نشریه پرستاری ایران
سال:1397 | دوره:31 | شماره:111 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: عفونت شایع ترین علت بستری بیماران تحت همودیالیز است که به دومین دلیل مرگ و میر آن ها تبدیل شده است. رعایت نکردن بهداشت توسط کارکنان شانس عفونت بیماران را افزایش می دهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش روش های کنترل عفونت بر میزان آگاهی و عملکرد پرستاران شاغل در بخش های همودیالیز تبریز انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی 48 نفر از پرستاران بخش همودیالیز تبریز در سال 1395 انجام شد. نمونه ها به دو گروه مداخله (27 نفر) و کنترل (21 نفر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه آگاهی از کنترل عفونت و چک لیست عملکرد استفاده شد. مداخله آموزشی به صورت مستقیم، چهره به چهره همراه با ارائه بسته آموزشی بود. پرسشنامه و چک لیست قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل شد. داده ها با آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی با هم تفاوتی نداشتند. میانگین نمره آگاهی و عملکرد دو گروه مداخله و کنترل قبل و بعد از مداخله با هم تفاوت معنی داری نداشت. اما مداخله آموزشی منجر به افزایش نمره آگاهی (050/0P =) و عملکرد در ابعاد شستن دست ها (001/0P=)، ضدعفونی بخش (001/0P =)، استفاده از کاتتر (011/0P =) و تعبیه یا جداکردن سوزن در فیستول یا گرفت یا رگ مصنوعی (001/0P=) در گروه مداخله شد. نتیجه گیری کلی: آموزش، آگاهی و عملکرد پرستاران بخش همودیالیز را نسبت به کنترل عفونت ارتقاء می دهد. با توجه به اهمیت آگاهی و عملکرد پرستاران در مورد روش های کنترل عفونت، برگزاری دوره های آموزشی جهت ارتقای آگاهی و بهبود عملکرد آن ها ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: امروزه متخصصان سلامت، سبک زندگی را یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر سلامتی می دانند که می توان با شناخت و مدیریت آن با بسیاری از عوامل خطرساز مرگ و میر مقابله کرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سبک زندگی و سلامت عمومی سالمندان در شهرستان نیشابور انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه مشاهده ای از نوع تحلیلی بود که در آن 150 سالمند شهرستان نیشابور در سال 1395 شرکت کردند. روش نمونه گیری تصادفی-خوشه ای چندمرحله ای بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات جمعیت شناختی، سبک زندگی و سلامت عمومی 28 سوالی (28-GHQ) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که 7/84 درصد ازسالمندان دارای سبک زندگی متوسط و 58 درصداز نظر سلامت عمومی در سطح سالم بودند. براساس یافته ها نمره کل سبک زندگی با نمره کل سلامت عمومی رابطه مستقیم معنی داری داشت (05/0 (P<. همچنین نتایج حاکی از آن است که سن وتحصیلات با نمره کل سبک زندگی سالمندان رابطه معنی داری داشتند (05/0P<). نتیجه گیری کلی: یافته ها نشان می دهد که بین سبک زندگی و سلامت عمومی ارتباط معنی داری وجود دارد بنابراین شناسایی عوامل تأثیرگذار در سلامت عمومی افراد سالمند می تواند به سالمندان در درک پیامدهای بالقوه ناشی از عملکرد خود و نیز تشویق آنها به تغییر در سبک زندگی مؤثر باشد. زمینه و هدف: امروزه متخصصان سلامت، سبک زندگی را یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر سلامتی می دانند که می توان با شناخت و مدیریت آن با بسیاری از عوامل خطرساز مرگ و میر مقابله کرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سبک زندگی و سلامت عمومی سالمندان در شهرستان نیشابور انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه مشاهده ای از نوع تحلیلی بود که در آن 150 سالمند شهرستان نیشابور در سال 1395 شرکت کردند. روش نمونه گیری تصادفی-خوشه ای چندمرحله ای بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات جمعیت شناختی، سبک زندگی و سلامت عمومی 28 سوالی (28-GHQ) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که 7/84 درصد ازسالمندان دارای سبک زندگی متوسط و 58 درصداز نظر سلامت عمومی در سطح سالم بودند. براساس یافته ها نمره کل سبک زندگی با نمره کل سلامت عمومی رابطه مستقیم معنی داری داشت (05/0 (P<. همچنین نتایج حاکی از آن است که سن وتحصیلات با نمره کل سبک زندگی سالمندان رابطه معنی داری داشتند (05/0P<). نتیجه گیری کلی: یافته ها نشان می دهد که بین سبک زندگی و سلامت عمومی ارتباط معنی داری وجود دارد بنابراین شناسایی عوامل تأثیرگذار در سلامت عمومی افراد سالمند می تواند به سالمندان در درک پیامدهای بالقوه ناشی از عملکرد خود و نیز تشویق آنها به تغییر در سبک زندگی مؤثر باشد

