نشریه پرستاری ایران
سال:1383 | دوره:17 | شماره:38 |تعداد مقالات:16

عوارض گوارشی یکی از شکایات های شایع بعد از هر عمل جراحی است و سزارین شایع ترین عمل جراحی در زنان می باشد. اغلب زنان بعد از عمل سزارین دچار مشکلات گوارشی و پی آمدهای نامطلوب آن می شوند و از داروهای مختلفی مثل سوپر مینت جهت درمان آن استفاده می شود. به این لحاظ پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر سوپرمینت بر عوارض گوارشی بعد از سزارین انجام شد.این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی، دو سوکور و دو گروهی است که با هدف تعیین تاثیر سوپرمینت بر شکایات گوارشی بعد از عمل سزارین در بیمارستان شهیدان مبینی شهر سبزوار انجام گرفت. در این تحقیق 107 زن سزارین شده (60 نفر گروه دارو و 47 نفر گروه دارونما) به روش مبتنی بر هدف انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. دارو و دارونما بعد از قطع سرم، به میزان 3 دوز 40 قطره ای هر 20 دقیقه به زنان سزارین شده واجد شرایط پژوهش خورانده شد.آزمون آماری کای - دو تاثیر دارو را بر آروغ زدن در 20 دقیقه سوم بعد از مداخله (P<0.001) نشان داد ولی بین دو گروه از نظر مشکلات تنفسی، دفع گاز، فشار بر محل بخیه و صداهای روده اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.پیشنهاد می شود پژوهش مشابهی جهت بررسی تاثیر سوپرمینت بر عوارض گوارشی ناشی از سایر جراحی های زنان صورت پذیرد.

به علت شیوع بیماری آسم و عود آن در بزرگسالی باید اهمیت کنترل آن برای افراد جامعه روشن شده و بر کسب مبتلایان در امر مراقبت از خود تاکید شود. هدف برنامه خود مراقبتی و باز توانی ریوی، بالا بردن کیفیت زندگی فرد است و در برگیرنده روش هایی برای مقابله با این بیماری مزمن و بهبود فعالیت های روز مره ای زندگی از طریق انجام تمرین های تنفسی می باشد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش تمرین های تنفسی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی شهر سنندج در سال 1382 انجام شده است.در این پژوهش تعداد نمونه ها 92 نفر در نظر گرفته شد که به صورت تدریجی در طی مراجعه به دو درمانگاه تخصصی شهر سنندج انتخاب شدند.پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی تک گروهی بود که بعد از انتخاب نمونه ها و قبل از مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی با انجام مصاحبه توسط پژوهشگر تکمیل شد سپس تمرینات تنفسی طی دو جلسه به واحدهای مورد مطالعه آموزش داده شد بیماران به مدت 4 هفته و روزانه 20 دقیقه تمرینات را انجام دادند. بعد از گذشت 4 هفته، مجددا پرسشنامه کیفیت زندگی توسط پژوهشگر تکمیل گردید.یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد طبق آزمون آماری ویلکاکسون (P<0.0001) میانگین و انحراف معیار فعالیت جسمانی قبل و بعد از آموزش تمرینات تنفسی افزایش معنی داری داشته است. همچنین طبق آزمون آماری t زوج (P<0.0001)، میانگین و انحراف معیار وضعیت خلقی، فعالیت اجتماعی و کیفیت زندگی قبل و بعد از آموزش تمرینات تنفسی افزایش معنی داری را نشان داد به علاوه آزمون آماری t زوج نشان داد تاثیر آموزش تمرینات تنفسی بر کیفیت زندگی با سن، جنس، شغل، سطح تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن و زمان ابتلا به آسم ارتباط معنی داری دارد (P<0.0001).بر اساس نتایج بدست آمده تمرینات تنفسی در ابعاد مختلف بر کیفیت زندگی مبتلایان به آسم تاثیر داشته است. به این معنی که موجب افزایش توانایی مبتلایان به آسم در امر مراقبت از خود و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی آن ها می شود. لذا لازم است به بیماران مبتلا به آسم آموزش داده شود که جهت جلوگیری از عود علایم بیماری آسم و بهبود کیفیت زندگی به طور مستمر تمرینات تنفسی را انجام دهند.

