تحقیقات جنگل و صنوبر ایران
سال:1387 | دوره:16 | شماره:3 (پیاپی 33) |تعداد مقالات:21

این تحقیق به منظور شناخت ویژگیهای رویشگاهی و جنگل شناسی یک توده استثنایی لرگ "Pterocarya fraxinifolia (Poir) Spach " موجود در استان لرستان انجام شده است. در اثر محدود بودن عرصه تحت پوشش گونه یاد شده پس از نقشه برداری و تهیه نقشه رویشگاه، آماربرداری از مشخصه های کمی و کیفی به صورت صددرصد انجام شد. در بررسی به عمل آمده مشخص شد که شرایط اقلیمی رویشگاه لرگ در شول آباد نیمه مرطوب سرد و محل استقرار این توده تراس کوچک رودخانه ای با بافت خاک لوم رسی (Clay Loam) و 7.5=pH است که به مرور زمان در اثر ته نشینی رسوبات آن به وجود آمده است. درختان در حاشیه رودخانه دایمی مستقر شده اند و سنگ بستر آن دارای سازند آهکی است. حداقل و حداکثر قطر درختان لرگ به ترتیب 2 و 128 سانتی متر، میانگین رویش قطری سالانه درختان این توده برابر با 3.8 میلی متر و موجودی سرپا در توده مورد مطالعه برابر 389.5 سیلو در هکتار تعیین شد. حداکثر و حداقل ارتفاع درختان لرگ در رویشگاه به ترتیب 28 و 2.3 متر و میانگین ارتفاع بر اساس رابطه لوری (Lory) برابر 19.1 متر برآورد شد. پس از ترسیم منحنی پراکنش تعداد در طبقات قطری مختلف، شکل نمودار حالت کاهنده و مشابه جنگلهای ناهمسال نامنظم تشخیص داده شد. تجدید حیات درختان لرگ به طور متوسط برابر با 15226 اصله در هکتار بوده است. در ارزیابی فرم رویشی توده از نظر منشا مشخص شد که 58 درصد درختان شاخه زاد و 42 درصد دانه زاد هستند و میزان تاج پوشش توده یاد شده نیز بین 90 تا 100 درصد تعیین گردید.

مبارزه با علفهای هرز یکی از مشکلات عمده در ایستگاههای تحقیقاتی کشاورزی، باغهای گیاه شناسی، نهالستانها و باغها است که عموما به صورت دستی با صرف هزینه و زمان زیاد انجام می گردد. برای حل این مشکل دستگاه علف بر موتوری چرخدار طراحی و ساخته شد که علاوه بر مبارزه مکانیکی با علفهای هرز، امور دیگر مانند برداشت محصولات زراعی در سطوح کم، قطع درختچه و بوته، قطع نهال، برداشت گیاهان دارویی و چمن زنی را انجام می دهد. طراحی ماشین شامل مراحل انتخاب مکانیزم برش، محاسبه توان مورد نیاز برای موتور، طراحی مکانیزم انتقال توان از موتور به عامل برش، تهیه نقشه های دو بعدی و سه بعدی قطعات و انتخاب مواد سازنده قطعات می باشد. پس از طراحی، قطعات ساخته و دستگاه مونتاژ شد. سپس عملکرد دستگاه مورد بررسی قرار گرفت و تا حد امکان کارایی آن به ویژه از نظر زمانی با روشهای متداول مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که عملیات وجین علفهای هرز در عرصه های متراکم و انبوه، برداشت یونجه در کشت تلفیقی درخت و محصولات زراعی، برداشت گیاهان یکساله یا چندساله همچون بسیاری از گیاهان دارویی و همچنین عملیات چمن زنی عرصه های ناهموار و نامنظم به سهولت امکان پذیر بوده و از ظرفیت کاری و عملکرد زمانی مناسب تری در مقایسه با دیگر دستگاهها و روشهای متداول برخوردار است. در نهالستانهای انبوه با تراکم زیاد نهالهای جوان که دارای جستهای باریک و بلند انبوه است، قطع نهالها با این دستگاه انجام شد که در مقایسه با اره زنجیری از عملکرد مناسبی برخوردار است، ولی در نهالستانهای با انبوهی کم و کاشت بسیار منظم و با قطر نهالها بیش از 5 سانتی متر، کاربرد اره زنجیری ارجحیت دارد. در کل علف بر موتوری با توجه به قابلیت انجام عملیات مختلف، سادگی مکانیزم، قیمت مناسب، سهولت نگهداری و تعمیر، کاربری آسان، کارایی زیاد و ایمنی مناسب یک دستگاه مناسب برای انجام فعالیتهای زراعی مختلف در ایستگاههای تحقیقاتی کشاورزی، نهالستانها، باغها و فضاهای سبز می باشد.