زمینه و هدف: اجتماعی شدن حرفه ای فرآیندی است که در آن فرد ارزش ها، هنجارها، رفتارها و مهارت های اجتماعی مناسب را کسب نموده و حس هویت و تعهد نسبت به یک رشته را درونی می سازد. این فرایند به صورت رسمی و غیر رسمی در دانشکده ها در طول تحصیل صورت می گیرد و با اتمام آموزش پرستاری و ورود به محیط کاری ادامه می یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی درک دانشجویان پرستاری در خصوص نقش مدرسان و موسسه در اجتماعی شدن حرفه ای آنها انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی تمامی دانشجویان پرستاری(175 نفر) در پایان ترم های دو، چهار، شش و هشت از دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1396 مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مشتمل بر مشخصات فردی اجتماعی، ویژگی های مدرسان و مؤسسه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد در اجتماعی شدن حرفه ای دانشجویان پرستاری، نقش مدرسان در حد متوسط به بالا و نقش مؤسسه در حد متوسط به پایین بود. از بین ویژگی های مدرسان؛ ویژگی های شخصیتی و رفتارهای آموزشی نمره بالاتری به خود اختصاص داد. در این مطالعه دلسوزی، ارتباط حرفه ای، آماده کردن دانشجویان برای مسئولیت های حرفه ای و ارتباط دادن موضوعات به ارزش های پرستاری از ویژگی های بارز مدرسان در اجتماعی شدن گزارش شد. درک دانشجویان از ویژگی های شخصیتی مدرسان با 023/0P=، ماهیت ارتباط با 002/0 P =و رفتارهای آموزشی 014/0 P =در ترم های مختلف تفاوت معنی داری با هم داشت. مؤسسه در اجتماعی شدن حرفه ای دانشجویان نقش خوبی نداشته، طوری که، فقط 19 نفر (1/13%) رضایت خود را از اجتماعی شدن اعلام نمودند. نتیجه گیری کلی: در این مطالعه درک دانشجویان از نقش مدرسان و مؤسسه در ترم های تحصیلی متفاوت بود و مشخص شد مدرسان نقش مؤثرتری نسبت به مؤسسه در اجتماعی شدن حرفه ای دانشجویان پرستاری ایفاء می نمایند. توصیه می شود نقش مؤسسه در اجتماعی شدن حرفه ای دانشجویان پرستاری بهبود یابد

زمینه و هدف: ناباروری یک تجربه دردناک عاطفی-احساسی است که با استرس همراه می شود. هدف کلی این طرح تعیین ارتباط استرس ناباروری و مولفه های آن با حمایت اجتماعی درک شده در همسران مردان نابارور بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که بر روی 83 نفر از همسران مردان نابارور و با استفاده از پرسشنامه استرس ناباروری Newton در سال های 95-1394 انجام شد، استرس ناباروری و زیر مقیاس های آن شامل استرس اجتماعی، استرس جنسی، استرس ارتباطی، استرس سبک زندگی بدون فرزند و استرس نیاز به والد شدن تعیین شد. اطلاعات مربوط به حمایت اجتماعی درک شده نیز با استفاده از پرسشنامه FSSQ جمع آوری شد. سپس داده ها با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که در همسران مردان نابارور شرکت کننده در پژوهش، استرس ناباروری در حد متوسط بوده و حمایت اجتماعی با تمامی زیرمقیاس های نگرانی اجتماعی (01/0P<)، جنسی (001/0P<)، ارتباطی (001/0P<)، نگرانی از سبک زندگی بدون فرزند (01/0P<)، نیاز به والد شدن (05/0P<) و نمره کل استرس ناباروری (001/0P<) ارتباط معنی دار معکوسی داشت. نتیجه گیری کلی: به نظر می رسد صرف نظر از عامل مردانه یا زنانه ناباروری، زنان در موارد مواجهه با ناباروری دچار استرس می شوند و لیکن با افزایش حمایت اجتماعی درک شده در همسران مردان نابارور، میزان استرس کاهش می یابد. شاید بتوان با افزایش حمایت های اجتماعی در این زنان در بهبود وضعیت نگرانی و استرس آنان مؤثر بود.