حاملگی طولانی مدت ارتباط زیادی با عوارض و مرگ و میر پره ناتال دارد. طول مدت حاملگی طبیعی همواره مساله مورد توجه محققین بوده است. تعییین عوامل مستعد کننده حاملگی طولانی مدت جهت مراقبت بیشتر این دسته از حاملگی ها حایز اهمیت است. لذا این مطالعه مورد - شاهدی با هدف تعیین عوامل مستعد کننده (مادری و جنینی) حاملگی طولانی مدت انجام شده است. اطلاعات از طریق برگه ثبت موارد جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. تعداد نمونه های این پژوهش 1800 نفر بودند که 600 نفر (حاملگی طولانی مدت) تشکیل دهنده گروه مورد به طریق مستمر گردآوری شدند. گروه شاهد از 1200 نفر (حاملگی طبیعی) تشکیل شده بود که به طریق تصادفی ساده انتخاب شدند.یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که از بین عوامل مادری، سابقه مصرف سایر سالیسیلات ها در دوران بارداری و فصل انجام زایمان با حاملگی طولانی مدت رابطه معنی داری دارند (P<0.05). همچنین از بین عوامل جنینی، وضعیت سر جنین با حاملگی طولانی مدت ارتباط معنی دار داشت (P<0.05).بر اساس یافته های این مطالعه مصرف سالیسیلات در دوران بارداری از عوامل مستعد کننده حاملگی طولانی مدت شناخته شدند. لذا پیشنهاد می شود با آموزش های لازم آگاهی زنانی که در دوران بارداری به دستور پزشک سالیسیلات مصرف می کنند افزایش داده شود. تا با استفاده صحیح از این دارو تا حدودی از عوارض حاملگی طولانی مدت کاسته شود.

استفراغ های شدید حاملگی (هیپرامیزیس گراویداروم)، وضعیت نادری است که تقریبا به میزان یک مورد در 500 حاملگی اتفاق می افتد و با کاهش وزن، کتواسیدوز و اختلال در تعادل الکتروتیک های سرم همراه است.علل استفراغ های شدید حاملگی نامشخص است، افزایش غلظت هورمونی، هیپرتیروئیدیسم گذرا، و مسایل روحی روانی مادر از جمله عواملی است که در ایجاد استفراغ های شدید حاملگی مطرح می باشند. پژوهش های اخیر ارتباط معنی دار و محکمی را بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و استفراغ های شدید حاملگی عنوان کرده اند.امروزه روش های درمانی غیر درمانی در کاهش علایم استفراغ شدید مورد ارزیابی قرار گرفته اند، طب سوزنی، هیپنوتیزم و استفاده از ریشه گیاه زنجبیل از جمله این روش ها به شمار می آیند.

در جوامع مختلف مدت زمان صرف شده جهت فعالیت های فیزیکی خانه داری توسط زنان متفاوت است. به طور معمول زنان مسوولیت خرید، طبخ غذا، شستن ظروف و لباس ها، نگهداری و مراقبت از فرزندان، نظافت کلی منزل، مرتب کردن رخت خواب ها، نقاشی داخلی ساختمان، و ... را به عهده دارند. مساله مهم ابن است که زنان شاغل علاوه بر انجام مسوولیت های شغلی و خانه داری باید زمانی را صرف اوقات فراغت و مراقبت از خود نمایند. لذا این پژوهش با هدف نوع و مدت فعالیت های فیزیکی زنان شاغل در دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ایران، سال 1382 انجام شده است.این پژوهش از نوع مقطعی است که در آن مدت و نوع فعالیت های فیزیکی خانه داری زنان تعیین شد و ارتباط مدت زمان این فعالیت ها با متغیرهای مداخله گر مورد بررسی قرار گرفت. تعداد نمونه های پژوهش 300 نفر بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب از دانشکده وابسته به دانشگاه علوم پزشکی به روش تصادفی انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق خود گزارش دهی و به وسیله پرسشنامه خود ایفا بود.یافته های پژوهش نشان داد که در هفته میانگین ساعت فعالیت های فیزیکی زنان در خانه 29.58 ساعت است. 85.3 درصد وقت آن ها صرف غذا پختن، ظرف شستن، مرتب کردن وسایل منزل و خرید کردن می شود. نتایج به دست آمده در خصوص عوامل مرتبط با مدت فعالیت های فیزیکی زنان شاغل در محیط خانه و انجام کارهای خانه داری (سن - سطح درآمد خانواده - سطح تحصیلات - وضغیت تاهل - سن آخرین -  شاخص توده بدنی - سیگار کشیدن) نشان داد که میانگین مدت زمان فعالیت های فیزیکی در زنان شاغل در محیط خانه و انجام کارهای خانه داری در گروه های سنی مختلف، گروه های مختلف از نظر وضعیت تاهل، سن آخرین  فرزند و گروه های با شاخص توده بدنی مختلف متفاوت است (P.V=0.000).در این پژوهش نوع و مدت فعالیت های فیزیکی خانه داری زنان شاغل در طول یک هفته تعیین گردید. لذا پیشنهاد می شود تحقیقی در مورد الگوی فعالیت های فیزیکی زنان (مدت - تکرر - شدت) نیز انجام گیرد.