اثر تغییرات فصلی در شکل ظاهری گیاهان خزان کننده به خوبی قابل مشاهده است. علاوه بر این، فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهان خزان کننده و همچنین گیاهان همیشه سبز از فصلی به فصل دیگر دستخوش تغییراتی می شوند. افزایش و کاهش شدت عواملی نظیر درجه حرارت، خشکی و شوری موجب تغییر در فعالیت برخی آنزیمها می شود. گیاهان می توانند با تغییر در میزان فعالیتهای آنزیمی، خود را با شرایط محیط سازگار نمایند. در این پژوهش روند تغییرات فعالیت پراکسیداز در طول یک سال در سرشاخه ها و برگهای گونه Eucalyptus viminalis مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور در پنج نوبت از سال از پایه های مطالعاتی نمونه برداری انجام گرفت. نمونه ها به خوبی ساییده و به نسبت یک به سه با محلول عصاره گیری مخلوط شدند. بعد از 24 ساعت عمل سانتریفوژ انجام و عصاره آنزیمی استخراج شد. فعالیت کمی پراکسیداز برگ و شاخه با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و در طول موج 530 نانومتر مورد سنجش قرار گرفت. برای بررسی وجود یا عدم وجود همبستگی معنی دار بین تغییرات فعالیت پراکسیداز بین فصل ها، داده ها به کمک نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که تغییرات فعالیت پراکسیداز در پایه های مختلف متفاوت بوده است. در اردیبهشت، تیر و دی ماه فعالیت پراکسیداز پایه ها نزدیک به هم بوده، ولی در شهریور و آبان ماه فعالیت پراکسیداز پایه ها اختلاف زیادی با یکدیگر داشتند. در تمامی پایه ها از اردیبهشت به تیر فعالیت پراکسیداز کاهش یافت و فعالیت پراکسیداز برگ در تمامی ماهها بیشتر از فعالیت شاخه بود. روند تغییرات فعالیت پراکسیداز پایه ها در برخی از ماهها دارای همبستگی معنی دار منفی بود (a<0.05). هیچ گونه همبستگی معنی دار بین تغییرات فعالیت پراکسیداز برگ و شاخه مشاهده نشد. با استفاده از نرم افزار JMP پایه های مطالعاتی از نظر فعالیت پراکسیدازی به سه دسته طبقه بندی شدند.

