طرح مقدماتی صنوبر تحت عنوان جمع آوری و بررسی ارقام بومی و غیربومی صنوبر در خراسان (خزانه سلکسیون) در سال 71-1370 به منظور انتخاب کلنهای برتر برای مراحل بعدی تحقیقات صنوبر در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی شمال خراسان اجرا گردید. به این منظور ارقام بومی در طی دو سال موقع خواب زمستانی درختان، از مناطق صنوبرکاری در شمال خراسان جمع آوری گردیدند و ارقام غیربومی شامل گروه های P. x. euramericana (11 کلن)، P. nigra (دو کلن ایرانی و 13 کلن خارجی)، P. alba (5 کلن ایرانی و 3 کلن خارجی)، P. deltoides (5 کلن)، P. simonii (1 کلن)، P. ciliata (1 کلن)، P. trichocarpa (1 کلن)، از مرکز تحقیقات البرز (کرج) تهیه گردید. در سال اول از تمامی کلنها قلمه تهیه شده و به فاصله 20 سانتی متر در ردیف هایی به فاصله 1.7 متر کاشته شدند. از جمله فاکتورهای مورد بررسی در این خزانه اندازه گیری و رشد ارتفاعی و قطر نهال ها در سنین مختلف (1.2, 1.1 و 2.3 ساله)، تعیین درصد زنده مانی در پایان دوره رشد، درصد سبز شدن قلمه ها در تاریخ های مختلف کاشت، تاثیر کف بر کردن بر رشد نهال ها، تعیین یکنواختی رشد نهال ها و مقاومت کلنها در برابر آفات و بیماری ها می باشد. بطور کلی در رابطه با رشد نهال های یکساله (1.1)، گروه های P. nigra, P. deltoides و P. x. euramericana به ترتیب بیشترین رشد را داشته اند، بیشترین درصد تغییرات (عدم یکنواختی) در بین گروه ها متعلق به گروه P. deltoides بوده و کمترین درصد تغییرات را گروه P. nigra دارا می باشد ولی بیشترین درصد تغییرات در داخل کلنها به کلنهای P. alba تعلق دارد. در انتهای فصل رشد سال اول، نهال های یکساله کف بر شده و در نتیجه در سال دوم نهال های 1.2 ساله مورد ارزیابی قرار گرفتند که در بین تمامی گروه ها، کلنهای P. alba دارای بیشترین افزایش رشد پس از کف بر نمودن بوده اند. در سال سوم نهال های 2.3 ساله اندازه گیری شده که در نهایت گروه های P. nigra, P. x. euramericana غیر بومی و P. alba غیربومی به ترتیب بیشترین رشد را داشته که در سطح 1% با یکدیگر اختلاف معنی دار نداشته ولی با سایر گروه ها اختلاف معنی دار دارند. از نظر آفات و بیماری ها تمامی گروه ها حساسیت زیادی به آفات چوبخوار نداشته و آفات برگی مثل سنک بید و شته سبز به ترتیب بر روی برخی کلنهای گروه P. alba و P. nigra آلودگی شدید ایجاد کرده و بیشترین مقاومت را کلنهای P. deltoids داشته است بیماری زنگ زرد بیشترین آلودگی را در کلنهای P. n. 42.78 (کلتیوار کرج) و P. n. 49.5 (کلتیوار زنجان) داشته و کلن P. ciliate بیشترین حساسیت را به سرمای زودرس دارا بوده است، بطوریکه رشد یکساله آن در اثر سرماهای زودرس دچار سرمازدگی شدید شده و از خزانه حذف گردید.