سرطان ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی زندگی خانواده بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. بدین لحلظ هنگام مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان باید نیازهای خانواده را هم درنظر داشت. زیرا اعضای خانواده و خویشاوندان نزدیک با کمک و حمایت خود می توانند نقش مهمی در رفاه و بهبود کیفیت زندگی بیمار ایفا کنند.این مطالعه توصیفی به منظور تعیین کیفیت زندگی بستگان درجه یک مراقبت کننده از بیماران مبتلا به سرطان در مرکز سانترال مجتمع بیمارستانی امام خمینی "ره" تهران انجام شده است. نمونه های پژوهش 115 نفر بودند که در همراهی با بیمار جهت انجام درمان های اختصاصی یا دوره ای سرطان به محل پژوهش مراجعه کرده بودند. پس از توضیح روش کار و کسب رضایت، پرسشنامه های خود ایفا جهت تکمیل حضوری در اختیار این افراد قرار داده شد.با اساس نتایج پژوهش 66.1 درصد واحدهای مورد پژوهش دارای کیفیت زندگی تا حدودی مطلوب بودند. در رابطه با هر یک از ابعاد کیفیت زندگی، نتایج مبین آن بود که طبق ارزیابی واحد های مورد پژوهش تنها 15.7 درصد آن ها وضعیت جسمی مطلوب، 1.7 درصد وضعیت روانی مطلوب و 3.5 درصد وضعیت اجتماعی مطلوب داشتند. حال آن ها که در ارزیابی بعد وضعیت روحی - معنوی تنها 4.3 درصد افراد از وضعیت روحی - معنوی نامطلوب برخوردار بودند و 47 درصد آن ها وضعیت روحی - معنوی مطلوب داشتند.از آنجایی که تعداد کمی (3.5 درصد) از افراد مورد پژوهش از کیفیت زندگی مطلوب برخوردار بودند، پرستاران می توانند با دادن اطلاعات در زمینه سیستم های حمایتی و خدمات مشاوره ای موجود در جامعه و بررسی منابع در دسترس این افراد، زمینه استفاده آن ها را از این خدمات به منظور کمک به بهبود کیفیت زندگی آنان فراهم کنند. بر اساس یافته ها، این افراد نیازمند حمایت های جسمی، روانی و به خصوص حمایت های اجتماعی بودند، لذا پیشنهاد می شود وزارت بهداشت و درمان، با ارایه خدمات اجتماعی، حمایتی و رفاهی از جمله بهبود وضعیت بیمه های درمانی، تسهیلات لازم را در زمینه تامین داروهای گران قیمت مورد نیاز مبتلایان به سرطان و امکانات مراقبت در منزل را برای مراقبت کنندگان فراهم نماید.