در این بررسی آمیختگی و انبوهی زادآوری طبیعی راش و تاثیر ابعاد «حفره زادآوری» بر خصوصیات کمی و کیفی نهالها در تعداد 43 «سلول زادآوری» موجود در آنها که حاصل از انجام نشانه گذاری و قطع درختان مادری در طرح آزمایش «دانه زاد ناهمسال» بود، مورد ارزیابی قرار گرفت. طرح آزمایش در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در 5 تیمار شامل: 2 تیمار گردش (8 و 12 سال) و تیمار شدت برش (برش کلاسیک با قطر برداشت قوی یا درختان با قطر برابر سینه بیش از 75 سانتی متر و برش شدید با قطر برداشت ضعیف یا درختان با قطر برابر سینه بیش از 60 سانتی متر) و یک تیمار شاهد (بدون انجام برش) در سه تکرار و در مجموع 20 قطعه نمونه یک هکتاری درعرصه «اشکته چال»، در حد ارتفاعی میان بند (1200 تا 1300 متر) استقرار یافته است. در هر سلول زادآوری بسته به سطح و همگنی آن تعداد متفاوتی قطعات نمونه یک مترمربعی (میکروپلات به تعداد 1 تا 3) در سال 1382 مستقر و سپس فراوانی نونهالها به تفکیک گونه و دو دامنه سنی، یکساله و 2 تا 4 ساله در آنها شمارش شد. در مجموع 43 سلول زادآوری ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفت که سطح آنها از 87 تا 616 مترمربع متغیر بود. تجزیه واریانس و آزمون مربع کای نشان داد که بین سطح حفره ها، فراوانی و همچنین تنوع نونهالها، اختلاف معنی داری وجود ندارد. «تیپولوژی آمیختگی زادآوری» 4 تیپ و «تیپولوژی انبوهی» 6 تیپ را نشان داد که در آن راش در کلیه تیپها از بیشترین فراوانی برخوردار بود. بیشترین تعداد نونهالهای راش یکساله در هر مترمربع، 60 و متوسط آن 15 اصله تخمین زده شد. در 57% از سلولهای زادآوری بیش از 50 اصله نهالهای 1 تا 4 ساله و از همه گونه ها در هر مترمربع مشاهده شد. کمترین تعداد نونهالهای 1 تا 4 ساله و از همه گونه ها، 10 اصله در هر مترمربع بود.

طرح کلکسیون پایه مادری صنوبر با استفاده از تعداد 57 رقم از گونه ها و کلنهای مختلف در اسفندماه سال 1362 در مرکز تحقیقات منطقه البرز کرج اجرا شد. از هرکلن به تعداد پنج اصله نهال دو ساله به صورت خطی و به فاصله 5×8 متر کاشته شد. در سالهای بعد به تدریج کلنهای جدید دیگری از بخشهای پنج گانه صنوبر به ارقام قبلی اضافه گردید که در مجموع تعداد صنوبر های کلکسیون به 69 رقم رسید. عملیات داشت در این کلکسیون شامل آبیاری، وجین علفهای هرز و هرس درختان بوده است. مطالعات فنولوژی کلنهای مختلف همه ساله از اواخر بهمن ماه تا اواخر آذرماه انجام شده است؛ بدین صورت که در ماههای اولیه فصل رویش هفته ای دوبار و در سایر ماهها هفته ای یکبار با استفاده از دوربین چشمی نسبت به مشاهده و ثبت زمان وقوع پدیده های مختلف فنولوژی اقدام گردید که در این مقاله اطلاعات بدست آمده از بررسی فنولوژی 28 کلن اورامریکن و دلتوئیدس ارایه شده است. مطالعات فنولوژی صنوبر های مورد بررسی طی سالهای مختلف نشان داد که فعالیت حیاتی آنها در محدوده زمانی اوایل اسفند تا اواخر فروردین ماه شروع شده و در اوایل آبان تا اواخر آذرماه خاتمه می یابد. ظهور پدیده های حیاتی (بازشدن گلها، باز شدن برگها، رسیدن و پراکنش بذرها، خزان برگها) در کلنهای مختلف و نیز در سالهای مختلف بسته به دمای هوا در زمانهای متفاوتی انجام شد. اختلاف زمانی بین ظهور این پدیده ها در کلنها و سالهای مختلف از چند روز تا چند هفته متغیر بوده است. با نگاهی به زمان ظهور و باز شدن جوانه های گل و برگ طی سالهای آزمایش مشخص می شود که روند آغاز فعالیتها از فروردین به سمت اسفند و از اسفند به سمت بهمن ماه گرایش داشته است و این بدین معناست که فصل بهار در سالهای پایانی طرح نسبت به سالهای اولیه و میانی طرح زودتر آغاز شده است و یا به عبارت دیگر می توان بیان کرد که طول فصل رویش طی این سالها در شرایط آب و هوایی کرج چند روزی افزایش یافته است.

