مشخص است که متغیرجنسیت فقط رابطه ی متغیر ویژگی های ظاهری با رضایت مشتریان را آن هم در سطح معناداری 90 درصد مورد تعدیل قرار می دهد.

یکی از علت های اشباع پذیری کم چوب های جنس کاج، بسته شدن دریچه منافذِ بین تراکئیدی (مکش منفذی)، طی خشک شدن در دامنه آب آزاد و یا مسدود شدن این منافذ در حین چوب درونی شدن است. در این پژوهش، برای باز کردن منافذ مسدود تراکئیدهای درون چوب گونه کاج تدا (Pinus taeda)، از روش اصلاحی شیار زنی زیستی با باکتری استفاده گردید و تلاش شد تأثیر محیط های مختلف رشد و جدایه های مختلف باکتری بر میزان افزایش نفوذپذیری گازی نمونه ها مقایسه شود. برای این منظور، پس از تهیه و آماده سازی نمونه های چوبی، چند جدایه معروف و شناخته شده باکتری Bacillus subtilis UT B96 موجود در کلکسیون گروه گیاه پزشکی دانشگاه تهران (22، 35، 40، 96)، در دو محیط کشت مختلف، یعنی محیط کشت عصاره مغذی براث (Nutrient Broth) و محلول آب و باکتری تهیه گردیدند. با استفاده از میکروسکوپ نوری، تلاش شد تا به شکل کیفی نحوه تأثیر باکتری بر منافذ مورد بررسی قرار گیرد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید که جدایه 22 باکتری و محیط کشت محلول آبی مناسب ترین گزینه ها برای تخریب منافذ هاله ای بسته شده و افزایش نفوذپذیری درون چوب کاج تدا هستند. اثر تخریبی بیشتر سویه 22 باکتری مورد مطالعه ممکن است ناشی از توانایی آن در تولید مقدار بیشتری از آنزیم های تجزیه کننده باشد. همچنین به نظر می رسد باکتری ها در محیط آبی به دلیل قابلیت حرکت راحت تر، دسترسی محدود تر به اکسیژن و یا عدم دسترسی به ماده غذایی جایگزین، فعالیت موثر تری روی چوب داشته باشند.

در این تحقیق اثر استفاده از پودر پوست تخم مرغ و نانو ذرات اکسید روی بر خواص فیزیکی و مکانیکی چند سازه پلی-پروپیلن-آرد چوب مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، آرد چوب و پلی پروپیلن با نسبت وزنی 60 به 40 درصد با یکدیگر مخلوط شدند. مقدار پودر پوست تخم مرغ در سه سطح (0، 5 و 10 درصد) و مقدار نانو اکسید روی در چهار سطح (0، 5/1، 3 و 5 درصد ) به عنوان عوامل متغیر این تحقیق در نظر گرفته شد. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته ها شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب و مقاومت خمشی بر طبق استاندارد DIN-EN 310-2006 و مقاومت کششی نمونه ها با استاندارد ASTM D1037 اندازه گیری شدند. برای تفسیر بهتر نتایج، عکسبرداری الکترونی پویشی (SEM) انجام گرفت. با استفاده از آزمون فاکتوریل دو عامله در قالب بلوک های کامل تصادفی تجزیه و تحلیل آماری انجام شد و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن(DMRT) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش نسبت اختلاط پوست تخم مرغ با پودر چوب باعث کاهش واکشیدگی ضخامت و جذب آب پس از 2 و 24 ساعت شد. افزایش نسبت اختلاط پوست تخم مرغ به پودر چوب مقاومت های مکانیکی چندسازه را کاهش داد. با بررسی نتایج تأثیر ذرات نانو اکسید روی مشخص گردید که استفاده از 5/1 درصد نانو اکسید روی سبب بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی شد.