کاتتریسم قلب به عنوان یک روش تشخیصی مناسب و قابل استفاده برای تشخیص و سامان دهی بیماری های عروق کرونر شناخته شده است. در حالی که انجام آن برای بیماران، ایجاد تنش و اضطراب می نماید. یکی از علل بروز و افزایش اضطراب، ترس از ناشناخته ها است، که با افزایش آگاهی بیماران از طریق آموزش، انتظار می رود این اضطراب کاهش یابد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش بر میزان دانش و اضطراب بیماران در انتظار کاتتریسم قلب صورت گرفته است.این پژوهش 70 نفری انجام شده است. واحدهای مورد پژوهش به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شده اند. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش موجب افزایش دانش و کاهش اضطراب بیماران در انتظار کاتتریسم قلب گردیده است و تفاوت معنی دار آماری در مرحله قبل و بعد از آموزش بین میزان دانش و میزان اضطراب واحدهای مورد پژوهش وجود داشت. در ضمن یافته ها نشان دادند که متغیرهای جنس و وضعیت تاهل در تاثیر آموزش نقش داشته اند.نتیجه آزمون آماری t زوج نشان داد که بین اضطراب و دانش قبل و بعد از آموزش تفاوت معنی دار آماری وجود داشته است (P=0.000). ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین تفاوت میزان دانش قبل و بعد از آموزش و تفاوت میزان اضطراب قبل و بعد از آموزش همبستگی معکوس وجود داشته است (r=-0.395 p=0.001) به عبارت دیگر هر چه دانش نمونه ها بیشتر شده بود اضطراب آن ها کاهش یافته بود. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود که در برنامه های مراقبتی این دسته از بیماران، آموزش نیز در نظر گرفته شود. تحقیق فوق در بیمارانی انجام شد که در انتظار کاتتریسم قلب بودند، پیشنهاد می شود. با استفاده از روش های آموزشی متفاوت تحقیق های مشابهی بر روی بیمارانی که روش های تشخیصی و یا درمانی تهاجمی در مورد آن ها صورت می گیرد، انجام شود و نتایج آن با این تحقیق مورد مقایسه قرار گیرد.

خستگی یکی از شایع ترین و ناراحت کننده ترین عوارض سرطان و درمانهای مربوط به آن است. خوشبختانه روش هایی برای تسکین این مشکل وجود دارد که بکارگیری اغلب آنها نیز بسیار ساده و بدون هزینه است. با توجه به این موضوع، پژوهشی با هدف تعیین روش های به کار گرفته شده جهت تسکین شدت خستگی توسط بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی مراجعه کننده به مجتمع بیمارستانی امام خمینی "ره" تهران در سال 1382 انجام گرفته است.نمونه مورد مطالعه شامل 120 بیمار مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی بودند که به روش نمونه گیری مستمر از بخش های شیمی درمانی سانترال مجتمع بیمارستانی امام خمینی "ره" تهران انتخاب شدند.این مطالعه از نوع طولی بوده است. روش های به کار گرفته شده توسط هر یک از واحدهای مورد پژوهش جهت کاهش یا رفع احساس خستگی، طی یک سیکل شیمی درمانی 21 یا 28 روزه، ثبت و مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که واحدهای مورد پژوهش برای تسکین شدت خستگی خود از روش های متفاوتی استفاده کرده بودند که بیشترین روش های به کار گرفته شده، دراز کشیدن (20.8 درصد) و دست از کار کشیدن (11.7 درصد) و کمترین روش های مورد استفاده، ورزش کردن (3.3درصد) و قدم زدن (4.2 درصد) بوده است. یافته جالب دیگر آن بود که 85.2 درصد واحدهای مورد پژوهش جهت تسکین خستگی خود در طی یک سیکل شیمی درمانی، از یک روش ثابت بهره گرفته بودند.یافته های این مطالعه بیانگر آن بود که بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی - درمانی، در طی یک سیکل شیمی درمانی برای کاهش یا رفع شدت خستگی خود از روش های متفاوتی استفاده می کنند و اغلب نسبت به یک روش سازگاری می یابند. لذا پیشنهاد می شود که اعضای تیم درمان به خصوص پرستاران روش های مختلف موثر در تسکین خستگی را به این بیماران آموزش دهند و آنها را به استفاده از این روشها تشویق کنند. در این راستا برگزاری کلاس های آموزش ضمن خدمت برای پرسنل در زمینه پدیده خستگی و اقدامات موثر در تسکین آن و انجام پژوهش های مرتبط دیگر امری ضروری است.