برای حفظ و احیا جنگلهای خزری، پژوهش و بررسی توده های جنگل کاری شده با گونه های بومی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای نیل به این اهداف، دو توده 18 ساله جنگل کاری خالص با گونه های شیردار و نمدار با فاصله کاشت 2×2 متر در منطقه جلگه ای چمستان انتخاب و مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری انجام شده در سال 1384 نشان داد که شیردار دارای 75% و نمدار 62% زنده مانی است. در این بررسی میانگین قطر برابر سینه نمدار و شیردار به ترتیب 17.1 و 11.3 سانتی متر تعیین گردید. بدین ترتیب رویش قطری سالیانه نمدار 0.84 سانتی متر و شیردار 0.6 سانتی متر می باشد. به لحاظ حجمی، موجودی نمدار 214 سیلو در هکتار و شیردار 112 سیلو در هکتار است. رویه زمینی نمدار 27 مترمربع و برای شیردار 16.8 مترمربع برآورد گردید. در ضمن مشخصه های کیفی توده نمدار از ویژگیهای بسیار خوبی نسبت به شیردار برخوردار می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که در جنگل کاری به منظور احیا با شرایط چمستان، کشت دو گونه فوق قابل توصیه و مناسب به نظر می رسد.

تعیین عوامل موثر بر زنده مانی و شادابی گیاه تاغ از جمله نیازهای تحقیقاتی در توسعه پایدار عرصه های تاغ کاری شده در مناطق بیابانی محسوب می شود. به همین منظور در آبان ماه 1373 محدوده ای به وسعت 3 هکتار در عرصه جنگلهای دست کاشت میان سال تاغ منطقه اشکذر که آثار پژمردگی در آنها قابل مشاهده بود، انتخاب و نسبت به هرس درختچه های آن مطابق برنامه پیش بینی شده در طرح اقدام گردید. این پژوهش در قالب بلوکهای کامل تصادفی و به صورت کرتهای خرد شده با دو تیمار اصلی انبوهی 250 و 125 اصله در هکتار و 4 تیمار فرعی هرس از سطح زمین، ارتفاع حدود 10 سانتی متر، 35 و 70 سانتی متر و تیمار شاهد (بدون هرس) اجرا شد. با گذشت یک سال از قطع درختچه ها، تعیین درصد زنده مانی پایه های اولیه در پاییز آغاز و هر ساله در زمان مشابه تا سال 1379 ادامه یافت، اما تعیین میزان شادابی گیاهان فقط در سال 1379 انجام گردید. نتایج نشان داد که درصد زنده مانی در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری ندارند. تیمار های انبوهی بر میزان شادابی گیاهان تاثیر معنی داری نداشته است، اما هرس بر شادابی درختچه ها تاثیر معنی دار می گذارد (P<0.01). حداقل شادابی با میزان 25.5 درصد در تیمار بدون هرس با انبوهی 250 اصله در هکتار بروز می نماید. در این بررسی هرس از ارتفاع 35 سانتی متری به عنوان شیوه مناسب پرورشی معرفی می گردد که میزان شادابی آن در تیمارهای انبوهی 250 و 125 اصله در هکتار به ترتیب برابر 43.3 و 40.9 درصد می باشند.