زمینه و هدف: مراقبت از کودک مبتلا به سرطان برای والدین یک تجربه اضطراب آور است و می تواند منجر به ایجاد بار مراقبتی در والدین شود. هدف این مطالعه تعیین بار مراقبتی والدین کودکان مبتلا به سرطان و عوامل مرتبط با آن بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-مقطعی، 85 نفر از والدین کودکان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش تهران به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس ویژگی های ورود، انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و بار مراقبتی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به شیوه گام به گام در نرم افزار آماری SPSS نسخه 19تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین بار مراقبتی والدین 83/9 ± 68/52 بود که 6/17درصد، 8/71 درصد و 6/10 درصد از والدین به ترتیب بار مراقبتی کم، متوسط و شدید را گزارش نمودند. آنالیز رگرسیون نشان داد که فاکتورهای مرتبط با بار مراقبتی والدین شامل نوع سرطان (ابتلا به لوکمی میلوئیدی حاد و سپس یوئینگ سارکوما)، تعداد بستری کودکان، وضعیت درآمد والدین و سن والدین بوده است. این متغیرها توانسته اند 58 درصد از تغییرات متغیر بار مراقبتی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری کلی: نتایج این مطالعه نشان داد که بار مراقبتی در والدین کودکان مبتلا به سرطان در حد متوسطی است. سطح بالای بار مراقبتی در این والدین با نوع سرطان، افزایش تعداد بستری کودکان، درآمد پایین و سن کم والدین در ارتباط بود. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر در بروز بار مراقبتی والدین و طراحی استراتژی های مناسب جهت کاهش این بار که بتواند منجر به بهبود عملکرد والدین در ارائه مراقبت به کودکان مبتلا به سرطان شود، ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: مطالعات انجام شده در زمینه بررسی صلاحیت بالینی پرستاران و عوامل زمینه ای مرتبط با آن، نتایج متناقض و گاه دور از انتظاری داشته اند. با توجه به نقش صلاحیت های بالینی پرستاران در کیفیت مراقبت پرستاری، این مطالعه با هدف تعیین صلاحیت بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان شهید بهشتی کاشان از دیدگاه خود آنها و سرپرستاران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1396، صلاحیت بالینی 145 پرستار بخش های مختلف بیمارستان شهید بهشتی کاشان به روش خودارزیابی و نیز از دیدگاه 19 نفر از سرپرستاران آن بخش ها، بررسی شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سنجش صلاحیت بالینی پرستاران بود که 73 مهارت مختلف پرستاری را در هفت حیطه شامل نقش ها و وظایف یاری رسانی، آموزش و راهنمایی، فعالیت های تشخیصی، موقعیت های مدیریتی، مداخلات درمانی، تضمین کیفیت و حیطه وظایف شغلی و سازمانی اندازه گیری می کند. سطح صلاحیت بر اساس مقیاس نمره دهی 100-0 و میزان بکارکیری عملی مهارت های پرستاری در محیط بالینی بوسیله مقیاس چهار رتبه ای لیکرت تعیین و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 13 استفاده شد. یافته ها: پرستاران صلاحیت بالینی خود را با میانگین 08/67 و انحراف معیار 21/15 در سطح خوب و درصد بکارگیری مهارت های بالینی را 00/77 درصد با انحراف معیار 14/13، و سرپرستاران نیز صلاحیت بالینی پرستاران را با میانگین 24/78 و انحراف معیار 80/11 در سطح عالی بیان نمودند. یک رابطه مثبت بین صلاحیت بالینی پرستاران و میزان بکارگیری مهارت ها توسط آنها مشاهده شد (845/0=r، 001/0=P ). نتیجه گیری کلی: سطح صلاحیت بالینی و میزان بکارگیری مهارت های پرستاران از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران آنها در سطح بالایی بود. همچنین رابطه مثبتی بین صلاحیت بالینی پرستاران و میزان بکارگیری این صلاحیت ها وجود داشت.