در این تحقیق تأثیر سیمان پرتلند نوع 2 و 3 و همچنین استفاده از ساقه آفتابگردان (Helianthus Annuus) به دو شکل مغز زدایی شده و دارای مغز و در درصدهای اختلاط مختلف نسبت به جرم خرده چوب صنوبر (Populus alba) به ترتیب با نسبت های 100: 0، 75: 25، 50: 50، 25: 75 و 0: 100 در ساخت چندسازه چوب سیمان مورد بررسی قرار گرفت. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده و اثر نوع ماده لیگنوسلولزی (ساقه آفتابگردان و صنوبر) و نوع سیمان (پرتلند نوع 2 و 3) در زمان گیرایی سیمان بررسی گردید. نتایج بهدست آمده از این تحقیق نشان داد که مواد لیگنوسلولزی سبب کاهش واکنش هیدراتاسیون و افزایش زمان گیرایی سیمان می شوند. در این خصوص ساقه آفتابگردان در مقایسه با خرده چوب صنوبر تأثیر بیشتری بر افزایش زمان گیرایی سیمان دارد. تخته های ساخته شده با سیمان پرتلند نوع 3 دارای مقاومت های مکانیکی و خواص فیزیکی (کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامت) بهتری در مقایسه با تخته های ساخته شده با سیمان پرتلند نوع 2 داشتند. استفاده از ساقه آفتابگردان و افزایش مقدار آن نسبت به خرده چوب صنوبر سبب کاهش خواص مکانیکی و افزایش میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته ها بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری گردید. به طوری که بهترین ویژگی های مورد مطالعه را تخته های ساخته شده با 100 درصد خرده چوب صنوبر داشتند. از طرف دیگر استفاده از ساقه آفتابگردان مغز زدایی شده سبب بهبود ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته ها در مقایسه با تخته های ساخته شده با ساقه آفتابگردان مغز زدایی نشده گردیده است. به طور کلی می توان بیان نمود که استفاده از ساقه آفتابگردان مغز زدایی شده به میزان 25 درصدنسبت به جرم خرده چوب صنوبر به همراه سیمان پرتلند نوع 3 در ساخت تخته های چوب سیمان، دارای ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مناسبی برای بکارگیری این تخته ها در مصارف داخلی ساختمان دارند.

این تحقیق با هدف بررسی اثر رنگبری بدون کلر(ECF) بر ویژگی های نوری و مقاومتی کاغذ حاصل از خمیر کاغذ سودای باگاس انجام شد. به همین منظور مقداری خمیر رنگبری نشده باگاس به صورت تصادفی از کارخانه پارس انتخاب شد. سپس این خمیرها با دو توالی OD(EP)P و OD(EP)D و با استفاده از اکسیژن و دی اکسید کلر و پروکسید هیدروژن رنگبری گردید. از خمیرکاغذ های رنگبری نشده و رنگبری شده باگاس طی توالی های OD(EP)D و OD(EP)P و EH کارخانه(شاهد) کاغذهای دست ساز با وزن پایه gr/m2 70 تهیه و خواص نوری و مقاومتی آن ها طبق آزمون های استاندارد TAPPI اندازه گیری و مقایسه گردید. نتایج نشان داد که در طی رنگبری با توالی های مذکور، عدد کاپا و مقدار لیگنین باقی مانده در خمیرکاهش داشته است. در اثر رنگبری روشنی، سبز رنگی، نسبت K/S کاغذ حاصل از خمیر سودای باگاس افزایش رانشان می دهد. در بین تیمارهای رنگبری مختلف، ویژگی های روشنی، ماتی ضریب جذب، مقاومت کششی، مقاومت به پارگی و مقاومت به ترکیدن در دو توالی رنگبری OD(EP)P و OD(EP)Dنسبت به توالی EHکارخانه (شاهد) افزایش محسوسی را نشان می دهد. به طور کلی در بیشتر ویژگی های اندازه گیری شده، ابتدا توالی رنگبری OD(EP)P و پس از آن توالی OD(EP)D نسبت به توالی رنگبری EH کارخانه(شاهد) بهتر شناخته شد.

در این پژوهش تأثیر تیمار حرارتی گونههای چوبی توسکا (Alnus glutinosa)، صنوبر (Populus nigra) و نوئل (Picea abies) بر مقاومت چسبندگی شفاف پوشه های کیلر و نیم پلی استر مورد بررسی قرار گرفت. برای همین منظور نمونه هایی با ابعاد 18×100×200 میلی متر (طولی × مماسی × شعاعی) از قسمت برون چوب با سطوح مماسی برش داده شدند. نمونهها به ترتیب در دمای 150 و 180 درجه سلسیوس در داخل آون به مدت 3 ساعت تحت تیمار حرارتی قرار گرفتند. بعد از انجام تیمار، سطح نمونه های چوبی به ترتیب به وسیله سنباده با درجه 120 و 180 پرداخت گردیدند. زاویه تماس قطره با روش قطره گذاری آب قبل و بعد از تیمار صورت گرفت. سپس سطوح نمونههای چوبی در دو فرایند جداگانه با پوششهای کیلر و نیم پلی استر پوشش داده شدند. مقاومت چسبندگی پوشش با روش Pull Off بر طبق استاندارد ASTM D-4541 اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار حرارتی چوب باعث افزایش زاویه تماس قطره شده و با افزایش دما، این روند صعودی ادامه می یابد که نتیجه آن کاهش ترشوندگی سطح نمونه ها است. نتایج همچنین بیانگر این بود که تیمار حرارتی چوب تأثیر معنی داری بر مقاومت چسبندگی داشته به طوری که نمونههای شاهد مقاومت چسبندگی بالاتری نسبت به نمونههای تیمار شده داشتند و کمترین میزان مقاومت چسبندگی در نمونه های تیمار شده با دمای 180 درجه ی سلسیوس مشاهده شد.