تخریب جنگلها طی چند دهه اخیر روند افزایشی به خود گرفته و به عنوان یکی از مباحث بحرانی در سراسر جهان و به ویژه ایران در بسیاری از محافل مربوطه مطرح گردیده است. دستیابی به اطلاعات مربوط به گذشته و پی بردن به تغییر و تحولات صورت گرفته به جهت چاره اندیشی برای این پدیده بسیار لازم و ضروری به نظر می رسد. هدف این تحقیق بررسی امکان دستیابی به یک مدل توصیفی به منظور برآورد و پیش بینی پراکنش مکانی تخریب در جنگلهای غرب ایران می باشد. در این تحقیق به منظور دستیابی به میزان و موقعیت تخریب و تغییرات صورت گرفته در قسمتی از جنگلهای غرب ایران نقشه گستره جنگل سال 1334 از طریق تهیه و تفسیر فتوموزائیک رقومی عکسهای هوایی همان سال استخراج و با نقشه گستره جنگل سال 1381 که با استفاده از طبقه بندی تصاویر ماهواره ای سنجنده ETM+ تهیه گردید، تقابل داده و نقشه تغییرات که نشان دهنده میزان و موقعیت تغییرات گستره جنگل بود تهیه گردید. مشخصه های شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا با استفاده از نقشه های توپوگرافی و همچنین نقشه های مناطق مسکونی و جاده ها با استفاده از نقشه های توپوگرافی و برداشتهای زمینی در محیط GIS تهیه و طبقه بندی شدند. برای پیش بینی پراکنش مکانی تخریب و تعیین موثرترین عامل بر تخریب جنگل از مدل رگرسیون لجستیک استفاده و ارتباط هریک از مشخصه های فوق با تخریب جنگل بررسی شد. نتایج نشان داد مشخصه فاصله از جاده با میزان تخریب رابطه معکوسی داشته و موثرترین عامل در تخریب گستره جنگل می باشد. همچنین پس از تعیین میزان تخریب در هر طبقه از مشخصه های مورد بررسی مشخص شد که جهت های شرقی دارای بیشترین و جهت های شمالی دارای کمترین میزان تخریب بوده اند. سایر مشخصه های مورد بررسی رابطه قابل توجهی با پدیده تخریب نداشتند. از آن جایی که الگوهای تخریب در هرمنطقه وابسته به شرایط خاص آن منطقه می باشد، توصیه می شود در ارزیابی و مدل سازی تخریب از متغیرهای مرتبط بیشتری استفاده شود.

این تحقیق به منظور بررسی رویش دو گونه صنوبر و پالونیا در یک جنگل کاری 5 ساله در حوزه شرکت چوب و کاغذ مازندران با سه فاصله کاشت 3×3 متر، 4×4 متر و 5×5 متر در سه تکرار صورت گرفت. مشخصه های قطر برابر سینه و ارتفاع این دو گونه از نظر میزان رویش قطری و ارتفاعی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. برای هر کدام از فواصل کاشت این گونه ها، درصد زنده مانی نیز بررسی شد. داده ها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به دو صورت، یکبار مقایسه فواصل کاشت هر گونه به صورت جداگانه و در مرحله بعد مقایسه فواصل کاشت دو گونه پالونیا و صنوبر به صورت دوبه دو مورد بررسی قرار گرفت و از آزمون توکی برای مقایسه میانگینها استفاده شد. نتیجه نشان داد که درصد زنده مانی در هر دو گونه خوب و قابل قبول بود. بین فاصله کاشتها اختلاف معنی داری در مقدار رویش وجود داشت، به طوری که بیشترین مقدار رویش برای دو گونه در فاصله کاشت 3×3 متر مشاهده شد. به علاوه ارتفاع صنوبر در هر سه فاصله کاشت به صورت معنی داری بیشتر از پالونیا بود، ولی مقایسه قطر این گونه ها نتایج معکوسی را نشان داد.

این تحقیق در جوامع Alno-Fagetum orientalis، Carpino-Fagetum orientalis، Rusco-Fagetum orientalis و Fagetum orientalis بخشهای نم خانه، گرازبن و چلیر جنگل آموزشی پژوهشی خیرودکنار نوشهر انجام شده است. هدف از این مقاله تعیین تعداد بهینه گروههای اکولوژیک جوامع راش جنگل منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش تجزیه و تحلیل گونه های معرف می باشد تا در مطالعات بعدی اکولوژیک و تغییرات پوشش گیاهی مورد استفاده قرار گیرد. از روش نمونه برداری طبقه بندی شده برای انتخاب محل قطعات نمونه استفاده شد و در هر جامعه گیاهی در جهت های جغرافیایی مختلف اقدام به انتخاب قطعات نمونه گردید که در مجموع 120 قطعه نمونه از جوامع راش منطقه مورد بررسی برداشت شد. برای برداشت فلورستیک، در قطعات نمونه مربعی شکل به مساحت 400 مترمربع، پوشش گیاهی در اشکوبهای مختلف (درختی، درختچه ای و علفی) با استفاده از مقیاسهای براون- بلانکه ثبت گردید. در این بررسی از روش تجزیه و تحلیل خوشه ای برای طبقه بندی پوشش گیاهی استفاده شد که در آن برای محاسبه ماتریس فاصله ها از روش سارنسون و برای ادغام خوشه ها از روش بتا انعطاف پذیر استفاده می شود. برای تعیین تعداد بهینه خوشه ها، روش تجزیه و تحلیل گونه های معرف به همراه آزمون مونت کارلو بکار گرفته شد. نتایج نشان داد، در صورتی که در طبقه بندی پوشش گیاهی جوامع راش منطقه مورد مطالعه حاصل از تجزیه و تحلیل خوشه ای، چهار خوشه انتخاب گردد، تعداد گونه های معرفی که دارای ارزش معرف معنی داری می باشند، حداکثر خواهد بود. بنابراین چهار گروه به عنوان تعداد بهینه گروههای اکولوژیک جوامع راش منطقه مورد مطالعه تعیین شد.