زمینه و هدف: پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور طول مدت تهویه مکانیکی، مدت اقامت در بیمارستان و هزینه های بیمارستان را کاهش می دهد. یکی از مداخلات، بالا بردن شیب تخت تا 45 درجه می باشد. این پژوهش با هدف "تعیین تأثیر شیب تخت 45 درجه در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه" انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر کار آزمایی بالینی تصادفی شده بود که 80 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1395 با نمونه گیری در دسترس به صورت بلوک بندی تصادفی دو تایی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص داده شدند. بیماران گروه مداخله و کنترل به مدت سه روز در شیب تخت 45 درجه و شیب معمول بخش به ترتیب قرار گرفتند. در دو گروه شیب تخت در هر شیفت توسط پرستاران با استفاده از گونیومتر اندازه گیری و در فرم شیب تخت ثبت شد. در پایان روز سوم، برای بررسی پنومونی وابسته به ونتیلاتور از مقیاس نمره دهی بالینی عفونت ریوی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های کای دو، T-test و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته ها: اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه از نظر پنومونی وایسته به ونتیلاتور مشاهده شد (002/0P-value=). 50/52% از بیماران گروه کنترل و 20% درصد از بیماران گروه مداخله، پنومونی داشتند. نتیجه گیری کلی: بر اساس یافته های پژوهش، شیب تخت 45 درجه در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور مؤثر بود. لذا توصیه می شود که بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه که تحت تهویه مکانیکی هستند، متناسب با شرایط در این شیب قرار گرفته شوند.

زمینه و هدف: رشد فزاینده جمعیت سالمند در سال های اخیر و تأثیر عمیق آن بر شرایط اقتصادی-اجتماعی، زمینه توجه همه جانبه به این مقوله را فراهم نموده است. بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی سبک زندگی سالمندان شهر ایلام می پردازد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی– مقطعی است. نمونه های پژوهش 370 نفر از سالمندان شهر ایلام بودند که به شیوه خوشه ای و تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز در سال 1395 به وسیله پرسشنامه ای متشکل از سه بخش جمع آوری شد. بخش اول مشخصات فردی؛ بخش دوم سنجش متغیرهای پرخاشگری، سازگاری، سرمایه اجتماعی، جهت گیری مذهبی، محرومیت نسبی و از خود بیگانگی؛ و بخش سوم سنجش سبک زندگی سالم در سالمندان. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس و همچنین تبیین رگرسیونی گام به گام در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد پاسخگویان از سبک زندگی مطلوبی (43/111) برخوردار بوده اند و بین عوامل سرمایه اجتماعی )243/0(r= و سازگاری )240/0 (r=با سبک زندگی سالمندان، همبستگی مستقیم و معنی داری وجود داشته است. رابطه متغیرهای ازخود بیگانگی )337/0-(r=، پرخاشگری )349/0-(r= و محرومیت نسبی) 223/0-(r= با سبک زندگی معنی دار اما معکوس بوده است. نتایج تحلیل رگرسیونی گام به گام نشان می دهد متغیرهای پرخاشگری، از خودبیگانگی و سازگاری طی سه مرحله وارد معادله شده و تقریباً 25 درصد )246/0(r2= از تغییرات متغیر وابسته یعنی سبک زندگی سلامت محور سالمندان مورد بررسی را تبیین نموده اند (001/0˂ P). نتیجه گیری کلی: توانایی سازگاری با شرایط، حمایت شبکه خویشاوندی و داشتن سرمایه اجتماعی باعث خود مراقبتی و کاهش احساس محرومیت در سالمند می شود و سبک زندگی وی را مطلوب تر می سازد. همچنین یادآوری تلاش ها و دستاورد گذشته سالمند، به وی حس مفید بودن می دهد و بهاء دادن به آن برای حفظ توانایی های سالمند مفید است.