جست یکی از مکانیسم های مهم تجدیدحیات طبیعی جنگلهای بلوط در نواحی تخریب یافته می باشد. در مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر عوامل فیزیوگرافی (ارتفاع از سطح دریا، شیب، جهت و شکل زمین) بر ساختار جست گروهها، قسمتی از جنگلهای متعلق به سامان عرفی روستای بابا کوسه علیا در استان کرمانشاه به مساحت 430 هکتار انتخاب گردید. سپس تعداد 84 قطعه نمونه مربعی شکل 16 آری با استفاده از شبکه آماربرداری به روش منظم - تصادفی در سطح جنگل پیاده و مشخصه های کمی جست گروه شامل ارتفاع حداکثر، تعداد جست، سطح تاج و سطح مقطع اندازه گیری و محاسبه گردیدند. به منظور بررسی نقش عوامل فیزیوگرافی در کل پنج طبقه ارتفاعی، سه طبقه شیب، چهار طبقه جهت های اصلی و سه طبقه فرم زمین در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که برودار گونه غالب منطقه می باشد و تعداد متوسط جست در هر جست گروه بلوط 5.9 می باشد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تغییرات ارتفاع از سطح دریا بر ویژگیهای ساختاری جست گروه ها (تعداد جست در هکتار، سطح تاج، ارتفاع حداکثر و سطح مقطع) تاثیرگذار است و با افزایش ارتفاع از سطح دریا تعداد جست ها کاهش می یابد. متغیرهای تعداد جست در هکتار و سطح تاج جست گروه در طبقات مختلف شیب اختلاف معنی داری در سطح 1% دارند، ولی در مورد سایر عوامل در طبقات مختلف شیب، ارتباط معنی داری وجود ندارد. تجزیه واریانس تعداد جست و جهت جغرافیایی نیز نشان می دهد که اختلاف معنی داری در سطح 1% بین آنها موجود می باشد، ولی سایر عوامل ساختاری با تغییر در طبقات جهت، اختلاف معنی داری نداشتند. همچنین بین مشخصه های کمی مورد مطالعه در سه فرم زمین شامل یال، دره و دامنه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بیشترین تعداد جست در هکتار در طبقه ارتفاعی 1700-1600 متر، طبقه شیب 12-0 درصد، جهت شرقی و در فرم دره مشاهده گردید.

زمان معمول جمع آوری بذرهای نمدار در نهالستانها آخر شهریورماه و اوایل مهرماه است. طی پژوهش حاضر، برای بررسی اثر زمان جمع آوری بذر، بر قوه نامیه بذر و درصد جوانه زنی آن، اقدام به تهیه بذر در سه شکل، بذرهایی با پوسته نارس (به رنگ سبز روشن)، نیم رس (به رنگ سبز تیره) و کاملا رسیده (به رنگ سبز متمایل به قهوه ای) در فواصل سه هفته از هم، شامل دهم شهریور، آخر شهریور و بیستم مهرماه گردید. بذر نمدار به دلیل سفت و سخت بودن پوسته (پریکارپ) نیاز به تیمارهای قبل از جوانه زنی و لایه گذاری دارد. بنابراین بذرهای هر یک از سه تاریخ فوق بعد از جمع آوری، تحت خراش دهی با آب اکسیژنه 1 درصد و به مدت 40 دقیقه که در پژوهشهای قبلی به عنوان موثرترین تیمار یاد شده بود، قرار گرفتند و سپس در ماسه رودخانه ای لایه گذاری شدند. بعد از مدت 7 ماه، بذرها شروع به جوانه زنی کردند که در نهایت از بین سه نوع بذر جمع آوری شده بذرهایی که دارای پوسته نیم رس بودند بیشترین درصد جوانه زنی را نشان دادند.

تحقیق حاضر به بررسی عوامل اقتصادی ـ اجتماعی موثر بر پذیرش آگروفارستری در میان صنوبرکاران شمال کشور پرداخته است. این تحقیق از نوع توصیفی ـ همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه، کلیه صنوبرکاران سال 1385 ساکن در استانهای شمالی کشور (گلستان، گیلان و مازندران) بود که به آگروفارستری مشغول بودند و در مجموع 546 نفر را شامل می شد که با استفاده از روش نمونه گیری «طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب» تعداد 175 نفر با استفاده از رابطه کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان در حوزه جنگل کاری و ترویج به دست آمد و برای پایایی ابزار تحقیق از ضریب کرونباخ آلفا برای متغیر وابسته «میزان پذیرش آگروفارستری در میان صنوبرکاران» استفاده گردید که 0.91 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری میان متغیر میزان پذیرش آگروفارستری با متغیرهای مستقل میزان تحصیلات، درآمد سالیانه خانوار، درآمد سالیانه از شغل صنوبرکاری، میزان آگاهی در زمینه آگروفارستری، دسترسی به نهاده های مورد نیاز، دسترسی به تسهیلات اعتباری و میزان تماس با مروجان وجود دارد. همچنین میان میانگین میزان پذیرش آگروفارستری از نظر استفاده از تسهیلات اعتباری اختلاف معنی داری وجود دارد. آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای میزان آگاهی در زمینه آگروفارستری، دسترسی به تسهیلات اعتباری و درآمد سالیانه خانوار، توانایی تبیین 49.8 درصد از تغییرات میزان پذیرش آگروفارستری در میان صنوبرکاران را دارا می باشند.

این تحقیق با هدف بررسی میزان تغییرات پوشش درختی در سالهای 1987 (1366) و 2001 (1380) به صورت مطالعه موردی در استان گلستان با مساحت 20437.74 کیلومتر مربع به کمک تصاویر سنجنده TMوETM+ انجام شد. برای این کار با توجه به اطلاعات و تجربه قبلی از انواع کاربری و پوشش سرزمین در این محدوده و مطالعه چشمی تصویر رنگ مجازی، پوشش درختی منطقه شناسایی شد و بر روی تصویر رنگ مجازی تعیین گردید. سپس با استفاده از 6 باند تصویر شامل باندهای 1، 2، 3، 4، 5، 7 و نمونه های تعلیمی خام و شبکه عصبی مصنوعی (Artificial Neural Network)، طبقه بندی صورت گرفت. در مرحله بعد از نقشه حاصل از طبقه بندی نظارت نشده با 100 طبقه، برای پالایش نمونه های تعلیمی خام استفاده گردید و طبقه بندی تصویر به روش یاد شده تکرار شد. سپس با استفاده از روش مقایسه پس از طبقه بندی (Post-Classification)، نقشه های حاصل از طبقه بندی بررسی شدند. به این طریق نتایج حاصل از بررسی تغییرات پوشش درختی منطقه با استفاده از تصاویر ماهواره ای بین سالهای 1987 (1366) و 2001 (1380) نشان داد که 59528 هکتار از سطح پوشش درختی کاسته شده و 35036 هکتار به سطح آن افزوده شده است. با توجه به بررسی صحت تصاویر طبقه بندی شده به دو روش جابه جایی تصادفی پیکسلها و همچنین استفاده از تصاویر سنجنده LISS III به عنوان نقاط کنترل زمینی، مشخص شد که طبقه بندی شبکه عصبی مصنوعی دارای قابلیت زیادی برای تعیین پوشش درختی در استان گلستان می باشد.